07.04.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน คุณธรรมที่สูงส่งที่สุดคือการอยู่อย่างเงียบสงบ
นั่นคือไม่พูดเสียงดังแต่พูดอย่างอ่อนหวาน เวลานี้ลูกๆ จะไปจาก “โลกที่ใช้เสียง”
นี้เข้าไปสู่ “โลกของการเคลื่อนไหว” และแล้วจาก “การเคลื่อนไหว”
ลูกก็เข้าไปสู่ความเงียบสงบ ดังนั้นอย่าได้เข้ามาสู่เสียงมากเกินไป
คำถาม:
ด้วยการสร้างสมคุณธรรมหลักประการใดที่ลูกจะสามารถสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งอื่นๆ
ทั้งหมดได้โดยอัตโนมัติ?
คำตอบ:
คุณธรรมหลักในการสร้างสมคือความบริสุทธิ์ เหล่าเทพมีความบริสุทธิ์
เหตุนี้เองพวกเขาจึงมีคุณธรรมที่สูงส่งในตนเอง
ไม่มีใครในโลกนี้สามารถมีคุณธรรมที่สูงส่งได้
จะมีคุณธรรมที่สูงส่งในอาณาจักรของราวันได้อย่างไร? ลูกๆ
ที่สูงศักดิ์กำลังสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งในเวลานี้
เพลง:
ไม่มีใครพิเศษสุดเหมือนกับพระเจ้าผู้ไร้เดียงสา…
โอมชานติ
เวลานี้ลูกๆ
เข้าใจว่ามีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลงสิ่งที่เสียไปแล้วให้กลับมาดี
ผู้คนในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาไปหาผู้อื่นมากมาย
พวกเขาไปในการจาริกแสวงบุญมากมายมากฯลฯ
มีผู้เดียวเท่านั้นที่ได้เปลี่ยนแปลงสิ่งที่ได้เสียหายไปแล้ว
เพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ชำระผู้ไม่บริสุทธิ์ให้กลับมาบริสุทธิ์
มีผู้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
ผู้นำทางและผู้ปลดปล่อยเดียวเท่านั้นด้วยเช่นกัน นี่คือคำยกย่องของท่าน
เพราะมีมนุษย์จำนวนนับไม่ถ้วน มีศาสนาลัทธินิกายและคัมภีร์มากมาย
ผู้คนจึงแสวงหาพระเจ้าในหนทางต่างๆ มากมาย พวกเขาไปที่สัตซัง (ชุมนุมทางจิต)
เพื่อความสงบและความสุข
ผู้ที่ไม่ได้ไปยังสัตซังเหล่านั้นก็คงอยู่อย่างซาบซึ้งกับมายา ลูกๆ
รู้ว่าเวลานี้เป็นตอนสิ้นสุดของยุคเหล็ก
ผู้คนไม่รู้ว่ายุคทองจะมาถึงเมื่อไหร่หรือเวลานี้เป็นยุคอะไร
ลูกคนไหนก็ตามสามารถเข้าใจสิ่งนี้ได้
มีความสุขในโลกใหม่และมีความทุกข์ในโลกเก่าอย่างแน่นอน
มีผู้คนมากมายและศาสนามากมายในโลกเก่านี้
ลูกสามารถอธิบายให้แก่ใครก็ตามว่ายุคทองเคยคงอยู่ในอดีตและเวลานี้เป็นยุคเหล็ก
มีศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปเดียวเท่านั้นในยุคทอง
ไม่มีศาสนาอื่นใดคงอยู่ที่นั่น
บาบาอธิบายแก่ลูกๆหลายครั้งแล้วและท่านกำลังบอกลูกอีกครั้ง
แสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างโลกเก่าและโลกใหม่ให้แก่ใครก็ตามที่มา
ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไรก็ตาม บางคนพูดว่าช่วงระยะเวลาของแต่ละวงจรคือ 10,000 ปี
