14.05.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกันและลูกต้องตัดสายใยของลูกกับโลกเก่า
เพราะว่าเวลานี้โลกเก่ากำลังจะถูกทำลาย
คำถาม:
ยุคบรรจบพบกันมีคุณสมบัติพิเศษใดที่มีความพิเศษสุดในทั้งวงจร?
คำตอบ:
คุณสมบัติพิเศษของยุคบรรจบพบกันคือ:
ลูกศึกษาเล่าเรียนที่นี่และได้รับรางวัลของสิ่งนั้นในอนาคต
ตลอดทั้งวงจรไม่มีการศึกษาประเภทใดที่ลูกได้รับผลรางวัลของสิ่งนั้นในชาติเกิดถัดไปของลูก
ขณะนี้ลูกๆ กำลังศึกษาเล่าเรียนในดินแดนแห่งความตายเพื่อดินแดนแห่งอมตะ
ไม่มีใครศึกษาเล่าเรียนสำหรับชาติเกิดต่อไปของพวกเขา
เพลง:
ผู้อาศัยอยู่ในดินแดนที่ไกลโพ้นได้มายังต่างแดน
โอมชานติ
ใครคือผู้อาศัยในดินแดนที่ไกลโพ้น? ไม่มีใครรู้สิ่งนี้
ท่านไม่ได้มีดินแดนของท่านเองหรือที่ท่านจึงต้องมายังต่างแดน?
ท่านไม่ได้มาในดินแดนของท่านเอง แต่อาณาจักรของราวันนี้คือต่างแดน
ชีพบาบาไม่ได้มาในดินแดนของท่านเองหรือ? โอเค
แล้วดินแดนใดบ้างที่เป็นดินแดนต่างแดนสำหรับราวัน? และดินแดนใดคือดินแดนของท่านเอง?
ดินแดนของชีพบาบาเองคือดินแดนใดและดินแดนใดที่เป็นดินแดนต่างแดนสำหรับท่าน?
เมื่อพ่อมายังต่างแดน ดินแดนของท่านเองคือดินแดนใด?
ท่านมาเพื่อก่อตั้งดินแดนของท่าน ตัวท่านเองมายังดินแดนของท่านเอง (
หนึ่งหรือสองคนแสดงความคิดเห็นของพวกเขา ) อัจชะ ลูกๆ ทั้งหมดควรไตร่ตรองประเด็นนี้
นี่เป็นสิ่งที่เข้าใจได้เป็นอย่างดี
เป็นสิ่งที่ง่ายดายมากที่จะบอกว่าดินแดนใดเป็นดินแดนต่างแดนของราวัน
ราวันไม่เคยเข้ามาในอาณาจักรของราม แต่พ่อต้องเข้ามาในอาณาจักรของราวัน
เพราะท่านต้องเปลี่ยนอาณาจักรนั้น นี่คือยุคบรรจบพบกัน
ท่านไม่ได้มาทั้งในยุคทองและยุคเหล็ก ท่านมาในยุคบรรจบพบกัน ดังนั้น
ดินแดนนี้จึงเป็นดินแดนของรามพร้อมกับเป็นดินแดนของราวัน
ฝั่งนี้เป็นของรามและฝั่งนั้นเป็นของราวัน นี่คือการบรรจบกัน ขณะนี้ลูกๆ
อยู่ในการบรรจบกัน ไม่ใช่ทั้งด้านนี้และด้านนั้น
ลูกต้องพิจารณาว่าตนเองอยู่ในยุคบรรจบพบกัน เราไม่มีสายใยใดกับด้านนั้น
สติปัญญาของลูกต้องตัดสายใยกับโลกเก่า ลูกต้องอยู่ที่นี่ในโลกเก่านี้
แต่สติปัญญาของลูกเข้าใจว่าโลกเก่านี้กำลังจะถูกทำลาย ดวงวิญญาณพูดว่า:
เวลานี้ฉันอยู่ในยุคบรรจบพบกัน เวลานี่พ่อได้มาแล้ว
ท่านเรียกว่าเป็นคนพายเรือด้วยเช่นกัน ขณะนี้เรากำลังข้ามฟากได้อย่างไร? ด้วยโยคะ
มีความรู้สำหรับโยคะพร้อมกับความรู้เพื่อความเข้าใจ สำหรับโยคะมีการอธิบายว่า:
จงพิจารณาว่าตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ นี่คือความรู้เช่นกัน
