02.08.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน อย่าได้เหนื่อยล้าและละทิ้งการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึง
ทำความเพียรพยายามที่จะคงอยู่ในจิตสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณอย่างสม่ำเสมอเพื่อที่จะกลับมาอ่อนหวานและดึงดูดความรักของพ่อ
จงอยู่ในการจดจำระลึกถึง
คำถาม:
ลูกต้องทำความเพียรพยายามอะไรอย่างแน่นอนเพื่อที่จะกลับมาเต็ม 16
องศาและสมบูรณ์พร้อม?
คำตอบ:
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณให้มากเท่าที่เป็นไปได้และจดจำพ่อมหาสมุทรแห่งความรักและลูกจะกลับมาสมบูรณ์พร้อม
ความรู้เป็นสิ่งที่ง่ายมาก แต่เพื่อที่จะกลับมาเต็ม 16 องศา
ก่อนอื่นลูกต้องมีการจดจำระลึกถึงเพื่อทำให้ตัวลูกดวงวิญญาณสมบูรณ์พร้อม
ด้วยการคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ ลูกก็จะกลับมาอ่อนหวาน
ความขัดแย้งทั้งหมดจะจบสิ้นลง
เพลง:
ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรัก เรากระหายเพียงหนึ่งหยด
โอมชานติ
มหาสมุทรแห่งความรักทำให้ลูกๆ ของท่านกลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรักด้วยเช่นกัน
เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกๆ คือการกลายเป็นเช่นลักษมีและนารายณ์
ทุกคนรักพวกเขาอย่างมาก ลูกๆ รู้ว่าบาบากำลังทำให้ลูกอ่อนหวานเช่นเดียวกับพวกเขา
เป็นที่นี่ที่ลูกจะกลับมาอ่อนหวาน
อย่างไรก็ตามด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะกลายเป็นเช่นนั้น
โยคะของบารัตได้รับการจดจำกันมา นี่คือการจดจำระลึกถึง
ด้วยการจดจำระลึกถึงนี้ที่ลูกจะกลายเป็นนายของโลกเช่นเดียวกับพวกเขา
นี่คือความเพียรพยายามที่ลูกๆ ต้องทำ
อย่ามีความหยิ่งยโสโดยการคิดว่าลูกมีความรู้นี้มากมาย สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึง
เป็นการจดจำระลึกถึงที่นำความรักมาให้แก่ลูก
หากลูกต้องการที่จะกลับมาอ่อนหวานและน่ารักอย่างมากและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงด้วยจงทำความเพียรพยายาม!
มิฉะนั้นจะมีความเสียใจในภายหลังอย่างมาก
มีลูกหลายคนที่ไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้ เพราะว่าพวกเขาเหนื่อยล้า
พวกเขาจึงหยุดการจดจำระลึกถึง
ก่อนอื่นให้ทำความเพียรพยายามอย่างมากที่จะกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
มิฉะนั้นสถานภาพที่ลูกได้รับก็จะต่ำมาก ลูกจะไม่กลับมาอ่อนหวานอีกครั้ง
ลูกจำนวนน้อยมากที่ดึงดูดความรักได้มากมายด้วยการอยู่ในการจดจำระลึกถึง
ต้องมีการจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียวเท่านั้น ยิ่งลูกจดจำพ่อมากเท่าไหร่
ลูกก็จะยิ่งกลับมาอ่อนหวานมากเท่านั้น
ลักษมีและนารายณ์จดจำพระเจ้าเป็นอย่างมากในชาติเกิดก่อนหน้านี้ของพวกเขา
ด้วยการจดจำระลึกถึงนี้ที่พวกเขากลับมาอ่อนหวานอย่างมาก
สุริยวงศ์ของยุคทองคืออันดับหนึ่งและจันทราวงศ์คืออันดับสอง
ลักษมีและนารายณ์ได้รับความรักอย่างมาก
มีความแตกต่างอย่างใหญ่หลวงระหว่างรูปลักษณ์ของลักษมีและนารายณ์และรูปลักษณ์ของรามและสีดา