บางคนก็พูดว่า 30,000 ปี มีความคิดเห็นมากมายนับไม่ถ้วน พวกเขามีทิศทางของคัมภีร์
มีคัมภีร์มากมายและมีหลายทิศทาง สิ่งเหล่านั้นเป็นทิศทางของมนุษย์
คัมภีร์เขียนโดยมนุษย์ด้วยเช่นกัน เหล่าเทพไม่ได้เขียนคัมภีร์เหล่านั้น
ในยุคทองมีศาสนาเทพ พวกเขาไม่แม้กระทั่งถูกเรียกว่ามนุษย์
บอกสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดกับเพื่อนฝูงญาติมิตรของลูกที่ลูกพบเจอ
จะต้องมีการคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ มีผู้คนน้อยมากในโลกใหม่
ในขณะที่ประชากรของโลกเก่านี้ได้มีการเติบโตอย่างมาก
ในยุคทองมีศาสนาเทพเดียวเท่านั้นและมีมนุษย์น้อยมาก
เหล่าเทพเท่านั้นที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง มนุษย์ไม่มีสิ่งเหล่านั้น
เหตุนี้เองมนุษย์จึงให้การคารวะต่อเหล่าเทพ
เหตุนี้เองพวกเขาจึงร้องเพลงสรรเสริญเหล่าเทพ พวกเขารู้ว่าเหล่าเทพอยู่ในสวรรค์
และพวกเขาเองอยู่ในนรกยุคเหล็กนี้ มนุษย์ไม่สามารถมีคุณธรรมที่สูงส่งได้
หากใครบางคนพูดว่าผู้นั้นผู้นี้มีคุณธรรมสูงส่งที่ดีมาก บอกพวกเขาว่า ไม่เลย
เหล่าเทพเท่านั้นที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง เพราะเพียงพวกเขาเท่านั้นที่บริสุทธิ์
ที่นี่เป็นเพราะไม่มีใครบริสุทธิ์จึงไม่มีใครสามารถมีคุณธรรมที่สูงส่งได้
นี่คืออาณาจักรปีศาจของราวัน เหล่าเทพที่มีคุณธรรมที่สูงส่งเป็นของต้นไม้ใหม่
และแล้วต้นไม้ก็กลับมาเก่า
ไม่มีผู้ที่มีคุณธรรมที่สูงส่งใดสามารถอยู่ในอาณาจักรของราวันได้
ในยุคทองมีหนทางครอบครัวของศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป
ผู้คนในหนทางครอบครัวได้รับการยกย่อง ในยุคทองเราคือเทพที่บริสุทธิ์
หนทางของการสละละทิ้งไม่ได้คงอยู่ที่นั่น ลูกได้รับประเด็นมากมาย
อย่างไรก็ตามประเด็นทั้งหมดเหล่านี้ไม่สามารถอยู่ในสติปัญญาของใครได้
ลูกสอบตกเพราะลูกลืมประเด็นต่างๆ ลูกไม่ได้สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
คุณธรรมที่สูงส่งเดียวนี้ดีมาก: ไม่พูดมากเกินไปกับใครโดยไม่จำเป็น
และพูดอย่างอ่อนหวาน และการพูดน้อย เพราะเวลานี้ลูกๆต้องไปจาก “โลกที่ใช้เสียง”
นี้เข้าไปสู่ “โลกของการเคลื่อนไหว” และแล้วก็เข้าไปสู่โลกของความเงียบสงบ
ดังนั้นจงหยุดการพูดมากเกินไป
บางคนที่พูดน้อยมากและอ่อนหวานมากก็เป็นที่เข้าใจได้ว่ามาจากครอบครัวที่สูงศักดิ์
ขอให้มีเพชรพลอยออกมาจากปากของลูกอย่างสม่ำเสมอ
ไม่ว่าลูกจะพูดกับใครก็ตามแม้ว่าจะพูดกับซันยาสซีก็ให้อธิบายแก่พวกเขาถึงความแตกต่างระหว่างโลกเก่าและโลกใหม่
ในยุคทองเคยมีเหล่าเทพที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง เคยเป็นหนทางของการครองเรือน
