14.06.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เวลานี้ ลูกได้รับดวงตาที่สามแห่งความรู้
ดังนั้นสายตาของลูกไม่ควรถูกดูดดึงเข้าหาสิ่งใดอีกต่อไป
คำถาม:
อะไรคือสิ่งชี้บอกของผู้ที่มีการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัดในโลกเก่า?
คำตอบ:
พวกเขายกทุกสิ่งที่พวกเขามีให้แก่พ่อ พวกเขาคิดว่าไม่มีสิ่งใดเป็นของเขา
พวกเขาพูดว่า: บาบาแม้แต่ร่างกายนี้ก็ไม่ได้เป็นของฉัน
นี่คือร่างเก่าและฉันต้องสลัดทิ้งมันไป
ความผูกพันยึดมั่นต่อทุกสิ่งของพวกเขาเฝ้าแต่แตกสลายไป
และพวกเขาทำลายความผูกพันยึดมั่นทั้งหมด คงอยู่ในสติปัญญาของเขาว่า
ทุกสิ่งของโลกนี้มีขีดจำกัดและไม่มีประโยชน์
โอมชานติ
พ่อให้ความรู้แก่ลูกๆเกี่ยวกับบราห์มันด์ (ธาตุแห่งแสง) และตอนเริ่ม-ตอนกลาง-และตอนจบของโลก
ซึ่งไม่มีใครสามารถให้ได้ เพียงกีตะเท่านั้นที่กล่าวถึงราชาโยคะ
และพระเจ้ามาและเปลี่ยนมนุษย์ธรรมดาให้กลายเป็นนารายณ์
สิ่งนี้ไม่ได้กล่าวถึงในคัมภีร์ใดนอกจากกีตะ พ่อได้บอกสิ่งนี้แก่ลูก ท่านพูดว่า:
พ่อสอนราชาโยคะแก่ลูก พ่ออธิบายด้วยเช่นกันว่า
ความรู้นี้ไม่ได้คงอยู่มาตั้งแต่ก่อนการบันทึกเวลา พ่อมาและก่อตั้งศาสนาเดียว
แล้วศาสนาอื่นๆ ทั้งหมดก็ถูกทำลาย ไม่มีคัมภีร์อื่นใด ฯลฯ
คงอยู่มาตั้งแต่ก่อนการบันทึกเวลา
การทำลายล้างไม่ได้เกิดขึ้นเมื่อผู้ก่อตั้งศาสนามาเพื่อก่อตั้งศาสนาของพวกเขา
ไม่เช่นนั้นแล้ว ทุกสิ่งก็จะจบสิ้นลง
ผู้ที่อยู่ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาก็เฝ้าแต่ศึกษาคัมภีร์
แม้ว่าคัมภีร์ของศาสนาพราหมณ์คือกีตะ
แต่ก็ถูกสร้างขึ้นมาในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาเช่นกัน
เพราะไม่มีคัมภีร์ใดคงอยู่ในยุคทอง
การทำลายล้างไม่ได้เกิดขึ้นเมื่อศาสนาอื่นๆคงอยู่
โลกเก่าไม่ได้ถูกทำลายในช่วงเวลานั้นเพื่อที่ว่าโลกใหม่จะถูกสร้าง
โลกเดียวกันนั้นยังคงดำเนินไป ลูกๆ เข้าใจว่า โลกเก่าเวลานี้ต้องถูกทำลาย
พ่อกำลังสอนเรา เป็นเพียงกีตะเท่านั้นที่ได้รับการยกย่อง
การเกิดของกีตะก็ได้รับการเฉลิมฉลองด้วยเช่นกัน ไม่มีการเฉลิมฉลองใดๆ
สำหรับการเกิดของพระเวทย์ มีพระเจ้าเดียวเท่านั้น
ดังนั้นพวกเขาควรจะเฉลิมฉลองการเกิดของผู้เดียวเท่านั้น ที่เหลือเป็นสิ่งสร้าง
และไม่สามารถบรรลุผลจากสิ่งสร้างนั้น เป็นเพียงจากพ่อเท่านั้นที่ลูกได้รับมรดก
มรดกนั้นไม่ได้รับมาจากลุง ป้า น้า อาฯลฯ ผู้เดียวนี้คือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดของลูก
