28.04.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน อย่าได้มีความรักสำหรับร่างกายที่สูญสลาย
มีความรักสำหรับผู้เดียวที่ปราศจากร่างเท่านั้น
แม้ในขณะที่มองเห็นร่างของใครบางคนอย่าได้เห็น
คำถาม:
ต้องใช้ความพยายามใดที่จะทำให้สติปัญญาของลูกสะอาด?
อะไรคือสิ่งชี้บอกของสติปัญญาที่สะอาด?
คำตอบ:
ด้วยการกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณเท่านั้นที่สติปัญญาของลูกจะกลับมาสะอาด
ลูกๆที่มีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณเช่นนั้นจะพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจะมีความรักสำหรับพ่อผู้เดียวเท่านั้น
พวกเขารับฟังพ่อเท่านั้น
อย่างไรก็ตามผู้ที่มีสติปัญญาที่โง่เขลาก็มีความรักสำหรับร่างกาย
พวกเขาเฝ้าแต่ตกแต่งร่างกายของพวกเขา
โอมชานติ
ใครพูด “โอมชานติ” และใครได้ยินคำนั้น? ในสัตซังอื่นเป็นสาวกที่ได้ยินคำนั้น
พวกเขาควรจะพูดว่ามหาตมะหรือกูรูได้พูดเช่นนั้น
แต่ที่นี่ลูกควรพูดว่าดวงวิญญาณสูงสุดได้พูดไว้และดวงวิญญาณได้ยิน
นี่คือบางสิ่งใหม่ ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ลูกบางคนนั่งที่นี่ในสำนึกของการเป็นร่าง ลูกๆ
ต้องนั่งที่นี่ในสำนึกของการเป็นดวงวิญญาณ ฉันดวงวิญญาณอยู่ในร่างนี้
ชีพบาบากำลังอธิบายแก่เรา ขอให้สติปัญญาของลูกจดจำสิ่งนี้อย่างชัดเจนมาก
ฉันดวงวิญญาณนี้เชื่อมกับดวงวิญญาณสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดมาและพูดกับเราผ่านร่างนี้
ดังนั้นผู้นี้จึงกลายเป็นสื่อกลาง ผู้เดียวนั้นคือผู้ที่กำลังอธิบายแก่ลูก
ท่านให้มรดกแก่ผู้นี้ด้วย ดังนั้นให้สติปัญญาของลูกไปหาท่าน ยกตัวอย่างหากพ่อมีลูกๆ
5–7 คน โยคะของสติปัญญาของพวกเขาก็จะคงอยู่กับพ่อของพวกเขา
นั่นเป็นเพราะพวกเขาได้รับมรดกจากพ่อของเขา มรดกนั้นไม่ได้รับจากพี่น้อง
มรดกนั้นได้รับมาจากพ่อเสมอ ดวงวิญญาณไม่ได้รับมรดกจากดวงวิญญาณ
ลูกรู้ว่าในฐานะดวงวิญญาณเราทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย
การเชื่อมของเราดวงวิญญาณทั้งหมดอยู่กับพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดผู้เดียว
ท่านพูดว่า: จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ
มีความรักสำหรับพ่อผู้เดียวเท่านั้น อย่าได้มีความรักสำหรับสิ่งสร้าง
กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ!
