06.01.21 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน แน่นอนที่ลูกจะได้รับผลของการกระทำใดๆที่ลูกทำ
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ทำงานรับใช้ที่เห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น
คำถาม:
ชั้นเรียนนี้มหัศจรรย์มากอย่างไร? อะไรคือความเพียรพยายามหลักที่ลูกต้องทำที่นี่?
คำตอบ:
นี่คือชั้นเรียนเดียวเท่านั้นที่เด็ก ผู้ใหญ่ และผู้ที่แก่ชรานั่งอยู่ด้วยกัน
ชั้นเรียนนี้มหัศจรรย์มากที่วันหนึ่งแม้แต่ผู้ที่มีสติปัญญาเป็นหิน
ผู้ที่ไม่มีคุณธรรม และนักปราชญ์จะมาและนั่งที่นี่
ความเพียรพยายามหลักที่ลูกต้องทำที่นี่คือการจดจำระลึกถึง
เป็นเพียงด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่มีการเยียวยารักษาโดยธรรมชาติสำหรับดวงวิญญาณและร่างกาย
แต่เพื่อที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึงลูกจำเป็นต้องมีความรู้ด้วยเช่นกัน
เพลง:
โอ ผู้เดินทางในเวลากลางคืน อย่าได้เหนื่อยล้า!
จุดหมายปลายทางของรุ่งอรุณนั้นอยู่ไม่ไกล!
โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวานได้ยินเพลงแล้ว พ่อทางจิตอธิบายความหมายของสิ่งนี้แก่ลูกๆ
ที่น่าแปลกใจคือผู้ที่เขียนกีตะและคัมภีร์ไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้น
พวกเขาดึงความหมายที่ไม่ถูกต้องออกมาจากทุกสิ่ง
พ่อทางจิตซึ่งเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้และเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์นั่งที่นี่และอธิบายความหมายของสิ่งเหล่านั้น
เพียงพ่อเท่านั้นที่สอนราชาโยคะแก่ลูก
ลูกๆเข้าใจว่าลูกกำลังจะกลายเป็นราชาเหนือราชาอีกครั้ง
ในโรงเรียนอื่นพวกเขาจะไม่พูดว่าพวกเขากำลังจะกลายเป็นนักกฎหมายอีกครั้ง
ไม่มีใครอื่นเข้าใจถึงวิธีการใช้คำว่า“อีกครั้ง”
ลูกพูดว่าเวลานี้ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนกับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดอีกครั้งเหมือนที่ลูกเคยทำเมื่อ
5,000 ปีที่แล้ว การทำลายล้างนี้จะเกิดขึ้นอีกครั้งอย่างแน่นอน
พวกเขายังคงผลิตระเบิดขนาดใหญ่จำนวนมากมายต่อไป พวกเขากำลังผลิตระเบิดที่ทรงพลังมาก
พวกเขาไม่ได้ทำสิ่งเหล่านั้นขึ้นมาเพียงเพื่อเก็บเอาไว้!
การทำลายนี้ก็เป็นไปเพื่อจุดประสงค์ที่เป็นสิริมงคลเช่นกัน ลูกๆ
ไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวเกี่ยวกับสิ่งใด สงครามนี้จะเป็นประโยชน์
พ่อมาเพื่อให้ประโยชน์แก่ลูก มีคำกล่าวว่า:
พ่อมาและทำหน้าที่ของการก่อตั้งผ่านบราห์มา และการทำลายล้างผ่านชางก้า
ดังนั้นระเบิดเหล่านั้นฯลฯ เป็นไปเพื่อการทำลายล้าง
ไม่มีสิ่งใดมีพลังมากไปกว่าสิ่งเหล่านั้น
นอกจากนี้ยังมีภัยพิบัติทางธรรมชาติด้วยเช่นกัน
สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นภัยพิบัติของพระเจ้า
ภัยพิบัติทางธรรมชาติเหล่านี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละคร สิ่งเหล่านั้นไม่มีอะไรใหม่!
