05.05.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน มีความซาบซึ้งของการเป็นบราห์มินของยุคบรรจบพบกันอย่างสม่ำเสมอ
เรารู้ว่าบาบาคือผู้ที่ทุกคนกำลังร้องเรียกหาอยู่เบื้องหน้าเราเป็นการส่วนตัวในเวลานี้
คำถาม:
ลูกๆ
ผู้ที่สติปัญญาอยู่ในโยคะที่ถูกต้องแม่นยำจะมีนิมิตใดอยู่เรื่อยๆ?
คำตอบ:
จะมีนิมิตของสิ่งต่างๆในอาณาจักรใหม่ของยุคทอง:
ลูกจะศึกษาเล่าเรียนในโรงเรียนและแล้วปกครองอาณาจักรของลูกอย่างไร
เมื่อลูกเข้ามาใกล้มากขึ้นลูกจะมีนิมิตของสิ่งเหล่านั้นอยู่เรื่อยๆ
อย่างไรก็ตามเพียงผู้ที่สติปัญญาอยู่ในโยคะที่ถูกต้องเท่านั้น
ผู้ที่จดจำดินแดนแห่งความสงบของพวกเขาและดินแดนแห่งความสุขของพวกเขา
ผู้ที่จดจำพ่อผู้เดียวแม้ในขณะที่ข้องแวะในการทำธุรกิจ จะมีนิมิตเหล่านี้ทั้งหมด
เพลง:
ขอคารวะต่อชีวา
โอมชานติ
ลูกทั้งหมดต้องได้ไปยังชุมนุมทางจิตที่เกิดขึ้นในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ที่นั่นลูกจะได้รับการบอกให้พูดว่า “ว้า กูรู!” หรือให้สวดภาวนาชื่อของราม
ที่นี่ลูกๆไม่จำเป็นที่จะต้องบอกให้สวดภาวนาสิ่งใด
เมื่อลูกได้รับการบอกแล้วก็ไม่จำเป็นที่จะต้องพูดสิ่งนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
มีเพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นและท่านพูดสิ่งเดียวเท่านั้น ท่านพูดอะไร? ท่านพูดว่า:
ลูกๆจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ!
ก่อนอื่นลูกต้องศึกษาเล่าเรียนและแล้วมาและนั่งที่นี่ได้
ลูกต้องจดจำพ่อซึ่งเป็นพ่อของลูก
ด้วยบราห์มาที่เวลานี้ลูกมาเพื่อที่จะรู้ว่าพ่อของเราดวงวิญญาณทั้งหมดคือผู้เดียวเท่านั้น
ไม่มีใครอื่นในโลกรู้สิ่งนี้ ลูกทั้งหมดเข้าใจว่าลูกคือลูกๆของพ่อ
ทุกคนเรียกท่านว่าพระเจ้าผู้เป็นพ่อ พ่อพูดว่า:
เวลานี้พ่อได้เข้ามาในร่างที่ธรรมดานี้เพื่อที่จะสอนลูก
ลูกรู้ว่าบาบาเข้ามาในร่างของผู้นี้ ที่เราเป็นของท่าน
บาบาคือผู้ที่มาและแสดงให้เราเห็นวิธีการที่จะเปลี่ยนจากไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกตลอดทั้งวัน ในความเป็นจริงแล้วทุกคนคือลูกของชีพบาบา
แต่เพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจสิ่งนี้ ไม่มีใครอื่นเข้าใจสิ่งนี้
ลูกๆเข้าใจว่าลูกคือดวงวิญญาณ พ่อให้คำสั่งแก่ลูก: จดจำพ่อ!