เมื่อลูกจดจำผู้ที่มีร่างกายใดๆมากกว่าพ่อนั่นก็ถูกเรียกว่ามีสำนึกที่เป็นร่าง
แม้ว่าร่างกายนี้จะอยู่เบื้องหน้าลูก ลูกก็ต้องไม่เห็นเขา
ให้มีเพียงการจดจำระลึกถึงผู้เดียวนั้นอยู่ในสติปัญญาของลูก
ผู้คนเหล่านั้นพูดเพียงเพื่อที่จะพูดสิ่งนั้น ทุกคนเป็นพี่น้องกัน
เวลานี้ลูกรู้ว่าเราคือดวงวิญญาณ ลูกๆของพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
ลูกได้รับมรดกจากพ่อดวงวิญญาณสูงสุด พ่อนั้นพูดว่า:
ความรักของลูกต้องเป็นไปสำหรับพ่อผู้เดียวเท่านั้น
พ่อเองได้มาและทำให้ลูกดวงวิญญาณหมั้นหมายกับพ่อ
การหมั้นหมายนี้ไม่ได้เป็นไปกับผู้ที่มีร่างกาย ความสัมพันธ์อื่นๆ
ทั้งหมดที่นี่เป็นไปกับร่างกาย เวลานี้ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ฉันดวงวิญญาณกำลังรับฟังพ่อ ดังนั้นสติปัญญาของลูกควรจะถูกดึงเข้าไปหาพ่อนั้น
พ่อนั่งอยู่ข้างๆผู้นี้และให้ความรู้นี้แก่เรา ท่านได้ยืมร่างนี้มาใช้
ดวงวิญญาณเข้าไปในบ้าน นั่นคือร่างกายนี้และเล่นบทบาท
ราวกับว่าดวงวิญญาณทำให้ตนเองถูกกักขังอยู่ในบ้านเพื่อที่จะเล่นบทบาท
เขาเป็นอิสระแต่เขาเข้ามาในร่างกายและล๊อคตนเองไว้ในบ้านนี้และเล่นบทบาทของเขา
เป็นดวงวิญญาณที่จากร่างหนึ่งและรับอีกร่างหนึ่งเพื่อเล่นบทบาทของเขา
ในเวลาปัจจุบันมากเท่าที่ลูกอยู่อย่างมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ลูกก็จะได้รับสถานภาพที่สูงตามนั้น ลูกไม่ควรมีความรักแม้แต่น้อยต่อร่างกายของบาบา
ร่างนี้ไม่มีประโยชน์ใด พ่อเข้ามาในร่างนี้เพียงเพื่อที่จะอธิบายแก่ลูกเท่านั้น
แผ่นดินต่างแดนนี้คืออาณาจักรของราวัน
ผู้คนเผาหุ่นจำลองของราวันแต่พวกเขาไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับสิ่งนั้นเลยและพวกเขาก็ไม่รู้สิ่งใดเกี่ยวกับภาพลักษณ์ที่พวกเขาสร้างขึ้นมา
สติปัญญาของพวกเขานั้นโง่เขลาอย่างแท้จริง
สติปัญญาของทุกคนนั้นกลับมาโง่เขลาอย่างสมบูรณ์ในอาณาจักรของราวัน
มีสำนึกที่เป็นร่าง สติปัญญานั้นกลับมาตกต่ำ พ่อพูดว่า:
ผู้ที่มีสติปัญญาที่โง่เขลาก็จะเฝ้าแต่จดจำร่างกายและมีความรักสำหรับผู้มีร่างกาย
ผู้ที่มีสติปัญญาที่สะอาดในขณะที่พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณก็จะจดจำดวงวิญญาณสูงสุดและเฝ้าแต่รับฟังท่าน
มีเพียงในสิ่งนี้เท่านั้นที่มีความพยายาม ร่างนี้เป็นพาหนะของพ่อ
ผู้คนมากมายก็ตกหลุมรักกับร่างนี้
ในทำนองเดียวกันม้าของฮุสเซนก็ได้รับการตกแต่งเป็นอย่างมากแต่คำสรรเสริญนั้นก็เป็นของฮุสเซน
ไม่ใช่ของม้า ดวงวิญญาณของฮุสเซนจะเข้ามาในร่างกายมนุษย์อย่างแน่นอน
พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้
สิ่งนี้ถูกเรียกว่าไฟบูชายัญของความรู้ของรูดร้าที่ไม่สูญสลายที่ซึ่งได้มีการสังเวยม้าเพื่อที่จะได้มาซึ่งอำนาจในการปกครองตนเอง
จากการได้ยินชื่อ “อัศวะ”(ม้า) พวกเขาก็เข้าใจตามตัวอักษรว่าเป็นม้า
