15.04.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน พ่อกำลังมีการสนทนาจากใจถึงใจกับลูกๆ จิตวิญญาณ
ลูกได้มาหาพ่อเพื่อประกันชีวิตของลูกเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
ลูกประกันชีวิตของลูกในวิธีเช่นนั้นที่ลูกจะกลายเป็นอมตะ
คำถาม:
มนุษย์ทำประกันชีวิตและลูกบราห์มินก็ประกันชีวิตของลูกเช่นกัน อะไรคือความแตกต่าง?
คำตอบ:
มนุษย์ทำประกันชีวิตเพื่อว่าถ้าพวกเขาตาย ครอบครัวของพวกเขาจะได้รับเงิน
เวลานี้ลูกๆ ทำประกันชีวิตเพื่อป้องกันการตายเป็นเวลา 21 ชาติเกิด ลูกกลายเป็นอมตะ
ในยุคทองไม่มีบริษัทประกันภัย เวลานี้ลูกควรมีความสุขที่ลูกกำลังประกันชีวิตของลูก
และลูกจะไม่มีวันตาย
เพลง:
ใครได้มาที่ประตูของฉันในเวลาเช้าตรู่?
โอมชานติ
พ่อทางจิตกำลังนั่งที่นี่และมีการสนทนาจากใจถึงใจกับลูกๆ ลูกๆ
รู้ว่าพ่อกำลังประกันชีวิตลูก ไม่ใช่เพียงแค่ 21 ชาติเกิด แต่เป็นเวลา 40-50
ชาติเกิด ผู้คนอื่นทำประกันชีวิตเพื่อที่ว่าหากพวกเขาตาย
ครอบครัวของพวกเขาจะได้รับเงิน เวลานี้ลูกๆ ประกันตนเองจากการตายเป็นเวลา 21
ชาติเกิด บาบาทำให้ลูกเป็นอมตะ ลูกเคยเป็นอมตะ
โลกที่ไม่มีตัวตนก็เป็นดินแดนแห่งความเป็นอมตะเช่นกัน
ไม่มีเรื่องเกี่ยวกับการมีชีวิตอยู่หรือการตายที่นั่น
นั่นคือสถานที่ที่ดวงวิญญาณอาศัยอยู่ พ่อเพียงแต่มีการสนทนาจากใจถึงใจนี้กับลูกๆ
ของท่านเท่านั้น และไม่ใช่กับใครอื่น
พ่อเพียงพูดกับผู้ที่รู้จักตนเองว่าเป็นจิตวิญญาณเท่านั้น
ไม่มีใครอื่นจะเข้าใจภาษาของพ่อ ผู้คนมากมายมาที่นิทรรศการ
พวกเขาเข้าใจภาษาของลูกไหม? บางคนแทบจะไม่เข้าใจสิ่งใดเลย
ใช้เวลาหลายปีที่จะอธิบายกับลูก ถึงกระนั้นแม้กระทั่งเวลานี้
เพียงลูกไม่กี่คนเท่านั้นที่เข้าใจ เป็นบางสิ่งที่จะต้องเข้าใจเพียงในหนึ่งวินาที
เราดวงวิญญาณเคยบริสุทธิ์และเวลานี้กลับมาไม่บริสุทธิ์
เวลานี้เราต้องกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง สำหรับสิ่งนี้ เราต้องจดจำพ่อที่แสนหวาน
ไม่มีใครอ่อนหวานมากกว่าท่าน
เป็นเพียงในการจดจำระลึกถึงนี้เท่านั้นที่อุปสรรคของมายามา
ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าบาบาได้มาเพื่อทำให้ลูกเป็นอมตะ
ลูกต้องทำความเพียรพยายามที่จะเป็นอมตะ และกลายเป็นนายของดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ลูกทั้งหมดจะเป็นอมตะ ยุคทองเรียกว่าเป็นดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
