13.09.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ก่อนอื่นใด จงมีความใส่ใจนี้ ฉัน
ดวงวิญญาณถูกปกคลุมไปด้วยสนิมและฉันต้องคิดเกี่ยวกับวิธีขจัดสนิมออกจากดวงวิญญาณ
เพราะตราบเท่าที่เข็มนั้นยังเป็นสนิม แม่เหล็กจะไม่สามารถดึงดูดเข็มนั้นได้
คำถาม:
ลูกๆ
ต้องทำความเพียรพยายามใดในยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุดนี้เพื่อที่จะกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุด?
คำตอบ:
ความเพียรพยายามที่จะกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม
สติปัญญาของลูกไม่ควรถูกดึงไปหาความสัมพันธ์ของกรรมใดๆ
สิ่งนี้หมายความว่าไม่ควรมีบ่วงกรรมใดดึงลูกไว้
สายใยทั้งหมดของลูกควรจะอยู่กับพ่อผู้เดียว หัวใจของลูกไม่ควรผูกพันกับผู้ใด
ทำความเพียรพยายามเช่นนั้น อย่าได้สูญเสียเวลาของลูกในการซุบซิบนินทาฯลฯ
ฝึกฝนที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง
เพลง:
ตื่นเถิด โอ้
เจ้าสาว! ตื่นเถิด! ยุคใหม่กำลังจะมาถึง!
โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิต ลูก ดวงวิญญาณ เคยได้ยินเพลงนี้ผ่านร่างกายของลูก
เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกๆ มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ลูกกำลังได้รับความรู้นี้เกี่ยวกับดวงวิญญาณ
ไม่มีแม้แต่คนเดียวในโลกที่มีความรู้ที่แท้จริงเกี่ยวกับดวงวิญญาณ
ดังนั้นพวกเขาจะมีความรู้ของดวงวิญญาณสูงสุดได้อย่างไร?
มีเพียงพ่อเท่านั้นที่นั่งและอธิบายสิ่งนี้
พ่ออธิบายสิ่งนี้ให้แก่ลูกโดยที่ต้องผ่านร่างกาย
ดวงวิญญาณไม่สามารถทำสิ่งใดได้หากไม่มีร่างกาย
ลูกดวงวิญญาณรู้ว่าลูกอาศัยอยู่ที่ใดและลูกเป็นลูกของใคร
เวลานี้ลูกรู้สิ่งนี้อย่างถูกต้องแม่นยำ นักแสดงทั้งหมดมีบทบาท
สติปัญญาของลูกรู้ว่าดวงวิญญาณของศาสนาต่างๆกันมาที่นี่เมื่อใด
พ่อไม่ได้อธิบายรายละเอียดแก่ลูก ท่านอธิบายทุกสิ่งแบบขายส่ง “การขายส่ง”
หมายถึงท่านให้คำอธิบายแก่ลูกในเวลาเพียงหนึ่งวินาทีเพื่อให้ลูกรู้ว่าบทบาทของลูกถูกบันทึกไว้ตั้งแต่ตอนเริ่มต้นของยุคทองจนถึงเวลาสุดท้ายอย่างไร
เวลานี้ลูกรู้ว่าพ่อคือใครและบทบาทของท่านคืออะไรในละครนี้
ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าพ่อคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ท่านคือผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข วันเกิดของชีวาได้รับการจดจำ
สามารถกล่าวได้อย่างแน่นอนว่าวันเกิดของชีวานั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด
โดยเฉพาะอย่างมากในบารัตที่ผู้คนเฉลิมฉลองวันเกิดของท่าน
ในประเทศหนึ่งๆแสตมป์จะถูกผลิตขึ้นเพื่อคนที่มีเกียรติและมีประวัติความเป็นมาที่ดี
เวลานี้พวกเขาฉลองวันเกิดของชีวา ควรจะมีการอธิบายว่าวันเกิดของใครสูงส่งที่สุด
ควรจะสร้างแสตมป์ของใคร? พวกเขาทำแสตมป์ของนักปราชญ์ และนักบวช และของศาสนาซิกข์
มุสลิม และนักปรัชญาชาวอังกฤษ เช่นที่พวกเขาทำแสตมป์ของกษัตริย์รานาประทาบ
อันที่จริงควรจะมีแสตมป์ของพ่อที่เป็นผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
หากพ่อไม่มาเวลานี้จะสามารถมีการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร?
