09.01.23 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เนื่องจากลูกตายขณะที่มีชีวิตแล้ว ลูกต้องลืมทุกสิ่ง
เพียงแต่รับฟังสิ่งที่พ่อผู้เดียวอธิบายและจดจำพ่อเท่านั้น “ฉันนั่งกับท่านเพียงผู้เดียว....”
คำถาม:
คำสอนใดที่ได้รับจากพ่อผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
เพื่อการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ของลูกๆ?
คำตอบ:
บาบาพูดว่า:
ลูกๆ เพื่อที่จะได้มาซึ่งการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
จงกลับมาปราศจากร่างและจดจำพ่อและวงจร ด้วยโยคะนี้
ลูกจะกลับมามีพลานามัยดีเสมอและเป็นอิสระจากโรคภัยและลูกจะไม่เสียใจภายหลังสำหรับการกระทำใดของลูก
คำถาม:
อะไรคือสิ่งชี้บอกของผู้ที่ไม่ได้รับโชคของความสุขแห่งสวรรค์?
คำตอบ:
เมื่อเป็นเรื่องของการมารับฟังความรู้ พวกเขาพูดว่าพวกเขาไม่มีเวลา
พวกเขาจะไม่มีวันกลายเป็นสมาชิกของสกุลบราห์มิน
พวกเขาจะไม่แม้กระทั่งรู้ด้วยเช่นกันว่าพระเจ้ามาในรูปหนึ่ง
เพลง:
หัวใจปรารถนาที่จะเรียกหาท่าน...
โอมชานติ
พระเจ้านั่งและอธิบายแก่ผู้เลื่อมใสศรัทธา ผู้เลื่อมใสศรัทธาคือลูกๆของพระเจ้า
ทั้งหมดคือผู้เลื่อมใสศรัทธาในขณะที่พ่อคือผู้เดียว ดังนั้นลูกๆ
ต้องการที่จะมีประสบการณ์ในความเป็นมิตรของท่านในชาติเกิดเดียวนี้
ชาติเกิดมากมายได้ถูกใช้ไปกับเหล่าเทพ
ชาติเกิดมากมายได้ถูกใช้ไปในชุมนุมที่เป็นเช่นปีศาจด้วยเช่นกัน
ความปรารถนาของหัวใจของผู้เลื่อมใสศรัทธาในเวลานี้คือการเป็นของพระเจ้าและมีประสบการณ์ของชาติเกิดเดียวกับพระเจ้า
การอาศัยอยู่กับท่าน เวลานี้ที่ลูกเป็นของพระเจ้า ลูกได้ตายขณะที่มีชีวิต
ดังนั้นลูกกำลังอยู่กับพระเจ้า
ในชาติเกิดสุดท้ายและชีวิตที่ปประมาณค่ามิได้ของลูกนี้ ลูกกำลังอยู่กับพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุด มีการร้องเพลงว่า: ฉันจะรับประทานกับท่านเท่านั้น
ฉันจะนั่งกับท่านเท่านั้น ฉันจะรับฟังแต่ท่านเท่านั้น
ผู้ที่ตายขณะที่มีชีวิตนั้นสามารถที่จะใช้ชีวิตนี้ในความเป็นมิตรของท่าน
นี่คือชาติเกิดที่สูงส่งที่สุดชาติเกิดเดียวเท่านั้น พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ท่านจะไม่สามารถมาอีกครั้งได้
ท่านมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเพื่อเติมเต็มความปรารถนาของลูกๆ
