05.10.25 Avyakt Bapdada Thai Murli
03.03.2006 Om Shanti Madhuban
การใช้สีแดงแห่งความรู้ สีแห่งคุณธรรม และพลังของการเป็นมิตรร่วมทางของพระเจ้า
คือการเฉลิมฉลองโฮลีที่แท้จริง
วันนี้
บัพดาดาได้มาเพื่อเฉลิมฉลองโฮลีกับลูกผู้โชคดีที่สุดและศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของท่าน
ผู้คนในโลกเฉลิมฉลองเทศกาลนี้อย่างเรียบง่าย ในขณะที่ลูกๆ
ไม่เพียงแค่เฉลิมฉลองเท่านั้น – การเฉลิมฉลองหมายถึงการกลายเป็นสิ่งนั้น -
ดังนั้นลูกจึงกลายเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ นั่นคือ ดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์
ลูกทุกคนเป็นดวงวิญญาณประเภทใด? ลูกเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ นั่นคือ
ดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์อย่างยิ่ง
ผู้คนในโลกเพียงแค่แต่งแต้มร่างกายของเขาด้วยสีสันทางกายภาพ
แต่ลูกดวงวิญญาณแต่งแต้มตนเองด้วยสีอะไร? สีใดดีที่สุด? สีใดที่ไม่สูญสลาย?
ลูกรู้ว่าลูกได้รับการแต่งแต้มดวงวิญญาณของลูกด้วยสีสันของการเป็นมิตรร่วมทางกับพระเจ้า
ด้วยสิ่งนั้น ลูกดวงวิญญาณจึงถูกแต่งแต้มด้วยสีสันของความบริสุทธิ์
สีสันของการเป็นมิตรร่วมทางของพระเจ้านี้ยิ่งใหญ่และง่ายดายมาก
ที่แม้กระทั่งเวลานี้ ในตอนปลาย
ผู้คนยังคงให้ความสำคัญกับการเป็นมิตรร่วมทางของพระเจ้า
พวกเขาให้ความสำคัญกับซัทซัง (กลุ่มแห่งสัจจะ) ความหมายของ "ซัทซัง"
คือการอยู่ในความเป็นมิตรร่วมทางของพระเจ้า ซึ่งเป็นเรื่องง่ายที่สุด
การอยู่ในความเป็นมิตรร่วมทางของท่านในความเป็นมิตรกับผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดนั้นเป็นเรื่องยากหรือ?
เช่นที่พระเจ้าเป็นผู้สูงสุดเหนือสิ่งใด
ดังนั้นด้วยการที่ลูกๆได้รับการแต่งแต้มด้วยสีสันของการเป็นมิตรร่วมทางนี้ลูกๆก็กลายเป็นดวงวิญญาณที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
เป็นดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์และยิ่งใหญ่
และเป็นดวงวิญญาณที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาเช่นกัน
ลูกรักสีสันของความเป็นมิตรที่ไม่สูญสลายนี้ใช่ไหม?
ผู้คนในโลกนี้ใช้ความพยายามอย่างมาก นับประสาอะไรกับการเป็นมิตรร่วมทางของพระเจ้า
พวกเขาใช้ความพยายามอย่างมากแม้กระทั่งเพียงเพื่อที่จะมีการจดจำระลึกถึงท่าน
อย่างไรก็ตาม ลูกดวงวิญญาณรู้จักพ่อ และลูกพูดด้วยหัวใจว่า "บาบาของฉัน" พ่อพูดว่า
"ลูกๆ ของฉัน" และลูกก็ได้รับการแต่งแต้มสีสัน พ่อแต่งแต้มสีสันให้กับลูกด้วยสีอะไร?
ท่านแต่งแต้มสีสันให้กับลูกด้วยสีแดง (กุลัล –
ผงสีแดงที่ใช้สำหรับการกราบไหว้บูชาโดยเฉพาะ)
ท่านแต่งแต้มสีสันลูกด้วยคุณธรรมและพลัง ด้วยสีสันที่ทำให้ลูกกลายเป็นเทพ
ดังนั้นแม้ในเวลานี้ ในช่วงปลายยุคเหล็ก
ภาพลักษณ์หรือรูปปั้นบูชาอันบริสุทธิ์ของลูกก็ยังคงได้รับการกราบไหว้บูชาในรูปของดวงวิญญาณเทพ
หลายคนกลายเป็นดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์
หลายคนกลายเป็นดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่และดวงวิญญาณที่ชอบธรรมผู้ซึ่งยึดมั่นในความถูกต้องทางศีลธรรม
แต่ความบริสุทธิ์ของลูกในรูปของเทพเป็นเช่นนั้นที่ลูกดวงวิญญาณกลับมาบริสุทธิ์และร่างกายของลูกก็กลับมาบริสุทธิ์เช่นกัน
ลูกมีความบริสุทธิ์ที่สูงส่งเช่นนี้ได้อย่างไร?