นี่คือดินแดนแห่งความตาย นี่คือเรื่องราวของความเป็นอมตะ
ไม่ใช่ว่าชางก้าร์ได้บอกเรื่องราวของความเป็นอมตะแก่ปารวตีเพียงผู้เดียว
เรื่องราวทั้งหมดเหล่านั้นเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ลูกๆ
ต้องรับฟังเพียงพ่อเท่านั้น จดจำพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอ
พ่อเท่านั้นที่สามารถให้ความรู้นี้แก่ลูก ตามแผนของละคร ทั้งโลกได้กลับมาทาโมประธาน
การปกครองในดินแดนแห่งความเป็นอมตะหมายถึงการประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่เป็นอมตะ
ที่นั่นไม่มีบริษัทประกันภัยฯลฯ เวลานี้ชีวิตของลูกกำลังได้รับการประกัน
ลูกจะไม่มีวันตาย ควรจะมีความสุขนี้ในสติปัญญาของลูก
เรากำลังกลายเป็นนายของดินแดนแห่งความเป็นอมตะ และดังนั้น
ดินแดนแห่งความเป็นอมตะนั้นต้องเป็นที่จดจำ เราต้องไปที่นั่นผ่านโลกที่ไม่มีตัวตน
สิ่งนี้ด้วยคือ “มานมานะบาฟ” การจดจำโลกที่ไม่มีตัวตนคือการอยู่ในสภาพ “มานมานะบาฟ”
และการจดจำดินแดนแห่งความเป็นอมตะคือ การอยู่ในสภาพ “มาเดียจิบาฟ” (เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูก)
มีเพียงสองคำที่ครอบคลุมทุกสิ่ง ความหมายที่แตกต่างมากมายได้อธิบายให้แก่ลูก
เพื่อที่สิ่งนี้จะสามารถนั่งในสติปัญญาของลูก
ความเพียรพยายามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอยู่ในการมีศรัทธาว่า ลูกคือดวงวิญญาณ
เราดวงวิญญาณได้ใช้ชาติเกิดนี้ ในขณะที่ใช้ 84 ชาติเกิด เราได้ผ่านชื่อ รูป ประเทศ
และเวลามาแล้วหลากหลาย ในยุคทองเราได้ใช้ชาติเกิดมากมายนี้
และในยุคเงินเราก็ได้ใช้ชาติเกิดมากมายนี้ ลูกๆหลายคนลืมแม้กระทั่งสิ่งนี้
สิ่งหลักคือการพิจารณาตัวลูกเองว่าเป็นดวงวิญญาณ และจดจำระลึกถึงพ่อที่แสนหวาน
ไม่ว่าลูกกำลังเดินหรือนั่ง ด้วยการเก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูก
ลูกจะคงอยู่อย่างมีความสุข
บาบาผู้ที่เราได้จดจำท่านมาเป็นเวลาครึ่งวงจรและขอให้ท่านมาและทำให้เราบริสุทธิ์นั้น
ได้มาอีกครั้งแล้ว
ลูกคงอยู่อย่างบริสุทธิ์ทั้งในโลกที่ไม่มีตัวตนและในยุคทองดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ผู้คนทำความเพียรพยายามในความเลื่อมใสศรัทธาที่จะได้มาซึ่งการหลุดพ้นหรือไปยังดินแดนของกฤษณะ
ไม่ว่าลูกเรียกสิ่งนั้นว่าเป็นการหลุดพ้นหรือดินแดนเหนือเสียง คำว่า “สภาพของการปลดเกษียณ”
นั้นถูกต้อง ผู้ที่อยู่ในสภาพของการปลดเกษียณอาศัยอยู่ในเมือง