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาผู้คนร้องขอสิ่งต่างๆ มากมาย สำหรับครึ่งหนึ่งของวงจร
พวกเขาได้ร้องขอจากผู้รู้ และผู้เคร่งศาสนา ดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่และรูปปั้นเหล่าเทพ
พวกเขาได้พร่ำสวด ทำทุกขกิริยา และทำบุญด้วยเช่นกัน
พวกเขาได้อ่านคัมภีร์มากมายเป็นเวลาชาติเกิดแล้วชาติเกิดเล่า
พวกเขาสร้างคัมภีร์และทำนิตยสารมากมาย พวกเขาไม่เคยเบื่อสิ่งเหล่านั้น
พวกเขาคิดว่าพวกเขาจะพบพระเจ้าผ่านสิ่งเหล่านั้น
อย่างไรก็ตามในเวลานี้พ่ออธิบายด้วยตัวท่านเองว่า:
สิ่งใดก็ตามที่ลูกได้ศึกษามาเป็นเวลาชาติเกิดแล้วชาติเกิดเล่าและคัมภีร์ใดก็ตามที่ลูกกำลังศึกษาในเวลานี้
ลูกไม่ได้บรรลุถึงพ่อผ่านสิ่งเหล่านั้น มีหนังสือมากมาย
ชาวคริสเตียนก็ศึกษาเล่าเรียนอย่างมากมายด้วยเช่นกัน
พวกเขาเฝ้าแต่เขียนสิ่งใดสิ่งหนึ่งในภาษาที่แตกต่างกันไปและผู้คนก็เฝ้าแต่ศึกษาสิ่งเหล่านั้น
เวลานี้พ่อพูดว่า: ลืมทุกสิ่งที่ลูกได้ศึกษา ลืมสิ่งนั้นทั้งหมด
นั่นคือฆ่าสิ่งนั้นด้วยสติปัญญา มีการอ่านหนังสือมากมาย
ได้มีการเขียนไว้ในหนังสือว่า: ผู้นั้นผู้นี้คือพระเจ้า
และผู้นั้นผู้นี้คือผู้อวตารลงมา เวลานี้พ่อพูดว่า: เมื่อพ่อมา
พ่อบอกเป็นการส่วนตัวกับผู้ที่กลายเป็นของพ่อว่าให้ลืมสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด
เวลานี้พ่อพูดสิ่งต่างๆที่ไม่เคยอยู่ในสติปัญญาของลูกหรือใครอื่นในทั้งโลก
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าสิ่งต่างๆที่บาบาอธิบายไม่ได้อยู่ในคัมภีร์ใดๆ
พ่ออธิบายสิ่งต่างๆที่สนุกสนานและลึกล้ำอย่างมาก ท่านบอกข่าวของผู้สร้าง สิ่งสร้าง
และตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของละคร ดังนั้นบาบาพูดว่า:
หากลูกไม่สามารถจดจำได้มากมาย เพียงแต่จดจำสองสิ่ง: “มานมานะบาฟ”และ”มาเดียจีบาฟ”
คำพูดเหล่านี้มาจากกีตะในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
แต่พ่ออธิบายความหมายของสิ่งเหล่านั้นอย่างชัดเจนมาก พระเจ้าสอนราชาโยคะที่ง่ายดาย
ท่านพูดว่า: เพียงแต่จดจำฉัน ผู้เป็นพ่อ
ลูกจดจำพ่ออย่างมากมายในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาร้องเพลงว่าทุกคนจดจำพระเจ้าในเวลาของความทุกข์
แต่พวกเขายังคงไม่เข้าใจสิ่งใด โลกของความสุขคงอยู่ในยุคทองและยุคเงินอย่างแน่นอน
และดังนั้นเหตุใดพวกเขาจึงควรจดจำท่านที่นั่นเล่า?