เพียงแค่ด้วยสีสันของผู้เป็นมิตรร่วมทาง
ลูกทุกคนพูดด้วยความซาบซึ้งเมื่อมีคนถามลูกๆว่าพระเจ้าอยู่ที่ไหน
แน่นอนว่าท่านอยู่ในสถานที่ประทับสูงสุด/ดินแดนสูงสุด แต่เวลานี้ ในยุคบรรจบกัน
พระเจ้าอยู่กับลูกที่ไหน? ลูกจะตอบว่าอย่างไร? เวลานี้
พระเจ้าชอบบัลลังก์หัวใจของพวกเราดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์เท่านั้น
เป็นเช่นนั้นใช่หรือไม่? พ่ออยู่ในหัวใจของลูก และลูกอยู่ในหัวใจของพ่อ
ผู้ที่อยู่ในหัวใจของท่าน ยกมือขึ้น! ลูกอยู่หรือไม่? อัจชะ ดีมาก
ลูกพูดด้วยความซาบซึ้งว่าพระเจ้าไม่ชอบที่ใดนอกจากหัวใจของลูก
เพราะลูกอยู่อย่างรวมรูปกัน ลูกอยู่อย่างรวมรูปกันใช่ไหม?
ลูกบางคนบอกว่าพวกเขาอยู่อย่างรวมรูปกัน
แต่พวกเขาไม่ได้รับประโยชน์จากการเป็นมิตรร่วมทางกับพ่อเสมอ
ลูกทำให้ท่านเป็นมิตรร่วมทางของลูก และนั่นก็เป็นเรื่องที่มั่นคง ลูกพูดว่า "บาบาของฉัน!"
และลูกก็ทำให้ท่านเป็นมิตรร่วมทางของลูก
แต่มีความแตกต่างระหว่างการทำเช่นนั้นกับการได้สัมผัสกับการเป็นมิตรร่วมทางกับท่านในทุกขณะ
บัพดาดาเห็นว่าในสิ่งนี้ลูกได้รับประโยชน์ตามลำดับกันไป
ลูกทุกคนรู้เป็นอย่างดีว่าเหตุผลคืออะไร
บัพดาดาเคยบอกลูกก่อนหน้านี้เช่นกัน: หากทรัพย์สินเก่าของราวัน
ในรูปของซันสการ์เก่ายังคงอยู่ในหัวใจของลูก
สิ่งของเหล่านั้นที่เป็นของราวันนั้นก็ไม่ใช่ของลูก มันเป็นของคนอื่น
ลูกจะไม่มีวันเก็บสิ่งใดที่ไม่ใช่ของลูกไว้กับลูก ลูกจะกำจัดมันทิ้งไป อย่างไรก็ตาม
บัพดาดาได้เห็นและได้ยินในการสนทนาจากใจถึงใจที่ลูกๆพูดว่า "บาบา ฉันจะทำอะไรได้
ซันสการ์ของฉันก็เป็นอย่างนั้น" ซันสการ์เหล่านั้นเป็นของลูกหรือที่ลูกพูดว่า "ซันสการ์ของฉัน"?
ถูกต้องหรือไม่ที่จะพูดว่า "นี่คือซันสการ์เก่าของฉันและธรรมชาติเก่าของฉัน"
สิ่งนี้ถูกต้องหรือไม่? ผู้ที่คิดว่าการพูดเช่นนี้ถูกต้อง ยกมือขึ้น!
ไม่มีใครยกมือขึ้นเลย แล้วทำไมลูกถึงพูดเช่นนั้นล่ะ?
เป็นเพราะลูกพูดโดยไม่ได้ตั้งใจหรือเปล่า? ในเมื่อลูกตายในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่
ตอนนี้นามสกุลของลูกคืออะไร? ลูกมีนามสกุลของชาติเกิดที่แล้วของลูก
หรือนามสกุลของลูกคือ B.K.? ลูกเขียนนามสกุลของลูกว่าอะไร? เขียนว่า B.K.
หรือเขียนว่านามสกุลนั้นนามสกุลนี้? นามสกุลนั้นนามสกุลนี้หรือไม่?