ผู้เดียวที่ให้ความรู้ที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูก ท่านไม่ได้ถ่ายทอดคัมภีร์ใดๆ แก่ลูก
ท่านพูดว่า: ทั้งหมดนั้นเป็นหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
พ่อบอกสาระของคัมภีร์ทั้งหมดแก่ลูก คัมภีร์ไม่ใช่การศึกษา
ใครก็ตามได้รับสถานภาพด้วยการศึกษา พ่อกำลังสอนการศึกษานี้แก่ลูก พระเจ้าพูดกับลูกๆ
เวลานี้ และสิ่งนี้จะซ้ำรอยอีกในลักษณะเดียวกันหลังจาก 5000ปี. ลูกๆ
ได้มาเพื่อรู้จักผู้สร้าง และตอนเริ่มต้นตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างจากพ่อ
ไม่มีใครนอกจากพ่อสามารถอธิบายทั้งหมดนี้แก่ลูกได้ ท่านพูดกับลูกผ่านปากดอกบัวนี้
นี่คือปากที่พระเจ้าได้ยืมมาใช้ สิ่งนี้เรียกว่า “เกามุก”(ปากของวัว)ด้วยเช่นกัน
ผู้นี้เป็นแม่อาวุโสด้วยเช่นกัน คำพูดของความรู้ ไม่ใช่น้ำฯลฯ
ที่ออกมาจากปากของท่าน
ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาได้มีการแสดงให้เห็นว่าน้ำออกมาจากเกามุก เวลานี้ ลูกๆ
เข้าใจว่าพวกเขาทำอะไรในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาเดินทางไกลไปยังเกามุกเพื่อดื่มน้ำนั้น
เวลานี้ลูกกำลังเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นเทพ ลูกรู้ว่าพ่อมาทุกๆวงจรเพื่อสอนลูก
เพื่อที่จะเปลี่ยนลูกจากมนุษย์ธรรมดาให้กลายเป็นเทพ
ลูกสามารถเห็นได้ว่าท่านกำลังสอนลูกอย่างไร ลูกบอกทุกคนว่า พระเจ้ากำลังสอนลูก
ท่านพูดว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
ลูกรู้ว่ามีมนุษย์น้อยนิดมากในยุคทอง มีมนุษย์มากมายในยุคเหล็ก
พ่อมาและก่อตั้งศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป
เรากำลังจะกลายเป็นเทพจากมนุษย์ธรรมดา
คุณธรรมที่สูงส่งจะมองเห็นได้ในลูกๆที่กำลังจะกลายเป็นเทพจากมนุษย์
พวกเขาจะไม่มีร่องรอยของความโกรธแม้เพียงเล็กน้อยในตัวพวกเขา
หากโดยบังเอิญพวกเขาโกรธ พวกเขาก็จะเขียนถึงพ่อในทันที:
บาบาฉันได้ทำความผิดพลาดนี้ในวันนี้ ฉันมีความโกรธและทำบาป
ลูกมีสายใยกับพ่อมากเท่าใด “บาบาได้โปรดยกโทษให้ฉัน” พ่อจะพูดว่า:
ไม่สามารถมีการให้อภัยใคร แต่อย่าทำความผิดเดียวกันนั้นอีกครั้ง
ครูไม่ได้ยกโทษให้ลูก
เขาจะแสดงให้ลูกเห็นถึงทะเบียนประวัติและอธิบายว่ากิริยามารยาทของลูกนั้นไม่ดี
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดพูดเช่นกันว่า: ลูกสามารถมองเห็นกิริยามารยาทของลูกเอง
ดูบันทึกชาร์ทของลูกทุกวัน และถามตนเอง:
ฉันได้เป็นเหตุที่ทำให้ใครมีความทุกข์ในวันนี้ไหม?
ฉันได้ทำให้ใครอารมณ์เสียวันนี้หรือไม่?