พ่อคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดของลูก ทุกคนร้องเรียกหา: โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ได้โปรดมา! เราได้กลับมาไม่บริสุทธิ์ ไม่ใช่ร่างกายที่พูดเช่นนี้
เป็นดวงวิญญาณที่พูดผ่านร่างกายของพวกเขา เป็นดวงวิญญาณที่ใช้ 84 ชาติเกิด
เก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกว่าลูกคือนักแสดง
เวลานี้บาบาได้ทำให้ลูกเป็นตรีกาลดาชิ ท่านให้ความรู้นี้ของตอนเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบแก่ลูกแล้ว ทุกคนก็ร้องเรียกหาพ่อ
แม้กระทั่งเวลานี้ผู้คนก็ยังร้องเรียกหาและจะเฝ้าแต่เรียกหาท่านต่อไปเพื่อให้ท่านมา
ในขณะที่ลูกบราห์มินของยุคบรรจบพบกันพูดว่า บาบามาแล้ว
ลูกรู้เกี่ยวกับยุคบรรจบพบกันนี้ ยุคนี้ได้มีการจดจำกันว่าเป็นยุคที่เป็นสิริมงคล
ยุคที่เป็นสิริมงคลอยู่ระหว่างตอนปลายของยุคเหล็กและตอนเริ่มต้นของยุคทอง
มนุษย์ที่แท้จริงมีชีวิตอยู่ในยุคทองและมนุษย์ที่ไม่จริงมีชีวิตอยู่ในยุคเหล็ก
มีภาพลักษณ์ของผู้ที่มีชีวิตคงอยู่ในยุคทอง
ภาพลักษณ์เหล่านั้นคือภาพลักษณ์ที่เก่าแก่ที่สุด
ไม่มีภาพลักษณ์ใดเก่าแก่ไปกว่าภาพลักษณ์เหล่านั้น
ผู้คนสร้างสัญลักษณ์ที่ไร้ประโยชน์มากมาย ลูกรู้ว่าใครที่อยู่แล้วจากไป
ภาพลักษณ์ของอัมบ้าและกาลีซึ่งมีมือมากมายถูกสร้างขึ้น
ไม่มีใครที่มีมือมากมายมีชีวิตอยู่ได้ อัมบ้ามีสองมือเท่านั้น
ผู้คนไปอยู่เบื้องหน้ารูปบูชาของเธอและพนมมือและกราบไหว้บูชา
มีภาพลักษณ์ประเภทต่างๆมากมายที่ได้ถูกสร้างขึ้นในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
เมื่อภาพลักษณ์ของมนุษย์เหล่านั้นได้รับการตกแต่งในวิธีที่หลากหลาย
รูปของพวกเขาก็เปลี่ยนไป ภาพลักษณ์เหล่านั้นไม่ได้มีอยู่จริงในรูปเหล่านั้น
ทั้งหมดนั้นเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ผู้คนที่นี่กลายเป็นคนพิการ
สิ่งนั้นไม่ได้เกิดขึ้นในยุคทอง
ลูกเข้าใจเกี่ยวกับยุคทองและศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปได้คงอยู่มาที่นั่นอย่างไร
ดูซิว่าว่าเครื่องแต่งกายของแต่ละคนนั้นแตกต่างจากที่นี่อย่างไร;
มีความหลากหลายอย่างมาก ที่นั่นราชาและราชินีเป็นเช่นไร ปวงประชาก็เป็นเช่นนั้น
เมื่อลูกเข้าไปใกล้มากขึ้น ลูกจะเห็นนิมิตของเครื่องแต่งกายของอาณาจักรของลูกฯลฯ
อยู่เรื่อยๆ ลูกจะได้เห็นประเภทของโรงเรียนที่ลูกศึกษาและสิ่งต่างๆที่ลูกทำ
อย่างไรก็ตามมีเพียงผู้ที่โยคะของสติปัญญาดีเท่านั้นที่จะได้เห็นทั้งหมด
พวกเขาจดจำดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขของพวกเขา
ลูกยังคงต้องดำเนินธุรกิจของลูกต่อไป ผู้คนในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาทำธุรกิจฯลฯ
พวกเขาไม่มีความรู้นี้ใดๆเลย ทั้งหมดนั้นคือความเลื่อมใสศรัทธา
นั่นถูกเรียกว่าความรู้ของความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาไม่สามารถให้ความรู้นี้ว่าลูกจะสามารถกลายเป็นนายของโลกได้อย่างไร
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาที่นี่เพื่อจะกลายเป็นนายของโลกอนาคต
ลูกรู้ว่าการศึกษานี้เป็นไปสำหรับโลกใหม่ สำหรับดินแดนของความเป็นอมตะ
ไม่ใช่ว่าชังการ์บอกเรื่องราวของความเป็นอมตะแก่ปารวตีที่อมานาถ
พวกเขารวมชีวากับชังการ์ เวลานี้พ่ออธิบายแก่ลูกๆ และผู้นี้ก็รับฟังด้วยเช่นกัน
ใครนอกจากพ่อที่จะสามารถอธิบายความลับของตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบของโลกได้?