ในเมื่อลูกตายในขณะที่มีชีวิตอยู่ แล้วซันสการ์เก่าจะเป็นของลูกได้อย่างไร?
ซันสการ์เก่าเป็นของคนอื่น ซันสการ์เหล่านั้นไม่ใช่ของลูก ดังนั้น ในโฮลีนี้
ลูกจะเผาบางสิ่งใช่หรือไม่? ในโฮลี มีบางสิ่งบางอย่างถูกเผา
และพวกเขาก็แต้มสีสันบางอย่างเช่นกัน แล้วลูกจะเผาอะไรในโฮลีนี้? "ซันสการ์ของฉัน"
ลบคำนี้ออกไปจากพจนานุกรมของชีวิตบราห์มิน ชีวิตก็เหมือนพจนานุกรมใช่หรือไม่?
ดังนั้น เวลานี้ อย่าแม้กระทั่งในความฝันของลูก อย่าว่าแต่ในความคิดของลูกเลย
อย่าคิดแม้กระทั่งในความฝันของลูกเลยว่าซันสการ์เก่าคือซันสการ์ของลูก
เวลานี้ไม่ว่าซันสการ์ของพ่อจะเป็นอย่างไรก็ตาม
ซันสการ์เหล่านั้นก็คือซันสการ์ของลูก
ลูกทุกคนพูดใช่ไหมว่าเป้าหมายของลูกคือการกลับมาทัดเทียมกับพ่อ? ดังนั้น
ลูกทุกคนได้ให้สัญญากับตนเองด้วยความคิดที่มุ่งมั่นในหัวใจของลูกหรือไม่?
อย่าพูดว่า "ของฉัน" แม้โดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อลูกพูดว่า "ของฉัน ของฉัน"
ซันสการ์เก่าเหล่านั้นก็ฉวยโอกาสนั้น เมื่อลูกพูดว่า "ของฉัน"
ซันสการ์เก่าเหล่านั้นก็จะลงหลักปักฐานอยู่กับลูก พวกมันจะไม่หายไปไหน
บัพดาดาปรารถนาที่จะเห็นลูกทุกคนในรูปใด? ลูกรู้สิ่งนี้และยอมรับสิ่งนี้เช่นกัน
บัพดาดาปรารถนาที่จะเห็นลูกแต่ละคนนั่งบนบัลลังก์บนหน้าผาก
เป็นลูกที่มีอำนาจในการปกครองซึ่งมีสิทธิ์ในอำนาจในการปกครองตนเอง
ไม่ใช่ลูกที่ต้องพึ่งพิง ท่านกำลังมองลูกอย่างเป็นลูกที่มีอำนาจในการปกครอง
ผู้ที่มีพลังในการควบคุมและพลังในการปกครอง และเป็นนายผู้ทรงอำนาจ
ลูกเห็นตนเองในรูปใด? ในรูปนี้ใช่หรือไม่? ลูกเป็นนายของตนเองใช่หรือไม่?
ลูกไม่ได้เป็นผู้ที่พึ่งพิงใช่ไหม?
ลูกทั้งหมดคือผู้ที่ทำให้ทุกดวงวิญญาณที่ต้องพึ่งพิงกลายเป็นผู้มีสิทธิ์
ลูกคือผู้ที่เมตตาต่อดวงวิญญาณที่ต้องพึ่งพิง
และลูกได้ทำให้พวกเขากลายเป็นผู้มีสิทธิ์ ดังนั้น
ลูกทั้งหลายจึงมาที่นี่เพื่อเฉลิมฉลองโฮลีเช่นกันใช่ไหม?
บัพดาดาก็พอใจเช่นกันที่ทุกลูกได้มาที่แห่งนี้ในวิมานแห่งความรัก
ลูกทั้งหลายมีวิมานนี้แล้วใช่ไหม? ลูกมีวิมานนี้ไหม? ทันทีที่ลูกเกิดมา
บัพดาดาได้ให้วิมานแห่งจิตใจเป็นของขวัญวันเกิดแก่บราห์มินแต่ละคน ดังนั้น
ลูกทั้งหมดมีวิมานแห่งจิตใจหรือไม่? ลูกยกมือขึ้นสำหรับสิ่งนี้ได้ดีมาก
สิ่งนี้โอเคไหม? น้ำมันเชื้อเพลิงโอเคไหม? ปีกโอเคไหม? กุญแจสตาร์ทโอเคไหม?
ลูกตรวจสอบสิ่งเหล่านี้หรือไม่?