ลักษมีและนารายณ์ไม่เคยถูกประณามจากผู้ใด ศรีกฤษณะถูกประณามจากการเข้าใจผิด
รามและสีดาถูกประณามเช่นกัน พ่อพูดว่า:
ลูกจะกลับมาอ่อนหวานอย่างมากเมื่อลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
เราจะสัมผัสกับความสุขอย่างมากในการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
ยิ่งลูกจดจำพ่อมากเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งกลับมาสะโตประธานมากเท่านั้น ลูกจะกลับมา 16
องศาสมบูรณ์เต็ม การมี 14 องศาก็ยังคงถือว่ามีข้อบกพร่อง
แล้วก็ยังคงมีข้อบกพร่องมากขึ้นไปเรื่อยๆ ลูกต้องกลับมา 16 องศาสมบูรณ์พร้อม
ความรู้นั้นง่ายดายมาก ทุกคนสามารถเรียนรู้ได้ ลูกใช้ 84 ชาติเกิดทุกวงจร
ไม่มีลูกคนใดสามารถกลับบ้านได้จนกว่าลูกจะกลับมาบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
มิฉะนั้นก็จะต้องมีประสบการณ์ของการถูกลงโทษ บาบาอธิบายแก่ลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า:
มากเท่าที่จะเป็นไปได้จงทำให้ประเด็นเดียวนี้มั่นคง: ฉันคือดวงวิญญาณ
เมื่อฉันดวงวิญญาณอาศัยอยู่ในบ้านของฉัน, ฉันก็สะโตประธาน
จากนั้นฉันก็มาที่นี่และใช้ชาติเกิด บ้างก็ใช้ชาติเกิดจำนวนหนึ่ง
และบ้างก็ใช้จำนวนของชาติเกิดที่แตกต่างกันไป
ในเวลาสุดท้ายดวงวิญญาณทั้งหมดกลับมาตาโมประธาน เกียรติยศของโลกก็ลดลงเรื่อยๆ
เมื่อบ้านใหม่ก็จะมีประสบการณ์ของความสะดวกสบายอย่างมากในบ้านนั้น
และแล้วบ้านก็มีสิ่งบกพร่อง องศาก็ลดลงมาเรื่อยๆ หากลูกๆ
ต้องการจะไปยังโลกที่สมบูรณ์พร้อม ลูกต้องกลับมาสมบูรณ์พร้อม
เพียงแค่มีความรู้ไม่ได้หมายความว่ามีความสมบูรณ์พร้อม
ดวงวิญญาณต้องกลับมาสมบูรณ์พร้อม มากเท่าที่จะเป็นไปได้ให้คิดว่าตนเป็นดวงวิญญาณ
ลูกของบาบา ควรจะมีประสบการณ์ของความสุขอย่างมากมายอยู่ภายใน
มนุษย์มีความสุขเมื่อพิจารณาว่าตัวเองเป็นมนุษย์ที่มีร่างกาย: “ฉันเป็นลูกของผู้นั้นผู้นี้”
ความซาบซึ้งนั้นเป็นเพียงชั่วคราว เวลานี้ลูกๆ
ต้องเชื่อมโยงโยคะของสติปัญญาของลูกกับพ่ออย่างสมบูรณ์ ลูกต้องไม่สับสนในสิ่งนี้
แม้ว่าลูกต้องไปต่างประเทศที่ไหนสักแห่ง, เพียงแค่ทำให้ประเด็นเดียวนั้นมั่นคง:
ฉันต้องจดจำบาบา บาบาคือมหาสมุทรแห่งความรัก คำยกย่องนี้ไม่ได้เป็นของมนุษย์ผู้ใด
ดวงวิญญาณยกย่องพ่อของพวกเขา ดวงวิญญาณทั้งหมดคือพี่น้องกัน
พ่อของดวงวิญญาณทั้งหมดคือผู้เดียว พ่อบอกกับทุกคนว่า: ลูกๆ
ลูกเคยสะโตประธานและเวลานี้ลูกกลับมาตาโมประธาน ด้วยการกลับมาตาโมประธาน
ลูกจึงไม่มีความสุข เวลานี้พ่อสูงสุด, ดวงวิญญาณสูงสุดบอกกับเราดวงวิญญาณ: เริ่มแรก,
ลูกเคยสมบูรณ์พร้อม ดวงวิญญาณทั้งหมดสมบูรณ์พร้อมเมื่อพวกเขาอยู่ที่นั่น
แม้ว่าพวกเขาจะเล่นบทบาทที่แตกต่างกัน พวกเขาก็ยังคงสมบูรณ์พร้อม
ไม่มีใครสามารถกลับไปที่นั่นได้โดยไม่กลับมาบริสุทธิ์
ลูกมีความสงบและความสุขในดินแดนแห่งความสุขนั้น
เหตุนี้เองศาสนาของลูกจึงสูงสุดเหนือสิ่งใด ลูกมีความสุขที่ไร้ขีดจำกัด
ลองคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ลูกกำลังจะเป็น! ลูกกำลังกลายเป็นนายแห่งสวรรค์!