ผู้นี้ไม่ใช่ผู้รู้หรือผู้เคร่งศาสนา เช่นเดียวกับที่ลูกอาศัยอยู่ในครอบครัว
ผู้นี้ก็เหมือนกัน เขาสวมเสื้อผ้าเดียวกันฯลฯ เหมือนกับคนในครอบครัว
เช่นที่บ้านใดๆก็ตามมีพ่อแม่และลูกๆ ดังนั้นจึงไม่มีความแตกต่างใดๆที่นี่
พ่อมาหาลูกๆและขับขี่ในพาหนะนี้ เป็นผู้นี้ที่ได้รับการจดจำกันว่าเป็น “พาหนะที่โชคดี”
บางครั้งพวกเขาแสดงให้เห็นว่าท่าน(พระเจ้า) ขี่วัวด้วยเช่นกัน
ผู้คนเข้าใจผิดในสิ่งนี้ วัวจะอยู่ในวัดได้อย่างไร? ศรีกฤษณะคือเจ้าชาย
เขาจะไม่นั่งบนหลังวัว ผู้คนในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาสับสนอย่างมาก
พวกเขามีความซาบซึ้งในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกมีความซาบซึ้งของหนทางของความรู้นี้ของลูก
ลูกพูดว่าบาบากำลังสอนลูกในยุคบรรจบพบกัน แม้ว่าลูกอยู่ในโลกนี้
สติปัญญาของลูกก็เข้าใจว่าลูกคือบราห์มินของยุคบรรจบพบกัน
มนุษย์อื่นๆทั้งหมดอยู่ในยุคเหล็ก ลูกมีประสบการณ์ของสิ่งทั้งหมดนี้
สติปัญญาของลูกพูดว่าเวลานี้ลูกได้ออกมาจากยุคเหล็กแล้ว บาบามาแล้ว
โลกเก่านี้กำลังเปลี่ยนแปลง สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูก ไม่มีใครอื่นเข้าใจสิ่งนี้
แม้ว่าผู้คนในครอบครัวเดียวกันอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกัน
พ่อก็จะบอกว่าเขาอยู่ในยุคบรรจบพบกันในขณะที่ลูกชายของเขาจะพูดว่าเขาอยู่ในยุคเหล็ก
มันน่าแปลกใจ! ลูกๆรู้ว่าเมื่อการศึกษานี้จบสิ้นลง การทำลายล้างจะเกิดขึ้น
เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการทำลายล้างที่ต้องเกิดขึ้น
มีเพียงบางคนเท่านั้นที่เข้าใจสิ่งนี้ หากลูกทั้งหมดเข้าใจว่าโลกนี้กำลังจะถูกทำลาย
ลูกทั้งหมดจะกลับมาไม่ว่างเว้นในการตระเตรียมโลกใหม่
ลูกจะเตรียมกระเป๋าและสัมภาระของลูก, “มีเวลาเหลือน้อยมาก,
ดังนั้นอย่างน้อยขอให้เราเป็นของบาบา!” แม้ว่าลูกต้องอดอยาก,
บาบาจะอดอยากเป็นอันดับแรก และแล้วจึงเป็นลูกๆ นี่คือบันดารา(ครัว)ของบาบา
ลูกรับประทานจากบันดาราของชีพบาบา
อาหารนี้ถูกเรียกว่าบราห์มาโบเจนเพราะเป็นอาหารที่เตรียมโดยบราห์มิน
บราห์มินที่บริสุทธิ์เตรียมอาหารนี้ในการจดจำระลึกถึง
ไม่มีใครนอกจากบราห์มินที่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงชีพบาบา
พราหมณ์เหล่านั้นไม่ได้อยู่ในการจดจำระลึกถึงชีพบาบา
นี่คือบันดาราของชีพบาบาที่บราห์มินเตรียมอาหาร บราห์มินอยู่ในโยคะ
ถึงอย่างไรพวกเขาก็บริสุทธิ์ และแล้วก็มีเรื่องของโยคะ เป็นโยคะนี้ที่ใช้ความพยายาม
ลูกต้องไม่พูดเรื่องโกหกเกี่ยวกับสิ่งนี้ ไม่มีใครสามารถพูดว่า:
ฉันอยู่ในโยคะอย่างสมบูรณ์ หรือ: ฉันอยู่ในโยคะ 80% ของเวลา
ไม่มีใครสามารถพูดเช่นนี้ได้ ลูกจำเป็นต้องมีความรู้นี้ด้วยเช่นกัน โยคีในบรรดาลูกๆ
สามารถทำให้ผู้อื่นสงบด้วยดริชตี นี่คือพลังด้วยเช่นกัน
ในเวลานั้นจะมีความเงียบสงัดอย่างที่สุด
เมื่อลูกกลับมาปราศจากร่างและอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ
นั่นคือการจดจำระลึกถึงที่แท้จริง ลูกต้องฝึกฝนสิ่งนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เมื่อลูกนั่งที่นี่ในการจดจำระลึกถึง ลูกได้รับการดลใจให้ฝึกสิ่งนี้
อย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนจะอยู่ในการจดจำระลึกถึง
สติปัญญาของพวกเขาเร่ร่อนไปสถานที่ต่างๆและเป็นเหตุให้เกิดความสูญเสีย
ผู้ที่คิดว่าตนเองเป็นครูสอนการฝึกฝนก็ควรทำให้เขานั่งบนกัดดี
พวกเขาควรนั่งในการจดจำระลึกถึงพ่อขณะอยู่เบื้องหน้าทุกคน
โยคะของสติปัญญาของพวกเขาไม่ควรจะไปที่ใดอื่น และแล้วจะมีความเงียบสงัด
และแล้วลูกควรกลับมาปราศจากร่างและอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ
นี่คือการจดจำระลึกถึงที่แท้จริง ซันยาสซีก็นั่งในความเงียบสงบด้วยเช่นกัน
พวกเขาจดจำใคร? นั่นไม่ใช่การจดจำระลึกถึงที่แท้จริง
พวกเขาไม่สามารถให้ประโยชน์ผู้ใดได้ พวกเขาไม่สามารถทำให้โลกมีความสงบ
พวกเขาไม่แม้แต่รู้จักพ่อ พวกเขาคิดว่าธาตุบราห์มเป็นพระเจ้า แต่นั่นไม่ใช่ความจริง
เวลานี้ลูกได้รับศรีมัทแล้ว: จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น! ลูกเข้าใจว่าลูกได้ใช้ 84
ชาติเกิด
ในขณะที่ลูกใช้แต่ละชาติเกิดองศาของลูกก็จะค่อยๆลดลงไปเป็นเหมือนกับองศาของพระจันทร์
ลูกไม่ได้ตระหนักรู้ว่าลูกเห็นสิ่งนั้นเมื่อไหร่ ยังไม่มีใครกลับมาสมบูรณ์พร้อม
เมื่อลูกก้าวต่อไปลูกจะได้นิมิต ดวงวิญญาณเล็กมาก
เป็นไปได้ที่จะได้นิมิตของสิ่งนั้นด้วยเช่นกัน
มิเช่นนั้นแล้วลูกๆจะพูดได้อย่างไรว่าใครบางคนมีแสงมากกว่าอีกคนหนึ่ง
พวกเขาเห็นดวงวิญญาณผ่านเทพนิมิต ทั้งหมดถูกกำหนดไว้แล้วในละคร
ไม่มีอะไรอยู่ในมือของพ่อ ละครดลใจให้พ่อให้ทำทุกสิ่ง
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นก็เกิดขึ้นตามละคร การออฟเฟอร์โบ๊กฯลฯ
ก็ถูกกำหนดไว้แล้วในละครด้วยเช่นกัน แต่ละการกระทำเกิดขึ้นวินาทีแล้ววินาทีเล่า
เวลานี้พ่อสอนลูกถึงวิธีที่จะกลับมาบริสุทธิ์ ลูกต้องจดจำพ่อ
ลูกดวงวิญญาณนั้นเล็กมาก
ลูกกลับมาไม่บริสุทธิ์และเวลานี้กลับมาบริสุทธิ์อีกครั้งหนึ่ง
นี่คือสิ่งที่น่ามหัศจรรย์ ความมหัศจรรย์ของธรรมชาติได้มีการพูดถึง
