08.12.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน จดจำระลึกถึงพ่อตราบเท่าที่ลูกมีชีวิตอยู่
ด้วยการจดจำระลึกถึงนี้ที่ช่วงชีวิตของลูกจะเพิ่มขึ้น
สาระของการศึกษานี้คือการจดจำระลึกถึง
คำถาม:
เหตุใดความสุขที่เหนือประสาทสัมผัสของลูกๆ จึงเป็นที่จดจำ?
คำตอบ:
เพราะลูกเฉลิมฉลองการจดจำระลึกถึงบาบาในความสุขอย่างสม่ำเสมอ
เวลานี้คือคริสต์มาสสำหรับลูกตลอดเวลา พระเจ้ากำลังสอนลูก
ความสุขใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่านี้? นี่คือความสุขสำหรับทุกวัน
และด้วยเหตุนี้เองจึงมีคำยกย่องความสุขที่เหนือประสาทสัมผัสของลูก
เพลง:
แสดงหนทางให้กับคนตาบอดเถิด พระเจ้าที่รัก!
โอมชานติ
พ่อทางจิตผู้ประทานตาที่สามแห่งความรู้กำลังอธิบายแก่ลูกๆทางจิต
ไม่มีใครนอกจากพ่อที่สามารถให้ดวงตาที่สามแห่งความรู้นี้ได้
เวลานี้ลูกๆได้รับดวงตาที่สามของความรู้นี้แล้ว
พ่อได้อธิบายแล้วว่าความเลื่อมใสศรัทธาคือหนทางแห่งความมืด
เนื่องจากไม่มีแสงสว่างในเวลากลางคืน ผู้คนจึงล้มลุกคลุกคลานไปทั่วในความมืด
มีการร้องเพลงว่า: กลางวันของบราห์มาและกลางคืนของบราห์มา
ในยุคทองลูกจะไม่พูดว่าลูกต้องการให้มีการแสดงหนทาง
เพราะเวลานี้ลูกกำลังได้รับการแสดงหนทาง
พ่อมาและแสดงหนทางไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตให้กับลูก
เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายาม เวลานี้ลูกรู้ว่ามีเวลาเหลือเพียงเล็กน้อย
โลกกำลังจะเปลี่ยนแปลง มีการแต่งเพลงเกี่ยวกับโลกจะเปลี่ยนไปอย่างไร อย่างไรก็ตาม
เนื่องจากพวกเขาไม่มีดวงตาที่สามแห่งความรู้นี้มนุษย์ที่น่าสงสารก็ไม่รู้ว่าเมื่อใด
อย่างไร หรือใครที่จะเปลี่ยนแปลงโลก
เวลานี้ลูกๆได้รับดวงตาที่สามของความรู้นี้แล้วซึ่งทำให้ลูกรู้ถึงตอนเริ่ม,
ตอนกลางและตอนจบของวงจรโลก นี่คือหัวน้ำตาลของความรู้ที่ลูกมีอยู่ในสติปัญญาของลูก
เช่นที่หัวน้ำตาลเพียงเล็กน้อยก็มีความหวานมาก
ในทำนองเดียวกันคำพูดของความรู้ที่ว่า “มานมานะบาฟ” ก็หวานชื่นที่สุด
เพียงแค่จดจำระลึกถึงพ่อ พ่อมาและชี้หนทางแก่ลูก ท่านชี้หนทางแก่ลูกไปสู่ที่ไหน?
สู่ดินแดนแห่งความสงบและความสุข ดังนั้นลูกๆ มีความสุขมาก
โลกไม่รู้ว่ามีการเฉลิมฉลองความสุขเมื่อใด ความสุขจะมีการเฉลิมฉลองในโลกใหม่
นี่คือข้อเท็จจริงทั่วไป: จะสามารถมีความสุขในโลกเก่าได้อย่างไร?
ผู้คนในโลกเก่ากำลังร้องไห้ในความทุกข์ระทม เพราะพวกเขาตาโมประธาน
จะสามารถมีความสุขในโลกที่ตาโมประธานได้อย่างไร?