ความรู้หมายถึงการอธิบาย พ่อมาเพื่อให้หนทางแก่ลูก ท่านพูดว่า:
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ เป็นดวงวิญญาณที่ใช้ 84 ชาติเกิด
บาบานั่งที่นี่และอธิบายรายละเอียดแก่ลูกๆ
ขณะนี้อาณาจักรของราวันนี้กำลังจะถูกทำลาย มีบ่วงพันธะของกรรมที่นี่
ในขณะมีความสัมพันธ์ของกรรมที่นั่น บ่วงพันธะหมายถึงความทุกข์
ความสัมพันธ์หมายถึงความสุข ขณะนี้บ่วงพันธะของกรรมของลูกต้องขาดลง
เป็นสิ่งที่อยู่ในสติปัญญาของลูกว่า ขณะนี้ความสัมพันธ์ของลูกเป็นไปกับบราห์มิน
ต่อมาความสัมพันธ์ของลูกจะเป็นไปกับเหล่าเทพ
มีความสัมพันธ์กับบราห์มินเพียงชาติเกิดเดียวนี้เท่านั้น
จากนั้นจะมีความสัมพันธ์กับเทพ 8 และ 12 ชาติเกิด
เพราะว่าลูกมีความรู้นี้ในสติปัญญา
จึงมีความระอาต่อบ่วงพันธะของกรรมที่สกปรกของยุคเหล็ก
เราไม่ต้องการอยู่ในบ่วงพันธะของกรรมของโลกนี้อีกต่อไป
เราเข้าใจว่าบ่วงพันธะทั้งหมดนั้นล้วนเป็นบ่วงพันธะของกรรมที่เลวร้าย
เรากำลังไปในการจาริกแสวงบุญที่แฝงตัว พ่อได้สอนเราในการจาริกแสวงบุญนี้
แล้วเราจะละวางจากบ่วงพันธะของกรรมเหล่านี้และกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม
ขณะนี้ต้องตัดบ่วงพันธะของกรรมเหล่านี้
พวกเราจดจำพ่อเพื่อที่เราจะสามารถกลับมาบริสุทธิ์และเข้าใจวงจรและแล้วกลายเป็นผู้ปกครองโลก
ขณะนี้เรากำลังศึกษาเล่าเรียน
ดังนั้นต้องมีเป้าหมายและวัตถุประสงค์และผลรางวัลของการศึกษาเล่าเรียนของเรา
ลูกรู้ว่าครูของลูกคือพ่อที่ไร้ขีดจำกัด พ่อที่ไร้ขีดจำกัดเคยสอนเราเมื่อ 5000
ปีที่แล้วด้วยเช่นกัน นี่คือละคร
ท่านจะสอนผู้ที่ท่านเคยสอนเมื่อวงจรที่แล้วเท่านั้น
ผู้คนอีกมากมายจะมาอย่างต่อเนื่องและการขยายตัวจะเกิดขึ้นเรื่อยๆ
ไม่ใช่ทุกคนจะไปสู่ยุคทอง คนอื่นจะกลับบ้าน ด้านนี้คือนรกและอีกด้านคือสวรรค์
ในการศึกษาทางโลกพวกเขาเข้าใจว่าพวกเขาศึกษาที่นี่และพวกเขาได้รับรางวัลของสิ่งนั้นที่นี่
อย่างไรก็ตาม เรากำลังศึกษาในยุคบรรจบพบกันและจะได้รับผลรางวัลของสิ่งนั้นในโลกใหม่
นี่คือสิ่งใหม่ ไม่มีใครในโลกที่จะพูดว่า
ลูกจะได้รับรางวัลของลูกในชาติเกิดถัดไปของลูก
ในยุคบรรจบพบกันนี้เท่านั้นที่ลูกสามารถศึกษาในชาติเกิดนี้เพื่อที่จะได้รับ
รางวัลของสิ่งนั้นในชาติเกิดต่อไปของลูก พ่อมาในยุคบรรจบพบกันนี้เท่านั้น
ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อที่จะกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุด
พระเจ้ามหาสมุทรแห่งความรู้มาเพื่อสอนลูกเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
