04.09.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน พ่อผู้เป็นมหาสมุทรแห่งความรัก
ได้ให้มรดกแห่งความรักแก่ลูกในยุคบรรจบพบกัน
ดังนั้นจงให้ความรักแก่ทุกคนและห้ามมีความโกรธเลย
คำถาม:
พ่อได้แสดงหนทางใดให้แก่ลูกเพื่อที่จะรักษาทะเบียนประวัติของลูกไว้ให้ดี?
คำตอบ:
พ่อแสดงหนทางแห่งความรักให้แก่ลูก ท่านให้ศรีมัทแก่ลูก: ลูกๆ
มีปฏิสัมพันธ์กับทุกคนด้วยความรัก ห้ามเป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร
ห้ามสร้างการกระทำที่ผิดใดๆ ด้วยประสาทสัมผัสทางกายของลูก จงตรวจสอบตนเองเสมอว่า:
ฉันมีลักษณะนิสัยที่ชั่วร้ายเช่นปีศาจหรือไม่? ฉันอารมณ์ขึ้นๆลงๆง่ายหรือไม่?
ฉันหงุดหงิดไม่พอใจกับสิ่งใดหรือไม่..?
เพลง:
เวลาผ่านไปแล้ว
โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวานได้ยินเพลงนี้ วันแล้ววันเล่า
เรากำลังเข้าใกล้บ้านของเรามากขึ้นเรื่อยๆ นั่นคือ จุดหมายปลายทางของเรา
ขณะนี้ห้ามไม่ระมัดระวังเกี่ยวกับสิ่งที่ศรีมัทได้กล่าวไว้
เราได้รับคำแนะนำและแนวทางของพ่อที่จะให้สาสน์แก่ทุกคน
ลูกๆเข้าใจว่าลูกต้องให้สาสน์แก่ผู้คนนับแสน เมื่อถึงเวลา พวกเขาจะมาเอง
เมื่อผู้คนมากมายมาแล้วพวกเขาจะให้สาสน์แก่คนอื่นๆ อีกมากมายยิ่งขึ้น
ทุกคนจะได้รับสาสน์ของพ่อ สาสน์นี้ง่ายมาก เพียงแค่บอกพวกเขาว่า:
พิจารณาว่าตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ ห้ามสร้างการกระทำที่ไม่ดีใดๆ
ด้วยอวัยวะประสาทสัมผัสทางกาย ในความคิด คำพูดหรือการกระทำของลูก ก่อนอื่น
สิ่งนั้นเข้ามาสู่จิตใจของลูกแล้วก็เข้ามาสู่คำพูด
ขณะนี้ลูกต้องใช้สติปัญญาที่จะเข้าใจสิ่งที่ถูกต้องจากสิ่งที่ไม่ถูกต้อง:
นี่คือการกระทำที่เป็นบุญ ฉันต้องทำสิ่งนี้ หากมีความคิดใดๆ
ของความโกรธเคืองในหัวใจของลูก ลูกแต่ละคนมีสติปัญญาที่รู้ว่า
ถ้าลูกโกรธมันจะเป็นบาป ด้วยการจดจำระลึกถึงผู้เป็นพ่อ ลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญ
ไม่ควรที่ว่าลูกจะทำอะไรผิดแล้วก็พูดว่า สิ่งนั้นจะไม่เกิดขึ้นอีก
ด้วยการเฝ้าแต่พูดเช่นนั้นอยู่เรื่อยๆ มันก็จะกลายเป็นนิสัย
มนุษย์ทำมีการกระทำเช่นนั้นแต่พวกเขาก็ไม่คิดว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นบาป
พวกเขาไม่คิดว่าการข้องเกี่ยวในกิเลสเป็นบาป
ขณะนี้พ่อได้บอกลูกว่านั่นคือบาปที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ลูกต้องมีชัยชนะเหนือสิ่งนั้นและให้สาสน์ของพ่อแก่ทุกคน สาสน์ที่ว่าพ่อพูดว่า:
จดจำพ่อ เพราะความตายกำลังยืนอยู่เบื้องหน้าพวกท่าน เมื่อบางคนกำลังจะตาย
เขาได้รับการบอกว่า: จดจำระลึกถึงพระเจ้า ผู้เป็นพ่อ! จดจำพระเจ้า ผู้เป็นพ่อ!