ไม่มีใครมีความรู้ใดๆของยุคทองและเหตุนั้นเองผู้คนที่น่าสงสารที่สิ้นหวังจึงยังคงเฉลิมฉลองที่นี่อยู่เรื่อยๆ
เพียงแค่ดูว่าพวกเขาฉลองคริสต์มาสอย่างมีความสุขมากเพียงใด บาบาพูดว่า:
หากลูกต้องการจะถามอะไรเกี่ยวกับความสุข ให้ถามโก๊ปและโก๊ปปี้ลูกๆของพ่อ
เพราะพ่อกำลังแสดงหนทางที่ง่ายดายมากให้แก่ลูก
ในขณะที่อยู่บ้านกับครอบครัวของลูกและกำลังดำเนินธุรกิจของลูก
จงอยู่เหมือนดอกบัวและจดจำพ่อ
เช่นเดียวกับคู่รักและผู้เป็นที่รักจดจำกันและกันแม้ในขณะที่กำลังทำงานของพวกเขา
พวกเขาได้รับนิมิตด้วยเช่นกัน เช่นที่“ไลล่าและมาจนู” และ“เฮีย รานจา” ทำ
แต่พวกเขาไม่ได้รักกันเพราะกิเลส ความรักของพวกเขาเป็นที่จดจำ พวกเขาตกหลุมรักกัน
อย่างไรก็ตามมันไม่เหมือนกันกับที่นี่
ที่นี่ลูกได้เป็นคู่รักของผู้เป็นที่รักมาหลายต่อหลายชาติเกิด
ผู้เป็นที่รักนั้นไม่ได้เป็นคู่รักของลูก ลูกเรียกท่านให้มาที่นี่ด้วยการพูดว่า:
โอ้ พระเจ้า ได้โปรดมาและชี้หนทางให้แก่คนตาบอด!
ลูกเรียกหาท่านเป็นเวลาครึ่งวงจรแล้ว
ผู้คนเรียกหาท่านมากยิ่งขึ้นเมื่อความทุกข์ของพวกเขาเพิ่มขึ้น
มีผู้ที่จดจำท่านมากขึ้นในช่วงเวลาแห่งความทุกข์
ดูสิว่าเวลานี้มีผู้คนมากมายที่จดจำท่าน มีการร้องเพลงว่า:
ทุกคนจดจำท่านในเวลาของความทุกข์... เมื่อเวลาผ่านไป
พวกเขาก็กลับมาตาโมประธานมากขึ้นเรื่อยๆ
ดังนั้นลูกกำลังขึ้นไปในขณะที่พวกเขากำลังลงมามากขึ้น
เพราะทุกสิ่งจะกลับมาตาโมประธานมากขึ้นเรื่อยๆ จนกว่าการทำลายล้างจะเกิดขึ้น
แต่ละวันมายาก็กลับมาตาโมประธานมากขึ้นเรื่อยๆด้วยเช่นกัน
เวลานี้พ่อเป็นผู้ทรงอำนาจ และมายาเองก็เป็นผู้ทรงอำนาจเช่นกัน
เธอก็มีพลังมากเช่นกัน เวลานี้ลูกๆ
คือทายาทที่เกิดจากปากของบราห์มาและเป็นเครื่องประดับของสกุลบราห์มิน
วงศ์สกุลของลูกสูงส่งที่สุดและกล่าวกันว่าเป็นสกุลที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
เวลานี้ชีวิตของลูกมีคุณค่า เหตุนี้เองลูกควรจะดูแลชีวิต(ร่างกาย)นี้
เพราะกิเลสทั้งห้าที่ทำให้อายุขัยของร่างกายของผู้คนลดลงอยู่เรื่อยๆด้วยเช่นกัน
ดังนั้นบาบาจึงพูดว่า:
ละทิ้งกิเลสทั้งห้าและอยู่ในโยคะแล้วอายุขัยของลูกจะเพิ่มขึ้น
อายุขัยของลูกจะค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และจะยืนยาวถึง 150 ปี ในอนาคต
ไม่สามารถเป็นเช่นนั้นได้ในปัจจุบัน ดังนั้นพ่อจึงพูดว่า: ดูแลร่างของลูกให้มากๆ
มิเช่นนั้นแล้วก็กล่าวได้ว่าร่างกายไม่มีประโยชน์อันใด
เป็นเพียงหุ่นกระบอกดินเหนียว
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าลูกต้องจดจำบาบาตราบเท่าที่ลูกมีชีวิตอยู่
ทำไมดวงวิญญาณถึงจดจำบาบา? เพื่อมรดก พ่อพูดว่า:
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อและสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งแล้วลูกจะกลายเป็นเช่นนั้น
ดังนั้นลูกๆควรจะศึกษาการศึกษานี้เป็นอย่างดี
อย่าเกียจคร้านในการศึกษาเล่าเรียนของลูก มิฉะนั้นลูกจะสอบตก
ลูกจะได้รับสถานภาพที่ต่ำมาก สิ่งหลักในการศึกษานี้คือสาระ นั่นคือ: จดจำพ่อ
เมื่อใดก็ตามที่ผู้คนมาที่นิทรรศการหรือมาที่ศูนย์ของลูก
ก่อนอื่นใดอธิบายกับพวกเขาว่าพวกเขาควรจดจำบาบาเพราะท่านคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ควรจะจดจำเพียงผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดเท่านั้น อย่าได้จดจำใครที่ต่ำไปกว่าท่าน
ว่ากันว่า: พระเจ้านั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด เป็นพระเจ้าที่ก่อตั้งโลกใหม่ พ่อพูดว่า:
ดูสิ พ่อก่อตั้งโลกใหม่ ด้วยเหตุนี้เองหากลูกจดจำพ่อ บาปของลูกจะถูกตัดออกไป
จดจำสิ่งนี้ให้ดีเพราะพ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ท่านพูดว่า: เมื่อลูกเรียกพ่อว่า “ผู้ชำระให้บริสุทธิ์”
ลูกก็ตาโมประธานและไม่บริสุทธิ์มาก เวลานี้จงกลับมาบริสุทธิ์!