ทุกคนต่างดิ้นรนอยู่ในก้นบึ้งของนรกที่ลึกที่สุด ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือชีพบาบา
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์
มีวัดมากมายที่สร้างให้แก่ชีวาในที่สูงเพราะท่านคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
พ่อมาด้วยตัวท่านเองและทำให้ลูกชาวบารัตกลายเป็นนายแห่งสวรรค์
ท่านประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์เมื่อท่านมา
ดังนั้นควรจะมีการจดจำระลึกถึงพ่อนั้น
ลูกควรคิดเกี่ยวกับแสตมป์ประเภทใดของชีพบาบาที่สร้างขึ้น
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา พวกเขาสร้างลิงกัมเป็นภาพลักษณ์ของท่าน
ท่านคือดวงวิญญาณที่สูงสุดเหนือดวงวิญญาณใด
วัดที่สูงสุดเหนือสิ่งใดได้รับการพิจารณาว่าเป็นวัดของชีวา โสมนาถ(เจ้าแห่งน้ำทิพย์)คือวัดของชีวา
เพราะชาวบารัตนั้นตาโมประธาน พวกเขาไม่รู้ว่าใครคือชีวา
พวกเขาไม่รู้จักอาชีพของผู้เดียวที่พวกเขากราบไหว้บูชา กษัตริย์รานา ประทาบ
ได้ทำการต่อสู้ แต่นั่นเป็นความรุนแรง เวลานี้ทุกคนมีความก้าวร้าวรุนแรงทั้งสองทาง
การข้องแวะในกิเลส การใช้ดาบของตัณหาราคะ คือความก้าวร้าวรุนแรงด้วยเช่นกัน
ลักษมีและนารายณ์ไม่มีความก้าวร้าวรุนแรงทั้งสองทาง
หากผู้คนมีความรู้นี้อย่างเต็มสมบูรณ์ พวกเขาก็สามารถสร้างแสตมป์ที่มีความหมายได้
ในยุคทองมีแสตมป์ของลักษมีและนารายณ์เท่านั้น
พวกเขาไม่มีความรู้ของชีพบาบาที่นั่นเลย
ดังนั้นแน่นอนแสตมป์เหล่านั้นจะเป็นของลักษมีและนารายณ์ที่สูงส่งที่สุด
แม้กระทั่งเวลานี้ควรจะมีแสตมป์ของบารัตเช่นกัน
ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือตรีมูรติชีวา แสตมป์ของท่านควรจะคงอยู่ชั่วนิรันดร์
เพราะท่านให้บัลลังก์ที่ไม่สูญสลายของอาณาจักรแก่บารัต พ่อสูงสุด, ดวงวิญญาณสูงสุด,
ทำให้บารัตกลายเป็นสวรรค์ ในบันดาลูกๆ
เช่นกันมีหลายคนที่ลืมว่าบาบากำลังทำให้เรากลายเป็นนายแห่งสวรรค์
มายาทำให้ลูกลืมสิ่งนี้ เพราะไม่รู้จักพ่อ, ชาวบารัตจึงทำความผิดพลาดมากมาย
ไม่มีใครรู้ว่าชีพบาบาทำอะไร พวกเขาไม่เข้าใจแม้กระทั่งความหมายของชีพแจนตีด้วยซ้ำ
ไม่มีใครนอกจากพ่อมีความรู้นี้ เวลานี้พ่อกำลังบอกลูกๆ ว่า:
มีความเมตตาต่อผู้อื่นเช่นเดียวกับตนเอง ครูกำลังสอนลูก
นี่คือความเมตตาของท่านที่มีต่อลูก ผู้เดียวนั้นพูดว่า: พ่อคือครูและกำลังสอนลูก
อันที่จริงแล้วสถานที่นี้ไม่ควรจะเรียกว่าพาทชาลา (สถานที่ของการศึกษาเล่าเรียน)