พวกเขาคิดว่าเขาจะไปหาพระเจ้าผู้เป็นพ่อ
แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นด้วยการจดจำพระเจ้าผู้เป็นพ่อ
หรือดวงวิญญาณนั้นไปที่ใด ดวงวิญญาณออกจากร่างหนึ่งและรับอีกร่างหนึ่ง
ไม่มีใครสามารถไปหาพระเจ้าผู้เป็นพ่อได้ ดังนั้นลูกๆ
ต้องมีการจดจำระลึกถึงที่ไม่ดับสูญของพ่อที่คงอยู่ตลอดไป
เมื่อผู้คนกลับมาตาโมประธานและไม่มีความสุข พวกเขาพูดกับกันและกันว่า:
จดจำพระเจ้าผู้เป็นพ่อ ดวงวิญญาณทั้งหมดพูดสิ่งนี้กับกันและกัน
เป็นดวงวิญญาณที่พูดสิ่งนี้ใช่ไหม? ไม่ใช่ดวงวิญญาณสูงสุดที่พูดสิ่งนี้
ดวงวิญญาณพูดกับดวงวิญญาณว่า: จดจำพ่อ! นี่เป็นระบบธรรมดาทั่วไป ในเวลาของความตาย
พวกเขาจดจำระลึกถึงพระเจ้าเพราะมีความกลัวต่อพระเจ้า
พวกเขาเชื่อว่าพระเจ้าให้ผลของการกระทำที่ดีและไม่ดี หากลูกได้ทำกรรมที่ไม่ดี
พระเจ้าลงโทษอย่างมากมายผ่านดารามราช ผู้พิพากษาสูงสุด เหตุนี้เองจึงมีความกลัว
มีความทุกข์ทรมานของกรรมแน่นอน ขณะนี้ ลูกๆ เข้าใจนัยสำคัญของการกระทำ
การกระทำที่เป็นกลางและการกระทำที่เป็นบาป
ลูกรู้ว่าการกระทำเหล่านั้นเป็นการกระทำที่เป็นกลาง
การกระทำที่ลูกทำขณะที่อยู่ในการจดจำระลึกถึงเป็นการกระทำที่ดี
ผู้คนในอาณาจักรของราวันเพียงแต่ทำกรรมที่ไม่ดีเท่านั้น ในอาณาจักรของราม
ไม่เคยมีการกระทำที่ไม่ดี ขณะนี้ลูกได้รับศรีมัทอย่างต่อเนื่อง
เมื่อลูกได้รับเชิญไปที่ไหนสักแห่ง ก็ถามว่าลูกควรจะไปหรือไม่
ขอคำแนะนำเกี่ยวกับทุกสิ่งต่อไป ตัวอย่างเช่น ถ้าบางคนทำงานเป็นตำรวจ
เขาได้รับการบอกว่า: ก่อนอื่น อธิบายด้วยความรัก หากพวกเขาไม่บอกความจริง
ลูกก็สามารถใช้กำลังได้ ด้วยการอธิบายด้วยความรัก พวกเขาอาจจะยอมรับสารภาพ
อย่างไรก็ตาม หากความรักนั้นเต็มไปด้วยพลังของโยคะ
ใครก็ตามจะเข้าใจเมื่อลูกอธิบายด้วยพลังแห่งความรัก
ราวกับว่าพระเจ้ากำลังอธิบายอยู่ ลูกๆของพระเจ้าคือโยคีใช่ไหม?
