23.02.21 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกที่แสนหวาน
นี่เป็นโชคที่ยิ่งใหญ่ของลูกถ้าสติปัญญาของลูกสามารถจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียวเท่านั้นอยู่เสมอ
คำถาม:
อะไรคือสิ่งชี้บอกของลูกที่ใส่ใจต่อการทำงานรับใช้?
คำตอบ:
พวกเขาไม่สามารถอยู่ได้ถ้าไม่ได้ถ่ายทอดความรู้
พวกเขาสังเวยกระดูกของเขาเพื่องานรับใช้ทางจิต
เขามีความสุขเป็นอย่างมากในการอธิบายความรู้ทางจิต พวกเขาเฝ้าแต่ร่ายรำในความสุข
พวกเขาให้ความนับถือต่อผู้ที่เป็นซีเนียร์ที่อาวุโสกว่าพวกเขาอย่างมาก
และเรียนรู้จากพวกเขาต่อไป
เพลง:
แม้ว่าโลกจะเปลี่ยนไป เราจะไม่มีวันหันห่างไปจากท่าน
โอมชานติ
ลูกๆได้ยินเพลงสองบรรทัด เพลงนี้เกี่ยวกับคำสัญญา
เปรียบเสมือนคู่รักที่หมั้นหมายกันและสัญญาว่าจะไม่มีวันทิ้งกัน
บางคู่ก็ไปด้วยกันไม่ได้และดังนั้นเขาจึงแยกทางกัน ลูกทำสัญญากับใครที่นี่?
กับพระเจ้า ผู้ที่ลูกๆเจ้าสาวได้หมั้นหมาย
อย่างไรก็ตามลูกก็ทิ้งผู้ที่ทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลกด้วยเช่นกัน
เวลานี้เมื่อลูกกำลังนั่งที่นี่ ลูกเข้าใจว่าบัพดาดาที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังจะมา
ลูกไม่สามารถมีสภาพเดียวกันเมื่อลูกอยู่ข้างนอกกับเมื่อลูกอยู่ที่ศูนย์ของลูกที่นี่
ที่นี่ลูกเข้าใจว่าบัพดาดากำลังจะมา ข้างนอกที่ศูนย์ของลูก,ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังได้ยินมุรลีที่บาบาพูด
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างที่นี่และที่นั่น
เพราะที่นี่ลูกนั่งอยู่เบื้องหน้าบัพดาดาที่ไม่มีขีดจำกัดเป็นการส่วนตัว
ที่นั่นลูกไม่ได้อยู่เบื้องหน้าบาบา
แต่ลูกมีความปรารถนาที่จะมาและฟังมุรลีโดยตรงต่อหน้า
ที่นี่สติปัญญาของลูกๆตระหนักว่าบาบากำลังจะมา
เช่นที่ในชุมนุมทางจิตอื่นๆพวกเขาเข้าใจว่าสวามี(ครู)ของพวกเขากำลังจะมา
อย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนที่จะมีความคิดเหมือนกัน
โยคะของสติปัญญาของบางคนจะเร่ร่อนไปที่อื่น บางคนจะระลึกถึงสามีของตน
และบางคนจะระลึกถึงญาติมิตร โยคะสติปัญญาของพวกเขาจะไม่จดจ่ออยู่ที่กูรูคนเดียว
แทบไม่มีใครสามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงสวามีได้ สิ่งนี้ก็เหมือนกันกับที่นี่
ไม่ใช่ว่าทุกคนจะอยู่ในการจดจำระลึกถึงชีพบาบา
สติปัญญาของพวกเขาก็แข่งขันกันไปที่อื่นเสมอ ญาติมิตร ฯลฯ จะได้รับการจดจำ
ลูกมีโชคอย่างมากถ้าลูกสามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงชีพบาบาได้ตลอดเวลา
มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้อย่างสม่ำเสมอ
ลูกควรมีความสุขอย่างมากขณะที่อยู่เบื้องหน้าพ่อ คำพูดที่ว่า “ถามโก๊ปและโกปี้ของโกปี้วัลลาภ
(พ่อของโก๊ปและโกปี้) เกี่ยวกับความสุขที่เหนือประสาทสัมผัส” ได้จดจำกันเวลานี้
ลูกกำลังนั่งที่นี่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ
ลูกเข้าใจว่าเวลานี้ลูกนั่งอยู่บนตักของพระเจ้าและต่อมาลูกจะนั่งอยู่ในตักของเทพ
สติปัญญาของลูกบางคนมีความคิดในงานรับใช้เกี่ยวกับว่าจะทำการแก้ไขรูปภาพให้ถูกต้องอย่างไรหรือจะเขียนอะไรลงไปในภาพ
อย่างไรก็ตามลูกที่ดีเข้าใจว่าเวลานี้พวกเขาต้องรับฟังพ่อ
พวกเขาไม่ปล่อยให้ความคิดอื่นๆเกิดขึ้น
พ่อมาเพื่อเติมอาภรณ์ของลูกด้วยเพชรพลอยแห่งความรู้
ดังนั้นลูกต้องคงรักษาสติปัญญาของลูกให้อยู่ในโยคะไว้กับพ่อ
ทุกคนตามลำดับในการซึมซับสิ่งนี้ บางคนรับฟังเป็นอย่างดีและซึมซับเข้าไป
ในขณะที่คนอื่นซึมซับเข้าไปในระดับที่น้อยกว่า
ถ้าสติปัญญาของพวกเขาอยู่ในโยคะกับที่อื่น
ก็เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะซึมซับเข้าไป พวกเขาอยู่อย่างอ่อนแอ
ถ้าลูกไม่ซึมซับมุรลีหลังจากได้ยินเพียงครั้งหรือสองครั้งนิสัยนั้นก็จะกลับมามั่นคง
และแล้วไม่ว่าลูกจะฟังมากแค่ไหนลูกก็ไม่สามารถซึมซับได้
ลูกจะไม่สามารถถ่ายทอดความรู้นี้ให้กับผู้อื่น
ผู้ที่ซึมซับสิ่งนี้จะใส่ใจในการทำงานรับใช้ เขาจะกลับมากระตือรือร้นมาก
พวกเขาคิดว่าพวกเขาควรไปให้ทานสมบัติที่มีค่า
เพราะไม่มีใครนอกจากพ่อที่มีสมบัติที่มีค่านี้
พ่อเข้าใจด้วยเช่นกันว่าไม่ใช่ทุกคนสามารถซึมซับสิ่งนี้
ไม่ใช่ทุกคนสามารถประกาศสิทธิ์ในสภาพที่สูงเหมือนกัน
เหตุนี้เองสติปัญญาของพวกเขาจึงเฝ้าแต่เร่ร่อนไปที่อื่น
โชคในอนาคตของเขาจึงไม่สูงส่ง บางคนสังเวยกระดูกของเขาในงานรับใช้ทางร่างกาย
พวกเขาทำให้ทุกคนมีความสุข ตัวอย่างเช่น เขาทำอาหารและเสิร์ฟอาหารให้ผู้คน
สิ่งนั้นเป็นเรื่องหนึ่งเช่นกัน
ผู้ที่ใส่ใจในการทำงานรับใช้จะไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่ได้ถ่ายทอดความรู้
แล้วบาบาก็จะดูว่าเขามีสำนึกที่เป็นร่างหรือไม่
พวกเขามีความนับถือต่อซีเนียร์หรือไม่? ลูกควรมีความนับถือต่อมหารตีที่เป็นซีเนียร์
ใช่ เมื่อสติปัญญาของเด็กที่ฉลาดบางคนรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว
มหาระตีก็ต้องให้ความนับถือกับพวกเขา
พ่อพอใจเมื่อท่านเห็นว่าลูกใส่ใจในการทำงานรับใช้ ผู้นี้จะทำงานรับใช้ที่ดี
ลูกควรฝึกอธิบายที่นิทรรศการตลอดทั้งวัน ปวงประชาถูกสร้างขึ้นมามากมาย
ไม่มีวิธีอื่นใด
ราชาและราชินีและปวงประชาของสุริยวงศ์และจันทราวงศ์ทั้งหมดถูกสร้างขึ้นที่นี่
ลูกควรทำงานรับใช้อย่างมาก
มันอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าเวลานี้ลูกกลายเป็นบราห์มินแล้ว
ในขณะที่อยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูก ลูกแต่ละคนมีสภาพของตนเอง
ลูกไม่ต้องออกจากครอบครัวของลูก พ่อพูดว่า ลูกอาจอาศัยอยู่ที่บ้าน
แต่ทำให้สติปัญญาของลูกมีศรัทธาว่าโลกเก่ากำลังจะถูกทำลาย
สายสัมพันธ์ของเราอยู่กับพ่อผู้เดียวเท่านั้น
ลูกก็เข้าใจเช่นกันว่าเพียงผู้ที่รับความรู้นี้เมื่อวงจรที่แล้วเท่านั้นจะมารับความรู้นี้อีกครั้ง
ทุกสิ่งจะซ้ำรอยเหมือนเดิมทุกประการในแต่ละวินาที ลูกดวงวิญญาณมีความรู้ใช่ไหม?