เพื่อที่จะส่งลูกไปยังโลกใหม่ดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
นี่คือยุคเหล็กดินแดนแห่งความตาย เรากำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อยุคทอง
เรากำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อเปลี่ยนจากชาวนรกเป็นชาวสวรรค์
ดินแดนนี้คือต่างแดนและดินแดนนั้นคือดินแดนของเรา
พ่อไม่จำเป็นที่จะต้องเข้ามาในดินแดนของเรา ดินแดนนั้นมีไว้สำหรับลูกๆ เท่านั้น
ราวันไม่เข้ามาในยุคทอง ราวันหายไป ต่อมาเขาก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งในยุคทองแดง
ดังนั้นมพ่อก็หายไปเช่นกัน ไม่มีใครในยุคทองรู้จักท่าน
แล้วทำไมพวกเขาถึงจะจดจำท่านที่นั่น? เมื่อรางวัลของความสุขจบสิ้นลง
อาณาจักรของราวันก็เริ่มต้นขึ้น นั่นคือดินแดนที่เรียกว่าต่างแดน
เวลานี้เราเข้าใจว่าเราอยู่ในยุคบรรจบพบกัน
เวลานี้เราได้พบพ่อผู้ที่สามารถแสดงหนทางแก่เรา
คนอื่นยังคงล้มลุกคลุกคลานไปทั่วต่อไป
ผู้ที่เหนื่อยล้ามากและเคยเข้ามาในหนทางนี้เมื่อวงจรที่แล้วจะมาที่นี่เรื่อยๆ
ลูกซึ่งเป็นผู้นำทางต้องแสดงหนทางนี้แก่ทุกคน หนทางนี้คือการจาริกแสวงบุญทางจิต
หนทางนี้พาลูกไปยังดินแดนแห่งความสุขโดยตรง ลูกๆ ผู้นำทางเป็นของชุมนุมพันดาบ
สิ่งนี้ไม่สามารถเรียกว่าเป็นอาณาจักรของพันดาวาส
ไม่ใช่ทั้งพันดาวาสและฆราวาสที่มีอาณาจักร ไม่ใช่ทั้งสองที่มีมงกุฎ
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ทั้งสองได้รับมงกุฎ แม้ว่าจะได้รับมงกุฎ
มงกุฎแห่งแสงก็ไม่สามารถมอบให้แก่ฆราวาสได้
แม้แต่พันดาวาสก็ไม่สามารถได้รับมงกุฎแห่งแสง เพราะพวกเขายังคงเป็นผู้เพียรพยายาม
พวกเขาล้มลงขณะที่ก้าวไป ดังนั้นจะสามารถให้มงกุฎแก่ใคร?
สัญลักษณ์นี้ได้มีการแสดงไว้กับวิษณุเพราะเขาบริสุทธิ์
ทุกคนในยุคทองนั้นบริสุทธิ์และปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์ พวกเขามีมงกุฎแห่งแสง
มงกุฎแห่งความบริสุทธิ์ ขณะนี้ไม่มีใครบริสุทธิ์ ซันยาสซีอ้างว่าพวกเขาบริสุทธิ์
แต่โลกนี้ไม่ใช่โลกที่บริสุทธิ์ พวกเขายังคงต้องใช้ชาติเกิดในโลกที่มีกิเลสนี้
นี่คือดินแดนที่ไม่บริสุทธิ์ของราวัน โลกใหม่เรียกว่าอาณาจักรที่บริสุทธิ์ยุคทอง
ขณะนี้พ่อผู้เป็นนายของสวนกำลังเปลี่ยนลูกๆ จากหนามให้กลายเป็นดอกไม้
ท่านคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ คนพายเรือและนายของสวนด้วยเช่นกัน
นายของสวนได้เข้ามาในป่าหนามนี้ ลูกๆ มีผู้บังคับบัญชาผู้เดียวเท่านั้น
ชางก้าจะถูกเรียกว่าผู้บัญชาการสูงสุดของยาดาวาสได้ไหม?