เพราะนี่คือมหาวิทยาลัยที่ใหญ่มาก ที่เหลือทั้งหมดมีชื่อที่ไม่ถูกต้อง
ไม่มีมหาวิทยาลัยใดเหล่านั้นสำหรับทั้งจักรวาล
เป็นมหาวิทยาลัยนี้เท่านั้นที่เป็นของพ่อผู้เดียวที่ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทั้งโลก
ในความเป็นจริงมีเพียงมหาวิทยาลัยเดียวนี้เท่านั้น
และด้วยสิ่งนี้ที่ทุกคนผ่านเข้าสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
นั่นคือพวกเขาได้มาซึ่งความสงบและความสุข นี่คือจักรวาล เหตุนี้เองบาบาจึงพูดว่า:
อย่าได้หวาดกลัว นี่คือสิ่งที่ต้องอธิบาย
โดยทั่วไปแล้วมักจะไม่มีใครฟังใครเลยในช่วงเหตุฉุกเฉิน:
มันเป็นเรื่องของการปกครองประชาชนโดยประชาชน
ไม่มีศาสนาอื่นใดที่จะมีอาณาจักรตั้งแต่แรกเริ่ม
ผู้คนเหล่านั้นเพียงมาตั้งศาสนาของตนเท่านั้น
พวกเขาปกครองอาณาจักรของเขาเมื่อมีผู้คนนับแสนของศาสนาของเขาเอง
ที่นี่พ่อกำลังก่อตั้งอาณาจักรสำหรับทั้งจักรวาล นี่คือสิ่งที่จะอธิบาย
ท่านกำลังก่อตั้งอาณาจักรเทพในยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุดนี้
บาบาได้อธิบายแก่ลูกว่าลูกสามารถถือรูปภาพสีน้ำเงินเข้มของศรีกฤษณะ,
ศรีนารายณ์และศรีรามไว้ในมือของลูกและอธิบายว่าเหตุใดศรีกฤษณะจึงถูกเรียกว่าชยัมและซุนดร้า
เขาเคยสวยงาม แล้วเขากลับมาน่าเกลียดได้อย่างไร?
บารัตเคยเป็นสวรรค์และเวลานี้เป็นนรก นรกหมายถึงน่าเกลียดและสวรรค์หมายถึงสวยงาม
อาณาจักรของรามนั้นเรียกว่ากลางวันและอาณาจักรของราวันเรียกว่ากลางคืน
ดังนั้นลูกสามารถอธิบายแก่พวกเขาว่าเหตุใดเทพจึงถูกวาดเป็นสีน้ำเงินเข้ม
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายว่าเวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกันที่มีสิริมงคลที่สุด
ในขณะที่ผู้อื่นไม่ได้อยู่ในยุคนี้เวลานี้ ลูกกำลังนั่งที่นี่
เวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกันและกำลังทำความเพียรพยายามที่จะกลับมาสูงส่งที่สุด
ลูกไม่มีสายใยกับมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์และมีกิเลส
ลูกยังไม่ถึงสภาพเหนือบ่วงกรรมของลูกและเหตุนี้เองหัวใจของลูกผูกพันกับความสัมพันธ์ของกรรม
เพื่อที่จะกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม
ลูกจำเป็นต้องมีการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึง พ่อพูดว่า:
ลูกคือดวงวิญญาณและลูกควรจะมีความรักอย่างมากต่อพ่อสูงสุด โอ้โฮ! บาบากำลังสอนเรา!