พ่อก็มีความรู้เช่นกัน ลูกๆต้องกลับมาเป็นเหมือนพ่อ
ลูกก็ต้องซึมซับประเด็นต่างๆเช่นกัน ทุกประเด็นไม่ได้อธิบายในเวลาเดียวกัน
การทำลายล้างกำลังยืนอยู่เบื้องหน้าลูก นี่คือการทำลายเดียวกันนั้น
ไม่มีสงครามในยุคทองและยุคเงิน
ต่อเมื่อศาสนามากมายปรากฏออกมาและมีการสร้างกองทัพขึ้นมาเท่านั้นจึงจะเริ่มสงครามได้
เมื่อดวงวิญญาณลงมาในตอนแรกพวกเขาสะโตประธานและจากนั้นก็ไปสูสภาพสะโต ราโจ และตาโม
สิ่งนี้ควรอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าอาณาจักรนี้ก่อตั้งขึ้นมาอย่างไร
ในขณะที่ลูกนั่งอยู่ที่นี่ลูกควรมีสำนึกรู้ว่าชีพบาบามาและให้สมบัติที่มีค่าแก่ลูก
ซึ่งสติปัญญาของลูกต้องซึมซับ ลูกที่ดีจะจดบันทึกลงไป
เป็นสิ่งที่ดีทีจะเขียนลงไปแล้วหัวข้อนั้นก็จะเกิดขึ้นในสติปัญญาของลูก
วันนี้ฉันจะอธิบายเกี่ยวกับหัวข้อนี้ พ่อพูดว่า พ่อให้สมบัติที่มีค่าแก่ลูกมากมาย
ลูกมีสมบัติที่มีค่ามากมายในยุคทองและยุคเงิน
เมื่อลูกไปสู่หนทางแห่งบาปสมบัตินั้นก็จะลดลง ความสุขของลูกก็ลดลงเช่นกัน
ลูกเริ่มกระทำกรรมที่เป็นบาปอย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อลูกลงมาองศาของลูกก็ลดลงเรื่อยๆ
ลูกผ่านสภาพของสะโตประธาน สะโต ราโจ และตาโม เมื่อลูกกำลังไปจากสะโตไปสู่ราโจ
ไม่ใช่ว่าลูกจะเข้าไปสู่สภาพนั้นในทันที ลูกลงมาอย่างช้ามาก
แม้ว่าลูกจะอยู่ในสภาพตาโมประธาน
ลูกก็ลงบันไดมาอย่างช้ามากและองศาของลูกก็ลดลงเรื่อยๆ นับวันองศาก็ลดลงเรื่อยๆ
เวลานี้ลูกต้องกระโดด จากตาโมประธานลูกต้องกลับมาสะโตประธาน
ลูกต้องใช้เวลาสำหรับสิ่งนี้
มีเพลงร้องว่าผู้ที่ปีนขึ้นไปสามารถลิ้มรสน้ำทิพย์แห่งสวรรค์ได้
หากลูกถูกตบตีจากกิเลสตัณหาราคะแล้วลูกก็ถูกบดขยี้อย่างสมบูรณ์
กระดูกของลูกจะหักอย่างสิ้นเชิง คนบางคนฆ่าตัวตาย สิ่งนี้ไม่ใช่การฆ่าดวงวิญญาณ
แต่เป็นการฆ่าร่างกายที่มีชีวิต ที่นี่ลูกต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อ
ลูกต้องจดจำพ่อเพราะลูกได้รับอำนาจในการปกครองจากพ่อ ถามตัวเองว่า
ฉันสะสมรายได้มากเท่าไรสำหรับอนาคตโดยการจดจำระลึกถึงพ่อ
ฉันกลายเป็นไม้เท้าให้คนตาบอดมากแค่ไหน
ลูกต้องให้สาสน์จากบ้านนั้นสู่บ้านนี้ว่าโลกเก่านี้กำลังจะเปลี่ยนแปลง
พ่อกำลังสอนราชาโยคะแก่ลูกเพื่อโลกใหม่ ทุกสิ่งแสดงให้เห็นในภาพบันได ภาพนี้ทำยาก