พวกเขายังคงผลิตระเบิดขนาดใหญ่จำนวนมากอยู่เรื่อยๆ พวกเขากล่าวว่า:
เราสามารถกวาดล้างทั้งเมืองได้
ระเบิดที่พวกเขาทิ้งในญี่ปุ่นนั้นเป็นระเบิดขนาดเล็กมาก
เวลานี้พวกเขาได้สร้างระเบิดขนาดใหญ่มาก เมื่อพวกเขามีความยากลำบากมากขึ้น
และไม่สามารถทนต่อสิ่งเหล่านั้นได้ พวกเขาก็จะเริ่มใช้ระเบิด จะมีความเสียหายมากมาย!
พวกเขากำลังทำการทดลองเพื่อดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น
พวกเขาใช้เงินหลายพันล้านรูปีกับสิ่งนี้
แม้แต่เงินเดือนของผู้ที่ผลิตระเบิดเหล่านั้นก็เยอะมาก ลูกๆ
ควรจะมีความสุขว่าโลกเก่ากำลังจะถูกทำลาย ลูกๆ กำลังทำความเพียรพยายามเพื่อโลกใหม่
กล่าวอย่างมีเหตุผลว่าโลกเก่ากำลังจะถูกทำลาย ลูกๆ
เข้าใจว่าในยุคเหล็กมีอะไรและในยุคทองมีอะไร เวลานี้ลูกกำลังยืนอยู่ในยุคบรรจบพบกัน
ลูกเข้าใจดีว่าจะไม่มีผู้คนจำนวนมากมายในยุคทอง ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจะถูกทำลาย
ภัยพิบัติทางธรรมชาติเหล่านี้ก็เคยเกิดขึ้นในวงจรที่แล้วด้วยเช่นกัน
โลกเก่าต้องถูกทำลาย จะมีภัยพิบัติมากมายอยู่เรื่อยๆ แต่สิ่งเหล่านี้ยังมีขนาดเล็ก
ทั้งโลกเก่านี้จะต้องถูกทำลายอย่างแน่นอนในเวลานี้ ลูกๆ ควรจะมีความสุขมากมาย พ่อ
พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดนั่งที่นี่และอธิบายแก่พวกเราลูกๆทางจิต
การทำลายนี้กำลังเกิดขึ้นเพื่อลูก
เป็นที่จดจำว่าเปลวไฟแห่งการทำลายได้ปรากฏออกมาจากไฟบูชายัญของความรู้ของรูดร้า
บางสิ่งที่ได้กล่าวถึงในกีตะก็มีความหมายที่ดีมาก แต่ไม่มีใครเข้าใจสิ่งเหล่านั้น
พวกเขาเฝ้าแต่ร้องขอความสงบ
ลูกบอกว่าการทำลายควรเกิดขึ้นในเร็วๆนี้เพื่อที่ลูกจะได้ไปและมีความสุข! พ่อพูดว่า:
มีเมื่อลูกกลับมาสะโตประธานเท่านั้นที่ลูกจะมีความสุข
พ่อให้ประเด็นมากมายหลายประเภทและประเด็นเหล่านั้นก็อยู่ในสติปัญญาของบางคนได้ดีมาก
แต่ไม่ดีนักในสติปัญญาของผู้อื่น
แม่ที่แก่ชราก็เข้าใจว่าพวกเธอต้องจดจำชีพบาบาและเท่านั้นเอง!
สำหรับพวกเธอได้มีการอธิบายว่า: จงพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ!