พวกเขาจึงสังเวยม้า เรื่องราวเหล่านั้นทั้งหมดเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ผู้เดียวที่กำลังทำให้ลูกสวยงามเวลานี้คือนักเดินทางนี้
เวลานี้ลูกรู้ว่าก่อนหน้านี้เราเคยสวยงามและเวลานี้เราได้กลับมาน่าเกลียด
แต่ละดวงวิญญาณที่มามีความสะโตประธานในตอนเริ่มแรกและแล้วก็ผ่านสภาพสะโต
ราโจและตาโม พ่อมาและทำให้ทุกคนสวยงาม
ทุกดวงวิญญาณที่มาก่อตั้งศาสนานั้นสวยงามในตอนแรก
ภายหลังพวกเขาก็กลับมาน่าเกลียดด้วยการนั่งบนกองไฟของตัณหาราคะ
ดวงวิญญาณนั้นสวยงามในตอนเริ่มแรกและแล้วพวกเขาก็กลับมาน่าเกลียด
ดวงวิญญาณนี้มาก่อนเป็นอันดับแรกและดังนั้นเขาจึงสวยงามที่สุด
ไม่มีใครสามารถสวยงามอย่างเป็นธรรมชาติเหมือนกับลักษมีและนารายณ์ได้
นี่เป็นเรื่องของความรู้นี้
ชาวคริสเตียนนั้นมีผิวขาวมากกว่าชาวบารัตเพราะพวกเขาอยู่ในภูมิอากาศที่เย็นกว่า
อย่างไรก็ตามมีความงามตามธรรมชาติในยุคทอง ทั้งดวงวิญญาณและร่างกายสวยงามที่นั่น
เวลานี้ทุกคนนั้นไม่บริสุทธิ์และน่าเกลียด พ่อมาเพื่อทำให้ทุกคนสวยงาม
ตอนแรกพวกเขาสะโตประธานและบริสุทธิ์
และแล้วในขณะที่ลงมาพวกเขาก็ค่อยกลับมาน่าเกลียดทีละน้อยจากการนั่งบนกองไฟของตัณหาราคะ
เวลานี้พ่อมาเพื่อทำให้ดวงวิญญาณทั้งหมดบริสุทธิ์
ด้วยการจดจำพ่อเท่านั้นลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ ดังนั้นลูกต้องจดจำผู้เดียวเท่านั้น
อย่าได้รักผู้มีร่างกาย
เก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกว่าลูกเป็นของพ่อผู้เดียวและท่านคือทุกสิ่งสำหรับลูก
ทุกสิ่งที่ลูกเห็นด้วยตาของลูกกำลังจะถูกทำลาย แม้แต่ดวงตาของลูกก็จะจบสิ้นลง
พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดถูกเรียกว่าตรีเนตร(ผู้ที่มีตาที่สาม)
ท่านมีดวงตาที่สามของความรู้นี้ ผู้เดียวนั้นได้รับสมญาเหล่านี้ทั้งหมดว่า ตรีเนตร
ตรีกาลดาชิ ตรีโลกนาถ เวลานี้ลูกมีความรู้ของทั้งสามโลก และแล้วสิ่งนี้จะหายไป
ผู้เดียวที่มีความรู้นี้มาและให้ความรู้แก่ลูก พ่อนั่งที่นี่และให้ความรู้ของ 84
ชาติเกิดของลูกแก่ลูก พ่อพูดว่า: พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
พ่อมาและเข้ามาในร่างนี้เพื่อที่จะทำให้ลูกบริสุทธิ์
ด้วยการจดจำพ่อเท่านั้นที่ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
หากลูกจดจำคนอื่นลูกจะไม่สามารถกลับมาสะโตประธานได้
ได้มีการกล่าวถึงผู้ที่ไม่ได้รับการปลดเปลื้องบาปของพวกเขาว่า “ผู้ที่สติปัญญาไม่มีความรักในเวลาของการทำลายล้างจะนำไปสู่การทำลายล้าง”
ผู้คนมีศรัทธาที่งมงายอย่างมาก พวกเขามีความผูกพันยึดมั่นต่อผู้มีร่างกาย
เวลานี้ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ มีความผูกพันยึดมั่นต่อผู้เดียวเท่านั้น
หากลูกมีความผูกพันยึดมั่นต่อใครอื่นนั่นก็หมายความว่าลูกมีสติปัญญาที่ไม่มีความรักสำหรับพ่อ
พ่อพูดหลายต่อหลายครั้ง จดจำฉันผู้เป็นพ่อของลูกเท่านั้น!