มันเป็นวิมานเช่นนั้นที่สามารถเดินทางไปถึงทั้งสามโลกได้ในหนึ่งวินาที
หากปีกทั้งสองข้างของความกล้าหาญ ความจริงจังและความกระตือรือร้นนั้นดี
มันก็สามารถสตาร์ทได้ในหนึ่งวินาที อะไรคือกุญแจในการสตาร์ท? "บาบาของฉัน"
ทันทีที่ลูกพูดว่า "บาบาของฉัน" จิตใจของลูกจะไปถึงในที่ที่ลูกต้องการ
ปีกทั้งสองข้างต้องดี ลูกต้องไม่ละทิ้งความกล้าหาญ เพราะเหตุใด?
คำสัญญาและพรของบัพดาดาคือ: เมื่อลูกก้าวเดินด้วยความกล้าหาญเพียงหนึ่งก้าว
พ่อจะช่วยลูกด้วยเป็นพันก้าว ไม่ว่าซันสการ์จะแข็งแกร่งเพียงใด
อย่าได้สูญเสียความกล้าหาญ เพราะเหตุใด?
พ่อผู้ทรงพลังอำนาจคือผู้ช่วยของลูกและลูกรวมเป็นหนึ่ง
ดังนั้นท่านจึงประกฎอยู่ตลอดเวลา เพียงแค่รักษาสิทธิ์เหนือผู้ทรงพลังอำนาจไว้
พ่อผู้รวมเป็นหนึ่งด้วยความกล้าหาญและคงอยู่อย่างมั่นคง "มันต้องเกิดขึ้น
พ่อเป็นของฉันและฉันเป็นของพ่อ" อย่าได้ลืมความกล้าหาญนี้ แล้วอะไรจะเกิดขึ้น?
เมื่อลูกคิดว่า "ฉันควรทำอย่างไรดี" (เกเซ) มันจะเปลี่ยนเป็น "ทำอย่างนี้" (เอเซ)
อย่าให้มันเป็น"ฉันจะทำสิ่งนี้ได้อย่างไร? ฉันจะทำอะไรได้?" ไม่เลย
มันถูกทำให้สำเร็จแล้วด้วยวิธีนี้ ลูกคิดว่า "ฉันกำลังทำสิ่งนี้อยู่ มันจะเกิดขึ้น
มันต้องเกิดขึ้น พ่อจะช่วยแน่นอน" มันถูกทำให้สำเร็จแล้ว
และพ่อก็ถูกผูกพันที่จะต้องให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ที่สติปัญญามีศรัทธาอันมั่นคงอย่างแน่นอน
เพียงแต่ลูกเปลี่ยนรูปแบบนั้นเล็กน้อย ลูกประกาศสิทธิ์เหนือพ่อ
แต่ลูกกลับเปลี่ยนรูปแบบนั้น "บาบา ท่านจะช่วยเหลือใช่ไหม?
ท่านผูกพันที่จะต้องทำเช่นนั้นใช่ไหม?" ลูกเพิ่มว่า "ท่านจะช่วยใช่ไหม?"
สำหรับผู้ที่สติปัญญามีศรัทธา,ชัยชนะย่อมรับประกันไว้แล้ว
เพราะบัพดาดาได้มอบติลักแห่งชัยชนะไว้บนหน้าผากลูกทุกคนทันทีที่พวกเขาเกิดมา
จงทำให้ความมุ่งมั่นเป็นกุญแจในการเพียรพยายามอย่างแรงกล้าของลูก ลูกวางแผนได้ดีมาก
เมื่อบัพดาดาได้ยินการสนทนาจากใจถึงใจ ลูกจะมีความกล้าหาญมากในการสนทนานั้น
และวางแผนอย่างทรงพลังเช่นกัน แต่เมื่อลูกนำแผนเหล่านั้นไปใช้ในทางปฏิบัติ
ลูกไม่ได้ทำสิ่งนั้นด้วยสติปัญญาที่เรียบง่าย ในสิ่งนั้น ลูกใส่คำว่า "ควรจะ"
ลงไปเล็กน้อย... "มันควรจะเกิดขึ้น" สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ความคิดของความศรัทธาในตนเอง
เพราะลูกปะปนความคิดที่ไร้ประโยชน์เข้าไปด้วย
ขณะนี้ ตามเวลาแล้ว ลูกต้องกลายเป็นผู้มีสติปัญญาที่เรียบง่าย
และทำให้ความคิดของลูกเป็นจริงในทางปฏิบัติ
อย่าปล่อยให้ความคิดที่อ่อนแอปรากฏขึ้นมาแม้เพียงเล็กน้อย จงมีความตระหนักรู้นี้ว่า
เราไม่ได้ทำสิ่งนี้เป็นครั้งแรก เราเคยทำมาแล้วหลายๆครั้ง
และเวลานี้กำลังทำสิ่งนั้นซ้ำๆอยู่
เพียงแค่จำไว้ว่าลูกได้รับชัยชนะกี่ครั้งในทุกวงจร ลูกได้รับชัยชนะหลายต่อหลายครั้ง
และชัยชนะเป็นสิทธิโดยกำเนิดของลูกเป็นเวลาหลายวงจร
จงกลายเป็นผู้ที่สติปัญญามีศรัทธาด้วยสิทธินี้และใช้กุญแจแห่งความมุ่งมั่น
ชัยชนะจะไปไหนหากปราศจากลูกดวงวิญญาณบราห์มินทั้งหลาย?