ในขณะที่ซันยาสซีออกจากบ้านของพวกเขาและเข้าป่า
ทุกวันนี้ผู้ที่อยู่ในสภาพของการปลดเกษียณนั้นไม่มีพลัง
ซันยาสซีเรียกธาตุบราห์มว่าพระเจ้า พวกเขาไม่เรียกสิ่งนั้นว่าบราห์มโลก (โลกแห่งธาตุบราห์ม)
เวลานี้ลูกๆ รู้ว่าไม่มีใครสามารถหยุดการกลับมาเกิดใหม่ได้
แต่ละคนต้องเล่นบทบาทของตนเอง ไม่มีใครสามารถได้รับการหลุดพ้นจากการมาและการไป
เวลานี้มีมนุษย์หลายพันล้านคนและมากกว่านี้ก็จะเฝ้าแต่ลงมา
พวกเขาจะเฝ้าแต่ใช้ชาติเกิดใหม่จนกว่าชั้นที่หนึ่งจะกลับมาว่าง
โลกที่ไม่มีตัวตนคือชั้นที่หนึ่งและอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนคือชั้นที่สอง
โลกนี้คือชั้นที่สาม หรือลูกสามารถเรียกว่าชั้นล่าง ไม่มีชั้นอื่นๆ
ผู้คนคิดว่ามีอีกโลกท่ามกลางดวงดาว มันไม่ใช่เช่นนั้น
ดวงวิญญาณอาศัยอยู่บนชั้นที่หนึ่ง แต่มนุษย์อาศัยอยู่ในโลกนี้ ลูกๆ
คือผู้สละละทิ้งที่ไม่มีขีดจำกัด ในขณะที่อยู่ในโลกเก่านี้
และมองเห็นโลกเก่านี้ด้วยดวงตาของลูก ลูกต้องไม่เห็นมัน
นี่คือความเพียรพยายามหลักสำหรับลูกเพราะทั้งหมดนี้กำลังจะถูกทำลาย
ไม่ใช่ว่าโลกไม่เคยถูกสร้างขึ้น โลกถูกสร้างขึ้นแต่เวลานี้ลูกไม่มีความสนใจ
มีการวางเฉยต่อทั้งโลกเก่านี้ มีการกราบไหว้บูชา มีความรู้นี้ และมีการวางเฉย
หลังจากการกราบไหว้บูชาก็มีความรู้นี้ แล้วจึงไม่มีความสนใจในความเลื่อมใสศรัทธา
สติปัญญาของลูกเข้าใจว่าโลกนี้เก่าและนี่คือชาติเกิดสุดท้ายของเรา
เวลานี้ทุกคนต้องกลับบ้าน แม้กระทั่งเด็กเล็กๆ ต้องได้รับการเตือนถึงชีพบาบา
อย่าได้ปลูกฝังนิสัยใดๆของการรับประทานอาหารหรือเครื่องดื่มที่ไม่บริสุทธิ์ให้กับพวกเขา
ไม่ว่านิสัยอะไรก็ตามที่ลูกสร้างในวัยเด็กของลูก มันจะคงอยู่กับลูกตลอดเวลา
ทุกวันนี้อิทธิพลของความเป็นมิตรนั้นสกปรกมาก มีคำกล่าวว่า: มิตรที่ดีพาลูกข้ามฟาก
และมิตรที่ไม่ดีทำให้ลูกจมน้ำ นี่คือมหาสมุทรแห่งยาพิษ โรงค้าประเวณี
เพียงพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดผู้เดียวเท่านั้นคือสัจจะ มีคำกล่าวว่า:
พระเจ้าคือผู้เดียว ท่านมาและอธิบายสัจจะ พ่อพูดว่า: โอ้ ลูกๆ ทางจิต ฉัน
พ่อของลูกกำลังมีการสนทนาจากใจถึงใจกับลูก ลูกได้ร้องเรียกหาพ่อให้มา
เพียงท่านเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ท่านคือผู้สร้างของโลกใหม่ ท่านดลใจให้เกิดการทำลายล้างโลกเก่า
ตรีมูรติเป็นที่รู้จักกันดี สูงสุดเหนือสิ่งใดคือชีวา