ศาสนาของลูกซันยาสซีนั้นแยกกันโดยสิ้นเชิง
อย่างไรก็ตามลูกก็เข้าใจว่าโลกใหม่เคยสะโตประธานและเวลานี้ตาโมประธาน
เมื่อดวงวิญญาณกลับมาตาโมประธาน พวกเขาก็ได้รับร่างกายที่ตาโมประธาน
เวลานี้คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์ ทุกคนถูกเรียกว่าไม่บริสุทธิ์
นั่นคือโลกที่บริสุทธิ์ที่สะโตประธาน และแล้วโลกใหม่ก็กลับมาเก่า
ปัจจุบันมนุษย์ทั้งหลายไม่เชื่อในพระเจ้า เหตุนี้เองจึงมีความปั่นป่วนอย่างมาก
เพราะพวกเขาไม่รู้จักพระผู้เป็นเจ้าและพระผู้เป็นนายของพวกเขา
พวกเขาจึงเฝ้าแต่รบราและต่อสู้กัน
ผู้ที่รู้จักผู้สร้างและสิ่งสร้างก็ถูกเรียกว่าเชื่อในพระเจ้า
ผู้ที่เป็นของศาสนาของการสละละทิ้งก็ไม่รู้จักโลกใหม่
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้แม้กระทั่งไปที่นั่น
พ่อได้อธิบายแล้วว่าดวงวิญญาณทั้งหมดในปัจจุบันตาโมประธาน
เวลานี้ใครสามารถทำให้ดวงวิญญาณทั้งหมดสะโตประธาน?
เพียงพ่อเท่านั้นที่สามารถทำสิ่งนี้ มีผู้คนน้อยนิดมากในโลกที่สะโตประธาน
ในเวลานั้นที่เหลือทั้งหมดอยู่ในดินแดนแห่งการหลุดพ้น
นั่นคือธาตุบราห์มที่ซึ่งเราดวงวิญญาณอาศัยอยู่ นั่นถูกเรียกว่าบราห์มัน
ดวงวิญญาณนั้นไม่สูญสลาย
ละครนี้คงอยู่ตลอดไปซึ่งดวงวิญญาณทั้งหมดมีบทบาทที่จะต้องเล่น
ไม่มีใครสามารถบอกลูกได้ว่าเมื่อไรการละเล่นนี้เริ่มขึ้น ละครนี้คงอยู่ตลอดไป
พ่อเพียงแต่มาเปลี่ยนโลกเก่านี้ให้กลายเป็นโลกใหม่ ไม่ใช่ว่าพ่อจะสร้างโลกใหม่
เมื่อผู้คนไม่บริสุทธิ์พวกเขาก็เรียกหาพ่อ
ไม่มีใครในยุคทองเรียกหาท่านเพราะโลกนั้นบริสุทธิ์
ราวันทำให้ลูกไม่บริสุทธิ์และแล้วพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดมาและทำให้ลูกบริสุทธิ์
กลางวันของบราห์มาและกลางคืนของบราห์มากล่าวได้ว่าเป็นครึ่งต่อครึ่ง
กลางวันคือรุ่งอรุณแห่งความรู้นี้ ไม่มีความไม่รู้ที่นั่น
หนทางของความเลื่อมใสศรัทธาถูกเรียกว่าเป็นหนทางของความมืดของความไม่รู้
ในขณะที่กลับมาใช้ชาติเกิดใหม่เหล่าเทพก็เข้ามาสู่ความมืด
เหตุนี้เองจึงมีการแสดงไว้ในภาพของบันไดว่าผู้คนได้ไปผ่านสภาพสะโต,ราโจและตาโมอย่างไร
เวลานี้ทุกคนอยู่ในสภาพของการเสื่อมโทรมอย่างสิ้นเชิง พ่อมาเพื่อที่จะโยกย้ายลูก
นั่นคือเพื่อเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นเทพ เมื่อเหล่าเทพมีชีวิตอยู่
มนุษย์ที่มีอุปนิสัยที่เป็นเช่นปีศาจก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่
เวลานี้ใครที่จะทำให้ผู้ที่มีอุปนิสัยที่เป็นเช่นปีศาจให้กลายเป็นผู้ที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง?