เป็นเพราะในเวลานี้มีความทุกข์ในดินแดนของมายาที่ลูกจดจำพ่อ
ความสุขของยุคทองนั้นได้รับการจดจำด้วยเช่นกัน
ผู้ที่เคยอยู่ในโลกของความสุขคือผู้เดียวกันที่ศึกษาราชาโยคะและความรู้จากพ่อในยุคแห่งการบรรจบพบกัน
เพียงแต่มองดูลูกๆ ลูกๆมากมายไม่ได้รับการศึกษา เป็นสิ่งที่ดียิ่งกว่าสำหรับพวกเขา
เพราะสติปัญญาของพวกเขาไม่ได้ถูกดึงรั้งไปที่ไหน ที่นี่ลูกต้องอยู่อย่างเงียบสงบ
ไม่มีความจำเป็นที่จะพูดสิ่งใดด้วยปากของลูก
เพียงเฝ้าแต่จดจำบาบาและบาปของลูกจะถูกเผาไป แล้วพ่อจะพาลูกกลับไปกับพ่อ
สิ่งเหล่านี้บางอย่างได้ถูกเขียนไว้ในกีตะ มีคัมภีร์เดียวเท่านั้นสำหรับบารัตโบราณ
บารัตนี้เคยใหม่ในเวลานี้ได้กลับมาเก่า
มีคัมภีร์เดียวเท่านั้นเช่นที่มีคัมภีร์ไบเบิลเดียวเท่านั้นนับตั้งแต่ศาสนาคริสต์ได้รับการก่อตั้งและพวกเขาจะมีเพียงคัมภีร์เดียวนั้นเท่านั้นจนถึงเวลาสุดท้าย
พระคริสต์ได้รับการสรรเสริญอย่างมากมายด้วยเช่นกัน พวกเขาพูดว่าเขาก่อตั้งความสงบ
เขาได้มาและก่อตั้งศาสนาคริสต์ อย่างไรก็ตามไม่มีเรื่องของความสงบ
พวกเขาเฝ้าแต่สรรเสริญผู้ใดก็ตามที่มาเพราะพวกเขาได้ลืมคำสรรเสริญของพวกเขาเอง
ชาวพุทธและชาวคริสเตียนฯลฯ ไม่ได้ทิ้งศาสนาของพวกเขาและไม่ได้สรรเสริญผู้อื่น
ชาวบารัตไม่ได้มีศาสนาเป็นของตนเอง สิ่งนี้ได้ถูกกำหนดไว้ในละครด้วยเช่นกัน
เพียงเมื่อผู้คนกลายเป็นผู้ที่ไม่เชื่อพระเจ้าอย่างสมบูรณ์เท่านั้นที่พ่อมา
พ่ออธิบายว่า: ลูกๆ หนังสือที่ใช้ในโรงเรียนฯลฯ
อย่างน้อยที่สุดก็มีเป้าหมายและวัตถุประสงค์
มีคุณประโยชน์ในสิ่งเหล่านั้นเพราะลูกสามารถที่จะหารายได้และได้รับสถานภาพ
อย่างไรก็ตามการศึกษาคัมภีร์ฯลฯ ถูกเรียกว่าศรัทธาที่งมงาย
การศึกษาไม่เคยถูกเรียกว่าศรัทธาที่งมงาย
ไม่ใช่ว่าพวกเขากำลังศึกษาด้วยศรัทธาที่งมงาย
ลูกสามารถกลายเป็นนักกฎหมายหรือวิศวกรด้วยการศึกษาเล่าเรียน
ดังนั้นสิ่งนั้นจะถูกเรียกว่าศรัทธาที่งมงายได้อย่างไร? นี่คือสถานที่ศึกษา(พาทชาลา)ไม่ใช่สัทสัง
ได้มีการเขียนไว้ว่า: มหาวิทยาลัยโลกของพระเจ้า
ดังนั้นควรเป็นที่เข้าใจว่านี่คือมหาวิทยาลัยที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้าซึ่งเป็นไปสำหรับจักรวาล
จงให้สาสน์นี้แก่ทุกคน: ลืมร่างกายและศาสนาของร่างกายทั้งหมด
จงอยู่ในศาสนาของตนเองและจดจำพ่อ
และความคิดสุดท้ายของลูกจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทางของลูก
เขียนชาร์ตว่าลูกได้อยู่ในโยคะนานเพียงใด
ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเขียนชาร์ตของเขาเป็นประจำสม่ำเสมอ ไม่เลย พวกเขานั้นเหน็ดเหนื่อย
ในความเป็นจริงสิ่งที่ลูกควรทำคือมองดูใบหน้าของลูกในกระจกทุกวันและลูกจะรู้ว่าลูกนั้นมีค่าควรแก่การแต่งงานกับลักษมีหรือสีดาหรือไม่
หรือลูกจะกลายเป็นปวงประชา
ลูกได้รับการบอกว่าให้เขียนชาร์ตเพื่อที่จะเร่งอัตราเร็วของความเพียรพยายามของลูก
และมองดูว่าลูกจดจำชีพบาบานานเพียงใด กิจกรรมตลอดทั้งวันควรปรากฏอยู่เบื้องหน้าลูก
ลูกสามารถจดจำทั้งชีวิตของลูกตั้งแต่วัยเด็กมากๆ
ดังนั้นแล้วลูกจะไม่สามารถจดจำกิจกรรมในหนึ่งวันของลูกได้เชียวหรือ?