ชาติเกิดนั้นมีค่าเช่นเพชร การเกิดเวลานี้เป็นเช่นเปลือกหอย
เวลานี้พ่อให้สัญญาณแก่ลูกๆ ให้อยู่ในการจดจำระลึกถึง ลูกร้องเรียกหาท่าน:
มาและทำให้เราผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์!
ในยุคทองพวกเขาปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์ รามและสีดาไม่เรียกว่าสมบูรณ์พร้อม
พวกเขาเข้าไปสู่ชั้นที่สอง พวกเขาพ่ายแพ้
พวกเขาสอบไม่ผ่านในวิชาของการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึง
ไม่ว่าลูกจะมีความฉลาดมากเพียงใดในความรู้ พ่อก็ไม่พบว่าลูกจะอ่อนหวานด้วยสิ่งนั้น
เมื่อลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะกลับมาอ่อนหวาน
แล้วลูกก็จะพบว่าพ่อนั้นอ่อนหวานมากด้วยเช่นกัน การศึกษานี้ธรรมดามาก
จงกลับมาบริสุทธิ์และอยู่ในการจดจำระลึกถึง! จดสิ่งนี้ลงไปอย่างระมัดระวังมาก
เมื่อลูกอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึง
ความขัดแย้งทั้งหมดที่เกิดขึ้นและความหยิ่งทะนงที่ได้พัฒนาขึ้นก็จะหยุดลง
สิ่งหลักคือการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
ผู้คนในโลกก็ต่อสู้รบราและทะเลาะเบาะแว้งกันอย่างมาก!
พวกเขาทำให้ชีวิตของเขาเป็นเหมือนยาพิษ คำพูดนี้ไม่ได้มีอยู่ในยุคทอง
เมื่อลูกก้าวหน้ามากขึ้น ชีวิตของมนุษย์ก็จะยิ่งเป็นพิษมากขึ้น
นี่คือมหาสมุทรแห่งยาพิษ ทุกคนกำลังนอนอยู่ในก้นบึ้งของนรกที่ลึกที่สุด
มีพฤติกรรมที่สกปรกอย่างมากที่เฝ้าแต่เพิ่มขึ้นในแต่ละวัน นี่เรียกว่าโลกที่สกปรก
พวกเขาเฝ้าแต่ทำให้กันและกันไม่มีความสุข
เพราะมีวิญญาณปีศาจร้ายของสำนึกที่เป็นร่างและตัณหาราคะ พ่อพูดว่า:
ขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านั้นออกไป!
เป็นวิญญาณปีศาจร้ายเหล่านั้นที่ทำให้ลูกน่าเกลียด
เมื่อลูกกลับมาน่าเกลียดด้วยการนั่งบนกองไฟของตัณหาราคะที่พ่อมาและพูดว่า:
พ่อมาอีกครั้งเพื่อปะพรมน้ำทิพย์แห่งความรู้ ลูกจะกลายเป็นอะไรเวลานี้?
ปราสาทราชวังที่นั่นจะถูกประดับประดาด้วยเพชร จะมีความสะดวกสบายทุกประเภทที่นั่น
ที่นี่ทุกสิ่งนั้นมีสิ่งเจือปน ดูซิว่าว่าเขาให้อาหารวัวอย่างไร!
สิ่งดีๆและพละกำลังทั้งหมดนั้นถูกนำออกไปและพวกเขาเพียงแค่ให้หญ้าแห้งเท่านั้น
วัวไม่ได้รับอาหารที่เพียงพอ เปรียบเทียบกับวัวที่แสดงไว้กับศรีกฤษณะ
เห็นได้ว่าวัวเหล่านั้นเป็นวัวชั้นหนึ่ง ในยุคทอง วัวเป็นเช่นนั้นอย่าได้ถามเลย!