ไม่มีใครมีความกระตือรือร้นนั้น มายาทำให้ลูกมีสำนึกที่เป็นร่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เนื่องจากลูกเข้าใจว่าชีพบาบากำลังพูดกับลูกดวงวิญญาณ
ควรจะมีแรงดึงดูดและความสุขนั้นใช่ไหม?
เข็มที่ไม่มีสนิมแม้แต่น้อยจะถูกดูดเข้าหาแม่เหล็กอย่างรวดเร็วมาก
หากมีสนิมแม้เพียงเล็กน้อยเข็มจะไม่ถูกดึงดูด จะไม่มีแรงดึงดูดขนาดนั้น
แม่เหล็กจะดูดเข็มซึ่งไม่มีสนิม ลูกๆ
สามารถมีแรงดึงดูดนั้นเมื่อลูกอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึงเท่านั้น
หากมีสนิมก็ไม่สามารถดึงดูดเข็มได้
ลูกแต่ละคนซึ่งเป็นเข็มสามารถเข้าได้ใจว่าลูกจะถูกดึงดูดเมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
ไม่มีแรงดึงดูดนั้นเพราะดวงวิญญาณถูกปกคลุมด้วยสนิม
เมื่อลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างมากบาปของลูกจะถูกเผาไป อัจชะ
หากบางคนทำบาปเวลานี้ เขาจะสะสมการลงโทษหนึ่งร้อยเท่า
และดวงวิญญาณนั้นก็กลับมาเป็นสนิม แล้วดวงวิญญาณนั้นจะไม่สามารถจดจำพ่อได้
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ เมื่อดวงวิญญาณลืมที่จะจดจำระลึกถึง
พวกเขาก็กลายเป็นสนิมและแล้วจึงไม่มีแรงดึงดูดหรือความรักนั้น
เมื่อสนิมถูกขจัดออกไปจะมีความรักและความสุขด้วย
ใบหน้าของลูกจะอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอย่างมาก ลูกต้องกลายเป็นเหมือนพวกเขาในอนาคต
หากลูกไม่ทำงานรับใช้ ลูกก็จะยังคงพูดถึงสิ่งเก่าๆทั้งหมดที่เลวร้ายในอดีตต่อไป
สิ่งนี้ทำให้โยคะของสติปัญญาของลูกห่างไกลจากพ่อ ประกายแสงใดๆ
ที่อาจมีอยู่ก็หายไปเช่นกัน ไม่มีความรักแม้แต่น้อยต่อพ่อ
เพียงผู้ที่มีการจดจำระลึกถึงพ่อได้อย่างดีมากเท่านั้นที่จะมีความรักต่อท่าน
พ่อก็ถูกดึงดูดเข้าหาลูกเช่นนี้ด้วยเช่นกัน:
ลูกคนนี้ทำงานรับใช้อย่างดีมากและอยู่ในโยคะด้วยเช่นกัน
ดังนั้นพ่อจึงประพรมลูกคนนั้นด้วยความรัก
ลูกเช่นนั้นจะใส่ใจต่อตนเองเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ทำบาปใดๆ หากลูกไม่จดจำพ่อ
สนิมจะถูกขจัดออกไปได้อย่างไร? พ่อพูดว่า:
เก็บรักษาชาร์ทของลูกเพื่อที่ว่าสนิมจะถูกขจัดออกไป
หากลูกต้องการที่จะกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน ลูกต้องขจัดสนิมออกไป
สนิมบางส่วนถูกขจัดออกไป
แต่ดวงวิญญาณก็กลับมาเป็นสนิมอีกครั้งและจึงมีการลงโทษหนึ่งร้อยเท่า
เมื่อลูกไม่จดจำพ่อ ลูกก็ทำบาปอย่างใดอย่างหนึ่ง พ่อพูดว่า: หากสนิมไม่ถูกขจัดออกไป
ลูกจะไม่สามารถมาหาพ่อ แล้วจะต้องมีการลงโทษ
ดวงวิญญาณมีประสบการณ์ของการลื่นไถลและสถานภาพก็ถูกทำลายด้วยเช่นกัน
แล้วลูกจะได้รับมรดกอะไรจากพ่อ?