ลูกมีพลังของพระเจ้าด้วยเช่นกัน พระเจ้าคือมหาสมุทรแห่งความรัก ท่านมีพลังนี้
ท่านให้มรดกทั้งหมดแก่ทุกคน ลูกรู้ว่ามีความรักอย่างมากในยุคทอง
ขณะนี้ลูกกำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกของความรักอย่างเต็มที่
ขณะที่ประกาศสิทธิ์ในสิ่งนี้และทำความเพียรพยายามตามลำดับกันไป ลูกจะกลับมาน่ารัก
พ่อพูดว่า: ห้ามเป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร ไม่เช่นนั้นแล้วลูกจะตายในความทุกข์
พ่อแสดงหนทางแห่งความรักให้แก่ลูก เมื่อมีบางสิ่งเข้ามาในจิตใจของลูก
สิ่งนั้นก็จะปรากฏบนใบหน้าด้วยเช่นกัน
หากสิ่งนั้นถูกทำผ่านอวัยวะประสาทสัมผัสทายกายของลูก ทะเบียนประวัติของลูกก็จะเสีย
บุคลิกภาพและกิจกรรมของเหล่าเทพได้รับการยกย่อง ด้วยเหตุนี้เองบาบาพูดว่า:
อธิบายให้แก่ผู้กราบไหว้บูชาเทพ พวกเขาร้องเพลงสรรเสริญว่า:
ท่านเต็มไปด้วยทุกคุณธรรม 16 องศาสมบูรณ์พร้อม
แล้วพวกเขาก็พูดถึงบุคลิกภาพและพฤติกรรมของตนเองด้วยเช่นกัน จงบอกพวกเขาว่า:
ท่านเคยเป็นเช่นนั้น อย่างไรก็ตาม ท่านไม่ได้เป็นเช่นนั้นขณะนี้
ถึงกระนั้นท่านจะกลับมาเป็นเช่นนั้นได้อีกอย่างแน่นอน
หากท่านต้องการที่จะกลายเป็นเช่นเทพเหล่านั้น
จงทำให้บุคลิกภาพของท่านเป็นเหมือนกับพวกเขาและท่านจะกลายเป็นเหมือนพวกเขา
สำรวจตรวจสอบตนเองว่า: ฉันได้กลับมาปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์หรือไม่?
ฉันมีลักษณะนิสัยที่ชั่วร้ายเช่นปีศาจหรือไม่?
ฉันหงุดหงิดหรืออารมณ์เสียในลักษณะใดหรือไม่?
ลูกได้ทำความเพียรพยายามนี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน พ่อพูดว่า:
ลูกต้องกลายเป็นเช่นนั้น ผู้ที่ทำให้ลูกกลายเป็นเช่นนั้นก็อยู่ที่นี่ด้วย
ท่านพูดว่า: วงจรแล้ววงจรเล่า พ่อทำให้ลูกกลายเป็นเช่นนั้น
ผู้ที่รับความรู้เมื่อวงจรที่แล้วจะมาและรับความรู้นี้อย่างแน่นอน
ลูกได้รับแรงบันดาลใจให้ทำความเพียรพยายามและลูกก็ไร้กังวลด้วยเช่นกัน
ละครถูกกำหนดไว้ในลักษณะนี้ บางคนพูดว่า: หากมัน ถูกกำหนดไว้ ในละคร
ฉันจะทำสิ่งนั้นอย่างแน่นอน หากฉันมีบทบาทนั้นแล้วละครจะทำให้ฉันทำสิ่งนั้น
เป็นที่เข้าใจจากสิ่งนี้ว่ามันไม่ได้อยู่ในโชคของพวกเขา ในตอนเริ่มต้น
มีบางคนที่หงุดหงิด มันไม่ได้อยู่ในโชคของเขา เขาพูดว่า:
ถ้าสิ่งนั้นอยู่ในละครแล้วละครจะดลใจให้ฉันทำความเพียรพยายาม! แล้วเขาก็จากไป
ลูกได้พบเจอกับคนแบบนั้นมากมาย วัตถุประสงค์และเป้าหมายของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก
ลูกแต่ละคนมีเข็มกลัดติดหน้าอก( badge) เป็นของตัวเอง
เช่นเดียวกับที่ลูกมองดูที่ชาร์ทของลูกเอง ในทำนองเดียวกันจงดูที่เข็มกลัดของลูก
ดูที่พฤติกรรมและบุคลิกภาพของลูก ห้ามมีสายตาเยี่ยงอาชญากร
ห้ามปล่อยให้สิ่งใดที่ชั่วร้ายออกมาจากปากของลูก ถ้าไม่มีใครพูดถึงสิ่งชั่วร้าย
หูของลูกจะได้ยินสิ่งที่ชั่วร้ายได้อย่างไร? ในยุคทองทุกคนมีคุณธรรมที่สูงส่ง
ไม่มีอะไรที่ชั่วร้ายที่นั่น พวกเขาเช่นกันจะประกาศสิทธิ์ในผลรางวัลของเขาจากพ่อ
บอกทุกคนว่า: จดจำพ่อและบาปของท่านจะได้รับการปลดเปลื้อง
ไม่มีความสูญเสียใดในสิ่งนี้ แต่ละดวงวิญญาณนำเอาสันสการ์ของเขาไปด้วย
บางคนที่เป็นซันยาสซีจะไปสู่ศาสนาของซันยาสซี ต้นไม้ของพวกเขาเฝ้าแต่เติบโต
ในเวลานี้ลูกกำลังเปลี่ยนแปลง จากมนุษย์ที่เปลี่ยนไปเป็นเทพ
ไม่ใช่ทุกคนจะลงมาด้วยกัน พวกเขาจะลงมาตามลำดับกันไป
ในละครนักแสดงจะไม่ขึ้นมาบนเวทีจนกว่าจะถึงตาของพวกเขา พวกเขาจะยังคงรออยู่หลังเวที
เมื่อถึงเวลาของตน พวกเขาจะขึ้นไปบนเวทีเพื่อแสดงบทบาทของเขา
ละครเหล่านั้นมีขีดจำกัด ในขณะที่ละครนี้ไร้ขีดจำกัด
อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกคือนักแสดงและลูกต้องแสดงบทบาทของลูกในเวลาที่ถูกต้องเหมาะสม
นี่คือต้นไม้ที่ใหญ่โตไร้ขีดจำกัด ลูกมาและไปตามลำดับกันไป
เริ่มแรกมีเพียงศาสนาเดียว ไม่ใช่ทุกศาสนาสามารถจะมาก่อน
ผู้ที่เป็นของศาสนาเทพจะลงมาก่อนเพื่อแสดงบทบาทของเขา นั่นก็ตามลำดับกันไปเช่นกัน
ลูกต้องเข้าใจความลับของต้นไม้ พ่อมาและอธิบายความรู้ของทั้งต้นกัลปะ
แล้วต้นไม้นั้นก็เปรียบเทียบกับต้นไม้ที่ปราศจากตัวตน
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่พูดว่า: พ่อคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์
ต้นไม้ไม่ได้หลอมรวมอยู่ในเมล็ด แต่ความรู้เกี่ยวกับต้นไม้หลอมรวมอยู่ในเมล็ด
ทุกคนมีบทบาทของตนเองที่จะเล่น นี่คือต้นไม้ที่มีชีวิต
ใบไม้ของต้นไม้นี้จะปรากฏออกมาตามลำดับกันไปด้วยเช่นกัน ไม่มีใครเข้าใจต้นไม้นี้
เมล็ดของต้นไม้นี้อยู่ข้างบน เหตุนี้เองจึงเรียกว่าต้นไม้กลับหัว พ่อ ผู้สร้าง
อยู่เบื้องบน ลูกรู้ว่าเราต้องกลับบ้านไปยังสถานที่ซึ่งดวงวิญญาณอาศัยอยู่
ขณะนี้พวกเราต้องกลับมาบริสุทธิ์และกลับบ้าน
เป็นไปด้วยพลังโยคะของลูกที่ทั้งโลกกลับมาบริสุทธิ์
จำเป็นต้องมีโลกที่บริสุทธิ์สำหรับลูก เมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์