เวลานี้มีศาสนามากมายและผู้คนมากมาย พวกเขาเฝ้าแต่รบราและทะเลาะเบาะแว้ง
ในยุคทองมีศาสนาเดียวเท่านั้น ไม่มีเรื่องของความทุกข์ที่นั่น
เรื่องเล่ามากมายได้มีการเขียนไว้ในคัมภีร์
ผู้คนได้อ่านสิ่งเหล่านั้นมาชาติแล้วชาติเล่า
พ่อพูดว่าคัมภีร์เหล่านั้นทั้งหมดเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ไม่มีใครสามารถบรรลุถึงพ่อได้ด้วยสิ่งเหล่านั้น
พ่อต้องมาด้วยตัวเองเพียงครั้งเดียวเท่านั้นและให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ไม่มีใครสามารถกลับบ้านได้เช่นนั้น
ทำให้พวกเขานั่งลงและอธิบายแก่พวกเขาอย่างอดกลั้น ไม่ควรจะมีการโต้เถียงใดๆ
ผู้คนเหล่านั้นมีความหลงทะนงในตนเอง ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาก็มีสาวกของเขาอยู่ด้วย
พวกเขาก็จะพูดในทันทีว่า พวกเขาเคยถูกเวทย์มนต์ของบราห์มากุมารี
ผู้ที่รู้คิดก็จะพูดว่าประเด็นเหล่านี้มีค่าควรแก่การคิดถึง
ผู้คนทุกรูปแบบมาที่งานแสดงนิทรรศการและงานออกร้าน
เมื่อใครในบรรดาพวกเขามาที่นิทรรศการของลูก จงอธิบายแก่พวกเขาอย่างอดกลั้น
เช่นที่บาบาอธิบายแก่ลูกด้วยความอดกลั้นอย่างมาก อย่าได้พูดดังเกินไป
ผู้คนมากมายก็รวมตัวกันที่นิทรรศการ ดังนั้นบอกพวกเขาว่า
ให้เวลากับตนเองสักครู่และมาทำความเข้าใจด้วยตนเอง
ฉันจะบอกความลับของผู้สร้างและสิ่งสร้างแก่ท่าน
เพียงพ่อผู้สร้างเท่านั้นที่สามารถอธิบายตอนเริ่ม ตอนกลาง
และตอนจบของสิ่งสร้างแก่ลูกได้ คนอื่นเพียงแค่พูดว่า “เนติ เนติ” (ไม่ใช่สิ่งนี้หรือสิ่งนั้น)
ยังไม่มีแม้เพียงคนเดียวที่สามารถกลับได้
เมื่อได้รับการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ผ่านความรู้นี้แล้วก็ไม่มีความจำเป็นสำหรับความรู้อีกต่อไป
ไม่มีใครนอกจากพ่อที่สามารถอธิบายความรู้นี้แก่ลูกได้
เมื่อบุคคลที่เป็นผู้ใหญ่อธิบาย ผู้คนก็คิดว่าเขานั้นมีประสบการณ์
ที่เขานั้นต้องได้เคยไปยังสัตซังฯลฯ เมื่อเด็กอธิบายเขาก็คิดว่าผู้นี้จะรู้อะไร
ดังนั้นผู้คนเช่นนั้นสามารถตกภายใต้อิทธิพลของลูกๆ ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่
พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเพื่ออธิบายความรู้นี้แก่ลูก
ท่านทำให้ลูกสะโตประธานจากตาโมประธาน หากลูกๆ
ผู้เป็นแม่นั่งอยู่กับผู้อื่นและอธิบายแก่พวกเขา
พวกเขาก็สามารถที่จะกลับมามีความสุขได้ บอกพวกเขาว่า
พ่อมหาสมุทรแห่งความรู้ได้ให้ไหของน้ำทิพย์แก่เราผู้เป็นแม่
และแล้วเราก็อธิบายแก่ผู้อื่น เฝ้าแต่พูดด้วยความถ่อมตนอย่างมาก
เพียงชีวาเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้นี้ และท่านก็ให้ความรู้นี้แก่เรา
ท่านพูดว่าพ่อเปิดประตูไปสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตผ่านลูกผู้เป็นแม่
ไม่มีใครอื่นสามารถเปิดประตูเหล่านั้น เราทั้งหมดกำลังศึกษากับดวงวิญญาณสูงสุด
ไม่ใช่มนุษย์ที่กำลังสอนเรา เพียงพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้นี้
ลูกทั้งหมดคือมหาสมุทรแห่งความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกคือผู้มีอำนาจของความเลื่อมใสศรัทธาไม่ใช่ความรู้
เพียงพ่อเท่านั้นที่มีอำนาจของความรู้นี้ ผู้คนร้องเพลงสรรเสริญผู้เดียวเท่านั้น
ท่านผู้เดียวคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด เราเชื่อในท่านเท่านั้น