ชัยชนะเป็นสิทธิโดยกำเนิดของดวงวิญญาณบราห์มินทั้งหลาย
มันคือพวงมาลัยที่สวมรอบคอของลูก ลูกมีความซาบซึ้งนี้ใช่ไหม?
ลูกมีความซาบซึ้งนี้หรือไม่? ไม่ใช่ว่าลูกคิดว่า"มันจะเกิดขึ้นหรือไม่"
มันสำเร็จไปแล้ว จงทำทุกงานด้วยศรัทธาในสติปัญญาของลูกให้มากถึงเพียงนี้
ชัยชนะได้รับประกันไว้แล้ว ลูกคือดวงวิญญาณที่สติปัญญามีศรัทธาเช่นนั้น
ลูกคือดวงวิญญาณนั้น อย่าคิดว่า "ฉันเป็นผู้มีชัยชนะหรือไม่?" ลูกเป็นผู้มีชัยชนะ
แค่มีความซาบซึ้งนี้ ลูกเคยเป็น ลูกเป็น และลูกจะเป็นต่อไป ดังนั้น
ลูกเป็นดวงวิญญาณศักดิ์สิทธิ์เช่นนั้นใช่ไหม? ลูกคือผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด ดังนั้น
ลูกได้เล่นโฮลีแห่งกุลาล (สีแดง) ของความรู้ของบัพดาดาแล้ว ลูกจะเล่นอะไรอีก?
บัพดาดาได้เห็นว่าลูกส่วนใหญ่มีความจริงจังและความกระตือรือร้นที่ดีมาก: "เราจะทำสิ่งนี้
เราจะทำสิ่งนั้น สิ่งนี้จะเกิดขึ้น" บัพดาดาก็พอใจเป็นอย่างยิ่งเช่นกัน
แต่ความจริงจังและความกระตือรือร้นนี้จำเป็นต้องปรากฏขึ้นมาอย่างสม่ำเสมอ
อย่างไรก็ตาม บางครั้งมันก็หลอมรวม และบางครั้งก็ปรากฏออกมา อย่าให้มันหลอมรวม
แต่ให้มันปรากฏออกมาเรื่อยๆ เพราะทั้งยุคบรรจบกันคือเทศกาลสำหรับลูก
ผู้คนเหล่านั้นเฉลิมฉลองเทศกาลเพียงบางครั้ง
เพราะพวกเขาอยู่ในความตึงเครียดอย่างมากตลอดเวลา
ดังนั้นพวกเขาจึงคิดว่าพวกเขาควรจะร่ายรำ ร้องเพลง
และรับประทานอาหารด้วยความรื่นเริง และนั่นจะเป็นการเปลี่ยนแปลงสำหรับพวกเขา
อย่างไรก็ตาม ลูกร้องเพลงและร่ายรำทุกวินาที
ลูกเฝ้าแต่ร่ายรำอย่างมีความสุขในจิตใจของลูกอยู่เสมอใช่หรือไม่?
หรือลูกไม่ได้ร่ายรำ? ลูกร่ายรำไหม? ลูกรู้วิธีร่ายรำอย่างมีความสุขไหม?
ลูกรู้วิธีร่ายรำ ผู้ที่รู้วิธีร่ายรำ ยกมือขึ้น! ลูกรู้วิธีร่ายรำ ดี
ขอแสดงความยินดีถ้าลูกรู้วิธีร่ายรำ แล้วลูกร่ายรำอยู่เสมอหรือร่ายรำเป็นบางครั้ง?