โลกจะต้องถูกทำให้บริสุทธิ์ ทุกคนกลับมาบริสุทธิ์
ขณะนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าจิตใจและสติปัญญาอยู่ในดวงวิญญาณ
ดวงวิญญาณเป็นสิ่งมีชีวิต เป็นดวงวิญญาณที่ซึมซับความรู้ ดังนั้น ลูกๆที่สุดแสนหวาน
สติปัญญาของลูกควรเข้าใจถึงความสำคัญทั้งหมดว่า ลูกกลับมาใช้ชาติเกิดได้อย่างไร
เมื่อวงจรของ 84 ชาติเกิดของลูกสิ้นสุดลง วงจรของคนอื่นๆ ก็เช่นกัน
ทุกคนกลับมาบริสุทธิ์ ละครนี้คงอยู่ตลอดไปชั่วนิรันดร์ ละครไมหยุดแม้แต่วินาทีเดียว
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในแต่ละวินาที จะเกิดซ้ำหลังจากหนึ่งวงจร
ทุกดวงวิญญาณมีบทบาทที่ไม่ดับสูญบันทึกอยู่ภายในตัวเขา
นักแสดงเหล่านั้นเล่นบทบาทของเขาเป็นเวลาสองถึงสี่ชั่วโมง อย่างไรก็ตาม
ดวงวิญญาณได้รับบทบาทที่เป็นธรรมชาติ ดังนั้น ลูกๆ ควรจะมีความสุขมาก
คำยกย่องของความสุขเหนือประสาทสัมผัสเป็นของยุคบรรจบพบกันนี้
พ่อมาและให้ความสุขตลอดเวลาแก่เราเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
นี่คือสิ่งที่น่าจะมีความสุขใช่ไหม?
ผู้ที่เข้าใจอย่างดีและอธิบายได้อย่างดีคงอยู่อย่างข้องเกี่ยวในงานรับใช้
เมื่อลูกๆบางคนมีความโกรธ ความโกรธนั้นก็สร้างความโกรธให้แก่ผู้อื่นด้วยเช่นกัน
การปรบมือต้องใช้ทั้งสองมือ! มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นที่นั่น ที่นี่ลูกๆ ได้รับคำสอน
ถ้ามีใครโกรธจงประพรมเขาด้วยดอกไม้
อธิบายแก่เขาด้วยความรักว่าความโกรธคือวิญญาณปีศาจร้าย
มันทำให้เกิดความสูญเสียมากมาย ห้ามมีความโกรธ! ไม่ควรมีความโกรธใดๆ
ในคนที่กำลังสอน ทุกคนเฝ้าแต่ทำความเพียรพยายามตามลำดับกันไป
บางคนทำความเพียรพยายามอย่างจริงจังและคนอื่นก็หย่อนยานในความเพียรพยายามของเขา
ผู้ที่หย่อนยานในความเพียรพยายามก็ย่อมทำให้ตัวเองเสื่อมเสียชื่อเสียงอย่างแน่นอน
ไม่ว่าผู้มีความโกรธจะไปที่ไหน เขาต้องถูกให้ออกไป
ผู้ที่มีลักษณะนิสัยไม่ดีจะไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ เมื่อการสอบเสร็จสิ้นลง
ก็จะเป็นที่รู้ว่าใครกลายเป็นอะไร ลูกจะได้นิมิตของทุกสิ่ง
แต่ละคนได้รับการยกย่องตามกิจกรรมของเขา ลูกๆ รู้ถึงแรกเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบของละคร ลูกๆ ทั้งหมดคือผู้ที่รู้สิ่งต่างๆ ภายใน (อันตรยามิ )
ดวงวิญญาณภายในลูกรู้ว่าวงจรโลกหมุนไปอย่างไร
ลูกมีความรู้ของกิจกรรมและบุคลิกภาพของมนุษย์ทั้งโลกและความรู้ของทุกศาสนาเช่นกัน