อย่างไรก็ตามพวกเธอนั้นก็ประกาศสิทธิ์ในมรดกของพวกเธอ พวกเธอนั้นอยู่ด้วยกัน
ทุกคนมาที่นิทรรศการ คนบาปเช่นอัจมิลและโสเภณีฯลฯ ทุกคนนั้นต้องได้รับการยกระดับ
แม้แต่คนทำความสะอาดก็มาและสวมใส่เสื้อผ้าที่ดี คานธีได้ทำให้จัณฑาลเป็นอิสระ
พวกเขารับประทานด้วยกันกับคนอื่นๆ พ่อไม่ได้ห้ามอะไรลูกเลย
ท่านเข้าใจดีว่าแม้แต่พวกเขาก็จะต้องได้รับการยกระดับ
สิ่งนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับงานที่พวกเขาทำ
ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับการเชื่อมโยงสติปัญญาของลูกในโยคะกับพ่อ ลูกต้องจดจำพ่อ
ดวงวิญญาณพูดว่า: ฉันเป็นจัณฑาลไม่สามารถแตะต้องได้
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าเราเคยเป็นเทพที่สะโตประธาน
เวลานี้ในตอนท้ายเรากลับมาไม่บริสุทธิ์ด้วยการใช้ชาติเกิดใหม่
ฉันดวงวิญญาณเวลานี้ต้องกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง
ลูกรู้ว่าหญิงพื้นเมืองที่เคยมาในเมืองซินด์จะเข้าฌานได้อย่างไร
เธอจะวิ่งมาเพื่อพบกับบาบา มีการอธิบายว่าเธอก็เป็นดวงวิญญาณเช่นกัน
ดวงวิญญาณมีสิทธิ์ที่จะได้รับมรดกของเขาจากพ่อ
มีการขอร้องสมาชิกครอบครัวของเธอให้ปล่อยเธอได้รับความรู้ต่อไป
แต่พวกเขาพูดว่าจะเป็นความปั่นป่วนในชุมชนของพวกเขา เพราะพวกเขากลัว
พวกเขาจึงพาเธอไป ลูกต้องไม่พูดว่า "ไม่" กับใครก็ตามที่มาหาลูก
ได้มีการจดจำกันว่าพระเจ้ายกระดับผู้หญิงที่ไร้เดียงสา โสเภณี
หญิงพื้นเมืองและผู้รู้ฯลฯ ทุกคนตั้งแต่ปราชญ์ผู้รู้ไปจนถึงชาวพื้นเมือง
จะมีการบรรลุผลมากมายจากการรับใช้ยักย่ะ และผู้คนมากมายจะได้รับประโยชน์
นับวันงานรับใช้ที่นิทรรศการก็จะเพิ่มขึ้น บาบายังคงให้มีการทำเข็มเครื่องหมาย(แบดจ์)ต่อไป
ไม่ว่าลูกจะไปที่ใดลูกควรจะอธิบายเข็มนี้: นี่คือพ่อ, นี่คือดาด้า,
และนี่คือมรดกของพ่อ เวลานี้พ่อพูดว่า: จดจำพ่อแล้วลูกจะกลับมาบริสุทธิ์!
นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงในกีตะเช่นกัน: จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างต่อเนื่อง
เป็นเพียงการที่พวกเขาได้นำชื่อของพ่อออกไป และใส่ชื่อของเด็กเข้ามาแทน
แม้แต่ผู้คนของบารัตเองก็ไม่เข้าใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างราเด้และกฤษณะคืออะไร
ประวัติของพวกเขาก่อนแต่งงาน ฯลฯ ยังไม่ปรากฏเลย
แต่ละคนเป็นของอาณาจักรที่แยกจากกัน พ่อนั่งที่นี่และอธิบายสิ่งเหล่านี้ หากพวกเขา
(ซันยาสซี) เข้าใจสิ่งเหล่านี้และจะพูดว่าสิ่งเหล่านี้คือคำพูดของพระเจ้าชีวา
ผู้คนก็จะไล่พวกเขาออกไป พวกเขาก็จะถามว่า: เขาเรียนสิ่งนี้มาจากไหน?
นั่นเป็นกูรูคนไหน?
พวกเขาทั้งหมดจะอารมณ์เสียและไม่พอใจหากพวกเขาพูดว่าพวกเขาเรียนรู้มาจากบีเค
จากนั้นอาณาจักรของกูรูนั้นก็จะจบสิ้นลงอย่างสมบูรณ์
ผู้คนเช่นนั้นจำนวนมากมายมาที่นี่ พวกเขาแม้กระทั่งเขียนบางสิ่งไว้แต่แล้วก็หายไป
พ่อไม่ได้ให้ความยากลำบากใดแก่ลูกๆ ท่านแสดงวิธีการที่ง่ายดายมากแก่ลูก
เมื่อคู่สามีภรรยาไม่มีลูกพวกเขาขอให้พระเจ้าประทานลูกให้พวกเขา
และแล้วเมื่อพวกเขามีลูก พวกเขาก็ดูแลลูกเป็นอย่างดี พวกเขาให้การศึกษาแก่ลูก
และแล้วเมื่อลูกของเขาเติบโตขึ้น พวกเขาก็ขอให้ลูกของเขาหาเลี้ยงชีพตนเอง
พ่อเลี้ยงดูลูกของเขาและทำให้เขานั้นมีค่า ดังนั้นเขาจึงเป็นผู้รับใช้ของลูกของเขา
พ่อนี้ก็รับใช้ลูกๆ และพาลูกกลับไปกับท่าน พ่อทางร่างก็คิดว่าลูกๆ
ของเขาจะเป็นอิสระไม่พึ่งพิงและดำเนินธุรกิจของตนเอง
และจากนั้นก็จะรับใช้พ่อแม่เมื่อพ่อแม่แก่ชรา
พ่อนี้ไม่ได้ขอรับการปรนนิบัติรับใช้ใดๆเพื่อตัวท่านเอง
ผู้เป็นหนึ่งเดียวนั้นเห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น
พ่อทางร่างนั้นเชื่อว่าเป็นหน้าที่ของลูกๆ
ของเขาที่จะต้องดูแลเขาตราบเท่าที่เขายังมีชีวิตอยู่ เขามีความปรารถนานั้น
พ่อนั้นพูดว่า พ่อทำงานรับใช้ที่เห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น พ่อไม่ได้ปกครองอาณาจักร
พ่อเห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่นอย่างมาก ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน!