ตรวจสอบว่าลูกสามารถจดจำบาบาและวงจรได้นานเพียงใด ด้วยการฝึกฝนสิ่งนี้
ลูกจะสามารถแข่งขันอย่างเร็วมากและถูกร้อยเข้าไปในลูกประคำของรูดร้า
นี่คือการจาริกแสวงบุญของโยคะ เนื่องจากไม่มีใครอื่นรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้
ผู้ใดอื่นจะสอนสิ่งนี้ได้อย่างไร? ลูกเข้าใจว่าในเวลานี้ลูกต้องกลับไปหาบาบา
มรดกของบาบาคืออาณาจักร ด้วยเหตุนั้นเองชื่อ ‘ราชาโยคะ’ จึงได้ถูกให้ไว้
ลูกทั้งหมดคือราชฤๅษี ผู้อื่นคือฤๅษีหฐโยคะ พวกเขาอยู่อย่างบริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน
ราชา ราชินี และปวงประชาทั้งหมดนั้นจำเป็นในอาณาจักร
ไม่มีราชาหรือราชินีใดในบรรดาซันยาสซี
พวกเขามีการวางเฉยที่มีขีดจำกัดในขณะที่ลูกมีการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด
ถึงแม้ว่าพวกเขาละทิ้งบ้านและครอบครัวของเขา
พวกเขายังคงต้องอาศัยอยู่ในโลกที่มีกิเลสนี้ สำหรับลูกมีสวรรค์หลังจากโลกนี้
สวนทิพย์ได้รับการจดจำ เพียงลูกๆ
เท่านั้นที่สามารถเก็บประเด็นเหล่านี้ไว้ในสติปัญญาของลูก
มีผู้คนมากมายที่ไม่สามารถแม้กระทั่งเขียนชาร์ต
ในขณะที่ก้าวไปพวกเขานั้นเหน็ดเหนื่อย บาบาพูดว่า: ลูกๆ
เขียนบันทึกเพื่อตนเองว่าลูกจดจำบาบาผู้เป็นที่รักที่สุด
ผู้ที่ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกด้วยการจดจำท่านนานเพียงใด
หากลูกต้องการที่จะประกาศสิทธิ์ในมรดกของอาณาจักรของลูก ลูกต้องสร้างปวงประชา
เมื่อบาบาคือผู้สร้างสวรรค์ เหตุใดลูกจึงไม่ควรรับมรดกของลูกจากท่านเล่า?
มีผู้คนมากมายที่ได้รับมรดกแห่งสวรรค์และที่เหลือได้รับความสงบ พ่อบอกทุกคนว่า:
ลูกๆจงลืมร่างกายและความสัมพันธ์ทางร่างทั้งหมด ลูกมาอย่างปราศจากร่างและผ่าน 84
ชาติเกิดมาแล้ว เวลานี้กลับมาปราศจากร่างอีกครั้ง
ผู้ที่เป็นของศาสนาคริสต์สามารถได้รับการบอกด้วยเช่นกันว่าพวกเขาลงมาหลังจากพระคริสต์ลงมา
ลูกมาอย่างปราศจากร่างด้วยเช่นกันและเล่นบทบาทของลูกด้วยการนำร่างกายมาใช้
เวลานี้บทบาทของลูกกำลังมาถึงจุดสิ้นสุดด้วยเช่นกัน
เวลานี้ที่ตอนสิ้นสุดของยุคเหล็กได้มาถึง จงจดจำพ่อ
ผู้ที่เป็นของดินแดนแห่งการหลุดพ้นจะกลับมามีความสุขอย่างมาก
พวกเขาปรารถนาเพียงการหลุดพ้นเท่านั้น
พวกเขาเชื่อว่าหลังจากการได้มาซึ่งการหลุดพ้นในชีวิต
พวกเขาจะยังคงมีประสบการณ์ของความทุกข์ ดังนั้นการหลุดพ้นจะดีกว่าสิ่งนั้น
พวกเขาไม่ได้ตระหนักว่ามีความสุขอย่างมากมายที่นั่น
เราดวงวิญญาณอาศัยอยู่ในโลกวิญญาณกับดวงวิญญาณสูงสุด
อย่างไรก็ตามในเวลานี้พวกเขาได้ลืมโลกวิญญาณไปแล้ว พวกเขาพูดว่า:
เมื่อพ่อมาท่านส่งผู้นำสาสน์ทั้งหมดของท่านมา แต่ในความเป็นจริงไม่มีใครถูกส่งมา
ทั้งหมดนี้ถูกกำหนดไว้ในละคร เราได้มาเพื่อที่จะรู้ทั้งละคร
หากลูกเก็บพ่อและวงจรไว้ในสติปัญญาของลูก ลูกจะกลายเป็นผู้ปกครองโลกอย่างแน่นอน
ผู้คนคิดว่ามีความทุกข์อย่างมากมายที่นี่ เหตุนี้เองพวกเขาจึงต้องการการหลุดพ้น “การหลุดพ้น”
และ “การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์” เป็นสองคำที่ได้ถูกใช้
แต่ไม่มีใครรู้ความหมายของคำเหล่านั้น
ลูกๆเข้าใจว่าผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคนคือพ่อผู้เดียว
ที่เหลือทั้งหมดนั้นไม่บริสุทธิ์ ทั้งโลกนั้นไม่บริสุทธิ์
บางคนแม้กระทั่งมีปฏิกิริยาจากการได้ยินคำเหล่านี้ พ่อพูดว่า: จงลืมร่างกายของลูก
พ่อได้ส่งลูกมาอย่างปราศจากร่าง เวลานี้ลูกต้องกลับมาปราศจากร่างและกลับบ้านกับพ่อ
นี่เรียกว่าความรู้หรือการศึกษา
เพียงด้วยการศึกษานี้เท่านั้นที่ลูกจะมีการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
ลูกกลับมามีพลานามัยดีเสมอด้วยโยคะ ลูกเคยมีความสุขอย่างมากในยุคทอง
ไม่มีสิ่งใดขาดไปที่นั่น ไม่มีกิเลสใดที่เป็นเหตุของความทุกข์
ผู้คนถ่ายทอดเรื่องราวของราชาผู้ที่เอาชนะความผูกพันยึดมั่น บาบาพูดว่า:
พ่อสอนการกระทำเช่นนั้นแก่ลูกที่ลูกจะไม่มีวันต้องเสียใจภายหลังสำหรับสิ่งใดที่ลูกทำ
จะไม่มีอากาศที่หนาวเย็นที่นั่น เวลานี้แม้กระทั่งวัตถุธาตุทั้งห้าก็ตาโมประธาน
บางเวลาก็ร้อนมาก และบางเวลาก็หนาวอย่างที่สุด ไม่มีภัยพิบัติเช่นนั้นที่นั่น
จะเป็นฤดูใบไม้ผลิเสมอ ธรรมชาตินั้นสะโตประธาน เวลานี้ธรรมชาตินั้นตาโมประธาน
ดังนั้นจะมีคนที่ดีได้อย่างไร? ผู้นำที่มีชื่อเสียงของบารัตติดตามซันยาสซีไปทั่ว!
อย่างไรก็ตามเมื่อลูกไปหาพวกเขา พวกเขาก็พูดว่าพวกเขาไม่มีเวลา
ลูกสามารถเข้าใจจากสิ่งนี้ว่าการมีประสบการณ์ของความสุขแห่งสวรรค์ไม่ได้อยู่ในโชคของพวกเขา
พวกเขาไม่กลายเป็นสมาชิกของสกุลบรามิน
พวกเขาไม่แม้กระทั่งรู้ว่าพระเจ้ามาที่นี่อย่างไรหรือเมื่อใด?
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเฉลิมฉลองวันเกิดของชีวา แต่ไม่ใช่ทุกคนที่คิดว่าชีวาเป็นพระเจ้า
ถ้าพวกเขานับถือท่านว่าเป็นพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
พวกเขาจะฉลองชีพแจนทีเป็นเช่นวันหยุด พ่อพูดว่า:
การเกิดของพ่อเกิดขึ้นในบารัตเท่านั้น วัดต่างๆก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน
ท่านต้องเคยเข้ามาในร่างกายของบางคนอย่างแน่นอน
ดัคชะประชาปะติถูกแสดงว่ากำลังสร้างไฟบูชายัญ พระเจ้าได้เข้ามาในเขาหรือไม่?
