02.01.21 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน การมีความเคารพนับถือต่อศรีมัทของพ่อหมายถึงการไม่ขาดมุรลี
และเชื่อฟังคำสั่งสอนทั้งหมด
คำถาม:
ถ้าหากลูกๆถูกถามว่าลูกมีความสุขและพอใจไหม, ลูกจะตอบด้วยความซาบซึ้งกลับไปอย่างไร?
คำตอบ:
ให้บอกพวกเขาว่า:
ฉันเฝ้าแต่ใส่ใจอยู่ในการค้นหาผู้เดียวผู้ที่อยู่ไกลออกไปในธาตุแห่งแสง
เวลานี้ฉันได้พบท่านแล้ว ฉันจะต้องการอะไรอีก? ฉันได้ในสิ่งที่ฉันต้องการแล้ว
ลูกๆของพระเจ้าจะไม่ใส่ใจในสิ่งอื่นใด
พ่อมาทำให้ลูกเป็นของท่านและกำลังวางมงกุฎบนศีรษะของลูก ดังนั้น,
ลูกจะต้องสนใจเกี่ยวกับสิ่งใดอีก?
โอมชานติ
พ่อพูดว่าสิ่งนี้ควรอยู่ในสติปัญญาของลูกอย่างแน่นอนว่า บาบาคือพ่อ
ครูและกูรูสูงสุด ลูกต้องจดจำสิ่งนี้อย่างแน่นอน
ไม่มีใครอื่นสามารถสอนการจดจำระลึกถึงนี้แก่ลูก
เพียงพ่อเท่านั้นที่มาและสอนสิ่งนี้แก่ลูกในทุกวงจร
เพียงพ่อเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้และผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ท่านคือพ่อ
ครูและกูรู เวลานี้ที่ลูกได้รับดวงตาที่สามของความรู้ ลูกเข้าใจสิ่งนี้
แม้ว่าลูกๆเข้าใจสิ่งนี้, บางคนก็ลืมพ่อ และดังนั้นเขาจะจดจำครูหรือกูรูได้อย่างไร?
มายามีพลังมากที่แม้กระทั่งลูกจะรู้ถึงการยกย่องในทั้งสามรูปของท่าน
แต่เธอก็ยังทำให้ลูกลืมทั้งสามรูปนี้ มายาคือผู้ทรงอำนาจเช่นนั้น
ลูกๆเขียนเช่นกันว่า บาบา เราลืม! มายามีพลังมากเหลือเกิน! ตามละคร สิ่งนี้ง่ายมาก
ลูกๆเข้าใจว่าไม่มีใครอื่นใดจะเหมือนท่าน ท่านคือพ่อ ครูและสัตกูรู
ท่านคือสิ่งนี้จริงๆ ไม่ใช่เรื่องโกหก ลูกควรมีความเข้าใจสิ่งนี้ภายในตนเอง
แต่มายาทำให้ลูกลืม บางคนพูดว่าพวกเขาพ่ายแพ้ ดังนั้น
พวกเขาจะสะสมหลายล้านในทุกย่างก้าวได้อย่างไร?
เหล่าเทพถูกวาดภาพพร้อมกับสัญลักษณ์ของดอกบัว สิ่งนี้ไม่สามารถให้ไว้กับผู้ใด
การศึกษานี้สอนโดยพระเจ้า ไม่ใช่โดยมนุษย์ การศึกษานี้ไม่สามารถสอนได้โดยมนุษย์
แม้ว่าเหล่าเทพได้รับการยกย่อง เพียงพ่อเท่านั้นที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
จะมีการยกย่องเป็นพิเศษสำหรับพวกเขาได้อย่างไรในเมื่อทุกวันนี้พวกเขามี “ความเป็นลา”
และพรุ่งนี้พวกเขาก็จะมีอาณาจักร?