เป็นเพราะท่านได้สอนเราผ่านร่างของบราห์มาที่บราห์มากุมารและกุมารีได้รับการจดจำ
นั่งกับพวกเขาและอธิบายอย่างอ่อนหวานมากในวิธีนี้
ไม่ว่าใครบางคนจะมีการศึกษามากมายเพียงใดเขาก็ยังคงถามคำถามมากมาย
ก่อนอื่นใดทำให้พวกเขามีศรัทธาในพ่อ บอกพวกเขาว่า
ก่อนอื่นใดจงทำความเข้าใจว่าพ่อคือผู้สร้างหรือไม่
เพียงชีพบาบาเท่านั้นคือผู้สร้างของทั้งหมด ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้นี้
ท่านคือพ่อ,ครูและสัตกูรู
สติปัญญาของลูกควรมีศรัทธาว่าพ่อผู้สร้างเท่านั้นที่ให้ความรู้ของตอนเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างแก่เรา เพียงท่านเท่านั้นที่อธิบายแก่เรา
ท่านจะอธิบายสิ่งที่ถูกต้องเท่านั้นแก่เราอย่างแน่นอน
และแล้วไม่มีใครสามารถถามคำถามใดๆ ได้ พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นในยุคบรรจบพบกัน
ท่านเพียงแค่พูดว่าจดจำพ่อและบาปของลูกจะถูกเผา
งานของพ่อคือการชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์ เวลานี้โลกตาโมประธาน
ไม่มีใครจะได้รับการหลุดพ้นในชีวิตจนกว่าพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์จะมา
พวกเขาทั้งหมดไปอาบน้ำในแม่น้ำคงคา ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดต้องเป็นผู้ไม่บริสุทธิ์
พ่อไม่ได้บอกให้ลูกไปอาบน้ำในแม่น้ำคงคา พ่อพูดว่าจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น
พ่อคือผู้เป็นที่รักของลูกๆ คู่รักทั้งหมด ทุกคนจดจำผู้เป็นที่รักเดียว
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้สร้างของสิ่งสร้าง
ท่านพูดว่ากลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
และจดจำพ่อและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องในไฟโยคะนี้
เวลานี้เท่านั้นที่โลกเก่าต้องได้รับการเปลี่ยนแปลงเพราะพ่อสอนโยคะนี้
การทำลายล้างกำลังยืนอยู่เบื้องหน้า เวลานี้ลูกกำลังจะกลายเป็นเทพ
พ่อบอกทุกสิ่งแก่เราอย่างง่ายดายมาก
ลูกบางคนที่รับฟังพ่อโดยตรงก็ไม่สามารถที่จะมั่นคงเมื่อลูกรับฟัง
สติปัญญาของลูกก็เฝ้าแต่วิ่งไปในทิศทางอื่น
สิ่งเดียวกันเกิดขึ้นในความเลื่อมใสศรัทธา ทั้งวันนั้นก็สูญเสียไป
สติปัญญาของพวกเขาก็เร่ร่อนไปที่นี่ที่นั่นด้วยเช่นกันในระหว่างเวลาที่พวกเขาเก็บไว้เพื่อความเลื่อมใสศรัทธา
สิ่งเดียวกันนั้นอาจจะเกิดขึ้นกับทุกคนเนื่องจากมายา
ลูกบางคนก็ไปเข้าฌานในขณะที่กำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าพ่อ
เวลานั้นก็สูญเปล่าไปด้วยเช่นกัน ไม่มีการสะสมรายได้ด้วยการทำเช่นนั้น
พ่อพูดว่าอยู่ในการจดจำระลึกถึงแล้วบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง เมื่อลูกเข้าฌาน
สติปัญญาของลูกก็ไม่มีการจดจำระลึกถึงพ่อ
มีความสับสนอย่างมากมายเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ อย่าได้แม้กระทั่งหลับตาของลูก
ลูกต้องนั่งในการจดจำระลึกถึง อย่าได้กลัวที่จะลืมตาของลูก
ให้เปิดตาของลูกไว้และรักษาการจดจำระลึกถึงผู้เป็นที่รักในสติปัญญาของลูก
การนั่งหลับตาของลูกไม่ใช่ระบบของที่นี่ พ่อพูดว่านั่งในการจดจำระลึกถึง
ท่านไม่ได้บอกลูกให้หลับตา
หากลูกหลับตาของลูกและก้มศีรษะลงแล้วพ่อจะสามารถเห็นลูกได้อย่างไร?