เพียงในสิ่งนี้เท่านั้นที่มีความพยายาม ลูกแม้กระทั่งร้องเรียกหา:
ได้โปรดมาและทำให้เราที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์!
เพียงพ่อเท่านั้นที่ทำให้ลูกบริสุทธิ์
เพียงพ่อเท่านั้นที่อธิบายประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของ 84 ชาติเกิดแก่ลูกๆ
สิ่งนี้ง่ายดาย วิชาที่ยากที่สุดคือการจดจำระลึกถึง
ไม่มีใครที่ฉลาดในการมีโยคะกับพ่อ
ลูกๆผู้ที่ไม่ฉลาดในการจดจำระลึกถึงก็เป็นเหมือนกับบัณฑิต
ไม่ว่าใครบางคนจะฉลาดในความรู้มากแค่ไหนหากเขาไม่อยู่ในการจดจำระลึกถึงเขาก็เป็นบัณฑิต
บาบาบอกเรื่องราวของบัณฑิตแก่ลูก
ผู้ที่เคยได้ยินสิ่งที่บัณฑิตพูดก็สามารถข้ามฟากไปได้ในการจดจำระลึกถึงดวงวิญญาณสูงสุด
แม้แต่ตัวอย่างของบัณฑิตก็ใช้กับลูก: จดจำพ่อแล้วลูกจะสามารถข้ามฟากไปได้
เพียงด้วยการใส่ใจกับมูร์ลีเท่านั้นจะไม่สามารถทำให้ลูกข้ามฟากได้
หากไม่มีการจดจำระลึกถึงบาปของลูกก็ไม่สามารถได้รับการปลดเปลื้อง
ตัวอย่างทั้งหมดเหล่านี้ได้มีการสร้างขึ้น
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายความหมายที่ถูกต้องแม่นยำเหล่านั้นแก่ลูก พวกเขามีศรัทธา
พวกเขาเพียงแค่ยึดถือกับความจริงที่ว่าพวกเขาจะสามารถข้ามฟากไปด้วยการจดจำดวงวิญญาณสูงสุด
หากลูกมีความรู้เท่านั้นแต่ไม่มีโยคะลูกก็ไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
มีหลายคนที่ไม่อยู่ในการจดจำระลึกถึง สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึง
มีหลายคนที่ทำงานรับใช้ที่ดีมาก แต่หากโยคะของสติปัญญาของพวกเขาไม่ถูกต้องแม่นยำ
พวกเขาก็จะติดกับ
บางคนที่มีโยคะจะไม่ติดกับในสำนึกที่เป็นร่างและจะไม่มีความคิดที่ไม่บริสุทธิ์
พายุจะมาหาผู้ที่อ่อนแอในการจดจำระลึกถึง
ประสาทสัมผัสทางร่างกายถูกควบคุมด้วยโยคะอย่างสมบูรณ์
พ่อยังให้สติปัญญาแก่ลูกแต่ละคนที่จะสามารถเข้าใจสิ่งที่ถูกและสิ่งที่ผิด
เมื่อสติปัญญาของลูกตรงไปยังร่างกายของผู้อื่นสติปัญญานั่นก็ไม่มีความรักต่อพ่อและนำลูกไปสู่การทำลายล้าง
ความรู้นี้แยกจากโยคะ ลูกได้รับพลานามัยที่ดีผ่านโยคะและความมั่งคั่งผ่านความรู้นี้
ด้วยการมีโยคะช่วงชีวิตของร่างกายของลูกก็เพิ่มขึ้น
ดวงวิญญาณไม่ได้กลับมาเล็กลงหรือใหญ่ขึ้น ดวงวิญญาณจะพูดว่า:
ช่วงชีวิตของร่างกายของเขานั้นเพิ่มขึ้น เวลานี้ช่วงชีวิตนั้นสั้นลง
และแล้วเป็นเวลาครึ่งวงจรที่ช่วงชีวิตของร่างกายจะกลับมายาว
เราจะกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน ดวงวิญญาณกลับมาบริสุทธิ์
ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับการทำให้ดวงวิญญาณของเราบริสุทธิ์ หากลูกไม่ได้กลับมาบริสุทธิ์
ลูกก็ไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพได้
มายาทำให้ลูกเกียจคร้านในการเขียนบันทึกชาร์ท ลูกๆ
ควรให้ใส่ใจอย่างมากในการเก็บบันทึกชาร์ทของการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงของลูก
ตรวจสอบว่า: ฉันจดจำพ่อหรือไม่
หรือสติปัญญาของฉันถูกดึงเข้าไปหาเพื่อนฝูงญาติมิตรหรือไม่?