ในความเป็นจริงชังการ์ไม่ได้สร้างแรงบันดาลในการทำลายล้าง
สงครามเริ่มต้นขึ้นในเวลาที่ถูกต้อง มีการกล่าวว่าขีปนาวุธ ฯลฯ
ถูกสร้างขึ้นจากแรงบันดาลใจของชางก้า พวกเขานั่งลงและสร้างเรื่องราวเช่นนั้น
โลกเก่าต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน เมื่ออาคารเริ่มเก่า
มันก็จะผุพังและถล่มลงมาแล้วผู้คนก็ล้มตาย โลกเก่านี้ต้องถูกทำลายเช่นกัน
ทุกคนจะถูกฝังและตาย บางคนจะจมน้ำตาย บางคนจะช็อคตาย
ระเบิดแก๊สพิษจะฆ่าผู้คนมากมายด้วยเช่นกัน
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆว่าการทำลายล้างต้องเกิดขึ้น
ขณะนี้เรากำลังข้ามไปอีกด้านหนึ่ง
ยุคเหล็กต้องสิ้นสุดลงและการก่อตั้งยุคทองต้องเริ่มขึ้น
และแล้วจะไม่มีสงครามเลยเป็นเวลาครึ่งวงจร
ขณะนี้พ่อมาเพื่อให้แรงบันดาลลูกที่จะทำความเพียรพยายาม นี่คือโอกาสสุดท้ายของลูก
ถ้าลูกล่าช้ามากไปกว่านี้ก็อาจจะมีการตายอย่างกะทันหัน
ความตายเพียงแค่อยู่เบื้องหน้า
ผู้คนตายในทันทีเพียงในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่ไหนสักแห่ง
คงอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงก่อนลูกจะตาย ขณะนี้ลูกๆ ต้องกลับบ้าน
ดังนั้นพ่อพูดว่า: ลูกๆ จงจดจำบ้านของลูก
ความคิดสุดท้ายของลูกจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทาง ด้วยสิ่งนี้ลูกจะกลับบ้าน
อย่างไรก็ตาม ถ้าลูกเพียงแค่จดจำบ้านของลูก
บาปของลูกจะไม่สามารถได้รับการปลดเปลื้อง
เป็นไปด้วยการจดจำพ่อที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องและลูกจะกลับบ้าน
ดังนั้นจงจดจำระลึกถึงพ่อต่อไปเรื่อยๆ
ให้เก็บบันทึกชาร์ทของลูกเพื่อที่ลูกจะสามารถรู้ว่าลูกทำอะไรมาตลอดทั้งวัน
โดยทั่วไปคนเราจะสามารถจำทุกสิ่งที่เราได้ทำมาในชีวิตตั้งแต่อายุห้าหรือหกขวบ
ไม่ใช่ว่าลูกต้องเขียนสิ่งนี้ตลอดเวลา
ลูกรู้ว่าขณะที่ลูกกำลังนั่งอยู่ในสวนลูกกำลังจดจำระลึกถึงพ่อ
เมื่อไม่มีลูกค้าในร้านของลูก ลูกสามารถนั่งลงและจดจำระลึกถึงพ่อได้
ลูกควรจดบันทึกสิ่งนี้ลงไปภายในตัวลูก ถ้าลูกต้องการเขียนลงไปทั้งหมด
ลูกต้องเก็บสมุดบันทึกไว้กับลูก สิ่งหลักคือ:
เราจะสามารถกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธานได้อย่างไร?