อย่าได้หลับตาของลูก หากลูกหลับตาของลูก
ต้องมีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องนั่นคือลูกต้องจดจำคนอื่น
พ่อพูดว่าหากลูกจดจำเพื่อนฝูงและญาติมิตรของลูก,ลูกก็ไม่สามารถเป็นคู่รักที่แท้จริงได้
เมื่อลูกกลายเป็นคู่รักที่แท้จริงเท่านั้นที่ลูกจะสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้
ความเพียรพยายามทั้งหมดอยู่ในการจดจำระลึกถึงนี้
เนื่องจากสำนึกที่เป็นร่างที่ลูกลืมพ่อและล้มลุกคลุกคลานไปทั่ว จงกลับมาอ่อนหวานมาก
บรรยากาศนั้นควรจะอ่อนหวานมากด้วยเช่นกัน ไม่ควรจะมีเสียงดัง
ใครก็ตามที่มาควรจะสามารถได้ยินว่าลูกพูดอ่อนหวานเพียงใด
ควรจะมีความเงียบสงบอย่างมาก ลูกต้องไม่รบราหรือทะเลาะกัน
ไม่เช่นนั้นแล้วเหมือนกับว่าลูกได้ประณามทั้ง 3 คือพ่อ, ครูและสัตกูรู
แล้วลูกก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ต่ำ เวลานี้ลูกๆได้รับความเข้าใจแล้ว พ่อพูดว่า
พ่อกำลังสอนลูกเพื่อทำให้ลูกสามารถที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้
ลูกต้องศึกษาเล่าเรียนและสอนผู้อื่นด้วยเช่นกัน
หากลูกไม่ได้กำลังให้ความรู้นี้แก่ใคร
ลูกก็สามารถเข้าใจได้ด้วยตนเองว่าลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใด
ลูกจะกลายเป็นอะไรหากลูกไม่ได้สร้างปวงประชา
หากลูกไม่มีโยคะและลูกก็ไม่มีความรู้นี้
ลูกจะต้องก้มลงให้แก่ผู้ที่มีการศึกษาอย่างแน่นอน
ตรวจสอบตนเองหากลูกสอบตกในเวลานี้และได้รับสถานภาพที่ต่ำ
ลูกก็จะได้รับสถานภาพที่ต่ำวงจรแล้ววงจรเล่า หน้าที่ของพ่อคือการอธิบายแก่ลูก
หากลูกไม่เข้าใจลูกก็ทำลายสถานภาพของตนเอง
บาบาก็เฝ้าแต่บอกลูกด้วยเช่นกันว่าลูกควรจะอธิบายแก่ผู้อื่นอย่างไร
เป็นการดีกว่าที่จะพูดน้อยและพูดอย่างนุ่มนวล บาบายกย่องผู้ที่ทำงานรับใช้
ผู้ที่ทำงานรับใช้ที่ดีมากก็จะสามารถนั่งในหัวใจของบาบาได้
ลูกสามารถนั่งในหัวใจของท่านด้วยการทำงานรับใช้
ลูกจำเป็นต้องมีการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงอย่างแน่นอนด้วยเช่นกัน
และแล้วเมื่อนั้นที่ลูกจะกลับมาสะโตประธาน
หากลูกมีประสบการณ์ของการลงโทษมากเพียงใดสถานภาพของลูกก็ลดลงไปตามนั้น
หากบาปของลูกไม่ได้รับการเผาไป
ลูกก็จะต้องมีประสบการณ์ของการลงโทษอย่างมากมายและสถานภาพของลูกก็ลดลง