ลูกรับฟังเรื่องราวที่มหัศจรรย์ของธรรมชาติทั้งหมดจากพ่อ
ประเด็นที่มหัศจรรย์ที่สุดคือดวงวิญญาณและดวงวิญญาณสูงสุด
ไม่มีใครอื่นรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้ ไม่มีฤๅษีหรือมุนีฯลฯใดที่รู้สิ่งนี้
ดวงวิญญาณที่สุดแสนเล็กกลับมาเป็นผู้ที่มีสติปัญญาเป็นหินและแล้วก็กลายเป็นผู้ที่มีเทพปัญญา
ให้มีความคิดเหล่านั้นในสติปัญญาของลูกว่า: ฉัน
ดวงวิญญาณนี้ได้กลายเป็นผู้ที่มีสติปัญญาเป็นหิน
เวลานี้ฉันกำลังจดจำพ่ออีกครั้งหนึ่งและกำลังจะกลายเป็นผู้ที่มีเทพปัญญา
ในโลกวัตถุนี้ มีพ่อทางร่างกายและแล้วครูและกูรู ประเด็นเดียวนี้คือพ่อ ครู
และสัตกูรู ลูกได้เคยจดจำผู้มีร่างกายมาตลอดทั้งวงจร เวลานี้พ่อพูดว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น! ท่านทำให้สติปัญญาของลูกลึกล้ำและละเอียดอ่อนมาก
นี่ไม่ได้เป็นเรื่องเล็กๆที่จะกลายเป็นนายของโลก
ไม่มีใครคิดเกี่ยวกับลักษมีและนารายณ์ที่กลายเป็นนายของโลกยุคทองอย่างไร
ลูกเข้าใจสิ่งนี้ตามลำดับกันไปเช่นกันตามความพยายามที่ลูกทำ
ไม่มีคนใหม่ใดที่จะเข้าใจสิ่งเหล่านี้
เพียงเมื่อพวกเขาเข้าใจในรูปที่หยาบแล้วเท่านั้นและแล้วก็จะมีการอธิบายอย่างละเอียดในสิ่งที่ลึกล้ำ
พ่อเป็นเพียงจุดแห่งแสง แต่พวกเขาก็ได้สร้างรูปไข่ขนาดใหญ่(ลิงกัม)เช่นนั้น
พวกเขายังสร้างภาพลักษณ์ของมนุษย์ที่มีรูปร่างใหญ่โตด้วยเช่นกัน
แต่พวกเขาไม่ได้เป็นเช่นนั้น มนุษย์มีร่างกายที่มีขนาดปกติ
ผู้คนสร้างสิ่งของประเภทต่างๆในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ผู้คนสับสนมาก!
พ่อพูดว่า: สิ่งใดก็ตามที่เคยเกิดขึ้นในอดีตจะเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
เวลานี้จงทำตามศรีมัทของพ่อ บาบาให้ศรีมัทแก่ผู้นี้และให้นิมิตแก่เขาด้วยเช่นกัน
ท่านพูดว่า: พ่อให้อาณาจักรแก่ลูก เวลานี้กลับมาข้องแวะในการทำงานรับใช้นี้
ทำความพยายามที่จะประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูก ละทิ้งทุกสิ่ง
ดังนั้นผู้นี้จึงกลายเป็นเครื่องมือ ไม่ใช่ทุกคนที่จะกลายเป็นเครื่องมือในลักษณะนี้
ผู้ที่มีความซาบซึ้งมาและนั่งที่นี่ “เรากำลังได้รับอาณาจักรและเราจะทำอะไรกับทุกสิ่งที่มีค่าแค่เศษสตางค์?”
ดังนั้นเวลานี้พ่อดลใจให้ลูกๆทำความพยายาม อาณาจักรกำลังมีการก่อตั้ง ลูกๆ
บางคนพูดว่า: เราจะกลายเป็นอะไรที่ไม่น้อยไปกว่าศรีลักษมีและนารายณ์
ดังนั้นจงทำตามศรีมัทและพิสูจน์สิ่งนั้นโดยไม่ครวญคราง
บาบาไม่เคยถามว่าอะไรเกิดขึ้นกับลูกๆของท่าน
หากใครบางคนกำลังจะตายทันทีในอุบัติเหตุจะมีใครอดตายหรือไม่?