เพียงแค่ได้เห็นวัวเหล่านั้นก็จะทำให้ลูกรู้สึกมีความสุขมาก
ที่นี่สาระสำคัญทั้งหมดถูกนำออกจากทุกสิ่ง นี่คือโลกที่สกปรกมาก
ลูกต้องไม่ผูกพันหัวใจของลูกไว้กับโลกนี้ พ่อพูดว่า:
ลูกได้กลายเป็นผู้ที่มีกิเลสอย่างมาก!
ดูซิว่าพวกเขาเฝ้าแต่ฆ่ากันและกันในสงครามอย่างไร
ผู้ที่ได้คิดค้นระเบิดปรมาณูก็ได้รับความเคารพอย่างมาก
ทุกสิ่งเหล่านั้นกำลังจะถูกทำลาย
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกว่ามนุษย์ของทุกวันนี้เป็นเช่นไรและมนุษย์ของวันพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร
เวลานี้ลูกกำลังอยู่ระหว่างสิ่งนั้น
มิตรที่ดีจะพาลูกข้ามฟากและมิตรที่ไม่ดีจะทำให้ลูกจมน้ำ
ลูกจับมือของพ่อเพื่อที่จะกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุด
เมื่อบางคนกำลังเรียนว่ายน้ำ เขาต้องจับมือของผู้ที่กำลังสอนเขา
มิฉะนั้นเขาอาจจะสำลักน้ำได้ ที่นี่ด้วยเช่นกันลูกต้องจับมือบาบา
มิฉะนั้นมายาจะดึงลูกลงไป ลูกกำลังทำให้ทั้งโลกกลายเป็นสวรรค์
ลูกควรจะนำตัวลูกเองไปสู่สภาพของความซาบซึ้ง “โอ
เรากำลังก่อตั้งอาณาจักรของเราด้วยการทำตามศรีมัท” มนุษย์ทั้งหมดกำลังให้ทาน
พวกเขาให้เงินแก่ขอทานทางศาสนา (นักพรต)
พวกเขาแม้แต่ให้ทานบางสิ่งแก่บัณฑิตในการจาริกแสวงบุญของพวกเขา
อย่างแน่นอนที่เขาจะให้ทานบางสิ่ง, แม้จะเป็นเพียงข้าวหนึ่งกำมือก็ตาม
ทั้งหมดนั้นยังคงดำเนินต่อไปในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
เวลานี้พ่อกำลังทำให้เราเป็นผู้ให้ทั้งสองทาง พ่อพูดว่า:
เปิดมหาวิทยาลัยและโรงพยาบาลของพระเจ้าบนพื้นที่ 3 ตารางฟุต
เพื่อที่มนุษย์สามารถมาและได้รับการเยียวยาเป็นเวลาถึง 21 ชาติเกิด
ดูความเจ็บป่วยประเภทต่างๆที่มีอยู่ตอนนี้
บางครั้งก็มีกลิ่นเหม็นเช่นนั้นเมื่อมีคนป่วยและลูกรู้สึกไม่ชอบเมื่อลูกเข้าไปในโรงพยาบาล
ความทุกข์ของกรรมนั้นรุนแรงอย่างมาก! พ่อพูดว่า:
เพื่อที่จะเป็นอิสระจากความทุกข์ทั้งหมดนี้ เพียงแค่จดจำพ่อ!