เวลานี้ลูกกำลังเพียรพยายามที่จะกลายเป็นเช่นพวกเขา (ลักษมีและนารายณ์)
ลูกรู้ว่ามากมายได้ล้มเหลวในความพยายามของเขา
เพียงผู้ที่ผ่านเมื่อวงจรที่แล้วเท่านั้นที่กำลังศึกษาอยู่ในขณะนี้
ที่ความเป็นจริงแล้ว ความรู้นี้ง่ายมากแต่มายาทำให้ลูกลืม พ่อพูดว่า:
เขียนชาร์ทของลูก! อย่างไรก็ตาม ลูกก็ไม่สามารถทำสิ่งนี้
ลูกจะนั่งและเขียนชาร์ทได้นานเท่าไร? เมื่อลูกนั่งลงเพื่อเขียนชาร์ท
ลูกต้องตรวจสอบว่าลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงเป็นเวลาสองชั่วโมง
และแล้วสิ่งนั้นสามารถเห็นได้ด้วยเช่นกันว่าลูกกำลังทำตามศรีมัทของพ่อโดยนำไปใช้ในทางปฏิบัติ
พ่อก็เข้าใจว่า บางทีลูกที่น่าสงสาร, ที่สิ้นหวังเช่นนั้นอาจอับอาย!
มิฉะนั้นแล้วศรีมัทจะนำไปใช้ในทางปฏิบัติ
อย่างไรก็ตามแทบจะไม่ถึงสองเปอร์เซ็นต์ที่เขียนชาร์ทของเขา
ลูกๆไม่มีความเคารพนับถืออย่างมากต่อศรีมัท แม้ว่าพวกเขาได้รับมุรลี
พวกเขาก็ยังไม่ศึกษามุรลี
หัวใจของเขาจะต้องบีบแน่นเกิดไปอย่างแน่นอนที่บาบากำลังพูดสัจจะอย่างแท้จริง
หากฉันไม่ศึกษามุรลี แล้วฉันจะสามารถอธิบายอะไรให้กับผู้อื่น? (การจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง)
โอมชานติ พ่อทางจิตอธิบายแก่ลูกๆทางจิต
ลูกๆเข้าใจแล้วว่าที่จริงแล้วเราคือดวงวิญญาณและพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุดกำลังสอนพวกเรา ท่านพูดอะไรอีก?
จดจำพ่อและลูกจะกลับมาเป็นนายของสวรรค์! พ่อ
การศึกษาเล่าเรียนและครูทั้งหมดรวมอยู่ในสิ่งนี้
แม้กระทั่งผู้ประทานชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลสก็รวมอยู่ในสิ่งนี้
ความรู้ทั้งหมดรวมอยู่ในไม่กี่คำ ลูกมาที่นี่เพื่อทบทวนสิ่งนี้
เนื่องจากลูกเองพูดว่าลูกลืมในสิ่งที่พ่อได้อธิบายนี้
เหตุนี้เองลูกจึงมาที่นี่และทบทวนความรู้นี้ แม้ว่าบางคนอยู่ที่นี่,
พวกเขาก็ไม่สามารถทบทวนความรู้นี้ นี่ไม่ใช่โชคของเขา! พ่อดลใจให้ลูกเพียรพยายาม
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ดลใจให้ลูกเพียรพยายาม
นั้นไม่สามารถมีความไม่ชอบในสิ่งนี้ และไม่มีการเรียนพิเศษ
ในการศึกษาทางโลกพวกเขาจ้างครูมาสอนพิเศษให้เป็นการส่วนตัว
ครูผู้เดียวนั้นสอนทุกคนเหมือนกันเพื่อสร้างโชคของเขา
มากแค่ไหนที่ครูจะมาสอนแต่ละคนเป็นการส่วนตัว? มีเด็กๆมากมาย!