แล้วในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนก็มีบราห์มา วิษณุ และชางการ์
ผู้คนมากมายได้นิมิตของพวกเขา เพราะว่าพวกเขาบริสุทธิ์
เป็นไปไม่ได้ที่จะมองเห็นพวกเขาในรูปที่มีชีวิตด้วยดวงตาของลูก อย่างไรก็ตาม
เป็นไปได้สำหรับผู้ที่ทำความเลื่อมใสศรัทธาอย่างแรงกล้ามากที่จะมองเห็นพวกเขา
ตัวอย่างเช่น หากบางคนเป็นผู้เลื่อมใสศรัทธาของหนุมาน (เทพเจ้าลิง)
เขาก็จะได้นิมิตของผู้นั้น
อย่างไรก็ตามผู้เลื่อมใสศรัทธาของชีวาได้รับการบอกเรื่องที่เป็นเท็จว่า
ดวงวิญญาณสูงสุดมีรูปของแสงที่คงอยู่ตลอดไปไม่มีที่สิ้นสุด พ่อพูดว่า:
รูปของพ่อคือจุดที่สุดแสนเล็ก
มีการเขียนไว้ว่าเมื่ออรชุนถูกแสดงให้เห็นรูปของแสงที่คงอยู่ตลอดไปและไม่มีที่สิ้นสุด
เขาพูดว่า: จงหยุดแสงนั้น ฉันไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
มีการเขียนไว้ในกีตะว่าเขาได้นิมิตนั้น มนุษย์คิดว่าเขาได้นิมิตของแสงที่สม่ำเสมอ
ไม่มีขีดจำกัด พ่อพูดว่า:
เรื่องราวทั้งหมดเหล่านั้นของหนทางเลื่อมใสศรัทธาเป็นเพียงแค่ทำให้หัวใจพอใจ
พ่อไม่เคยพูดว่า รูปของพ่อคือแสงที่คงอยู่ตลอดไปไม่มีที่สิ้นสุด เช่นที่ลูกๆ
ดวงวิญญาณเป็นเหมือนจุด พ่อก็เป็นเช่นเดียวกัน เช่นที่ลูกถูกผูกไว้ด้วยละคร
ดังนั้นพ่อก็ถูกผูกไว้ด้วยละครเช่นกัน
แต่ละดวงวิญญาณและทุกดวงวิญญาณได้รับบทบาทของตนเองที่จะเล่น
ทุกคนต้องกลับมาเกิดใหม่ ทุกคนต้องลงมา ต่างลำดับกันไป
แล้วดวงวิญญาณอันดับหนึ่งก็ลงมา พ่ออธิบายสิ่งต่างๆมากมาย
ลูกได้รับการบอกว่าวงจรโลกนี้เฝ้าแต่หมุนไปอย่างไร เช่นที่กลางวันมาหลังจากกลางคืน
ในทำนองเดียวกันยุคทองต้องตามยุคเหล็กมา แล้วยุคเงินฯลฯ ก็ตามมา
จากนั้นก็มียุคบรรจบพบกันนี้
เพียงในยุคบรรจบพบกันนี้เท่านั้นที่พ่อสามารถเปลี่ยนแปลงลูก
ผู้ที่เคยสาโทประธานเวลานี้ได้กลับมาทาโมประธาน พวกเขาจะกลับมาสาโทประธานอีกครั้ง
ลูกร้องเรียกว่า: โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ได้โปรดมา! ดังนั้นเวลานี้พ่อพูดว่า:
มานมานะบาฟ! ฉันคือดวงวิญญาณ และเวลานี้ฉันต้องจดจำพ่อ
แทบจะไม่มีใครเข้าใจสิ่งนี้อย่างถูกต้องแม่นยำ พ่อของเราดวงวิญญาณนั้นแสนหวานมาก
เป็นดวงวิญญาณที่แสนหวาน ร่างกายถูกทำลาย
และดวงวิญญาณนั้นก็ได้รับการเชิญให้มาที่นี่ ความรักเป็นไปสำหรับดวงวิญญาณเท่านั้น
ซันสการ์อยู่ในดวงวิญญาณ เป็นดวงวิญญาณที่ศึกษาและรับฟังในขณะที่ร่างกายตาย “ฉัน
ดวงวิญญาณเป็นอมตะ ดังนั้นทำไมท่านจึงร้องไห้เพื่อฉันเล่า?”