เป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลาที่จะสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
ด้วยความยากลำบากอย่างมากที่จิตสำนึกที่เป็นร่างจะถูกตัดออกไป
เพียงเมื่อลูกพิจารณาว่าตนเองปราศจากร่างเท่านั้นจึงจะสามารถมีความรักต่อพ่อได้
มิฉะนั้นแล้วสติปัญญาติดกับด้วยบัญชีกรรมของร่างกาย พ่อพูดว่า:
ลูกต้องทำกรรมเพื่อหาเลี้ยงชีพของร่างกายของลูก
แต่ลูกสามารถจัดสรรเวลาเพื่อสิ่งนี้เช่นกัน
ผู้คนก็จัดสรรเวลาเพื่อทำความเลื่อมใสศรัทธา
มีร่าจะอยู่ในการจดจำระลึกถึงกฤษณะเท่านั้น แต่เธอก็ต้องกลับมาใช้ชาติใหม่ที่นี่
เวลานี้ ลูกๆ มีการวางเฉยในโลกเก่านี้
ลูกรู้ว่าลูกจะไม่กลับมาใช้ชาติเกิดในโลกเก่านี้ โลกนี้จะถูกทำลาย
ประเด็นเหล่านี้ทั้งหมดอยู่ในสติปัญญาของลูก เช่นที่บาบามีความรู้นี้
ดังนั้นลูกๆก็มีความรู้นี้ด้วย ความรู้ของวงจรโลกไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของคนอื่น
ลูกๆ ผู้ที่สามารถเก็บความรู้นี้ไว้ในสติปัญญาของพวกเขาก็ตามลำดับกันไปด้วยเช่นกัน
พ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์และท่านกำลังสอนเรา
เพียงลูกเท่านั้นที่รู้สิ่งนี้ วงจรของ 84 ชาติเกิดอยู่ในสติปัญญาของลูก
เวลานี้ลูกสำนึกว่านี่คือชาติเกิดสุดท้ายในนรกของลูก
สิ่งนี้เรียกว่าก้นบึ้งของนรกที่ลึกที่สุด มีความสกปรกอย่างมากทุกหนแห่ง
เหตุนี้เองซันยาสซีจึงจากบ้านและครอบครัวของพวกเขา นั่นคือประเด็นทางร่างกาย
ลูกละทิ้งทุกสิ่งจากสติปัญญาของลูกเพราะลูกรู้ว่าเวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน
ลูกต้องลืมทุกคน โลกเก่าที่สกปรกนี้ตายไปแล้วสำหรับลูก
เมื่อบ้านของลูกนั้นเก่าและกำลังมีการสร้างบ้านใหม่ มันเข้าไปในหัวใจของลูกว่า
บ้านนั้นจะถูกทำลายไป เวลานี้ลูกๆ กำลังศึกษาเล่าเรียน
ลูกรู้ว่าโลกใหม่กำลังมีการก่อตั้ง เพียงแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ยังคงหลงเหลืออยู่
ลูกๆ มากมายจะมาและศึกษาเล่าเรียนที่นี่ บ้านใหม่ของลูกกำลังมีการสร้างขึ้น
และบ้านเก่าจะถูกทำลาย มีเวลาเพียงไม่กี่วันเท่านั้นที่เหลืออยู่
ประเด็นที่ไม่มีขีดจำกัดเหล่านี้อยู่ในสติปัญญาของลูก
หัวใจของลูกไม่ผูกพันกับโลกเก่านี้อีกต่อไป
ไม่มีสิ่งใดเหล่านี้ที่จะเป็นประโยชน์ในเวลาสุดท้าย
เวลานี้เราต้องการที่จะไปจากที่นี่ พ่อพูดว่า: อย่าได้ผูกพันหัวใจไว้กับโลกเก่านี้
จดจำฉันพ่อของลูกและจดจำบ้านของลูกและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
มิฉะนั้นลูกจะมีประสบการณ์ของการลงโทษอย่างมาก
และสถานภาพของลูกก็จะถูกทำลายไปด้วยเช่นกัน ลูกดวงวิญญาณรู้ว่าลูกได้ผ่าน 84
ชาติเกิดแล้ว