บัพดาดาให้การบ้านแก่ลูกสำหรับปีนี้: อย่าได้คิดถึงสองคำนี้: 'บางครั้ง', 'บางสิ่ง'
ลูกทำเช่นนั้นแล้วหรือยัง? หรือยังมี 'บางครั้ง' อยู่? เวลานี้ให้ 'บางครั้ง', 'บางสิ่ง'
จบสิ้นลง ไม่มีเรื่องของการเหนื่อยล้าจากการร่ายรำ ไม่ว่าลูกจะนอนลง ทำงาน เดิน
หรือนั่ง ลูกก็สามารถร่ายรำในความสุขนี้ได้
และลูกยังสามารถร้องเพลงของการได้มาซึ่งการบรรลุผลที่ลูกได้รับจากพ่อได้ด้วย
ลูกรู้จักเพลงนี้ใช่ไหม? ทุกคนรู้จักเพลงนี้ บางคนอาจรู้จักเพลงที่มีเนื้อร้อง
และบางคนอาจไม่รู้จัก แต่ทุกคนรู้จักเพลงของการได้มาซึ่งการบรรลุผลและคุณธรรมของพ่อ
ดังนั้นทุกวันคือเทศกาล ทุกขณะคือเทศกาล จงร่ายรำและร้องเพลงอยู่เสมอ
บาบาไม่ได้มอบงานอื่นใดให้ลูกทำ นี่เป็นงานเดียวที่ลูกต้องทำ นั่นคือ
ร่ายรำและร้องเพลง ดังนั้น จงสนุกสนานเถิด ทำไมลูกต้องแบกภาระด้วย? จงสนุกสนาน
ร้องเพลงและร่ายรำ แค่นั้นเอง อัจชะ ลูกได้เฉลิมฉลองโฮลีแล้วใช่ไหม? ตอนนี้
ลูกจะเล่นโฮลีที่มีสีสันด้วยหรือไม่? อัจชะ
เหล่าผู้เลื่อมใสศรัทธาก็จะลอกเลียนแบบลูกใช่หรือไม่? ลูกเล่นโฮลีกับพระเจ้า
และเหล่าผู้เลื่อมใสศรัทธาก็จะเล่นโฮลีกับลูกผู้เป็นเทพคนใดคนหนึ่งด้วย อัจชะ
วันนี้ ลูกบางคนได้ส่งอีเมล จดหมาย และพวกเขาก็มีการโทรมาด้วย
ไม่ว่าจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกใด พวกเขาส่งคำอวยพรสำหรับโฮลีด้วยวิธีเหล่านั้น
ช่วงเวลาที่ลูกคิดจะส่ง มันก็จะไปถึงบัพดาดา อย่างไรก็ตาม
ลูกๆทุกคนในทุกหนแห่งมีการจดจำระลึกถึงเป็นพิเศษ ลูกได้จดจำระลึกถึงบาบา
บัพดาดาก็ให้พร ความรัก
และความระลึกถึงหลายล้านเท่าจากหัวใจของท่านเพื่อเป็นการตอบแทนให้แก่ลูกๆทุกคนเป็นการส่วนตัวโดยระบุชื่อและคุณสมบัติพิเศษ
เมื่อผู้ส่งสารที่อยู่ในสภาวะเข้าฌาณไปหาบาบา
แต่ละคนก็ให้การระลึกถึงของตนเป็นรายบุคคล
และแม้แต่ผู้ที่ไม่ได้ส่งการระลึกถึงใดๆโดยผ่านผู้ส่งสารในสภาวะเข้าฌาณ
การระลึกถึงนั้นก็ยังคงไปถึงบัพดาดา นี่คือความพิเศษของความรักของพระเจ้า
แต่ละวันเหล่านี้ช่างน่ารักเหลือเกิน ไม่ว่าลูกจะอยู่ในหมู่บ้านหรือในเมืองใหญ่
การจดจำระลึกถึงของแม้แต่ผู้ที่อยู่ในหมู่บ้านก็ยังมาถึงพ่อ
แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกก็ตาม
เพราะพ่อมีสิ่งอำนวยความสะดวกทางจิตวิญญาณมากมาย อัจชะ
ในโลกปัจจุบัน หมอบอกให้ทุกคนหยุดกินยาและให้ออกกำลังกายแทน บัพดาดาก็พูดเช่นกันว่า:
หยุดต่อสู้รบรา หยุดลำบากตรากตรำ