ไม่ว่าผู้อื่นจะทำอะไรพวกเขาก็จะได้รับผลของสิ่งนั้นแน่นอน ผู้นั้นคือพ่อของทั้งหมด
ท่านพูดว่า: พ่อให้อาณาจักรแห่งสวรรค์แก่ลูกๆ ลูกได้มาซึ่งสถานภาพที่สูงส่งเช่นนี้!
พ่อเป็นเพียงนายของบราห์มัน ลูกก็กลายเป็นเช่นนั้นเช่นกัน
แต่ลูกได้รับอาณาจักรด้วยเช่นกันแล้วก็สูญเสียมันไป
พ่อไม่ได้รับอาณาจักรและพ่อก็ไม่ได้สูญเสียอาณาจักรไป นี่คือบทบาทของพ่อในละคร ลูกๆ
ก็เฝ้าแต่ทำความเพียรพยายามต่อไปเพื่อประกาศสิทธิ์ในมรดกแห่งความสุขของลูก
คนอื่นๆทั้งหมดก็เพียงแต่ร้องขอความสงบ
กูรูเหล่านั้นก็พูดว่าความสุขเป็นเหมือนกับมูลกา
ด้วยเหตุนั้นเองพวกเขาจึงต้องการความสงบเท่านั้น พวกเขาไม่สามารถรับความรู้นี้ได้
พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใดเกี่ยวกับความสุข พ่ออธิบายว่า:
มีเพียงพ่อเท่านั้นที่สามารถให้มรดกแห่งความสงบและความสุขแก่ลูก
ไม่มีกูรูในยุคทองและยุคเงิน ที่นั่นไม่มีราวัน นั่นคืออาณาจักรของพระเจ้า
ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว สิ่งเหล่านี้จะไม่อยู่ในสติปัญญาของใครอื่น ดังนั้นลูกๆ
ควรซึมซับสิ่งเหล่านี้เป็นอย่างดีและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
เวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกัน ลูกเข้าใจว่าอาณาจักรของโลกใหม่กำลังมีการก่อตั้ง
ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกันและส่วนที่เหลือทั้งหมดอยู่ในยุคเหล็ก
พวกเขาพูดว่าระยะเวลาของวงจรนั้นเป็นเวลาหลายแสนปี พวกเขาอยู่ในความมืดสนิท
ได้มีการจดจำกันว่าพวกเขากำลังหลับใหลอยู่ในการนอนหลับใหลของกุมภกรรณ
ชัยชนะของพันดาวาสเป็นที่จดจำ ลูกคือบราห์มิน
เพียงบราห์มินเท่านั้นที่สร้างไฟบูชายัญ
นี่คือไฟบูชายัญของพระเจ้ารูดร้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ไม่มีขีดจำกัดและสำคัญที่สุด
มีไฟบูชายัญที่มีขีดจำกัดหลายประเภท
ไฟบูชายัญนี้สร้างขึ้นมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ไม่มีไฟบูชายัญในยุคทองและยุคเงินเพราะไม่มีเรื่องของภัยพิบัติฯลฯที่นั่น
ไฟบูชายัญทั้งหมดนั้นมีขีดจำกัด ไฟบูชายัญนี้ไม่มีขีดจำกัด
ไฟบูชายัญนี้ซึ่งต้องทำการสังเวยที่ไม่มีขีดจำกัดนี้ถูกสร้างขึ้นมาโดยพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
หลังจากนั้นจะไม่มีไฟบูชายัญใดๆ เป็นเวลาครึ่งวงจร
ไม่มีอาณาจักรของราวันอยู่ที่นั่น
สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดเริ่มต้นเมื่ออาณาจักรของราวันเริ่มขึ้น