พ่อไม่ได้ให้สิ่งใดอื่นที่เป็นความยากลำบากแก่ลูก บาบารู้ว่าลูกๆ
ได้เผชิญกับความยากลำบากมากมาย ใบหน้าของมนุษย์ที่มีกิเลสนั้นเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
พวกเขากลายเป็นเหมือนซากศพ พวกเขาเป็นเหมือนคนติดสุรา
ที่ไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่ดื่มแอลกอฮอล์ เขาเมามายอย่างมากด้วยแอลกอฮอล์
แต่สิ่งนั้นจะคงอยู่เป็นเวลาเพียงสั้นๆ
ด้วยกิเลสที่ทำให้ช่วงอายุของมนุษย์ที่มีกิเลสนั้นสั้นมาก
ช่วงชีวิตของเทพผู้ปราศจากกิเลสโดยเฉลี่ย 125 ถึง 150 ปี เมื่อลูกกลับมามีสุขภาพดี
ช่วงชีวิตของลูกก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกันใช่ไหม? แล้วลูกก็จะมีร่างกายที่ปราศจากโรคภัย
พ่อนั้นเรียกได้ว่าเป็นศัลยแพทย์ที่คงอยู่ตลอดไป
เมื่อสัตกูรูได้ให้น้ำมันของความรู้นี้ ความมืดของความไม่รู้ก็ถูกขจัดไป
เป็นเพราะพวกเขาไม่รู้จักพ่อที่พวกเขาพูดว่ามีความมืดของความไม่รู้
นี่ใช้ได้กับผู้คนของบารัต พวกเขารู้ว่าพระคริสต์ได้เคยคงอยู่ในเวลานั้น
พวกเขามีรายการของวันที่เหล่านั้นทั้งหมด
พวกเขาแสดงให้เห็นถึงการนั่งของโป๊ปบนบัลลังก์ที่ตามลำดับกันไป
เป็นบารัตเท่านั้นที่ไม่รู้ถึงชีวประวัติของผู้ใด พวกเขาร้องเรียกหา: โอ
ดวงวิญญาณสูงสุด! โอ ผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข! โอ แม่และพ่อ! อัจชะ “บอกเราถึงชีวประวัติของแม่และพ่อ”
พวกเขาไม่รู้ถึงสิ่งใดเลย! ลูกรู้ว่านี่คือยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุด
เวลานี้ลูกกำลังกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุด
ดังนั้นเราควรจะศึกษาเล่าเรียนอย่างเต็มที่
ผู้คนมากมายได้ติดกับอย่างมากในความคิดเห็นของสังคม
บาบานี้ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้ใด ท่านได้รับการดูหมิ่นอย่างมาก!
ท่านไม่เคยคิดหรือฝันเกี่ยวกับสิ่งนี้ อย่างไรก็ตามในขณะที่เดินไปตามทางนั้น
บราห์มินก็ติดกับดัก
เป็นตอนที่บาบาทำให้ท่านกลายเป็นบราห์มินที่ท่านเริ่มได้รับการดูหมิ่น
ทั้งสภาท้องถิ่นอยู่ด้านหนึ่งและดาด้าก็อยู่อีกด้านหนึ่ง ทั้งสภาซินดีได้ถามท่านว่า:
“ท่านกำลังทำอะไร?” ในกีตะคำพูดของพระเจ้าชีวา: ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ด้วยการเอาชนะสิ่งนี้ลูกจะกลายเป็นนายของโลก สำนวนนี้อยู่ในกีตะ
ใครบางคนกำลังทำให้พ่อ (บราห์มา) พูดว่า:
ด้วยการเอาชนะกิเลสของตัณหาราคะลูกจะกลายเป็นผู้เอาชนะโลก
ลักษมีและนารายณ์ได้เอาชนะสิ่งนี้ด้วยเช่นกัน ไม่ใช่เรื่องของการรบราในสิ่งนี้
พ่อได้มาเพื่อให้อาณาจักรของสวรรค์แก่ลูก เวลานี้จงกลับมาบริสุทธิ์และจดจำพ่อ
เมื่อภรรยาพูดว่าเธอจะกลับมาบริสุทธิ์แต่สามีพูดว่าเขาจะไม่กลับมาบริสุทธิ์
คนหนึ่งเป็นหงส์และอีกคนเป็นนกกระสา
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกกลายเป็นหงส์ผู้ที่เลือกสรรเพชรพลอยแห่งความรู้นี้
อย่างไรก็ตามก็มีการทะเลาะเบาะแว้งเมื่อคนหนึ่งกลับมาบริสุทธิ์และอีกคนหนึ่งไม่บริสุทธิ์
ในตอนเริ่มต้นพวกเขามีพละกำลังมากมาย เวลานี้ไม่มีใครที่มีความกล้าหาญมากเช่นนั้น
พวกเขาพูดว่าพวกเขาคือทายาท
แต่การกลายเป็นทายาทนั้นเป็นเรื่องที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ในตอนเริ่มต้นเป็นความมหัศจรรย์ของพวกเขา
ผู้ที่มาจากบ้านที่ใหญ่โตได้สละละทิ้งทุกสิ่งในทันทีและมาเพื่อประกาศสิทธิ์ในมรดกของพวกเขา