สิ่งนี้รู้ได้ว่าเป็นอันตรยามิ ดวงวิญญาณรู้ทุกสิ่ง
ไม่ใช่ว่าพระเจ้าอาศัยอยู่ในทุกแห่ง
จะมีความจำเป็นอะไรสำหรับท่านที่จะรู้ทั้งหมดนั้น? แม้กระทั่งเวลานี้
ท่านบอกกับเราว่า: ไม่ว่าลูกจะพยายามเพียงใดลูกก็จะได้รับผลรางวัลตามนั้น
มีความจำเป็นอะไรสำหรับพ่อที่จะรู้ทั้งหมดนั้น? ไม่ว่าใครทำอะไร
เขาก็จะสัมผัสกับการลงโทษตามนั้น หากพฤติกรรมของลูกเป็นเช่นนั้น
ลูกก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ต่ำมาก สถานภาพของลูกจะต่ำมาก ในโรงเรียนทางโลก
หากลูกสอบไม่ผ่าน ลูกต้องเรียนซ้ำชั้นต่ออีกหนึ่งปี อย่างไรก็ตาม
การศึกษานี้เป็นไปสำหรับวงจรแล้ววงจรเล่า หากลูกไม่ศึกษาเวลานี้ ลูกจะไม่ศึกษาทุกๆ
วงจร ลูกควรจะประกาศสิทธิ์ในลอตเตอรี่ของพระเจ้าอย่างเต็มที่ใช่ไหม?
เพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ เมื่อบารัตเป็นดินแดนแห่งความสุข
คนอื่นจะอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ ลูกๆ
ควรจะมีความสุขอย่างมากว่าวันแห่งความสุขของลูกอยู่ที่นี่เวลานี้
เมื่อวันของดีพมาลากำลังใกล้เข้ามา
ผู้คนมีความสุขมากเพราะเหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่วันก่อนที่พวกเขาจะสวมเสื้อผ้าใหม่
ลูกพูดด้วยเช่นกันว่าสวรรค์กำลังมา ถ้าเราตกแต่งตัวเราเอง
เราจะได้สัมผัสกับความสุขในสวรรค์ ผู้ที่มั่งคั่งมีความซาบซึ้งในทรัพย์สมบัติของเขา
มนุษย์อยู่ในภาวะหลับลึก แล้วทันใดนั้นพวกเขาก็จะตระหนักว่าลูกกำลังพูดความจริง
พวกเขาจะเข้าใจความจริงเมื่อพวกเขามีความเป็นมิตรของสัจจะ
ขณะลูกอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ ลูกกลับมาจริงแท้ผ่านพ่อที่จริงแท้
พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นคนไม่จริงแท้กับการมีมิตรที่ไม่จริงแท้
ขณะนี้ลูกได้พิมพ์ข้อแตกต่างระหว่างสิ่งที่พระเจ้าพูดและสิ่งที่มนุษย์พูดด้วยเช่นกัน
ลูกสามารถใส่สิ่งนั้นลงในนิตยสารด้วยเช่นกัน ท้ายที่สุด ชัยชนะจะเป็นของลูก
ผู้ที่ประกาศสิทธิ์ในสถานภาพก่อนหน้านี้จะประกาศสิทธิ์ในสิ่งนั้นอีกครั้งอย่างแน่นอน
นี่คือสิ่งที่แน่นอน ที่นั่นไม่มีความตายก่อนวัยอันควร อายุขัยของลูกนั้นยาวนาน
เมื่อมีความบริสุทธิ์อายุขัยก็ยาวนาน พ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ดังนั้นท่านจะทำให้ทุกคนบริสุทธิ์อย่างแน่นอน
ดูเหมือนจะไม่ถูกต้องที่จะพูดสิ่งนี้เกี่ยวกับกฤษณะ
กฤษณะจะมาจากไหนในยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งนี้?