ในการศึกษาทางโลกนักเรียนบางคนเป็นลูกของบุคลสำคัญและดังนั้นพวกเขาจึงได้รับการสอนเป็นการส่วนตัว
ครูของเขาก็สามารถเข้าใจว่าบางคนมีสติปัญญาทึบและดังนั้นจึงต้องทำให้เขามีค่าต่อการได้ทุนการศึกษา
พ่อไม่ทำสิ่งนี้ ครูผู้เดียวสอนทุกคนเหมือนกัน
ครูอื่นดลใจให้เด็กเพียรพยายามเป็นพิเศษ
ครูผู้เดียวไม่มาขอให้ใครเพียรพยามเพิ่มขึ้นเป็นพิเศษ
การช่วยให้ใครเพียรพยามเพิ่มขึ้นเป็นพิเศษนั่นหมายความว่าครูของเขาจะมีความเมตตาเป็นพิเศษต่อเขา
แม้กระทั่งครูอาจจะใช้เวลาเป็นพิเศษเพื่อสอนนักเรียนซึ่งเขาจะกลับมาฉลาด ที่นี่
ไม่มีเรื่องของการเรียนเพิ่มเป็นพิเศษ ไม่มีเรื่องของสิ่งนี้
ท่านเพียงแต่ให้หนึ่งมันตราที่ยิ่งใหญ่แก่ลูก นั่นคือ มานมานะบาฟ!
ลูกเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นจากการจดจำระลึกถึง ลูกเข้าใจว่าพ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ลูกรู้ว่าจากการจดจำท่านลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ เวลานี้ลูกมีความรู้
มากเท่าที่ลูกจดจำระลึกถึงลูกก็จะกลับมาบริสุทธิ์มากขึ้นตามนั้น
หากลูกจดจำระลึกถึงน้อยลูกก็จะกลับมาบริสุทธิ์น้อย
ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับความพยายามของลูก
เราต้องกลายเป็นลักษมีและนารายณ์ด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ทุกคนรู้ถึงการยกย่องของพวกเขา มีคำกล่าวไว้ว่า:
ท่านคือดวงวิญญาณบุญและเราคือดวงวิญญาณบาป
วัดต่างๆมากมายได้ถูกสร้างขึ้นมาให้แก่พวกเขา ผู้คนไปที่นั่นเพื่ออะไร?
ไม่มีประโยชน์อะไรเพียงแค่ได้เหลือบมอง จากการมองเห็นผู้อื่นไปวัด,
พวกเขาก็ไปวัดด้วยเช่นกัน พวกเขาไปที่นั่นเพียงแค่ชำเรืองมอง บางคนพูดว่า:
คนนั้นคนนี้ไปจาริกแสวงบุญและฉันก็ต้องการจะไปด้วยเช่นกัน
อะไรจะเกิดขึ้นจากสิ่งนั้น? ไม่มีอะไรเลย! ลูกก็เช่นกันเคยจาริกแสวงบุญ
เช่นที่พวกเขาฉลองทุกเทศกาล
ดังนั้นพวกเขาก็คิดว่าการจาริกแสวงบุญเป็นเทศกาลด้วยเช่นกัน
เวลานี้ลูกพิจารณาว่าการจาริกแสวงบุญของการจดจำระลึกถึงเป็นเทศกาล
ลูกอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง นั้นมีเพียงหนึ่งคำ มานมานะบาฟ !
การจาริกแสวงบุญของลูกนี้คงอยู่ตลอดไป
พวกเขาก็พูดเช่นกันว่าพวกเขาเคยไปจาริกแสวงบุญที่คงอยู่ตลอดไป อย่างไรก็ตาม
ลูกมีความรู้ที่จะบอกพวกเขาว่าลูกไปสู่การจาริกแสวงบุญนี้ทุกวงจร
เพียงพ่อเท่านั้นที่มาและสอนการจาริกแสวงบุญนี้
พวกเขาไปจาริกแสวงบุญยังสถานที่จาริกแสวงบุญหลักทั้งสี่แห่งชาติแล้วชาติเล่า
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดพูดว่า: จดจำพ่อและลูกจะกลับมาบริสุทธิ์!