เพื่อนฝูงหรือญาติมิตรบางคนฯลฯก็จะเลี้ยงดูลูกอย่างแน่นอน
ดูซิว่าบาบาอยู่ที่นี่ในกระท่อมเก่าๆอย่างไร ในขณะที่ลูกๆอยู่ในปราสาทราชวัง
พ่อพูดว่า: ลูกๆรับประทาน ดื่ม และมีชีวิตที่ดี
แม้แต่ผู้ที่ไม่ได้นำสิ่งใดมาที่นี่ก็ยังได้รับทุกสิ่งอย่างเหมาะสม
พวกเขามีชีวิตที่ดีกว่าบาบานี้ ชีพบาบาพูดว่า: พ่อคือโยคีที่เร่ร่อน
พ่อสามารถไปที่ใดก็ตามที่พ่อเลือกเพื่อที่จะให้ประโยชน์กับบางคน
ลูกๆที่รู้แจ้งจะไม่กลับมามีความสุขกับสิ่งต่างๆของนิมิต ไม่มีสิ่งใดนอกจากโยคะ
ดังนั้นอย่าทำให้ตนเองพอใจกับสิ่งต่างๆของนิมิต อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
สร้างสภาพของโยคะที่ดริชตีของลูกสามารถทำให้บางคนเงียบสงบๆได้
ให้มีความเงียบสงัดอย่างสมบูรณ์ สำหรับสิ่งนี้จงฝึกฝนที่จะกลับมาปราศจากร่าง
2.
เพื่อที่จะอยู่ในความซาบซึ้งอย่างแท้จริงของความรู้นี้
จดจำว่าลูกเป็นของยุคบรรจบพบกัน โลกเก่ากำลังจะเปลี่ยนแปลงและลูกจะกลับบ้าน
ทำตามศรีมัทต่อไปโดยไม่ต้องร้องครวญคราง
พร:
ขอให้ลูกกลับมาทัดเทียมกับพ่อในรูปมากมาย
และได้รับการตอบสนองที่ถูกต้องในการสนทนาจากใจถึงใจของลูกในการพบปะกับพระเจ้า
พ่อคือผู้ที่มีหลายรูป และจากชีวิตที่ไม่มีตัวตน
ท่านนำเครื่องแต่งกายที่ละเอียดอ่อนมาใช้ในหนึ่งวินาที เช่นเดียวกัน
เมื่อลูกละทิ้งชุดของโคลนของลูกและสวมชุดของเทวดานางฟ้าที่ละเอียดอ่อน
เป็นชุดที่ประกาย
ลูกจะมีการพบปะอย่างง่ายดายและเข้าใจการตอบสนองอย่างชัดเจนในการสนทนาจากใจถึงใจ
ชุดเช่นนั้นกันน้ำและกันไฟของมายาและทัศนคติและกระแสคลื่นของโลกเก่า
มายาไม่สามารถแทรกแซงในสิ่งนี้
คติพจน์:
ความมุ่งมั่นทำให้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้เป็นไปได้
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
สร้างสมบุคลิกภาพของความสูงส่งและความบริสุทธิ์ทางจิตวิญญาณ
บราห์มากุมาร (กุมารี)
คือผู้ที่รักษาบุคลิกภาพและความสูงส่งของความบริสุทธิ์ไว้อย่างสม่ำเสมอ
บุคลิกภาพของความบริสุทธิ์นี้จะดึงดูดดวงวิญญาณของโลกให้มาหา
และความสูงส่งของความบริสุทธิ์นี้จะปลดปล่อยลูกจากการต้องจ่ายกับความสูงส่งใดๆ
ในดินแดนของธรรมราช บนพื้นฐานของความสูงส่งนี้
ลูกจะสามารถเข้ามาสู่ราชนิกุลในอนาคตได้
เช่นเดียวกับบุคลิกภาพทางร่างกายนำลูกเข้าไปสู่จิตสำนึกของการเป็นร่าง
ในลักษณะเดียวกัน
บุคลิกภาพของความบริสุทธิ์ทำให้ลูกมีสำนึกของการเป็นดวงวิญญาณและนำลูกเข้าใกล้พ่อมากขึ้น