ฉันอยู่ในการจดจำระลึกถึงใครตลอดทั้งวัน? ฉันมีความรักต่อใคร?
ฉันสูญเสียเวลาไปมากเท่าไร? ลูกแต่ละคนควรเก็บบันทึกชาร์ทเพื่อตัวลูกเอง
อย่างไรก็ตามไม่มีใครมีพละกำลังที่จะเก็บบันทึกชาร์ทเป็นประจำ
แทบจะไม่มีลูกคนไหนสามารถเก็บบันทึกชาร์ทได้
มายาไม่ปล่อยให้ลูกบันทึกชาร์ทของลูกได้อย่างเต็มที่
เธอทำให้ลูกเกียจคร้านอย่างสมบูรณ์และทำลายความตื่นตัวของลูก พ่อพูดว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ พ่อคือผู้เป็นที่รักของลูกๆ
ผู้เป็นคู่รักทั้งหลาย ดังนั้นลูกๆ คู่รักทั้งหมดต้องจดจำพ่อ
พ่อผู้เป็นที่รักพูดว่า: ลูกได้จดจำพ่อมาเป็นเวลาครึ่งวงจร
เวลานี้พ่อกำลังบอกลูกให้จดจำพ่อเพื่อที่บาปของลูกจะสามารถได้รับการปลดเปลื้อง
ลูกควรจะจดจำพ่อเช่นนั้นอย่างมากพ่อผู้ที่ให้ความสุขแก่ลูกอย่างมาก
คนอื่นทำให้เกิดความทุกข์ พวกเขาจะไม่มีประโยชน์ใดๆ
ในเวลาสุดท้ายมีเพียงพ่อผู้เป็นดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นที่จะมีประโยชน์
มีช่วงเวลาสุดท้ายที่มีขีดจำกัดและไม่มีขีดจำกัด พ่อพูดว่า:
โดยการจดจำพ่อเป็นอย่างดีอย่างต่อเนื่องต่อไป ลูกจะไม่มีการตายก่อนเวลาอันควร
พ่อกำลังทำให้ลูกเป็นอมตะ
อย่างไรก็ตามก่อนอื่นใดสติปัญญาของลูกต้องเต็มไปด้วยความรักสำหรับพ่อ
หากลูกมีความรักต่อร่างกายของใครลูกก็จะพลาดพลั้งและตกลงมา
ลูกจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของจันทราวงศ์ อาณาจักรสุริยวงศ์ยุคทองนั้นถูกเรียกว่าสวรรค์
ยุคเงินไม่ถูกเรียกว่าสวรรค์ ในทำนองเดียวกันมียุคทองแดงและยุคเหล็ก
ยุคเหล็กถูกเรียกว่านรกที่ตาโมประธานสุดขีด ยุคทองแดงนั้นไม่ได้ตาโมประธานมากนัก
เพื่อที่จะกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธานลูกต้องมีการจดจำระลึกถึง
เมื่อลูกมีความรักต่อใครบางคนและคิดว่าลูกจะไม่สามารถเป็นประโยชน์หากไม่มีการค้ำจุนของบุคคลนั้น
ลูกสามารถเข้าใจได้ด้วยตัวลูกเองว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากลูกต้องจากร่างในสภาพเช่นนั้น
ทุกสิ่งถูกทำลายสำหรับผู้ที่สติปัญญาไม่มีความรักในเวลาของการทำลายล้าง
พวกเขาประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่มีค่าแค่ฝุ่น!