และแล้วเวลานี้ลูกลูกต้องใส่ใจที่จะจดจำพ่อเพื่อที่บาปของลูกจะสามารถได้รับการปลดเปลื้อง
ทำตามคำแนะนำของพ่อ และแล้วเมื่อนั้นลูกจะสามารถทำให้ชีวิตของลูกสูงส่ง
พ่อคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด เพียงลูกเท่านั้นที่รู้สิ่งนี้
พ่อเตือนลูกถึงสิ่งนี้อย่างดีมาก พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดนั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ท่านมาที่นี่เพื่อสอนเรา พ่อพูดว่า: ทำทุกสิ่งที่ลูกต้องทำเพื่อหาเลี้ยงชีพของลูก
แต่ศึกษาการศึกษานี้ด้วยเช่นกัน และอยู่อย่างเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์
ลูกๆที่มีการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัดในโลกเก่านี้จะยกทุกสิ่งที่พวกเขามีให้แก่พ่อ
ไม่มีสิ่งใดเป็นของเรา บาบาแม้แต่ร่างกายนี้ก็ไม่ได้เป็นของฉัน
นี่เป็นร่างเก่าที่ต้องมีการสละทิ้ง ความผูกพันยึดมั่นต่อทุกสิ่งต้องถูกทำลาย
ลูกต้องกลายเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่น นี่คือการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด
ในขณะที่การวางเฉยอื่นๆนั้นมีขีดจำกัด
มันอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกจะไปสวรรค์และสร้างปราสาทราชวังของลูกเอง
ไม่มีสิ่งใดของโลกนี้จะเป็นประโยชน์ที่นั่นเพราะทุกสิ่งที่นี่มีขีดจำกัด
เวลานี้ลูกกำลังออกมาจากสิ่งที่มีขีดจำกัดและกำลังไปสู่ความไม่มีขีดจำกัด
เพียงความรู้ที่ไม่มีขีดจำกัดนี้เท่านั้นที่ควรจะคงอยู่ในสติปัญญาของลูก
สายตาของลูกไม่ได้ถูกดูดดึงเข้าไปหาสิ่งใดของที่นี่อีกต่อไป เวลานี้เราต้องกลับบ้าน
พ่อมาทุกๆ วงจรเพื่อสอนเรา แล้วก็นำเรากลับบ้านไปกับท่าน
นี่ไม่ใช่การศึกษาใหม่สำหรับลูก ลูกรู้ว่าลูกศึกษาสิ่งนี้ทุกวงจร
ลูกทั้งหมดตามลำดับกันไป มีมนุษย์มากมายในทั้งโลก
อย่างไรก็ตามมีลูกเพียงน้อยนิดเท่านั้นที่รู้สิ่งนี้
ต้นไม้ของบราห์มินก็ค่อยๆเติบโตทีละน้อย ตามแผนของละคร การก่อตั้งต้องเกิดขึ้น ลูกๆ
รู้ว่านี่คือรัฐบาลทางจิตของลูก เราสามารถที่จะเห็นโลกใหม่ด้วยเทพนิมิต
เราต้องไปที่นั่น พระเจ้าคือหนึ่งเดียวเท่านั้น ท่านคือผู้เดียวที่สอนเรา
พ่อสอนราชาโยคะแก่เรา และแล้วสงครามก็เกิดขึ้น และมีการก่อตั้งศาสนาเดียว
และทำลายศาสนามากมาย ลูกคือคนเดียวกัน
ลูกได้เคยศึกษามาวงจรแล้ววงจรเล่าและประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูก
ลูกทั้งหมดต้องทำความเพียรพยายามของตนเอง การศึกษานี้ของลูกไม่มีขีดจำกัด
ไม่มีมนุษย์ใดสามารถให้คำสอนเหล่านี้แก่ลูกได้
พ่อได้อธิบายความลับของชยัมและซุนด้าด้วยเช่นกัน
ลูกเข้าใจว่าเวลานี้ลูกกำลังจะกลับมาสวยงาม และก่อนหน้านี้ที่ลูกน่าเกลียด