พ่อมาและอธิบายแก่ลูกๆว่า: วันเวลาของความสุขของลูกกำลังจะมาถึง
วันเวลาของความทุกข์ของลูกเวลานี้ได้มาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว
เหตุนี้เองผู้คนจึงร้องเรียกหาท่าน: โอ้ ผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข!
ลูกรู้ดีว่าไม่มีสิ่งใดนอกจากความสุขในยุคทอง พ่อบอกลูกๆ:
ลูกทั้งหมดควรจะเฝ้าแต่จดจำดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
นี่คือยุคบรรจบพบกันและคนพายเรือกำลังพาลูกข้ามฟากไป
ไม่มีเรื่องของคนพายเรือหรือเรือในสิ่งนี้ พวกเขาเพียงแค่ร้องเพลงสรรเสริญว่า:
พาเรือของฉันข้ามฟากไป!
เวลานี้ไม่ใช่แค่เรือของคนเดียวเท่านั้นที่ต้องข้ามฟากไปใช่ไหม?
เป็นเรือของคนทั้งโลกที่ต้องพาข้ามไป
ทั้งโลกนี้เหมือนกับเรือกลไฟขนาดใหญ่ที่กำลังถูกพาข้ามฟากไป ดังนั้นลูกๆ
ควรจะเฉลิมฉลองด้วยความสุขอย่างมาก เพราะมีความสุขอย่างสม่ำเสมอสำหรับลูก
เป็นคริสต์มาสอย่างสม่ำเสมอ ในเมื่อลูกๆได้พบกับพ่อแล้ว
ก็เป็นคริสต์มาสสำหรับลูกอย่างสม่ำเสมอ
เหตุนี้เองความสุขที่เหนือประสาทสัมผัสของลูกจึงได้รับการจดจำ
ดูซิว่าทำไมผู้นี้จึงมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ? โอ้!
เพราะเขาได้พบกับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดแล้ว! ผู้เดียวนั้นกำลังสอนเรา
ดังนั้นลูกควรจะมีความสุขนี้ทุกวัน
เป็นความมหัศจรรย์ที่พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังสอนลูก
มีลูกคนไหนที่เคยได้ยินสิ่งนี้มาก่อนหรือไม่? “พระเจ้าพูด”
มีการกล่าวถึงในกีตะว่าท่านสอนราชาโยคะ
เช่นที่ผู้คนเหล่านั้นสอนโยคะเพื่อกลายเป็นนักกฎหมายหรือศัลยแพทย์
พ่อสอนราชาโยคะแก่ลูกๆทางจิต เมื่อลูกมาที่นี่ลูกก็มาเพื่อศึกษาราชาโยคะที่แท้จริง
ไม่จำเป็นต้องสับสน ดังนั้นศึกษาราชาโยคะและจบหลักสูตรนี้ อย่าหนีไปไหน
ลูกต้องศึกษาและซึมซับสิ่งนี้เป็นอย่างดีด้วยเช่นกัน
ครูสอนลูกเพื่อที่ลูกจะซึมซับได้ สติปัญญาของแต่ละคนอยู่ในระดับที่แตกต่างกัน
สำหรับบางคนนั้นสูงที่สุด, สำหรับบางคนอยู่ในระดับปานกลาง
และบางคนก็อยู่ในระดับต่ำที่สุด ดังนั้นให้ถามตนเองว่า: ฉันอยู่ในระดับสูงสุด
ปานกลาง หรือต่ำสุด?