ไม่มีใครอื่นสามารถพูดว่าลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ด้วยการจาริกแสวงบุญ
เมื่อผู้คนไปจาริกแสวงบุญ, พวกเขาอยู่อย่างบริสุทธิ์
ทุกวันนี้ทุกสิ่งมีแต่ความสกปรกอย่างมาก! พวกเขาไม่กลับมาบริสุทธิ์
ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับการจาริกแสวงบุญทางจิตนี้
เวลานี้พ่อมาบอกลูกว่าการจดจำระลึกถึงนี้คือการจาริกแสวงบุญที่แท้จริง
ผู้คนเหล่านั้นไปจาริกแสวงบุญและเมื่อพวกเขากลับมาบ้านพวกเขาก็กลับไปเป็นเช่นเดิมที่พวกเขาเคยเป็น
พวกเขาก็เฝ้าแต่ตระเวนไปทั่ว เช่นที่วาสโกดากาม่าตระเวนไปรอบโลก
ดังนั้นพวกเขาก็ตระเวนไปทั่วเช่นเดียวกัน มีเพลงร้องว่า:
เราตระเวนไปทุกหนแห่งแต่ก็ยังอยู่ห่างไกลจากท่าน
ไม่มีใครบนหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาสามารถทำให้ลูกบรรลุถึงท่านได้
ไม่มีใครได้พบพระเจ้า พวกเขาก็คงอยู่ห่างไกลจากพระเจ้า
พวกเขาไปจาริกแสวงบุญและแล้วเมื่อพวกเขาก็กลับบ้าน
พวกเขาก็ติดกับอยู่ในกิเลสทั้งห้า การจาริกแสวงบุญทั้งหมดนั้นไม่ใช่ของจริง
เวลานี้ลูกเข้าใจว่านี่คือยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุดเมื่อพ่อมา
วันหนึ่งทุกคนจะมารับรู้ว่าพ่อได้มาแล้ว มีคำกล่าวว่า: “ในที่สุด
ท่านก็บรรลุถึงพระเจ้า” แต่อย่างไร? ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ ลูกที่สุดแสนหวาน
ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังทำให้บารัตไปเป็นสวรรค์อีกครั้งหนึ่งด้วยการทำตามศรีมัท
ลูกเพียงแค่กล่าวถึงชื่อบารัตเท่านั้น ในเวลานั้นไม่มีศาสนาอื่น
ทั้งโลกกลับมาบริสุทธิ์ เวลานี้มีศาสนานับไม่ถ้วน
พ่อมาและบอกลูกถึงความรู้ของต้นไม้ทั้งต้น ท่านเตือนลูกถึงสิ่งนี้
ลูกเคยเป็นเทพและแล้วลูกก็กลายเป็นนักรบ ต่อมาก็กลายเป็นพ่อค้าและศูทร
เวลานี้ลูกกลายเป็นบราห์มิน พ่อให้การอธิบายที่ง่ายดายเช่นนั้นแก่ลูกของคำว่า “ฮัม
โซ” (ฉันเคยเป็นเช่นนั้น) โอม หมายถึง “ฉัน ดวงวิญญาณ” และคือ ฉัน ดวงวิญญาณ
ผู้ที่วนไปรอบวงจร ผู้คนเหล่านั้นพูดว่า ฉัน ดวงวิญญาณ คือ ดวงวิญญาณสูงสุด
และดวงวิญญาณสูงสุดคือดวงวิญญาณ
ไม่มีแม้แต่คนเดียวในบรรดาพวกเขาที่รู้ถึงความหมายของ “ฮัม โซ”
ได้อย่างถูกต้องแม่นยำ พ่อพูดว่า: จงจดจำมันตรานี้อย่างต่อเนื่อง!
หากลูกไม่มีวงจรอยู่ในสติปัญญาของลูก แล้วลูกจะกลายเป็นผู้ปกครองโลกได้อย่างไร?