ทุกวันนี้แม้แต่การเป็นผู้ที่ทำตามแฟชั่นก็ทำให้เกิดปัญหา
ผู้คนทำให้ร่างกายของเขาดีที่สุดเพื่อดึงดูดผู้อื่น เวลานี้พ่อพูดว่า: ลูกๆ
อย่าได้กลับมาติดกับอยู่ในรูปและนามของใคร
เพียงแค่ดูว่าเสื้อผ้าของลักษมีและนารายณ์นั้นสูงศักดิ์เพียงใด
นั่นคือวัดของชีวาและสิ่งนี้ถูกเรียกว่าโรงค้าประเวณี
ผู้เลื่อมใสศรัทธาไปอยู่เบื้องหน้ารูปปั้นเทพและพูดว่า:
เราคือผู้ที่อยู่อาศัยของโรงค้าประเวณีนี้
ทุกวันนี้แฟชั่นก็เป็นปัญหาอย่างมากที่ทุกคนจะให้ความสนใจกับคนที่นำแฟชั่นและแล้วก็ถูกลักพาตัวไป
ในยุคทองทุกคนจะประพฤติและทำตามกฎ มีความงามตามธรรมชาติที่นั่น
ไม่มีเรื่องของศรัทธาที่งมงาย
ที่นี่หัวใจของผู้คนถูกดึงเข้าไปหากันและกันเพียงแค่มองกันและกัน
และแล้วพวกเขาก็แต่งงานกับใครบางคนของศาสนาอื่นด้วย เวลานี้ลูกมีสติปัญญาของพระเจ้า
ไม่มีใครนอกจากพ่อสามารถเปลี่ยนลูกจากผู้ที่มีสติปัญญาเป็นหินให้กลายเป็นผู้ที่มีสติปัญญาที่สูงส่ง
นี่คือชุมนุมราวัน เวลานี้ลูกเป็นของชุมนุมของราม
พันดาวาสและฆราวาสเป็นของชุมนุมเดียวกันแต่ยาดาวาสเป็นชาวยุโรป
ไม่มีใครสามารถเข้าใจจากกีตะว่ายาดาวาสคือชาวยุโรป
พวกเขาพูดว่าชุมนุมยาดาวาสก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน พ่อนั่งที่นี่และอธิบาย:
ยาดาวาสคือชาวยุโรปที่สร้างขีปนาวุธเหล่านั้นฯลฯ เพื่อการทำลายล้างตนเอง
พันดาวาสได้รับชัยชนะ พวกเขากลายเป็นนายแห่งสวรรค์
เพียงดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นที่มาและก่อตั้งสวรรค์
มีการกล่าวไว้ในคัมภีร์ว่าพันดาวาสละลายหายไป และแล้วอะไรได้เกิดขึ้น?
พวกเขาไม่มีความเข้าใจ พวกเขามีสติปัญญาที่เป็นหิน
ไม่มีใครเข้าใจความลับของละครแม้เพียงเล็กน้อย เมื่อลูกๆ มาเพื่อพบกับบาบา
บาบาพูดว่า: ลูกอาจจะสวมเครื่องประดับฯลฯ ลูกๆ พูดว่า: บาบา
ดูจะเป็นการไม่ถูกต้องที่จะสวมเครื่องประดับที่นี่
เครื่องประดับนั้นจะดูถูกต้องในร่างที่ไม่บริสุทธิ์ของดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร?