อย่ากระทำการกระทำใดเช่นนั้นที่ทำให้ดวงวิญญาณมีสนิมมากยิ่งขึ้น
ก่อนอื่นใดจงมีความใส่ใจเกี่ยวกับการขจัดสนิมจากตัวลูก
หากลูกไม่คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ พ่อเข้าใจว่าไม่ได้อยู่ในโชคของลูก
ลูกต้องมีคุณสมบัตินั้น คนเราต้องมีลักษณะนิสัยที่ดี
ลักษณะนิสัยของลักษมีและนารายณ์ได้รับการจดจำ
ผู้คนของทุกวันนี้พูดถึงลักษณะนิสัยของตนเองต่อเบื้องหน้ารูปปั้นของลักษมีและนารายณ์
พวกเขาไม่รู้จักชีพบาบาเลย
เพียงท่านเท่านั้นที่ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ พวกเขาไปหาซันยาสซี
แต่ผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคนคือผู้เดียวเท่านั้น
พ่อก่อตั้งสวรรค์และแล้วลูกต้องลงมา
ไม่มีใครนอกจากพ่อเท่านั้นที่สามารถชำระลูกให้บริสุทธิ์
ซันยาสซีทำร่องเล็กๆและนั่งลงในนั้น หากพวกเขาไปที่แม่น้ำคงคงแทน
พวกเขาจะถูกชำระให้สะอาด เพราะพวกเขาคิดว่าแม่น้ำคงคงคือผู้ชำระล้างให้บริสุทธิ์
ผู้คนต้องการความสงบ
แต่บทบาทของเขาจะจบสิ้นลงในเวลาสุดท้ายเมื่อพวกเขากลับบ้านเท่านั้น
บ้านของเราดวงวิญญาณคือดินแดนเหนือเสียง (นิรวานธรรม) จะมีความสงบที่นี่ได้อย่างไร?
ผู้คนทำตาปาเซีย ฯลฯ พวกเขาต้องมีการกระทำด้วยเช่นกันใช่ไหม?
พวกเขาทำสิ่งนั้นและนั่งอยู่ในความเงียบสงบ พวกเขาไม่รู้จักชีพบาบาเลย
ทั้งหมดนี้เป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
มีเพียงยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุดเดียวนี้เท่านั้นเมื่อพ่อมาที่นี่
ดวงวิญญาณกลับมาสะอาดและแล้วก็ไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
ผู้ที่ทำความเพียรพยายามก็จะไปปกครอง อย่างไรก็ตามผู้ที่ไม่ทำความเพียรพยายามใดๆ
จะต้องสัมผัสกับการลงโทษ ในตอนเริ่มต้นลูกเคยได้รับนิมิตของการลงโทษ
ในตอนสุดท้ายเช่นกันลูกจะได้นิมิต
ลูกจะเห็นว่าลูกไม่ได้ทำตามศรีมัทและสภาพของลูกกลายเป็นอะไร
ลูกๆต้องกลายเป็นผู้ให้คุณประโยชน์ ให้คำแนะนำของพ่อและสิ่งสร้าง
เมื่อเข็มถูกแช่ในพาราฟิน สนิมก็จะถูกขจัดออก
ดังนั้นสนิมก็ถูกขจัดออกไปจากดวงวิญญาณเช่นกันด้วยการอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ
ไม่เช่นนั้นก็หมายความว่าไม่มีแรงดึงดูดหรือความรักต่อพ่อ
ความรักทั้งหมดถูกหันเหไปที่เพื่อนฝูงและญาติมิตรฯลฯ
ผู้คนไปและอยู่กับเพื่อนฝูงและญาติมิตรของเขา
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างการเป็นมิตรกับผู้ที่เป็นสนิม
กับความเป็นมิตรที่ลูกมีที่นี่ ด้วยการคบมิตรของใครก็ตามที่เป็นสนิม
ตัวลูกเองก็กลับมาเป็นสนิม พ่อมาเพียงเพื่อขจัดสนิม
เป็นไปด้วยการจดจำระลึกถึงท่านเท่านั้นที่ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
ลูกดวงวิญญาณถูกปกคลุมไปด้วยสนิมอย่างมากเป็นเวลาครึ่งวงจร