เราจะสามารถกลายเป็นนายของโลกที่บริสุทธิ์ได้อย่างไร?
เราจะสามารถกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร? พ่อมาและให้ความรู้นี้
เพียงพ่อเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้ เวลานี้ลูกพูดว่า: บาบาฉันเป็นของท่าน
ฉันเป็นของท่านเสมอ เป็นเพียงที่ฉันลืมท่านและฉันกลับมามีสำนึกที่เป็นร่าง
ขณะนี้ท่านได้บอกทุกสิ่งแก่เรา ฉันกำลังกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณอีกครั้งเวลานี้
ในยุคทองเรามีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
เราจะละร่างของเราและรับร่างต่อไปด้วยความสุขมาก ลูกๆ
ต้องซึมซับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดเพื่อที่ลูกจะกลับมา
มีค่าควรแก่การอธิบายให้แก่ผู้อื่น และแล้วผู้คนมากมายจะได้รับประโยชน์
บาบารู้ว่าลูกกลับมาเป็นประโยชน์ในงานรับใช้ตามลำดับกันไปตามละครและตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
อัจชะ, แม้ว่าลูกจะไม่สามารถอธิบายต้นไม้ให้แก่ใคร
มันก็ยังเป็นการง่ายสำหรับลูกที่จะบอกใครๆว่า:
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ นี่เป็นสิ่งที่ง่ายดายอย่างแท้จริง
เพียงพ่อเท่านั้นที่พูดว่า: จดจำพ่อแล้วบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง!
ไม่มีมนุษย์คนไหนนอกจากลูกบราห์มินที่สามารถพูดสิ่งนี้
ไม่มีคนอื่นรู้ว่าดวงวิญญาณคืออะไรหรือดวงวิญญาณสูงสุดคืออะไร
ถ้าลูกบอกใครบางคนเช่นนั้น ลูกศรจะไม่สามารถยิงตรงเป้าได้
เราต้องรู้จักรูปแบบของพระเจ้า ดวงวิญญาณทั้งหมดคือนักแสดงของละคร
แต่ละดวงวิญญาณกระทำผ่านร่างของเขา
ดวงวิญญาณละร่างกายของพวกเขาและรับร่างถัดไปและยังคงเล่นบทบาทของพวกเขาต่อไป
นักแสดงเหล่านั้นเปลี่ยนเครื่องแต่งกายและเล่นบทบาทที่ต่างกันของพวกเขา
ลูกเปลี่ยนร่างกายของลูก
ที่นั่นพวกเขาสวมใส่เครื่องแต่งกายของผู้ชายหรือผู้หญิงเป็นระยะเวลาชั่วคราว
ที่นี่เมื่อดวงวิญญาณรับเครื่องแต่งกายผู้ชาย เขาก็อยู่ในร่างชายตลอดชั่วชีวิตนั้น
ละครเหล่านั้นมีขีดจำกัดในขณะที่ละครนี้ไร้ขีดจำกัด
สิ่งแรกและสำคัญที่สุดที่พ่อพูดคือ: จดจำพ่อ! ห้ามแม้กระทั่งคำว่า “โยคะ”
เพราะผู้คนเรียนโยคะมากมายหลายประเภท ทั้งหมดนั้นเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
พ่อพูดว่า: ขณะนี้จดจำพ่อและจดจำบ้านของลูกแล้วลูกจะกลับบ้าน
ชีพบาบาเข้ามาในผู้นี้เพื่อให้คำสอนแก่ลูก ด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ
ลูกดวงวิญญาณจะกลับมาบริสุทธิ์ แล้วดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์จะโบยบินกลับบ้าน
ยิ่งลูกมีการจดจำระลึกถึงมากแค่ไหนและลูกทำงานรับใช้ได้มากเท่านั้น
ลูกก็จะยิ่งประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงมากเท่านั้น
อุปสรรคมากมายมาในการจดจำระลึกถึง ถ้าลูกไม่กลับมาบริสุทธิ์
ต้องได้รับประสบการณ์ของการลงโทษในดินแดนของดารามราช
เกียรติของลูกจะสูญเสียไปและสถานภาพของลูกจะถูกทำลาย
ในเวลาสุดท้ายลูกจะมีนิมิตของทุกสิ่ง อย่างไรก็ตาม
ลูกจะไม่สามารถทำอะไรได้ในเวลานั้น
ลูกจะมีนิมิตว่าลูกได้มีการอธิบายมากเท่าไหร่และลูกยังคงไม่มีการจดจำระลึกถึงอย่างไร
และบาปของลูกยังคงหลงเหลืออยู่ ดังนั้นจึงต้องมีการลงโทษสำหรับสิ่งเหล่านั้น
นั่นไม่ใช่เวลาที่จะศึกษาเล่าเรียน ลูกจะต้องเสียใจภายหลังสำหรับสิ่งที่ลูกได้ทำ
ลูกสูญเสียเวลาโดยไม่จำเป็น! จึงต้องได้รับการลงโทษ!