ลูกควรสามารถตระหนักรู้ได้ว่าลูกนั้นมีค่าพอที่จะผ่านการสอบที่สูงสุดเหนือสิ่งใดและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงหรือไม่
ฉันกำลังทำงานรับใช้หรือไม่? พ่อพูดว่า: ลูกๆ จงกลายเป็นผู้ที่เฝ้าแต่ทำงานรับใช้
ทำตามบาบาเพราะว่าพ่อกำลังทำงานรับใช้ด้วยเช่นกัน
พ่อได้นำพาหนะนี้มาใช้เพราะพ่อมาเพื่อทำงานรับใช้เช่นกัน
ดังนั้นพ่อจึงทำงานรับใช้ทุกวัน
พาหนะมีความแข็งแรงและดีมากและเขาได้ทำงานรับใช้อย่างสม่ำเสมอ
บัพดาดาอยู่ในพานะของผู้นี้ตลอดเวลา แม้ว่าร่างกายของผู้นี้จะไม่สบาย
แต่พ่อก็ยังคงนั่งอยู่ในนั้น ดังนั้นพ่อจึงนั่งในผู้นี้และเขียน
ถ้าผู้นี้ไม่สามารถพูดอะไรด้วยปาก พ่อก็ยังสามารถเขียนได้ มุรลีจะไม่มีวันขาด
ในขณะที่ผู้นี้สามารถนั่งและเขียนได้ พ่อก็สามารถให้มุรลี เขียนมุรลี
แล้วก็ส่งไปให้กับลูกๆได้ด้วยเช่นกัน เพราะพ่อเฝ้าแต่ทำงานรับใช้
ดังนั้นพ่อจึงมาและอธิบาย: พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
ให้สติปัญญาของลูกมีศรัทธาและข้องแวะตนเองในการทำงานรับใช้ นี่เป็นงานรับใช้ของพ่อ
ในงานรับใช้ของพระเจ้าผู้เป็นพ่อ! ผู้คนเหล่านั้นเขียนว่า “งานรับใช้ของกษัตริย์”
ดังนั้น ลูกจะพูดอย่างไร? งานรับใช้นี้สูงยิ่งกว่าของกษัตริย์นั้น
เพราะท่านทำให้ลูกเป็นกษัตริย์ (จักรพรรดิ)
ลูกสามารถเข้าใจได้ว่าลูกกำลังจะกลายเป็นนายของโลกอย่างแท้จริง
ลูกๆที่ทำความพยายามอย่างมากถูกเรียกว่ามหาวีระ
ดังนั้นลูกต้องตรวจสอบว่าใครเป็นมหาวีระที่ทำตามคำแนะนำของบาบา พ่ออธิบายว่า:
ลูกๆจงพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและมองกันและกันว่าเป็นพี่น้อง
พ่อพิจารณาตัวพ่อเองว่าเป็นพ่อของพี่น้องและมองดูพี่น้องเท่านั้น
ท่านจะไม่มองดูทุกคน ลูกรู้ว่าลูกไม่สามารถได้ยินหรือพูดได้หากไม่มีร่างกาย
ลูกรู้ว่าพ่อก็เข้ามาในร่างกายเช่นกัน พ่อได้ยืมร่างนี้มาใช้ ทุกคนมีร่างกาย
ลูกดวงวิญญาณกำลังศึกษาเล่าเรียนที่นี่ผ่านร่างกายของลูก
ดังนั้นเวลานี้ลูกดวงวิญญาณควรเข้าใจว่าบาบากำลังสอนลูก ที่นั่งของบาบาอยู่ที่ไหน?