ไม่ได้เป็นเพียงกฤณะเท่านั้นที่เป็นเช่นนี้ เป็นทั้งอาณาจักร
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังจะกลายเป็นชาวสวรรค์จากชาวนรก เวลานี้ลูกไม่ชอบนรกนี้
ลูกมาในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด
ผู้คนมากมายมาที่นี่แต่เพียงผู้ที่เคยปรากฏตัวในวงจรก่อนหน้านี้เท่านั้นที่จะปรากฏตัวอีกครั้ง
จดจำยุคบรรจบพบกันเป็นอย่างดี เรากำลังจะกลายเป็นผู้ที่สูงส่งที่สุด
เราจะกลายเป็นเทพจากมนุษย์ธรรมดา
ผู้คนไม่แม้แต่เข้าใจว่านรกคืออะไรหรือสวรรค์คืออะไร
พวกเขาบอกว่าทุกสิ่งอยู่ด้วยกันที่นี่
ว่าผู้ที่มีความสุขนั้นอยู่ในสวรรค์และผู้ที่ไม่มีความสุขอยู่ในนรก
มีความเห็นมากมาย มีความเห็นมากมายในบ้านหนึ่งหลัง
สายใยของความผูกพันยึดมั่นของบางคนกับลูกๆ ของพวกเขาไม่ได้ขาดลง
เนื่องจากความผูกพันยึดมั่นของพวกเขา พวกเขาไม่เข้าใจว่าพวกเขาจะมีชีวิตอยู่แบบไหน
พวกเขาถามว่า: ฉันควรจะอนุญาตให้ลูกชายของฉันแต่งงานหรือไม่?
อย่างไรก็ตามได้มีการอธิบายเรื่องระเบียบวินัยนี้แก่ลูกๆ แล้ว
ในด้านหนึ่งลูกกำลังเรียนความรู้ที่จะกลายเป็นชาวสวรรค์
ในอีกด้านหนึ่งลูกถามว่าลูกควรส่งลูกชายของลูกไปสู่นรกไหม! ในเมื่อลูกถาม
บาบาก็จะพูดว่า: ดำเนินต่อไป และปล่อยให้เขาทำสิ่งนั้น เป็นเพราะลูกถามบาบาสิ่งนี้
บาบาจึงเข้าใจดีว่าลูกมีความผูกพันยึดมั่นกับลูกๆ ถึงแม้ว่าบาบาจะพูดว่า “ไม่”
ก็จะมีการไม่เชื่อฟัง ลูกสาวต้องแต่งงาน
ไม่เช่นนั้นแล้วพวกเธออาจจะถูกทำให้เสียหายด้วยการมีเพื่อนที่ไม่ดี
ลูกชายนั้นไม่ต้องแต่งงาน อย่างไรก็ตามลูกจำเป็นต้องมีความกล้าหาญสำหรับสิ่งนี้
บาบาได้แสดงสิ่งนั้นผ่านผู้เดียวนี้ เมื่อผู้อื่นได้เห็นผู้นี้
พวกเขาก็เริ่มที่จะทำเช่นเดียวกัน มีการทะเลาะเบาะแว้งกันอย่างมากในบ้านของพวกเขา
นี่คือโลกของการทะเลาะเบาะแว้งและต่อสู้รบรา เป็นป่าของหนาม
ผู้คนก็เฝ้าแต่ทำร้ายกันและกัน สวรรค์นั้นเรียกว่าเป็นสวนดอกไม้ นี่คือป่า
พ่อมาและเปลี่ยนลูกจากหนามให้เป็นดอกไม้ แทบจะไม่มีใครปรากฏออกมา
แม้ว่าพวกเขาจะพูดว่า“ใช่”กับทุกสิ่งที่ลูกพูดในงานนิทรรศการ
พวกเขาก็ไม่เข้าใจสิ่งใดเลย สิ่งนั้นได้เข้าไปหูข้างหนึ่งและออกหูอีกข้างหนึ่ง
ต้องใช้เวลาที่จะก่อตั้งอาณาจักร มนุษย์ไม่ได้คิดว่าตนเองเป็นหนาม
ถึงแม้ว่าพวกเขามีรูปลักษณะที่เป็นมนุษย์, อุปนิสัยของเขาก็เลวร้ายยิ่งกว่าลิง
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้คิดว่าตนเองเป็นเช่นนั้น ดังนั้นพ่อพูดว่า:
อธิบายแก่สิ่งสร้างของลูก หากพวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใดก็ปล่อยให้เขาจากไป
อย่างไรก็ตามลูกต้องมีความเข้มแข็งที่จะทำเช่นนั้น