ไฟบูชายัญที่ไม่มีขีดจำกัดนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
และทั้งโลกเก่าก็ถูกสังเวยลงไปในนั้น
นี่คือไฟบูชายัญที่ไม่มีขีดจำกัดของความรู้ของรูดร้า
สิ่งหลักที่นี่คือความรู้และโยคะ โยคะหมายถึงการจดจำระลึกถึง คำว่า “การจดจำระลึกถึง”
นั้นหวานชื่นมาก ในขณะที่คำว่า “โยคะ” นั้นกลายเป็นเรื่องธรรมดามาก
ไม่มีใครเข้าใจความหมายของโยคะ ลูกอธิบายได้ว่าโยคะหมายถึงการจดจำระลึกถึงพ่อ บาบา
ท่านให้มรดกที่ไม่มีขีดจำกัดแก่เรา! ดวงวิญญาณพูดว่า: บาบา ท่านได้มาอีกครั้ง!
เราลืมท่านไปแล้ว! ท่านให้อำนาจในการปกครองแก่ฉัน เวลานี้ท่านมาและพบฉันอีกครั้ง!
ฉันจะทำตามศรีมัทของท่านอย่างแน่นอน ลูกต้องพูดกับตนเองด้วยวิธีนี้ บาบา
ท่านกำลังแสดงหนทางที่ดีมากแก่ฉัน ฉันลืมสิ่งนั้นทุกวงจร
เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกเป็นเช่นนั้นเพื่อที่ลูกจะไม่ลืม
ด้วยเหตุนี้เองเวลานี้ลูกต้องจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียวเท่านั้น
โดยมีการจดจำระลึกถึงนี้เท่านั้นที่ลูกจะได้รับมรดกของลูก
เมื่อพ่อมาอยู่เบื้องหน้าลูกเป็นการส่วนตัวที่พ่ออธิบายให้แก่ลูก
จนถึงเวลานั้นลูกยังคงร้องเพลงต่อไป: ท่านคือผู้ขจัดความทุกข์
และเป็นผู้ประทานความสุข ลูกร้องเพลงสรรเสริญนี้
แต่ลูกก็ไม่เข้าใจเกี่ยวกับดวงวิญญาณและดวงวิญญาณสูงสุด
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าบทบาทที่ไม่สูญสลายนั้นถูกบันทึกไว้ในจุดที่แสนเล็กเช่นนี้
พ่ออธิบายสิ่งนี้ ท่านถูกเรียกว่าพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดเช่นกัน
ท่านคือดวงวิญญาณสูงสุด ไม่ใช่ว่าท่านเป็นเหมือนกับพระอาทิตย์ที่ไม่ได้มีวันมืดลง
พ่อยังคงสอนลูกต่อไปเหมือนที่ครูสอน มีลูกๆ มากมายเหลือเกิน
ดูซิว่าชั้นเรียนนี้มหัศจรรย์เพียงใด ดูสิว่าใครกำลังศึกษาอยู่ที่นี่
แม้แต่ผู้หญิงที่ไร้เดียงสา ที่ไม่มีคุณธรรม และปราชญ์ผู้รู้ฯลฯ
ก็จะมานั่งที่นี่ในวันหนึ่ง หญิงที่แก่ชราและเด็กเล็กๆ ก็นั่งอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน
ลูกเคยเห็นโรงเรียนเช่นนี้หรือไม่? ที่นี่มีความเพียรพยายามเพื่อการจดจำระลึกถึง
เป็นการจดจำระลึกถึงนี้ที่ใช้เวลา
การเพียรพยายามเพื่อการจดจำระลึกถึงนั้นเป็นความรู้ด้วยเช่นกัน
มีความรู้เพื่อการจดจำระลึกถึงด้วย มีความรู้สำหรับอธิบายวงจรด้วยเช่นกัน
สิ่งนี้เรียกว่าการเยียวยารักษาธรรมชาติตามธรรมชาติที่จริงแท้
ลูกดวงวิญญาณกลับมาบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
การเยียวยารักษาเหล่านั้นเป็นไปเพื่อร่างกาย