และตลอดทั้งวันให้ฝึกฝนจิตใจของลูกเป็นเวลาห้านาทีเป็นครั้งคราว
กลับมาไม่มีตัวตนหนึ่งนาที กลายเป็นเทวดานางฟ้าหนึ่งนาที
กลายเป็นผู้รับใช้รอบด้านหนึ่งนาที
ฝึกฝนจิตใจนี้ตลอดทั้งวันเป็นเวลาห้านาทีในแต่ละครั้ง
แล้วลูกจะอยู่อย่างมีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปและรอดพ้นจากการลำบากตรากตรำ
สิ่งนี้เป็นไปได้ใช่ไหม? ผู้ที่มาจากมธุบัน? มธุบันคือรากฐาน
และบรรยากาศของมธุบันจะแผ่ไปถึงทุกหนทุกแห่งโดยอัตโนมัติ
เมื่อมีบางสิ่งเกิดขึ้นในมธุบัน
สิ่งนั้นจะแพร่กระจายไปยังสถานที่ต่างๆทั่วทั้งบารัตในวันรุ่งขึ้นทันที
มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายในมธุบันที่ไม่มีสิ่งใดซ่อนเร้น
ไม่ว่าจะเป็นสิ่งดีหรือสิ่งที่ต้องใช้ความพยายาม ดังนั้น ไม่ว่ามธุบันจะทำอะไร
พลังงานหรือบรรยากาศเหล่านั้นจะแพร่กระจายไปทุกหนทุกแห่งโดยอัตโนมัติและอย่างง่ายดาย
ก่อนอื่นชาวมธุบันควรหยุดความคิดที่ไร้ประโยชน์ สิ่งนี้เป็นไปได้ไหม?
เป็นไปได้หรือไม่? ลูกทุกคนนั่งอยู่ด้านหน้าใช่ไหม? ชาวมธุบันทั้งหลาย ยกมือขึ้น!
ดังนั้น
ชาวมธุบันจึงต้องวางแผนร่วมกันในบันดาลูกๆเองเพื่อจบสิ้นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ทั้งหมด
บัพดาดาไม่ได้บอกให้ลูกหยุดความคิดของลูก แต่ให้หยุดความคิดที่ไร้ประโยชน์ทั้งหมด
มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย มีแต่ความทุกข์เท่านั้น สิ่งนี้เป็นไปได้หรือไม่?
ลูกๆชาวมธุบันที่รู้สึกว่าจะมีการพบปะมีประชุมกันเองและทำสิ่งนี้ จงยกมือขึ้น!
หากลูกรู้สึกว่าจะทำสิ่งนี้ ที่ลูกต้องทำสิ่งนี้ ให้ยกมือขึ้นสูงๆ!
ยกมือขึ้นทั้งสองข้าง! ขอแสดงความยินดี! บัพดาดาขอแสดงความยินดีจากหัวใจของท่าน
ขอแสดงความยินดี!
ชาวมธุบันทั้งหลายมีความกล้าหาญและสามารถทำอะไรก็ได้ที่พวกเขาต้องการ
ลูกสามารถทำให้ผู้อื่นทำได้ด้วยเช่นกัน นอกจากนี้ยังมีซิสเตอร์ของมธุบันด้วย
ซิสเตอร์ทั้งหลาย ยกมือขึ้น! ยกมือขึ้นสูงๆ! มีการประชุมกัน
ดาดี้มีการประชุมกับพวกเขา ดูสิ ทุกคนกำลังยกมือขึ้น เวลานี้ จงรักษาเกียรติของมือ
อัจชะ พ่อบราห์มาได้ให้พรสุดท้าย: ไม่มีตัวตน ไม่มีกิเลส และไม่มีความหลงทะนงตน
พรสุดท้ายจากพ่อบราห์มานี้เป็นของขวัญอันยิ่งใหญ่สำหรับลูกๆ ดังนั้น
ลูกจะรับของขวัญของพ่อบราห์มาด้วยจิตใจในหนึ่งวินาทีได้หรือไม่?
ลูกจะมีความคิดที่มุ่งมั่นว่าลูกจะนำของขวัญของพ่อไปใช้ในชีวิตในทางปฏิบัติของลูกอย่างสม่ำเสมอหรือไม่?