พวกเขาไม่ได้พูดสิ่งนี้ กฤษณะคงอยู่ในยุคทอง พ่อพูดด้วยตนเองว่า:
พ่อต้องสร้างลูกบราห์มินที่เกิดจากปากผ่านบราห์มา
ลูกสามารถอธิบายสิ่งนี้แก่ผู้อื่นด้วยเช่นกัน
บาบาอธิบายแก่ลูกอย่างเรียบง่ายอย่างมากว่า: เพียงแต่จดจำพ่อ
อย่างไรก็ตามมายานั้นเต็มไปด้วยพลังอย่างมากที่เธอไม่ได้ปล่อยให้ลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึง
เธอเป็นศัตรูถึงครึ่งหนึ่งของวงจร ลูกต้องเอาชนะศัตรูนี้
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาผู้คนไปอาบน้ำในความหนาวเย็น
พวกเขาล้มลุกคลุกคลานไปทั่วอย่างมากมาย พวกเขาทนต่อความเจ็บปวดอย่างมากมาย
นี่คือพาทชาลาที่ซึ่งลูกศึกษาเล่าเรียน
ไม่มีเรื่องของการล้มลุกคลุกคลานไปทั่วในศรัทธาที่งมงายที่นี่
มนุษย์ติดกับอยู่ในศรัทธาที่งมงายเช่นนั้น พวกเขารับกูรูฯลฯ มากมาย อย่างไรก็ตาม
ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่มนุษย์อีกผู้หนึ่งได้
การทำให้มนุษย์เป็นกูรูของลูกคือศรัทธาที่งมงาย ทุกวันนี้แม้กระทั่งเด็กเล็กๆ
ก็ถูกทำให้รับกูรู
มิฉะนั้นขนบธรรมเนียมก็จะเป็นการรับกูรูในอายุของการปลดเกษียณของเขา อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เพื่อที่จะทำให้ความเพียรพยายามของลูกเร็ว
เป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องเก็บชาร์ตของการจดจำระลึกถึง
จงมองดูใบหน้าของลูกในกระจกทุกวันและตรวจสอบว่า：ฉันจดจำพ่อผู้เป็นที่รักที่สุดนานเพียงไร?
2.
ลืมทุกสิ่งที่ลูกเคยศึกษามาและอยู่อย่างนิ่งเงียบ ไม่มีความจำเป็นที่จะพูดสิ่งใด
บาปของลูกถูกเผาไปด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อหรือไม่
พร:
ขอให้ลูกจบสิ้นจิตสำนึกของ "ฉัน" ใดๆ ด้วยการพูดว่า "บาบา บาบา"
จากปากและในจิตใจของลูก และกลายเป็นตัวของความสำเร็จในทุกสถานการณ์
ลูกๆ
ผู้เป็นเครื่องมือผู้ที่เพิ่มความจริงจังและความกระตือรือร้นของดวงวิญญาณอื่นๆ
จะต้องไม่มีจิตสำนึกของ "ฉัน" ไม่ควรเป็น: "ฉันทำสิ่งนี้" แต่:
บาบาทำให้ฉันเป็นเครื่องมือ แทนที่จะเป็น "ฉัน" ให้พูดว่า "บาบาของฉัน" ไม่ใช่ "ฉันทำสิ่งนี้
ฉันพูดสิ่งนี้" แต่เป็น "บาบาทำให้ฉันทำสิ่งนี้ บาบาทำสิ่งนี้"
และแล้วลูกจะกลายเป็นตัวของความสำเร็จ มากเท่าที่คำว่า "บาบา บาบา"
ออกมาจากริมฝีปากของลูกมากเพียงใด
ลูกก็จะสามารถทำให้คนอื่นมากมายเป็นของบาบาได้มากตามนั้น
ปล่อยให้สิ่งนั้นออกมาจากปากของทุกคนว่า:
ความใส่ใจในทุกสถานการณ์ของผู้เดียวนี้เป็นเพียงบาบา
คติพจน์:
การใช้ร่างกาย
จิตใจ
และสมบัติในหนทางที่มีค่าในยุคบรรจบพบกันและเพิ่มพูนสมบัติเป็นสามัญสำนึกที่แท้จริง