นั่นคือสำนึกที่เป็นร่าง
ความรักของลูกเป็นไปสำหรับร่างกายแต่ความรักของลูกต้องเป็นไปสำหรับดวงวิญญาณ
ขอให้ความรักของลูกเป็นไปสำหรับสิ่งที่ไม่สูญสลาย
เป็นไปเนื่องจากการรักสิ่งที่สูญสลายที่ลูกต่อสู้และทะเลาะเบาะแว้งกัน
ในยุคทองทุกคนมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ และดังนั้น เมื่อพวกเขาจากร่างของพวกเขา
พวกเขาก็รับร่างถัดไปของพวกเขาในความสุข ไม่มีการร้องไห้หรือคร่ำครวญ
เพื่อที่จะสร้างสภาพของสำนึกเป็นดวงวิญญาณของลูก ลูกๆต้องฝึกฝนสิ่งนี้อย่างมาก:
ฉันคือดวงวิญญาณและฉันกำลังให้สาส์นของพ่อแก่ดวงวิญญาณพี่น้องของฉัน
พี่น้องของฉันกำลังรับฟังผ่านอวัยวะเหล่านั้น จงสร้างสภาพเช่นนั้น
เฝ้าแต่จดจำพ่อและบาปของลูกจะเฝ้าแต่ได้รับการปลดเปลื้อง
ด้วยการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ และพิจารณาว่าบุคคลอื่นเป็นดวงวิญญาณ
นิสัยนั้นก็จะกลับมามั่นคง ความเพียรพยายามนี้แฝงตัว
กลับเข้าสู่ภายในสำรวจตนและทำให้สภาพนี้มั่นคง เวลาใดก็ตามที่ลูกมี
ใช้เวลานั้นสำหรับสิ่งนี้ อย่างแน่นอนให้ดำเนินธุรกิจของลูกต่อไปฯลฯ
เป็นเวลาแปดชั่วโมง และนอนหลับด้วยเช่นกัน
แต่ใช้เวลาที่เหลือสำหรับสิ่งนี้ลูกต้องไปถึงสภาพของการมีการจดจำระลึกถึงแปดชั่วโมง
แล้วลูกจะมีความสุขอย่างมาก พ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์พูดว่า:
จดจำพ่อและบาปของลูกจะถูกปลดเปลื้อง
เวลานี้เป็นยุคบรรจบพบกันที่ลูกได้รับความรู้นี้
คำยกย่องทั้งหมดอ้างถึงยุคบรรจบพบกันนี้เมื่อพ่อนั่งที่นี่และให้ความรู้นี้แก่ลูก
ไม่มีประเด็นทางวัตถุใดเลยในสิ่งนี้ ทุกสิ่งที่ลูกเขียนจะถูกทำลาย
ลูกจดประเด็นเหล่านี้เพื่อที่ลูกจะสามารถจดจำได้ ลูกบางคนมีสติปัญญาที่ฉลาด
พวกเขาสามารถเก็บทุกสิ่งไว้ในสติปัญญาของพวกเขา สิ่งนี้ต่างลำดับกันไป
สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึงพ่อและวงจรโลก อย่าได้ทำกระทำการใดที่เป็นบาป
ในขณะที่อาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูก อย่างแน่นอนให้คงอยู่อย่างบริสุทธิ์
ลูกๆบางคนมีความคิดที่สกปรกและคิดว่า: ฉันชอบคนนี้มาก
พวกเขาพูดว่าพวกเขาต้องการมีการแต่งงานที่บริสุทธิ์ อย่างไรก็ตาม
เป็นเพียงเมื่อเพื่อนฝูงและญาติมิตรของพวกเขาสร้างความยากลำบากอย่างมากมายแก่พวกเขา
ที่พวกเขาจะได้รับอนุญาตให้มีการแต่งงานที่บริสุทธิ์
เพื่อที่พวกเขาจะได้รับความปลอดภัยจากสิ่งนั้น ไม่ใช่ว่าทุกคนจะพูดว่า
พวกเขาต้องการที่จะมีการแต่งงานที่บริสุทธิ์
ไม่ใช่ทุกคนสามารถคงอยู่อย่างบริสุทธิ์ได้ พวกเขาจะไปและตกลงไปในท่อน้ำทิ้งในวันแรก
หัวใจของพวกเขาถูกดึงดูดเข้าหารูปและนามของกันและกัน สิ่งนี้เลวร้ายมาก
การมีชีวิตแต่งงานที่บริสุทธิ์ไม่เหมือนกับการไปบ้านป้าของลูก
ทันทีที่หัวใจของพวกเขาถูกดึงดูดเข้าหากัน