พ่อผู้เป็นแม่เหล็กกล่าวว่า: เวลานี้จดจำพ่อ
ยิ่งสติปัญญาของลูกมีโยคะกับพ่อมากเท่าไหร่
สนิมบนดวงวิญญาณจะถูกขจัดออกไปมากเท่านั้น โลกใหม่ต้องถูกสร้างขึ้น
ก่อนอื่นมีต้นไม้ที่เล็กมากของเหล่าเทพในยุคทอง จากนั้นต้นไม้ก็เติบโตขึ้น
พวกเขามาหาลูกที่นี่และเฝ้าแต่ทำความเพียรพยายาม
ไม่มีใครในอาณาจักรของลูกที่มาจากเบื้องบน ผู้ที่เป็นของศาสนาอื่นมาจากเบื้องบน
อาณาจักรของลูกกำลังถูกเตรียมขึ้นที่นี่
ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับว่าลูกศึกษาเล่าเรียนอย่างไร
ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับว่าลูกทำตามศรีมัทของพ่อมากแค่ไหน
เมื่อโยคะของสติปัญญาของลูกหันเหออกไปภายนอก ดวงวิญญาณก็กลับมามีสนิม
ก่อนที่จะมาที่นี่พวกเขาได้ชำระสะสางบัญชีกรรมทั้งหมดของเขา
ได้ตายในขณะที่มีชีวิตและชำระสะสางทุกสิ่ง
ซันยาสซีละทิ้งทุกสิ่งแต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็จดจำทุกสิ่งเป็นเวลาที่ยาวนานภายหลัง
ลูกๆ รู้ว่าเวลานี้ลูกได้รับความเป็นมิตรของสัจจะ บอกพวกเขา: “เราอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ
เรามีสายใยกับเพื่อนฝูงและญาติมิตรของเรา
เราอาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของเราและทำทุกสิ่งและจดจำพ่อด้วยเช่นกัน”
ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และสอนผู้อื่นด้วยเช่นกัน แล้วถ้าสิ่งนั้นอยู่ในโชคของพวกเขา
พวกเขาจะยังคงทำตามหนทางนี้ต่อไป หากพวกเขาไม่ได้เป็นของสกุลบราห์มิน
พวกเขาจะสามารถไปสู่สกุลเทพได้อย่างไร?
ลูกได้รับประเด็นที่ง่ายดายมากที่สามารถอยู่ในสติปัญญาของใครบางคนทันที
รูปภาพของผู้ที่สติปัญญาที่ไม่มีความรักในเวลาของการทำลายล้างนั้นก็ชัดเจนมากด้วยเช่นกัน
ลูกไม่ได้มีอำนาจในการปกครองอีกต่อไป
เมื่อมีอำนาจในการปกครองของเทพนั่นเรียกว่าสวรรค์
อย่างไรก็ตามเวลานี้มีการปกครองของประชาชนโดยประชาชน
ไม่มีอะไรผิดในการอธิบายสิ่งเหล่านี้
อย่างไรก็ตามเพียงเมื่อสนิมของลูกถูกขจัดออกไปเท่านั้นที่ลูกศรสามารถยิงถูกใครบางคน
ก่อนอื่นใดทำความเพียรพยายามเพื่อขจัดสนิม
ลูกต้องตรวจสอบลักษณะนิสัยของลูกและดูว่าลูกกำลังทำอะไรทั้งกลางวันและทั้งกลางคืน
ในขณะที่กำลังปรุงอาหารและการทำจาปาตีอยู่ในครัว
ให้อยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเท่าที่จะเป็นไปได้
เมื่อลูกไปท่องทัวร์จงอยู่ในการจดจำระลึกถึง พ่อรู้สภาพของทุกคน
เมื่อลูกดวงวิญญาณซุบซิบนินทา ลูกกลับมาเป็นสนิมมากยิ่งขึ้น
อย่าได้ฟังการซุบซิบนินทา อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เช่นที่พ่อ
ในรูปของครู สอนลูกและมีความเมตตาต่อทุกคน ในทำนองเดียวกัน
จงมีเมตตาต่อตนเองและผู้อื่น ใส่ใจอย่างเต็มที่ต่อการศึกษาเล่าเรียนและทำตามศรีมัท
เปลี่ยนแปลงลักษณะนิสัยของลูก
2.