สิ่งนั้นถูกเรียกว่าการสูญเสีย นี่เป็นธุรกิจด้วย อย่าสร้างการสูญเสีย
สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง กลับมาสูงส่ง
บาบาบอกสิ่งต่างๆแก่ลูกเพื่อช่วยให้ลูกทำความก้าวหน้า
ผู้ที่ทำบางสิ่งก็ได้รับผลรางวัลของสิ่งนั้น
ลูกต้องกลายเป็นผู้อาศัยของดินแดนเทวดานางฟ้า ดังนั้นจงสร้างสมคุณธรรมตามนั้น อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เมื่อกำลังอธิบายแก่ใครจงพูดด้วยความถ่อมตนและอดกลั้นอย่างมาก
คำพูดและพฤติกรรมของลูกควรจะอ่อนหวานมาก สร้างบรรยากาศแห่งความเงียบสงบ
เมื่อไม่มีเสียงดังใดๆ เท่านั้น งานรับใช้ก็จะกลับมามีความสำเร็จ
2.
กลายเป็นคู่รักที่แท้จริงและจดจำผู้เป็นที่รักเดียว
อย่าได้นั่งในการจดจำระลึกถึงด้วยการหลับตาหรือด้วยการที่ศีรษะของลูกลดต่ำลง
คงอยู่ในสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
พร:
ขอให้ลูกเป็นเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่อย่างสม่ำเสมอและใช้สมบัติที่มีค่าทั้งหมดของลูกเพื่อตัวลูกเองและผู้อื่น
บันดาราของพ่อ(คลังสมบัติ)
ทำหน้าที่ทุกวันและท่านแจกจ่ายทุกวัน ในทำนองเดียวกัน
ขอให้ลูกให้อย่างสม่ำเสมอต่อไป เพราะลูกมีสมบัติแห่งความรู้
พลังและความสุขนี้อย่างมากล้น ไม่มีอันตรายใดๆ
ในการเก็บสิ่งเหล่านี้ไว้กับลูกและใช้สิ่งเหล่านี้
เมื่อเปิดคลังสมบัตินี้ขโมยจะไม่มา หากลูกปิดมันไว้พวกขโมยก็จะมา
และมองดูที่สมบัติที่ลูกได้รับทุกวันซ้ำแล้วซ้ำเล่า
และใช้สมบัติเหล่านี้เพื่อตัวลูกเองและผู้อื่นและลูกจะกลายเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่อย่างสม่ำเสมอ
คติพจน์:
ไต่ตรองทุกสิ่งที่ลูกเคยได้ยิน เพราะด้วยการไต่ตรองเท่านั้นที่ลูกจะกลับมามีพลัง
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
อยู่อย่างมีชัยชนะด้วยสำนึกรู้ของรูปรวมอย่างต่อเนื่อง
งานรับใช้และสภาพของลูก พ่อและลูกอยู่ในสภาพรวมกัน
ทำงานรับใช้ในรูปรวมแล้วลูกจะมีประสบการณ์รูปที่เป็นเทวดานางฟ้าอย่างสม่ำเสมอ
ลูกอยู่กับพ่ออย่างสม่ำเสมอและเป็นเพื่อนร่วมทางของท่านด้วยเช่นกัน
ให้มีประสบการณ์ทั้งสองนี้ ในความรักของลูกที่มีต่อพ่อ
มีประสบการณ์มิตรร่วมทางของท่านอย่างสม่ำเสมอ และในการทำงานรับใช้
ให้มีประสบการณ์ถึงมิตรร่วมทางของลูกอย่างสม่ำเสมอ