พวกเขาก็พูดว่าพวกเขาต้องการมีการแต่งงานที่บริสุทธิ์
ญาติพี่น้องต้องคงอยู่อย่างระมัดระวังมากเกี่ยวกับสิ่งนี้
ควรเป็นที่เข้าใจว่าลูกๆเช่นนั้นไม่มีประโยชน์ คนที่ดึงดูดหัวใจควรจะถูกขจัดออกไป
มิฉะนั้นพวกเขาจะเฝ้าแต่พูดคุยกับกันและกันต่อไป
ต้องมีการตักเตือนอย่างมากในชุมนุมนี้ ขณะที่ลูกก้าวหน้าไป
ชุมนุมจะมีกฎเกณฑ์อย่างมาก ผู้ที่มีความคิดเช่นนั้นจะไม่ได้รับอนุญาตให้มาที่นี่
เพียงลูกๆผู้ที่พร้อมเสมอในการทำงานรับใช้ทางจิต
ในการทำงานรับใช้ขณะที่อยู่ในโยคะเท่านั้น
กลายเป็นผู้ช่วยในการก่อตั้งอาณาจักรยุคทอง
การกำหนดของพ่อต่อลูกๆที่มีค่าต่องานรับใช้คือ: ไม่มีประโยชน์ในการพักผ่อน
ผู้ที่ทำงานรับใช้อย่างมากจะกลายเป็นราชาและราชินีอย่างแน่นอน
ผู้ที่ทำความเพียรพยายามที่จะทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกับตัวเขาเองจะมีพละกำลังอย่างมากมาย
การก่อตั้งต้องเกิดขึ้นตามละคร ดูดซับประเด็นทั้งหมดอย่างดีมาก
และอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้ ไม่มีประโยชน์ในการพักผ่อน
เพียงเมื่อไม่มีสิ่งใดนอกจากงานรับใช้เท่านั้น
ที่ลูกจะสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง เมฆมา
พวกเขาถูกทำให้สดชื่นแล้วก็ทำงานรับใช้ต่อไป มีงานรับใช้มากมายให้ลูกทำ
รูปภาพต่างๆจะถูกผลิตขึ้นเพื่อช่วยให้ผู้คนเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว รูปภาพเหล่านี้ฯลฯ
จะได้รับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง
ในสิ่งนี้เช่นกันผู้ที่เป็นของสกุลบราห์มินของเราจะเข้าใจอย่างชัดเจนมาก
เมื่อลูกอธิบายอย่างดี ผู้อื่นก็สามารถเข้าใจบางสิ่งได้
สามารถมองเห็นได้จากใบหน้าของพวกเขาว่า พวกเขากำลังซึมซับสิ่งนี้อย่างดีมากหรือไม่
และพวกเขากำลังจดจำพ่อและคิดว่า: “บาบา
ฉันจะประกาศสิทธิ์ในมรดกที่สมบูรณ์ของฉันจากท่าน”
จะมีกลองของความสุขตีรัวอยู่ภายในพวกเขา
พวกเขาจะกระตือรือร้นอย่างมากที่จะทำงานรับใช้
พวกเขาจะถูกทำให้สดชื่นแล้วก็จะวิ่งไป
หลายคนในแต่ละศูนย์จะต้องถูกทำให้พร้อมในการทำงานรับใช้
งานรับใช้ของลูกจะกระจายไปกว้างไกล พวกเขาจะเริ่มทำงานกับลูก
วันนั้นจะมาถึงเมื่อซันยาสซีจะมาด้วย ในปัจจุบันนี้เป็นอาณาจักรของพวกเขา
ผู้คนก้มลงแทบเท้าของพวกเขาและกราบไหว้พวกเขา พ่อพูดว่า:
ทั้งหมดนั้นคือการกราบไหว้บูชาวัตถุธาตุ พ่อไม่มีเท้า
เหตุนี้เองพ่อจะไม่ปล่อยให้พวกเขากราบไหว้บูชาพ่อ พ่อได้ยืมร่างนี้มาใช้
ดังนั้นร่างนี้จึงถูกเรียกว่า “พาหนะที่โชคดี”
ในปัจจุบันลูกๆนั้นมีโชคอย่างมากเพราะลูกคือลูกๆของพระเจ้า มีการกล่าวว่า:
ดวงวิญญาณอยู่อย่างแยกห่างจากดวงวิญญาณสูงสุดเป็นเวลาที่ยาวนาน
ดังนั้นผู้ที่อยู่อย่างแยกห่างเป็นระยะเวลาที่ยาวนานนั้นคือผู้ที่มา