เราดวงวิญญาณเวลานี้กลายเป็นบราห์มินและแล้วจะกลายเป็นเทพ ลูกสามารถถามใครในสิ่งนี้
และก็ไม่มีใครสามารถบอกคำตอบกับลูกได้ พวกเขาไม่แม้กระทั่งเข้าใจความหมายของ 84
ชาติ “การขึ้นลงของบารัต” ได้จดจำกันมา นั่นคือสิ่งที่ดี!
เวลานี้ลูกเข้าใจทุกสิ่งเกี่ยวกับสภาพของสะโตประธาน, สะโต, ราโจ, ตาโม, สุริยวงศ์,
จันทราวงศ์, สกุลพ่อค้า.
เพียงพ่อเท่านั้นที่เป็นเมล็ดที่เรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้
ท่านไม่ได้เข้ามาในวงจรนี้ ไม่ใช่ว่าเราดวงวิญญาณจะกลายเป็นดวงวิญญาณสูงสุด ไม่เลย!
พ่อทำให้พวกเราทัดเทียมกับตัวท่านของการเต็มไปด้วยความรู้
ท่านไม่ได้ทำให้เราเป็นพระเจ้าเหมือนกับท่าน
สิ่งต่างๆเหล่านี้ต้องเข้าใจอย่างกระจ่างมาก
เพราะสิ่งเหล่านี้จะทำให้ลูกสามารถควงวงจรในสติปัญญาของลูกได้
สิ่งนี้เรียกว่ากงจักรของการสำนึกรู้ในตนเอง จากการใช้สติปัญญาของลูก
ลูกสามารถเข้าใจได้ว่าลูกเข้ามาในวงจร 84 ชาติอย่างไร ทุกสิ่งถูกรวมอยู่ในสิ่งนี้
เวลา, สกุลและวงศ์สกุลเช่นกัน ทั้งหมดรวมอยู่ในสิ่งนี้
ลูกควรมีความรู้ทั้งหมดนี้อยู่ในสติปัญญา
ด้วยความรู้นี้เท่านั้นที่ลูกได้รับสถานภาพที่สูง เมื่อลูกมีความรู้,ลูกสามารถให้ความรู้กับผู้อื่นได้ด้วยเช่นกัน
ลูกไม่ได้รับข้อสอบใดๆที่นี่ ในโรงเรียนอื่นข้อสอบของเขามาจากต่างประเทศ
ผลลัพธ์ของผู้ที่ศึกษาต่างประเทศก็จะให้กับพวกเขายังต่างประเทศ ที่นั่นเช่นกัน
พวกเขาต้องมีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาที่สำคัญที่ตรวจข้อสอบ ใครตรวจข้อสอบของลูก?
ลูกเองที่ต้องทำสิ่งนั้น ลูกสามารถทำให้ตนเองเป็นอะไรก็ได้ตามที่ลูกต้องการ
ลูกสามารถประกาศสิทธิ์จากพ่อในสถานภาพอะไรก็ได้ที่ลูกต้องการจากความเพียรพยายาม
ที่นิทรรศการลูกถามพวกเขาว่า: ท่านจะกลายเป็นอะไร? เป็นเทพ
นักกฎหมายหรือเป็นอย่างอื่น? มากเท่าที่ลูกจดจำพ่อและทำงานรับใช้
ลูกจะได้รับผลของสิ่งนั้นตามนั้น
ผู้ที่จดจำพ่อเป็นอย่างดีสามารถเข้าใจได้เช่นกันว่าพวกเขาต้องทำงานรับใช้
ประชากรต้องถูกสร้างขึ้นมา อาณาจักรถูกก่อตั้งขึ้นมา
และดังนั้นทุกประเภทเป็นสิ่งที่ต้องการสำหรับสิ่งนั้น ไม่มีที่ปรึกษาที่นั่น
เพียงผู้ที่มีสติปัญญาที่ฉลาดน้อยเท่านั้นที่ต้องการที่ปรึกษา
ที่นั่นลูกไม่ต้องมีที่ปรึกษาใดๆ บางคนมาถามบาบาเพื่อขอคำแนะนำของท่าน
พวกเขาขอคำปรึกษาเกี่ยวกับสิ่งหยาบๆ “เราควรทำอะไรกับเงินของเรา”? “เราจะดำเนินธุรกิจของเราอย่างไร”?