แมลงของความผูกพันยึดมั่นนั้นได้ยึดมั่นมากที่พวกเขาไม่สามารถนำเอาออกไปได้
ที่นี่ลูกนั้นต้องกลายเป็นผู้ทำลายความผูกพันยึดมั่น
ของฉันคือผู้เดียวและไม่มีใครอื่น เวลานี้พ่อมาแล้วเพื่อพาเรากลับบ้าน
ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ มิฉะนั้นจะมีการลงโทษอย่างมากและสถานภาพของลูกจะถูกทำลาย
ลูกควรจะมีความใส่ใจเดียวเท่านั้นเวลานี้ที่จะทำให้ตนเองสะโตประธาน
ไปและอธิบายที่วัดของชีวา: พระเจ้าได้ทำให้ผู้คนของบารัตกลายเป็นนายแห่งสวรรค์
และท่านกำลังทำเช่นนั้นอีกครั้งหนึ่ง ท่านพูดว่า: เพียงแค่จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น
อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
มีการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัดในโลกเก่านี้และยกทุกสิ่งที่ลูกมีให้แก่พ่อ
ไม่มีสิ่งใดเป็นของฉัน แม้กระทั่งร่างนี้ก็ไม่ได้เป็นของฉัน
ตัดความผูกพันยึดมั่นของลูกต่อร่างนั้นและกลายเป็นผู้ทำลายความผูกพันยึดมั่น
2.
อย่าได้ทำผิดใดที่จะทำให้ทะเบียนประวัติของลูกมีตำหนิ
สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งทั้งหมด
ไม่ควรมีร่องรอยของความโกรธเพียงเล็กน้อยภายในตัวลูก
พร:
ขอให้ลูกเป็นดวงวิญญาณที่สามารถใช้ความรู้ได้เป็นอย่างดีและทำให้การพูด การคิด
และการทำของลูก ทั้งสามเท่าเทียมกัน
เวลาสำหรับการไปสู่สภาพของการปลดเกษียณเข้ามาใกล้เวลานี้ ดังนั้นจบสิ้นความอ่อนแอ
จิตสำนึก “ของฉัน” และเกมที่ไร้ประโยชน์ และให้การพูด
การคิดและการทำของลูกกลับมาเท่าเทียมกัน และแล้วลูกจะกลายเป็นตัวของความรู้
นี้ทุกการกระทำ สันสการ์ คุณธรรม
และหน้าที่ของผู้ที่เป็นดวงวิญญาณที่สามารถใช้ความรู้ได้เป็นอย่างดี
ตัวของความรู้ควรจะมีพลังเช่นพ่อ
ดวงวิญญาณเช่นนั้นไม่สามารถเล่นเกมที่ไร้ประโยชน์อย่างไม่รู้คิด
พวกเขารักษาตนเองให้ไม่ว่างเว้นในการเล่นเกมของพระเจ้าอย่างสม่ำเสมอ
พวกเขาเฉลิมฉลองการพบปะกับพ่อเสมอและทำให้ผู้อื่นทัดเทียมกับพ่อ
คติพจน์:
ความกระตือรือร้นสำหรับการทำงานรับใช้หลอมละลายความเจ็บป่วยเล็กๆน้อยๆทั้งหมด
ดังนั้นจงอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้อย่างสม่ำเสมอ
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
ฝึกฝนการอยู่ในสภาพสำนึกเป็นดวงวิญญาณ อยู่อย่างสำรวจตน
การอยู่อย่างสำรวจตน
หมายถึง การมีความเงียบสงบของปากและของจิตใจ
ผู้คนของโลกก็รักษาความเงียบสงบของปากด้วยเช่นกัน แต่ที่นี่
ลูกต้องมีความเงียบสงบของจิตใจด้วยการละเว้นจากความคิดไร้ประโยชน์
เมื่อลูกมีการควบคุมการจราจรของจิตใจ ลูกควบคุมการจราจรของความไร้ประโยชน์ได้
ในทำนองเดียวกัน
จงมีการควบคุมการจราจรของความไร้ประโยชน์ในจิตใจของลูกเป็นครั้งคราว