ไม่สามารถทำอะไรได้เลยในเวลานั้น หากลูกพลาดพลั้งล้มเหลว ลูกก็สอบตก!
ในเวลานั้นไม่มีเรื่องของการศึกษาเล่าเรียนอีกครั้ง ในการศึกษาอื่นๆ
ถ้าบางคนสอบตกก็จะมีโอกาสที่จะศึกษาอีกครั้ง แต่ที่นี่การศึกษาของลูกจะจบสิ้นลง
เพื่อที่ลูกจะไม่ต้องเสียใจในเวลาสุดท้าย พ่อจึงแนะนำลูกว่า: ลูกๆ
จงศึกษาเล่าเรียนให้ดี ห้ามสูญเสียเวลาของลูกไปกับการซุบซิบนินทา
มิฉะนั้นจะมีการเสียใจในภายหลังอย่างมาก มายาทำให้ลูกทำสิ่งที่ผิดมากมาย
แม้ว่าลูกจะไม่เคยขโมยอะไร มายาจะทำให้ลูกทำเช่นนั้น
แล้วลูกจะตระหนักว่ามายาหลอกลวงลูก
สิ่งแรกความคิดจะเข้ามาในหัวใจก่อนให้หยิบของบางสิ่งขึ้นมา
ลูกได้รับความเข้าใจแล้วว่าอะไรถูกหรืออะไรผิด ถ้าลูกหยิบของบางสิ่งขึ้นมา
นั่นเป็นสิ่งที่ผิด ถ้าลูกไม่หยิบขึ้นมา นั่นเป็นสิ่งที่ถูก ดังนั้นลูกจะทำอย่างไร?
เป็นสิ่งดีที่จะอยู่อย่างบริสุทธิ์
ห้ามกลับมาหย่อนยานด้วยการได้รับอิทธิพลจากมิตรที่ไม่ดี เราเป็นพี่น้องหญิงชาย
ดังนั้นทำไมเราควรติดกับอยู่ในรูปและนามของใครบางคน? อย่าได้มีสำนึกที่เป็นร่าง
อย่างไรก็ตามมายาก็มีพลังมาก มายานำความคิดและทำให้ลูกทำสิ่งที่ผิด พ่อพูดว่า:
ลูกต้องไม่ทำสิ่งใดผิด
มีการรบราและลูกก็ล้มลงแล้วลูกก็ไม่มีความเข้าใจที่ถูกต้องใดๆ เลย!