บาบาพูดว่า อย่านำเรื่องราวทางโลกมาถามพ่อ
บางครั้งท่านให้การค้ำจุนเล็กน้อยกับลูกบางคนเพื่อที่พวกเขาจะไม่ท้อแท้
นั่นไม่ใช่ธุรกิจของพ่อ
ธุรกิจของพ่อคือการชี้หนทางให้แก่ลูกที่ลูกจะกลายเป็นนายของโลกได้อย่างไร
ลูกกำลังได้รับศรีมัทขณะที่เหลือทั้งหมดคือการกำหนดของปีศาจ
ในยุคทองมีหนทางที่สูงส่ง ในยุคเหล็กมีการกำหนดของปีศาจ นั่นคือดินแดนของความสุข
ที่นั่นลูกไม่จำเป็นต้องถามว่า: เธอมีความสุขและพอใจไหม? สุขภาพของเธอดีไหม?
คำถามเช่นนั้นไม่อยู่ที่นั่น คำถามเช่นนั้นถามกันที่นี่ เธอไม่มีความลำบากใด,ใช่ไหม?
เธอมีความสุขและพอใจไหม? สิ่งต่างๆมากมายก็รวมอยู่ในสิ่งนี้เช่นกัน
ที่นั่นไม่มีความทุกข์ที่ลูกจะต้องถามถึงสิ่งนี้ นี่คือโลกของความทุกข์
ในความเป็นจริง ไม่มีใครควรถามคำถามเหล่านี้ แม้ว่ามายาทำให้ลูกตกลงมา
ลูกก็ยังได้พบพ่อ ลูกควรตอบว่า: เหตุใดท่านจึงถามฉันเกี่ยวกับสวัสดิภาพของฉัน?
เราคือลูกของพระเจ้า ดังนั้น ทำไมท่านจึงถามเราเกี่ยวกับสวัสดิภาพเล่า?
ฉันใส่ใจที่จะพบผู้เดียวที่อาศัยอยู่ที่ไกลโพ้นในธาตุแห่งแสง
เวลานี้ฉันได้พบท่านแล้ว แล้วฉันจะต้องไปใส่ใจกับสิ่งอื่นใดอีกเล่า?
ให้จดจำเสมอว่าลูกเป็นลูกของใคร!
สติปัญญาของลูกมีความรู้ว่าสงครามจะเริ่มขึ้นเมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์
และดังนั้นเมื่อพวกเขาถามลูกว่าลูกมีความสุขและพอใจไหม ให้บอกพวกเขาว่า:
เรามีความสุขและพอใจเสมอ แม้ว่าลูกจะเจ็บป่วย ลูกก็ยังอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ
ลูกแม้กระทั่งมีความสุขและพอใจมากกว่าที่ลูกอยู่ในยุคทอง
เมื่อลูกได้พบพ่อผู้ที่ทำให้ลูกมีค่าอย่างมากและให้อำนาจการปกครองสวรรค์แก่ลูก
เหตุใดลูกยังใส่ใจอะไรอีกเล่า? ลูกๆของพระเจ้าควรมีความใส่ใจเกี่ยวกับสิ่งใด?
แม้กระทั่งที่นั่น เหล่าเทพไม่มีความใส่ใจอะไรเลย
ดังนั้นในฐานะที่พระเจ้าสูงส่งมากกว่าเทพ ลูกๆของพระเจ้าควรมีความใส่ใจต่ออะไร?