ดังนั้นพวกเขาจึงกลับมามีค่า
ผู้ที่มาในตอนเริ่มต้นได้กระทำสิ่งที่มหัศจรรย์อย่างมาก
เวลานี้แทบไม่มีใครเหมือนพวกเขาปรากฏตัวในตอนนี้
พวกเขาใส่ใจอย่างมากเกี่ยวกับความคิดเห็นของสังคม
ผู้ที่มาในตอนเริ่มต้นได้แสดงความกล้าหาญอย่างมาก
เวลานี้ยากมากที่จะมีผู้ใครมีความกล้าหาญเช่นนั้น ใช่,
ผู้ที่ยากจนมีความกล้าหาญนั้น ในการที่จะกลับมาเป็นลูกปัดของลูกประคำ,
ลูกต้องเพียรพยายาม ลูกประคำนั้นยาวมาก มีลูกประคำของ 8 และ 108
ด้วยเช่นกันและแล้วก็มีลูกประคำของ 16,108 เช่นกัน พ่อเองพูดว่า:
จงทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่! พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ!
บางคนไม่ได้บอกความจริง แม้ผู้ที่พิจารณาว่าตนเองดีมาก พวกเขาก็ทำบาป
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นดวงวิญญาณที่มีความรู้
และพวกเขาสามารถอธิบายความรู้ได้อย่างดีมาก พวกเขาก็ไม่ได้มีโยคะใดเลย
ดังนั้นพวกเขาไม่สามารถนั่งอยู่ในหัวใจของบาบาได้
หากพวกเขาไม่ได้อยู่ในการจดจำระลึกถึง
พวกเขาก็ไม่ได้ปีนขึ้นมาบนบัลลังก์หัวใจของบาบา
การจดจำระลึกถึงก่อให้เกิดการจดจำระลึกถึง ผู้ที่มาในตอนเริ่มต้นได้อุทิศตนในทันที
การอุทิศตนไม่ได้ง่ายเหมือนกับไปบ้านป้าของลูก! สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึง
ด้วยสิ่งนี้เท่านั้นที่ปรอทของความสุขของลูกจะขึ้นสูง
เช่นที่องศาของลูกลดลงมาเรื่อยๆ ดังนั้นความทุกข์ของลูกก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เวลานี้ยิ่งองศาเพิ่มขึ้นมากเท่าไหร่
ปรอทของความสุขของลูกก็จะยิ่งเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น
ในตอนสุดท้ายลูกจะได้รับนิมิตของทุกสิ่ง
ลูกจะเห็นว่าผู้ที่มีการจดจำอย่างมากจะได้รับสถานภาพอะไร
ลูกจะมีนิมิตมากมายในตอนท้ายที่สุด ในขณะที่การทำลายล้างกำลังเกิดขึ้น
ลูกจะรับประทานฮัลว่าของการได้รับนิมิตของสวรรค์ บาบาอธิบายแก่ลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า:
ให้เพิ่มการจดจำระลึกถึงของลูก
บาบาไม่ได้พอใจที่ลูกเพียงแค่อธิบายความรู้เล็กน้อยแก่ผู้อื่น
มีเรื่องราวของบัณฑิตผู้ที่พูดว่า: “ให้สวดภาวนาชื่อของรามและท่านจะสามารถข้ามแม่น้ำไปได้”
นี่หมายถึงการมีชัยชนะด้วยการมีศรัทธา เมื่อลูกมีความสงสัยในพ่อ
ลูกจะถูกนำไปสู่การทำลายล้าง บาปจะได้รับการปลดเปลื้องด้วยการมีการจดจำระลึกถึงพ่อ
ให้ทำความเพียรพยายามทั้งวันทั้งคืน
และแล้วการหลอกลวงของความรู้สึกของร่างกายจะหยุดลง
สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมาก
มีผู้คนจำนวนมากมายที่ไม่ได้มีชาร์ทของการจดจำระลึกถึง พวกเขาไม่ได้มีรากฐานที่ลึก
อยู่ในการจดจำระลึกถึงให้มากเท่าที่เป็นไปได้ในทุกสถานการณ์
เพราะเพียงเมื่อนั้นลูกจะกลับมาสะโตประธาน 16 องศาเต็มสมบูรณ์
พร้อมกันกับความบริสุทธิ์ ต้องมีการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงด้วยเช่นกัน
เป็นเพียงเมื่อลูกคงอยู่อย่างบริสุทธิ์ที่ลูกจะสามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้
ซึมซับประเด็นนี้อย่างดีมาก พ่อปราศจากความหลงทะนงอย่างมาก ขณะที่ลูกก้าวหน้าต่อไป
ทุกคนจะก้มลงที่เท้าของลูก พวกเขาจะพูดว่า:
แท้จริงแล้วผู้เป็นแม่เหล่านี้กำลังเปิดประตูไปสู่สวรรค์
พลังของการจดจำระลึกถึงยังมีอยู่น้อยมาก อย่าจดจำผู้ที่มีร่างกาย!
สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมากที่จะกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อย่าผูกหัวใจของลูกไว้กับโลกเก่าที่สกปรกไม่บริสุทธิ์นี้ที่ทำให้เกิดความทุกข์
ด้วยการจับมือพ่อที่ลูกจะสามารถข้ามฟากไปได้
2.
เพื่อที่จะกลายเป็นลูกปัดของลูกประคำ
ให้รักษาความกล้าหาญไว้อย่างมากและทำความเพียรพยายาม
จงกลายเป็นหงส์ผู้ที่เลือกสรรไข่มุกแห่งความรู้นี้ อย่าได้กระทำกรรมที่เป็นบาปใดๆ
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้รับใช้ที่สูงส่งซึ่งประสบความสำเร็จในงานรับใช้ที่ลูกทำโดยมีจิตสำนึกของการเป็นเครื่องมือ
จิตสำนึกของการเป็นเครื่องมือจะนำความสำเร็จมาในงานรับใช้ที่ลูกทำในงานรับใช้
หากไม่มีจิตสำนึกของการเป็นเครื่องมือก็จะไม่ประสบความสำเร็จ
ผู้รับใช้ที่สูงส่งหมายถึงผู้ที่วางทุกย่างก้าวของเขาไว้ในรอยเท้าของพ่อและทำให้ทุกย่างก้าวของเขาสูงส่งโดยการทำตามหนทางที่สูงส่งในทุกย่างก้าว
ยิ่งสิ่งที่ไร้ประโยชน์ทั้งหมดจบสิ้นลงในงานรับใช้และในตนเองมากเท่าไร
ลูกก็จะยิ่งมีพลังมากเท่านั้นและดวงวิญญาณที่มีพลังจะประสบความสำเร็จในทุกย่างก้าว
ผู้รับใช้ที่สูงส่งนั้นเป็นผู้รับใช้ที่มีความจริงจังและความกระตือรือร้นเสมอและยังให้ความกระตือรือร้นกับผู้อื่นด้วยเช่นกัน
คติพจน์:
เสนอตัวเองสำหรับงานรับใช้ของพระเจ้าและลูกจะเฝ้าแต่ได้รับการขอบคุณ
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
เพื่อที่จะเป็นโยคีที่ง่ายดาย จงมีประสบการณ์ในความรักของพระเจ้า
สายใยแห่งความรักของพระเจ้าดึงลูกเข้ามาใกล้จากระยะไกล
นี่คือความรักที่ให้ความสุขแก่ลูกอย่างมาก
เมื่อลูกกลับมาหลุดหายอยู่ในความรักนี้แม้เพียงหนึ่งวินาที
ลูกจะลืมความทุกข์มากมายทั้งหมด
และจะยังคงแกว่งไกวไปอยู่ในการแกว่งไกวของความสุขตลอดไป พ่อมีความรักมากมายต่อลูกๆ
จนกระทั่งความปรารถนาแห่งความสุขและความสงบในชีวิตของลูกกลับมาเต็มเปี่ยม
พ่อไม่เพียงแต่ให้ความสุขแก่ลูกเท่านั้น
แต่ท่านยังทำให้ลูกกลายเป็นนายแห่งคลังสมบัติของความสุขอีกด้วย