บนบัลลังก์อมตะ บาบาอธิบายว่าแต่ละดวงวิญญาณเป็นภาพลักษณ์อมตะที่ไม่เคยถูกทำลาย
ไม่เคยถูกเผาไหม้, ทำให้จบสิ้นลง หรือจมน้ำ มันไม่สามารถเล็กลงหรือใหญ่กว่าได้
ร่างกายสามารถใหญ่หรือเล็กได้
บัลลังก์ของดวงวิญญาณของมนุษย์ทั้งหมดในโลกนี้อยู่บนหน้าผาก
ร่างกายทั้งหมดนั้นแตกต่างกัน บัลลังก์อมตะของบางคนก็เป็นของผู้ชาย
บางคนเป็นของผู้หญิงและบางคนก็เป็นของเด็ก
ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ลูกพูดกับใครจงพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณกำลังพูดกับพี่น้องของลูก
ฉันกำลังให้สาสน์ของพ่อ: ให้จดจำชีพบาบาแล้วสนิมบนดวงวิญญาณจะถูกขจัดออกไป
เมื่อทองมีอัลลอยด์ปะปนอยู่ คุณค่าของทองก็ลดลง และดังนั้นคุณค่าของลูกก็ลดลงไปด้วย
เวลานี้ลูกได้กลับมาไร้ค่าโดยสิ้นเชิง สิ่งนี้เป็นรู้กันว่าเป็นการกลับมาล้มละลาย
บารัตเคยมั่งคั่งอย่างมาก เวลานี้บารัตเฝ้าแต่สร้างหนี้สินอยู่เรื่อยๆ
เงินทองของทุกคนจะถูกทำลายในการทำลายล้าง ผู้ที่ยืมเงินและผู้ที่ให้ยืมจะถูกทำลาย
และมีเพียงผู้ที่ได้รับเพชรพลอยของความรู้ที่ไม่สูญสลายนี้เท่านั้นที่จะมาและประกาศสิทธิ์ในโชคของพวกเขา
อัจชะ
ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน
ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง
และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทาจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ทำตามพ่อและกลายเป็นผู้ที่สามารถทำงานรับใช้เช่นเดียวกับบาบา
ตรวจสอบตนเองเพื่อดูว่าลูกกลับมามีค่าพอที่จะสอบผ่านการสอบที่สูงสุดเหนือสิ่งใดและประกาศสิทธิ์ในการสถานภาพที่สูงหรือไม่
2.
ทำตามคำแนะนำของบาบาและกลายเป็นมหาวีระ เช่นที่บาบามองเห็นและสอนดวงวิญญาณ
ในทำนองเดียวกันมองเห็นทุกคนเป็นดวงวิญญาณเหมือนเป็นพี่น้องในขณะที่พูดกับพวกเขา
พร:
ขอให้ลูกเป็นเป็นนักแสดงพิเศษผู้สร้างรางวัลที่สูงส่งสำหรับทั้งวงจรผ่านความยิ่งใหญ่และความใกล้ชิดกับบัพดาดา
ในชีวิตของการตายในขณะที่มีชีวิตอยู่นี้ พื้นฐานของความยิ่งใหญ่มีสองสิ่ง: 1)
การยกระดับผู้อื่นอย่างสม่ำเสมอ 2) การอยู่อย่างบริสุทธิ์ตั้งแต่เกิด
ลูกๆผู้ที่สม่ำเสมอในทั้ง 2 เหล่านี้ตั้งแต่เริ่มต้นและจะถึงสิ้นสุด
ความบริสุทธิ์ก็ไม่ได้สูญหายไปแต่อย่างใด
และผู้ให้คุณประโยชน์ต่อโลกและครอบครัวบราห์มินอย่างสม่ำเสมอ:
นักแสดงพิเศษเช่นนั้นอยู่อย่างใกล้ชิดกับบัพดาดาอย่างสม่ำเสมอ
ดังนั้นรางวัลที่สูงส่งของพวกเขาจึงถูกสร้างขึ้นตลอดทั้งวงจร
คติพจน์:
เมื่อความคิดของลูกไร้ประโยชน์ สมบัติทั้งหมดของลูกก็จะไร้ประโยชน์ด้วยเช่นกัน
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
เวลานี้ให้มีความใส่ใจอย่างลึกล้ำที่จะกลับมาสมบูรณ์พร้อมและอยู่เหนือบ่วงกรรม
เพื่อที่จะสัมผัสสภาพอยู่เหนือบ่วงกรรม พร้อมกับการฟังและถ่ายทอดความรู้นี้
เวลานี้จงใส่ใจเป็นพิเศษต่อการกลับมาละวางและปราศจากร่าง เช่นเดียวกับพ่อบราห์มา
พ่อบราห์มาได้ให้ประสบการณ์การฝึกฝนอยู่อย่างละวางและมีความรักในชีวิตที่มีตัวตน
ก่อนที่จะกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม ท่านไม่ได้หยุดทำงานรับใช้หรือกระทำกรรมใดๆ เลย
แต่กลับมาละวางและจนถึงวันสุดท้าย เฝ้าแต่รับใช้ลูกๆ ต่อไป
ทำตามพ่อในวิธีการเดียวกันนี้