ที่นั่นลูกจะอยู่อย่างได้รับการประดับด้วยเครื่องประดับฯลฯ
มีสมบัติที่ไม่มีขีดจำกัดที่นั่น ไม่มีสิ่งใดนอกจากความสุขสำหรับทุกคน
แม้ว่าพวกเขาจะสำนึกว่าผู้นั้นเป็นราชาและพวกเขานั้นเป็นส่วนหนึ่งของปวงประชาก็ไม่มีเรื่องของความทุกข์
ที่นี่เมื่อผู้คนไม่ได้รับอาหารฯลฯ พวกเขาก็สัมผัสกับความทุกข์
ที่นั่นลูกได้รับทุกสิ่ง คำว่า “ความทุกข์” ไม่เคยออกมาจากปากของใครที่นั่น
ชื่อที่แท้จริงคือสวรรค์ ชาวยุโรปก็เรียกที่นั่นว่าดินแดนสุขาวดี
พวกเขาเชื่อว่าเทพเจ้าอยู่ที่นั่น
เหตุนี้เองพวกเขาจึงซื้อภาพลักษณ์มากมายของเทพเจ้าเหล่านั้น
ถึงกระนั้นก็ตามสวรรค์นั้นไปไหน? ไม่มีใครรู้สิ่งนี้
เวลานี้ลูกรู้ว่าวงจรนี้หมุนไปอย่างไร
โลกนั้นเปลี่ยนจากเก่าเป็นใหม่และใหม่เป็นเก่า
ต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
เมื่อลูกกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ลูกได้รับการปลดปล่อยจากโรคภัยนับไม่ถ้วนเหล่านี้ทั้งหมด
ด้วยการจดจำพ่อลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง อัจชะ
ถึง ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อย่าทำให้ผู้ที่มีร่างกายใดๆเป็นเครื่องค้ำจุนของลูก
อย่าได้มีความรักต่อร่างกายของใคร
ความรักของหัวใจของลูกต้องมีสำหรับพ่อผู้เดียวเท่านั้น
อย่าได้ติดกับในรูปและนามของใคร
2.
มีความใส่ใจในการเก็บบันทึกชาร์ทของการจดจำระลึกถึงของลูก
อย่ากลับมาเกียจคร้านในสิ่งนี้ ตรวจสอบบันทึกชาร์ทของลูกเพื่อดูว่า:
สติปัญญาของลูกถูกดึงไปหาใคร? ลูกสูญเสียเวลาไปมากแค่ไหน?
ฉันจดจำพ่อผู้ให้ความสุขแก่ฉันเป็นเวลานานแค่ไหน?
พร:
ขอให้ลูกเบาสบายและมีความสำเร็จอย่างสม่ำเสมอโดยการดูแลครอบครัวทางร่างและครอบครัวที่สูงส่งของลูกอย่างเท่าเทียม
ลูกๆ
ทั้งหมดเคยทำงานรับใช้ 2
ทางของการดูแลความเป็นอยู่ทางร่างของลูกเองของลูกและความเป็นอยู่ทางจิตวิญญาณของลูกด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม จะต้องให้เวลาเท่ากันและใส่ใจต่องานรับใช้ทั้งสองประเภท
ถ้าเข็มของศรีมัทดี ทั้งสองด้านก็จะสมดุลอย่างดีทั้งสองด้านจะเท่าเทียมกัน
อย่างไรก็ตาม เมื่อลูกพูดถึงครอบครัวของลูก
ลูกกลับมาเป็นผู้ครองเรือนและข้ออ้างทั้งหมดก็เริ่มขึ้น
ดังนั้นมีสำนึกรู้ของการเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์ ไม่ใช่ผู้ครองเรือน
และรักษาความสมดุลของครอบครัวทั้งสองของลูกและครอบครัวที่สูงส่งของลูกและแล้วลูกจะอยู่อย่างเบาสบายและมีความสำเร็จอย่างสม่ำเสมอ
คติพจน์:
เพื่อที่จะเข้าไปสู่กลุ่มแรก กลับมาเอาชนะประสาทสัมผัสของลูก
และเอาชนะมายาด้วยเช่นกัน
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
คงอยู่อย่างมีชัยชนะอย่างสม่ำเสมอด้วยสำนึกรู้ของรูปรวม
รูปรวมของชีวาและชัคตีของลูกได้รับการกราบไหวบูชาอย่างสม่ำเสมอ
ชัคตีไม่ได้แยกจากชีวาและชีวาก็ไม่ได้แยกจากชัคตี จงอยู่ในรูปรวมนี้
รูปรวมนี้ถูกเรียกว่ารูปของโยคีที่ง่ายดาย
ลูกไม่ใช่ผู้ที่ต้องทำความพยายามที่จะมีโยคะ แต่ถูกรวมกันอย่างสม่ำเสมอ
ลูกอยู่กับพ่ออย่างสม่ำเสมอ จดจำคำสัญญาที่ลูกทำไว้อย่างมั่นคงว่า:
ฉันจะอยู่กับท่านอย่างสม่ำเสมอ ฉันจะมีชีวิตกับท่าน ฉันจะกลับบ้านกับท่าน