เพราะของขวัญจากอดิเทพนั้นมิใช่สิ่งเล็กน้อย บราห์มาคือปู่ทวด
ของขวัญจากท่านมิใช่สิ่งเล็กน้อย ดังนั้น จงมีความคิด ด้วยความพยายามของตนเองว่า
โฮลีในวันนี้หมายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว – โฮลี โฮไก (มันเกิดขึ้นแล้ว)
แต่นับจากนี้ไป
ลูกจะทำให้ของขวัญนี้ปรากฏขึ้นอย่างสม่ำเสมอและตอบแทนการรับใช้แก่พ่อบราห์มา ดูสิ
พ่อบราห์มายังคงรับใช้จนถึงวันสุดท้ายและจนถึงวินาทีสุดท้าย
นี่คือสิ่งที่บ่งบอกถึงความรักของพ่อบราห์มาที่มีต่อการรับใช้และต่อลูกๆ ดังนั้น
การตอบแทนพ่อบราห์มาจึงหมายถึงการทบทวนของขวัญที่ลูกได้รับซ้ำแล้วซ้ำเล่าและนำสิ่งนั้นไปใช้ในชีวิตในทางปฏิบัติของลูก
ดังนั้น เพื่อเป็นการตอบแทนความรักของพ่อบราห์มา
ลูกทุกคนต้องมีความคิดที่มุ่งมั่นนี้อยู่ในหัวใจ
นี่คือการตอบแทนของของขวัญแห่งความรักจากพ่อบราห์มา อัจชะ
ถึงลูกๆผู้โชคดีที่สุดและศักดิ์สิทธิ์ที่สุดทุกคนในทุกหนแห่ง
ถึงลูกๆที่มีความกล้าหาญผู้ซึ่งนำกุญแจของความคิดที่มุ่งมั่นมาใช้ในรูปปฏิบัติจริงเสมอ
ถึงผู้ที่ทำให้จิตใจของพวกเขาไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้ประเภทต่างๆอยู่เสมอ
ถึงลูกๆผู้ที่หารายได้หลายล้านในทุกย่างก้าว
ถึงผู้ที่รักษาความกระตือรือร้นทุกวันและเฉลิมฉลองทุกวันอย่างเป็นเทศกาล
ถึงลูกๆที่มีโชคของความสุขอยู่เสมอ รัก ระลึกถึง และนมัสเตจากบัพดาดา
พร:
ขอให้ลูกมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณอยู่เสมอ
และด้วยการสัมผัสกับความรักและการมีสภาพของการซึมซับอยู่ในความรักจึงลืมทุกสิ่ง
ให้มีความรักในสำนึกรู้และในสภาพของลูก
เพื่อที่ลูกจะอยู่อย่างซึมซับอยู่ในความรักในการกระทำ คำพูด ความสัมพันธ์
และสายสัมพันธ์ของลูก แล้วลูกจะลืมทุกสิ่งและกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ความรักนำพาลูกมาสู่ความสัมพันธ์อันใกล้ชิดกับพ่อ
และทำให้ลูกเป็นผู้สละละทิ้งอย่างเต็มที่ ด้วยความรักอันพิเศษนี้
และด้วยสภาพของการซึมซับอยู่ในความรัก
ลูกสามารถปลุกโชคและความโชคดีของทุกดวงวิญญาณได้ ความรักนี้คือกุญแจไขล็อคแห่งโชค
นี่คือกุญแจดอกหลัก (มาสเตอร์คีย์) ด้วยกุญแจนี้
ลูกสามารถทำให้ดวงวิญญาณที่อับโชคกลายเป็นดวงวิญญาณที่มีโชคได้
คติพจน์:
เมื่อลูกกำหนดช่วงเวลาสำหรับการเปลี่ยนแปลงตนเอง
การเปลี่ยนแปลงโลกก็จะเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
ทำการทดลองกับตัวเองและผู้อื่นด้วยจิตใจของลูกด้วยพลังของโยคะ
กระจกของพลังของจิตใจคือคำพูดและการกระทำของลูก
ไม่ว่าจะเป็นดวงวิญญาณที่ไม่มีความรู้นี้หรือดวงวิญญาณที่มีความรู้นี้
เมื่ออยู่ในความสัมพันธ์หรือมีสายสัมพันธ์กับใครคนใดคนหนึ่ง
จงให้คำพูดและการกระทำของลูกเต็มไปด้วยความปรารถนาดีและความรู้สึกที่บริสุทธิ์
ผู้ที่มีจิตใจที่บริสุทธิ์และทรงพลังจะมีคำพูดและการกระทำที่บริสุทธิ์และทรงพลังโดยอัตโนมัติ
เมื่อลูกมีจิตใจที่ทรงพลัง
นั่นหมายความว่าพลังของการจดจำระลึกถึงของลูกจะสูงส่งและทรงพลัง
และลูกจะเป็นโยคีที่ง่ายดาย