พวกเขาคือคนที่พ่อสอนเมื่อพ่อมา ศรีกฤษณะอยู่ในชาติเกิด สุดท้ายของเขา
ดังนั้นเพียงผู้นั้นที่ถูกเรียกว่าชยัมซุนดาร์ ไม่มีใครรู้สิ่งใดเกี่ยวกับชีวา
เพียงเมื่อพ่อมาที่ท่านอธิบายสิ่งเหล่านี้ พ่อคือผู้ที่สูงสุด ผู้ชำระให้บริสุทธิ์
เวลานี้ลูกคือผู้ที่มีสติปัญญาของพระเจ้า
เวลานี้พ่อกำลังให้ความรู้ที่อยู่ในสติปัญญาของพระเจ้าแก่ลูก
ไม่มีสิ่งใดของความเลื่อมใสศรัทธาในยุคทอง เวลานี้ลูกกำลังได้รับความรู้นี้อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน และเวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
กลับเข้าสู่ภายในสำรวจตน และทำให้สภาพของลูกเข้มแข็ง ฝึกฝน: ฉันคือดวงวิญญาณ
และฉันกำลังให้สาส์นของพ่อแก่ดวงวิญญาณพี่น้องของฉัน
ทำความเพียรพยายามที่แฝงตัวที่จะมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณในวิธีนี้
2. มีความสนใจในการทำงานรับใช้ทางจิต
ทำความเพียรพยายามที่จะทำให้ผู้อื่นเป็นเหมือนกับตัวลูกเอง
อิทธิพลของความเป็นมิตรบางอย่างนั้นสกปรกมาก ดังนั้นปกป้องตนเองจากสิ่งนั้น
อย่าได้สร้างนิสัยของการรับประทานอาหารและเครื่องดื่มที่ผิดๆ
พร:
ขอให้ลูกเป็นภาพลักษณ์ของการค้ำจุนสำหรับโลกและคงอยู่ไม่ว่างเว้นในงานของการให้คุณประโยชน์โลกอย่างสม่ำเสมอ
ลูกๆ
ผู้ให้คุณประโยชน์โลกไม่สามารถคงอยู่อย่างเป็นอิสระแม้กระทั่งในความฝันของพวกเขา
ผู้ที่ไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้ทั้งวันทั้งคืนนั้น
เพียงเห็นแต่สิ่งใหม่ๆในความฝันของพวกเขาเท่านั้น
พวกเขามองเห็นแผนการและวิธีการของการทำงานรับใช้
เนื่องจากพวกเขาไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้
พวกเขาจึงได้รับการปกป้องจากสิ่งที่ไร้ประโยชน์ใดๆในความเพียรพยายามของพวกเขา
หรือสิ่งไร้ประโยชน์ของผู้ใดอื่น
ดวงวิญญาณที่ไม่มีขีดจำกัดของโลกจะคงปรากฏเบื้องหน้าพวกเขาอย่างสม่ำเสมอ
พวกเขาไม่สามารถมีความไม่ระมัดระวังแม้แต่น้อยนิด
ลูกๆผู้ที่มีค่าต่องานรับใช้เช่นนั้นได้รับพรของการเป็นภาพลักษณ์ของการค้ำจุน
คติพจน์:
แต่ละวินาทีของยุคบรรจบพบกันนั้นเท่ากับหลายปี และดังนั้น
อย่าได้สูญเสียเวลาเนื่องจากความไม่ระมัดระวัง
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
คงอยู่อย่างมีชัยชนะอย่างสม่ำเสมอด้วยสำนึกรู้ของรูปรวม
ผู้ที่มีพ่อผู้ทรงพลังอำนาจรวมรูปอยู่กับพวกเขานั้น
จะมีพลังทั้งหมดกับพวกเขาโดยอัตโนมัติ
เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีความสำเร็จในที่ซึ่งมีพลังทั้งหมด
หากลูกพบมิตรที่ดีในชีวิตทางโลก ลูกจะไม่ทิ้งเขาหรือเธอไว้ลำพัง
ผู้เดียวนี้คือมิตรร่วมทางที่เป็นนิรันดร์ของลูก ท่านไม่ใช่มิตรที่หลอกลวงลูก
ท่านคือผู้ที่เติมเต็มความเป็นมิตรของท่านเสมอ ดังนั้นจงอยู่กับท่านอย่างสม่ำเสมอ