ในขณะที่การเยียวยารักษานี้เป็นไปเพื่อดวงวิญญาณ อัลลอยได้ปะปนอยู่ในดวงวิญญาณ
ทองคำแท้ก็ทำให้เครื่องประดับนั้นจริงแท้ ลูกๆ
เข้าใจว่าชีพบาบามาที่นี่เป็นการส่วนตัว ลูกๆต้องจดจำพ่ออย่างแน่นอน
เวลานี้เราต้องกลับบ้าน เราต้องไปจากฝั่งนี้สู่อีกฝั่งหนึ่ง จดจำพ่อ มรดก
และบ้านของลูก นั่นคือบ้านแห่งความเงียบสงบที่หวานชื่น ความทุกข์เกิดจากความไม่สงบ
ในขณะที่ความสุขมีประสบการณ์โดยความสงบ ในยุคทองลูกมีความสงบ ความสุข
และความเจริญรุ่งเรือง ลูกมีทุกสิ่ง
ไม่มีเรื่องของการต่อสู้รบราหรือการทะเลาะเบาะแว้งกันที่นั่น
ความใส่ใจเดียวที่ลูกควรมีคือการกลับมาสะโตประธาน, เป็นทองคำแท้
เพราะเมื่อนั้นที่ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
ลูกกำลังได้รับอาหารทางจิตซึ่งลูกต้องเคี้ยวและย่อย วันนี้เราได้ยินประเด็นหลักอะไร?
มีการอธิบายแก่ลูกแล้วว่ามีการจาริกแสวงบุญสองประเภท - ทางจิตและทางร่าง
การจาริกแสวงบุญทางจิตนี้เท่านั้นที่เป็นประโยชน์ พระเจ้าพูด: มานมานะบาฟ! อัจชะ
ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทาจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1 การทำลายล้างนี้เป็นสิริมงคลและดังนั้นลูกต้องไม่หวาดกลัว
อยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอโดยมีสำนึกรู้ว่าพ่อที่มีเมตตาและให้คุณประโยชน์เท่านั้นที่ดลบันดาลสิ่งที่เป็นประโยชน์
2 มีความใส่ใจเดียวอย่างต่อเนื่องที่จะกลับมาสะโตประธาน, เป็นทองคำแท้
และประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง เฝ้าแต่เคี้ยวและย่อยอาหารทางจิตที่ลูกได้รับต่อไป
พร:
ขอให้ลูกมีความสดชื่นแจ่มใสอย่างสม่ำเสมอและเป็นแสงที่เบาสบายเป็นสองเท่าและแต่งแต้มสีสันให้กับตนเองด้วยสีสันทางจิตวิญญาณโดยการคบมิตรทางทางจิตวิญญาณ
ลูกๆ
ที่ทำให้พ่อเป็นมิตรร่วมทางที่แท้จริงของพวกเขาจะอยู่อย่างได้รับการแต่งแต้มสีสันด้วยมิตรร่วมทางทางจิตวิญญาณเสมอ
การรักษามิตรร่วมทางของพ่อที่แท้จริง ครูที่แท้จริง
และสัตกูรูที่แท้จริงด้วยสติปัญญาของลูกคือการมีมิตรร่วมทางแห่งสัจจะ (สัตซัง)
ผู้ที่อยู่ในมิตรร่วมทางแห่งสัจจะ
จะอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสและเป็นแสงที่เบาสบายเป็นสองเท่า พวกเขาไม่ประสบกับภาระใดๆ
พวกเขาสัมผัสว่าตัวเขาเองเต็มเปี่ยมราวกับว่าพวกเขามีเหมืองแห่งความสุขในพวกเขา
และสิ่งใดก็ตามที่เป็นของพ่อก็เป็นของพวกเขา
คติพจน์:
ทำให้คนที่ท้อแท้กลับมาเข้มแข็งด้วยความร่วมมือของคำพูดที่ไพเราะแสนหวานและความจริงจังและความกระตือรือร้นของลูก