ลูกมีความคิดตลอดทั้งวันว่าจะออกแบบภาพในลักษณะนั้นอย่างไรที่ใครก็สามารถเข้าใจได้อย่างง่ายดาย
ทั้งโลกจะไม่มาที่นี่ เพียงผู้ที่เป็นของศาสนาเทพเท่านั้นจะมา
งานรับใช้ของลูกต้องดำเนินต่อไปเป็นเวลานาน
ลูกรู้ว่าคลาสของลูกนี้จะดำเนินต่อไปอีกนานเท่าไร
พวกเขาเชื่อว่าระยะเวลาของวงจรคือหนึ่งแสนปี
และดังนั้นพวกเขาจึงยังคงถ่ายทอดเรื่องราวในคัมภีร์ต่อไป
พวกเขาเชื่อว่าผู้ประทานการหลุดพ้นสำหรับทุกคนจะมาในตอนท้ายที่สาวกของเขาจะได้รับการหลุดพ้นและจากนั้นพวกเขาจะหลอมรวมเข้ากับแสง
อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้น
ลูกรู้ว่าเวลานี้เรากำลังรับฟังเรื่องราวที่แท้จริงของความเป็นอมตะจากพ่อที่เป็นอมตะ
ดังนั้นลูกต้องมีความเชื่อในสิ่งที่พ่อผู้เป็นอมตะพูด ท่านพูดว่า
จดจำพ่อและกลับมาบริสุทธิ์ มิฉะนั้นลูกจะต้องสัมผัสกับการลงโทษอย่างมาก
ลูกจะได้รับสถานภาพที่ต่ำ ลูกต้องเพียรพยายามเพื่อทำงานรับใช้
มีตัวอย่างของฤาษีดาดิชีเช่นกัน เขาอุทิศกระดูกของเขาในงานรับใช้
การอุทิศกระดูกในงานรับใช้หมายถึงการทำงานรับใช้ทั้งวันโดยไม่คิดถึงร่างกายของตนเองเลย
หนึ่งคืองานรับใช้ทางร่างกายด้วยกระดูกของลูกและอีกหนึ่งคืองานรับใช้ทางจิตด้วยกระดูกของลูก
ผู้รับใช้ทางจิตถ่ายทอดความรู้ทางจิตเท่านั้น
ในขณะที่ให้ทานสมบัติมากมายพวกเขาก็เฝ้าแต่ร่ายรำในความสุข
งานรับใช้ทั้งหมดที่ผู้คนในโลกทำคืองานรับใช้ทางร่างกาย
การถ่ายทอดคัมภีร์ไม่เรียกว่างานรับใช้ทางจิต
มีเพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่มาและสอนงานรับใช้ทางจิต พ่อทางจิตมาและสอนลูกทางจิต
เวลานี้ลูกๆกำลังเตรียมการเพื่อจะไปสู่โลกใหม่ยุคทอง
ลูกจะไม่มีการกระทำใดๆที่เป็นบาปที่นั่น นั่นคืออาณาจักรของราม
ที่นั่นมีจำนวนน้อยมาก ในขณะนี้ทุกคนสัมผัสกับความทุกข์ในอาณาจักรของราวัน
ความรู้ทั้งหมดนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกตามลำดับกันไปตามความพยายามของลูก
ความรู้ทั้งหมดรวมอยู่ในภาพบันได พ่อพูดว่า
กลับมาบริสุทธิ์ในชาติสุดท้ายนี้ของลูกและลูกจะกลายเป็นนายของโลกที่บริสุทธิ์
ลูกควรอธิบายในลักษณะเช่นนั้นที่มนุษย์เข้าใจว่าพวกเขากลับมาตาโมประธานจากสะโตประธาน
และด้วยวิธีเดียวที่จะกลับมาสะโตประธานคือการอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง
เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนี้สติปัญญาของพวกเขาจะตระหนักรู้ว่าไม่มีใครใครอื่นมีความรู้นี้
เมื่อพวกเขามองดูภาพบันได พวกเขาถามว่าข้อมูลเกี่ยวกับศาสนาอื่นอยู่ที่ไหน
ทั้งหมดนั้นถูกเขียนไว้ในภาพของวงจร พวกเขาไม่ได้ไปสู่โลกใหม่ พวกเขาได้รับความสงบ
เพียงผู้คนของบารัตเท่านั้นที่เคยอยู่ในสวรรค์ พ่อมาในบารัตเพื่อสอนราชาโยคะ
เหตุนี้เองทุกคนต้องการโยคะโบราณของบารัต
พวกเขาจะเข้าใจจากภาพเหล่านี้ว่ามีเพียงบารัตเท่านั้นในโลกใหม่จริงๆ
พวกเขาจะเข้าใจเกี่ยวกับศาสนาของเขา แม้ว่าพระคริสต์จะมาก่อตั้งศาสนานั้น
ในปัจจุบันเขาก็ตาโมประธานเช่นกัน ความรู้เกี่ยวกับผู้สร้างและสิ่งสร้างนี้มีมากมาย
ลูกสามารถบอกพวกเขาได้ว่า เราไม่ต้องการเงินของใคร เราจะทำอะไรกับเงินนั้น?
รับฟังสิ่งนี้และถ่ายทอดให้ผู้อื่นด้วยเช่นกัน พิมพ์ภาพเหล่านี้
ลูกต้องใช้ประโยชน์จากรูปภาพเหล่านี้
สร้างห้องโถงขึ้นมาที่สามารถถ่ายทอดความรู้นี้ได้ เราจะทำอะไรโดยการรับเงินนั้น?
สิ่งนี้จะให้คุณประโยชน์กับครอบครัวของลูก ลูกเพียงแค่ต้องเตรียมการ
หลายคนจะมาและพูดว่าความรู้ของผู้สร้างและสิ่งสร้างดีมาก
สิ่งนี้ต้องเข้าใจโดยมนุษย์
เมื่อผู้คนจากต่างประเทศได้ยินความรู้นี้พวกเขาก็จะชอบความรู้นี้เป็นอย่างมาก
พวกเขาจะมีความสุขมาก
พวกเขาจะเข้าใจว่าเขาควรมีโยคะกับพ่อด้วยเช่นกันเพื่อที่บาปของพวกเขาจะได้รับการปลดเปลื้อง
ลูกต้องให้คำแนะนำของพ่อกับทุกคน
พวกเขาจะเข้าใจว่าไม่มีใครนอกจากพระเจ้าสามารถให้ความรู้นี้
พวกเขาพูดว่าพระเจ้าก่อตั้งสวรรค์แต่พวกเขาไม่รู้ว่าท่านมาอย่างไร
พวกเขาจะมีความสุขเมื่อรับฟังลูกและจะเพียรพยายามที่จะศึกษาโยคะ
พวกเขาจะเพียรพยายามที่จะกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน
ลูกควรมีความคิดมากมายเกี่ยวกับการทำงานรับใช้ หากลูกเปิดเผยทักษะของลูกในบารัต
บาบาจะส่งลูกไปต่างประเทศ ภารกิจจะตามไปด้วย ในปัจจุบันนี้ยังมีเวลาเหลืออยู่บ้าง
จะใช้เวลาไม่นานในการก่อตั้งโลกใหม่
ที่ไหนก็ตามที่เกิดแผ่นดินไหวพวกเขาสามารถสร้างอาคารใหม่ได้อีกครั้งในสองถึงสามปี
เมื่อมีคนงานที่มีทักษะความชำนาญจำนวนมากและมีวัสดุทั้งหมด
ก็ใช้เวลาไม่นานในการสร้าง ตึกต่างๆในต่างประเทศสร้างขึ้นมาอย่างไร?