บาบากำลังสอนพวกเรา! ท่านคือ พ่อ ครูและสัตกูรูของเรา
บาบากำลังวางมงกุฎบนศีรษะของพวกเรา เรากำลังกลายเป็นผู้ที่มีมงกุฎ
ลูกรู้ว่าลูกได้รับมงกุฎของโลกอย่างไร พ่อไม่วางมงกุฎบนศีรษะลูก ลูกรู้สิ่งนั้น
ในยุคทองผู้เป็นพ่อวางมงกุฎบนศีรษะของบุตรชายของเขา ในภาษาอังกฤษเรียกว่า Crown
Prince (มงกุฎราชกุมาร) ที่นี่ ถ้าพ่อไม่วางมงกุฎบนศีรษะของบุตรชายของเขา
บุตรชายก็ไม่มีความอดทนเวลาที่พ่อของเขาตายแล้วเขาก็สามารถได้รับมงกุฎ
เขาต้องการกลายเป็นจักรพรรดิจากเจ้าชาย สิ่งเช่นนั้นไม่มีอยู่ที่นั่น
เป็นไปตามระบบที่นั่น พ่อวางมงกุฎบนศีรษะของบุตรชายของเขาและจากไปในเวลาของตนเอง
ไม่มีการพูดถึงสภาพของการปลดเกษียรที่นั่น
เขาสร้างวังเพื่อลูกๆและเติมเต็มความปรารถนาทั้งหมดของเขา
ลูกสามารถเข้าใจได้ว่าในยุคทองมีแต่ความสุขเท่านั้น
ลูกจะได้รับความสุขทั้งหมดในทางปฏิบัติเมื่อลูกไปที่นั่น
เพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจว่าอะไรอยู่ในสวรรค์
ลูกจะไปที่ไหนเมื่อลูกละร่างกายของลูก? เวลานี้พ่อกำลังสอนลูกในทางปฏิบัติ
ลูกรู้ว่าลูกจะไปสวรรค์จริงๆ! พวกเขาพูดว่าพวกเขากำลังไปสวรรค์
แต่พวกเขาไม่รู้ว่าสวรรค์คืออะไร ชาติแล้วชาติเล่า ลูกได้รับฟังสิ่งต่างๆที่โง่เขลา
เวลานี้พ่อกำลังบอกลูกถึงความจริง อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ในการที่จะอยู่อย่างมีความสุขและความพอใจอย่างต่อเนื่อง
ให้อยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ สวมมงกุฎแห่งอาณาจักรให้กับตนเองด้วยการศึกษาเล่าเรียน
2. รับใช้บารัตเพื่อทำให้บารัตเป็นสวรรค์ด้วยการทำตามศรีมัท
จงมีความเคารพนับถือต่อศรีมัทเสมอ
พร:
ขอให้ลูกเป็นดวงวิญญาณผู้รับใช้ที่ละเอียดอ่อนและเห็นการพิสูจน์ในทางปฏิบัติเกี่ยวกับพลังของจิตใจ
โดยการมีสายใยและความสัมพันธ์กับบัพดาดา
เช่นที่ลูกสามารถเห็นการพิสูจน์ในทางปฏิบัติเกี่ยวกับพลังแห่งจิตใจและพลังแห่งการกระทำ
ในทำนองเดียวกัน
เพื่อที่จะเห็นการพิสูจน์ในทางปฏิบัติของพลังแห่งความเงียบสงบที่ทรงพลังที่สุด
ให้มีสายใยและความสัมพันธ์ที่ชัดเจนกับบัพดาดา สิ่งนี้เรียกว่าพลังของโยคะ
ดวงวิญญาณที่มีพลังของโยคะเช่นนั้นสามารถทำให้ดวงวิญญาณที่นั่งอยู่ห่างไกลมีประสบการณ์ทางกายภาพของการอยู่เบื้องหน้าพวกเขาเป็นการส่วนตัว
พวกเขาสามารถปลุกเรียกดวงวิญญาณและเปลี่ยนแปลงพวกเขา
นี่คืองานรับใช้ที่ละเอียดอ่อนและเพื่อเพิ่มพลังของสมาธิ
คติพจน์:
เพียงผู้ที่ใช้สมบัติทั้งหมดของพวกเขาในหนทางที่มีค่าเท่านั้น
เป็นดวงวิญญาณผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่