อย่าทำลายโยคะของสติปัญญาของลูกไปจากพ่อโดยการนินทาในบรรดาลูกเองเกี่ยวกับสิ่งที่ไร้ประโยชน์และเลวร้ายในอดีต
อย่าได้กระทำกรรมที่เป็นบาปใดๆ คงอยู่ในการจดจำระลึกถึงและขจัดสนิมออกไป
พร:
ขอให้ลูกมีความมุ่งมั่นที่จะเพาะปลูกผลไม้บนพื้นดินซึ่งไม่อุดมสมบูรณ์
และกลายเป็นตัวแห่งความสำเร็จ
ในสถานการณ์ใดก็ตาม
เพื่อที่จะกลายเป็นตัวแห่งความสำเร็จ ลูกต้องมีชุมนุมของความมุ่งมั่นและความรัก
ความมุ่งมั่นนี้ทำให้สามารถปลูกผลไม้บนดินที่ไม่อุดมสมบูรณ์ได้
เช่นเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์พยายามปลูกผลไม้ในทราย
ในทำนองเดียวกันลูกให้น้ำแห่งความรักด้วยพลังแห่งความเงียบสงบของลูกและประสบความสำเร็จ
ด้วยการมีความมุ่งมั่น ลูกสามารถจุดตะเกียงแห่งความหวังในผู้ที่ท้อแท้
เพราะเมื่อลูกมีความกล้าหาญ ลูกจะได้รับความช่วยเหลือจากพ่อ
คติพจน์:
จงเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆอย่างสม่ำเสมอ
ในขณะที่พิจารณาว่าตนเองเป็นสมบัติที่มีค่าของพระเจ้าและจะมีความผ่องแผ้วทางจิตวิญญาณในการกระทำของลูก
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
เวลานี้จุดไฟแห่งความรักและทำให้โยคะของลูกเป็นภูเขาไฟ
การเป็นสารถี
หมายถึงการมีจิตสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณ เพราะแต่ละดวงวิญญาณคือสารถี
บราห์มาบาบาได้กลายเป็นอันดับหนึ่งด้วยการฝึกฝนนี้และประสบความสำเร็จ ดังนั้น
จงทำตามพ่อ พ่อเข้ามาสู่ร่างกายและควบคุมร่างกาย นั่นคือ พ่อกลายเป็นสารถี
พ่อไม่ขึ้นอยู่กับร่างกาย และเหตุนี้เองท่านอยู่อย่างรักและละวาง ในทำนองเดียวกัน
ดวงวิญญาณบราห์มินทั้งหมดควรรักษาสภาพของสารถีเช่นเดียวกับพ่อ
เมื่อลูกเป็นสารถีของร่างกายของลูก
ลูกจะกลายเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวางอย่างเป็นธรรมชาติ
และอยู่อย่างมีภูมิคุ้มกันต่อผลของมายาใดๆ ในที่ใดก็ตามที่ลูกทำ เห็น หรือได้ยิน