มอเตอร์ในหนึ่งนาที (a motor a minute) ดังนั้น
ลองนึกดูสิว่าจะสร้างอาคารขึ้นมาได้เร็วแค่ไหนในยุคทอง มีทองคำและเงิน
ฯลฯมากมายที่นั่น ลูกจะนำทองคำ เงิน และเพชรมาจากเหมือง
ลูกกำลังเรียนรู้ทักษะทั้งหมด มีความหยิ่งยโสทางวิทยาศาสตร์อย่างมากในขณะนี้
วิทยาศาสตร์จะเป็นประโยชน์อย่างมากที่นั่น
ทุกสิ่งที่พวกเขาได้ศึกษาจากที่นี่จะเป็นประโยชน์สำหรับพวกเขาในชาติเกิดต่อไปของเขาที่นั่น
ในเวลานั้นทั้งโลกกลับมาใหม่ อาณาจักรของราวันจะถูกทำลาย
แม้กระทั่งวัตถุธาตุทั้งห้าจะรับใช้ลูกตามกฎ สวรรค์กำลังถูกสร้างขึ้น
ไม่มีภัยพิบัติใดๆเกิดขึ้นที่นั่น ไม่มีอาณาจักรของราวันที่นั่น ทุกคนสะโตประธาน
สิ่งที่ดีที่สุดคือลูกควรมีความรักต่อพ่อเป็นอย่างมาก
ซึมซับสมบัติที่มีค่าที่พ่อให้แก่ลูกและให้ทานสมบัตินั้นแก่ผู้อื่น
ยิ่งลูกให้ทานมากเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งสมสะได้มากเท่านั้น
ลูกจะซึมซับได้อย่างไรหากลูกไม่ทำงานรับใช้ สติปัญญาของลูกควรใช้ในการทำงานรับใช้
งานรับใช้มากมายสามารถทำได้ ขอให้มีความก้าวหน้าในแต่ละวัน
ให้มีความก้าวหน้าของตนเองด้วยเช่นกัน อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ใด้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อบัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. อยู่อย่างข้องแวะในงานรับใช้ทางจิตอย่างสม่ำเสมอ
ร่ายรำในความสุขในขณะที่ให้ทานสมบัติที่มีค่าแห่งความรู้
ซึมซับความรู้เข้าไปในตนเองและสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นซึมซับเช่นกัน
2. เติมอาภรณ์ของลูกด้วยสมบัติที่มีค่าแห่งความรู้ที่พ่อให้แก่ลูก
จดบันทึกลงไปเพื่อที่ลูกสามารถอธิบายหัวข้อได้
อยู่อย่างกระตือรือร้นเกี่ยวกับการให้ทานความมั่งคั่งแห่งความรู้
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้รับใช้ทางจิตและเล่นบทบาทของลูกในการรับใช้ด้วยการตระหนักถึงมนตรา "ไม่มีตัวตนกลับมามีตัวตน"
เช่นที่พ่อไม่มีตัวตนกลับมามีตัวตนและเล่นบาทบาทของท่านในการรับใช้
ในทำนองเดียวกันลูก ๆ
ก็ต้องเก็บเครื่องมือของมนตรานี้ไว้ในสำนึกรู้ของลูกและเล่นบทบาทของลูกในการรับใช้เช่นกัน
โลกวัตถุนี้และร่างกายของลูกเป็นเวที
เวทีคือสิ่งค้ำจุนและนักแสดงคือภาพลักษณ์ของการค้ำจุน,ผู้เป็นนาย
เมื่อมีการตระหนักรู้นี้จงละวางและเล่นบทบาทของลูก และพร้อมกับมีความรู้สึก (sense)
แล้วลูกจะกลายเป็นผู้รับใช้ทางจิตที่เต็มไปด้วยสาระอย่างสมบูรณ์ (essence-full)
คติพจน์:
ผู้ที่สังเกตทุกเกมในฐานะผู้สังเกตการณ์ที่ละวางเป็นพยานที่แท้จริง