เราต้องทำทุกสิ่งให้ถูกต้อง กลายเป็นไม้เท้าสำหรับคนตาบอด นี่คือหน้าที่
ที่ดีที่สุด ลูกมีเวลาที่จะทำทุกสิ่งเพื่อหาเลี้ยงชีพของลูก
ลูกต้องนอนในเวลากลางคืนด้วยเช่นกัน เมื่อดวงวิญญาณเหนื่อยล้า พวกเขาก็ไปนอน
แม้แต่ร่างกายก็ไปนอน ดังนั้นลูกจึงมีเวลาสำหรับการเลี้ยงชีพและสำหรับการพักผ่อน
ดังนั้นให้ตัวลูกเองข้องแวะอยู่ในงานรับใช้ของพ่อในเวลาที่เหลือ
ให้เก็บบันทึกชาร์ทของการจดจำรำลึกถึง ลูกเขียนสิ่งนั้น
แต่แล้วเมื่อลูกก้าวไปลูกก็พลาดพลั้งล้มเหลว
เป็นเมื่อลูกไม่จดจำพ่อและเมื่อลูกไม่ทำงานรับใช้ทุกสิ่งที่ลูกทำจึงผิด อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ห้ามสูญเสียเวลาของลูกในการชุบซิบนินทา ระมัดระวังว่ามายาจะไม่ทำให้ลูกทำสิ่งที่ผิด
ห้ามหย่อนยานด้วยการได้รับอิทธิพลจากมิตรที่ไม่ดี
เลิกสำนึกที่เป็นร่างและติดกับอยู่ในรูปและนามของใคร
2.
พร้อมกับการจดจำระลึกถึงบ้าน ให้จดจำระลึกถึงพ่อด้วยเช่นกัน
ให้เก็บบันทึกชาร์ทประจำวันของการจดจำระลึกถึง
จดบันทึกสิ่งที่ลูกทำตลอดทั้งวันและลูกจดจำระลึกถึงพ่อเป็นเวลานานแค่ไหน
พร:
ขอให้ลูกมีความรักและร่วมมือกันอย่างแท้จริงและสวมเกราะแห่งความถ่อมตนเพื่อเผาสิ่งที่ไร้ประโยชน์ของราวัน
ไม่ว่าใครบางคนจะพยายามมองหาความอ่อนแอในชุมนุมของลูกมากแค่ไหน
ห้ามปล่อยให้ความขัดแย้งของสันสกา หรือธรรมชาติปรากฏให้เห็นแม้เพียงเล็กน้อย
แม้ว่าใครบางคนจะสบถลูกหรือดูหมิ่นลูกก็จงเป็นเหมือนนักบุญ
แม้ว่าใครบางคนจะทำอะไรผิดก็จงอยู่อย่างถูกต้อง
เมื่อใครบางคนก่อให้เกิดความขัดแย้งจงให้น้ำแห่งความรักกับเขา
ห้ามเทน้ำมันลงบนไฟด้วยคำถามเช่น “ทำไมถึงเป็นเช่นนี้? ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้”
สวมเกราะแห่งความถ่อมตนเสมอ ที่ใดมีความถ่อมตน
ที่นั่นจะมีความรักและความร่วมมืออย่างแน่นอน
คติพจน์:
หลอมรวมความรู้สึกที่มีขีดจำกัดทั้งหมดของจิตสำนึกของ "ของฉัน" ในผู้เดียว "บาบาของฉัน"
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
สร้างสมบุคลิกภาพของความสูงส่งและความบริสุทธิ์ทางจิตวิญญาณ
ความบริสุทธิ์ที่สมบูรณ์เป็นรากฐานของความสูงส่งทางจิตวิญญาณ ดังนั้น
จงถามตัวเองว่าทุกคนมีประสบการณ์ถึงความซาบซึ้งและ
ความประกายของความเป็นสูงส่งทางจิตวิญญาณในรูปและพฤติกรรมของลูกหรือไม่
มองดูตัวเองในกระจกแห่งความรู้นี้
และดูว่าความสูงส่งทางจิตวิญญาณปรากฏขึ้นบนใบหน้าและในพฤติกรรมของลูกหรือไม่
หรือว่ากิจกรรมและใบหน้าของลูก ปรากฏให้เห็นว่าเป็นธรรมดาเท่านั้น