ไม่มีมนุษย์คนใดที่มีรูปลักษณะเหล่านั้นเหมือนกัน 84 ชาติเกิด 84 รูปลักษณ์ 84
กิจกรรมทั้งหมดนั้นถูกกำหนดไว้แล้วในละคร ไม่สามารถมีความแตกต่างในสิ่งนั้น
ละครนี้ถูกสร้างขึ้นมาได้อย่างมหัศจรรย์ขนาดไหน!
แต่ละดวงวิญญาณคือจุดแห่งแสงที่แสนเล็กและมีบทบาทที่คงอยู่ตลอดไปถูกบันทึกไว้ภายในเขา
นี่เรียกว่าความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ เมื่อผู้คนได้ยินสิ่งนี้พวกเขาจะประหลาดใจ
อย่างไรก็ตาม ก่อนอื่นให้สาสน์แก่พวกเขาว่าพวกเขาต้องจดจำพ่อ
ท่านผู้เดียวคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ผู้ประทานการหลุดพ้นแก่ทุกคน
ในยุคทองไม่มีการกล่าวถึงความทุกข์ มีความทุกข์มากมายในยุคเหล็ก อย่างไรก็ตาม
ผู้ที่เข้าใจสิ่งเหล่านี้นั้นตามลำดับกันไป พ่ออธิบายทุกวัน ลูกๆ
เข้าใจว่าชีพบาบามาเพื่อสอนเราแล้วท่านจะพาเรากลับบ้านพร้อมกับท่าน
ผู้ที่อยู่ในบ่วงพันธะมีการจดจำระลึกถึงมากกว่าผู้ที่อาศัยอยู่ที่นี่กับบาบา
พวกเขาสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงส่ง ประเด็นเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ
บางคนหมดหวังในการจดจำระลึกถึงบาบา พ่อพูดว่า: ลูกๆ
คงอยู่ในการจาริกแสวงบุญของการจดจำระลึกถึงพ่อและสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
แล้วบ่วงพันธะของลูกจะสิ้นสุดลง ไหของบาปจะจบสิ้นลง อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ทำให้บุคลิกภาพและพฤติกรรมของลูกเป็นเช่นของเทพ ห้ามพูดคำพูดที่ชั่วร้ายใดๆ
ดวงตาของลูกต้องไม่กลายเป็นเช่น อาชญากร
2.
วิญญาณปีศาจร้ายของความโกรธสร้างความเสียหายอย่างมาก ต้องใช้สองมือในการปรบมือ
ดังนั้นหากมีใครบางคนโกรธ ถอยห่างออกไปจากเขา อธิบายให้แก่เขาด้วยความรัก
พร:
ขอให้ลูกเป็นตัวแห่งความสำเร็จด้วยวิธีการสละละทิ้งและตาปาเซียและงานรับใช้
การสละละทิ้งและตาปาเซียเป็นพื้นฐานของความสำเร็จ
เพียงผู้ที่มีความตั้งใจจริงในการสละละทิ้งเท่านั้นที่สามารถเป็นผู้รับใช้ที่แท้จริงได้
ด้วยการสละละทิ้งลูกสามารถสร้างโชคของลูกเองและโชคของผู้อื่น
การมีความมุ่งมั่นที่จะทำเช่นนั้นคือการทำตาปาเซีย ดังนั้นการสละละทิ้ง,ตาปาเซียและความตั้งใจที่จะรับใช้
ความตั้งใจที่มีขีดจำกัดของลูกจะจบสิ้นลงและชุมนุมจะกลับมามีพลัง
เมื่อคนหนึ่งแนะนำและอีกคนหนึ่งทำตาม เมื่อไม่มี "ฉัน" หรือ "ท่าน" หรือ "ของฉัน"
หรือ “ของท่าน" ลูกจะกลายเป็นตัวของความสำเร็จและเป็นอิสระจากอุปสรรคต่างๆ
คติพจน์:
การไม่ทำให้ใครเป็นทุกข์แม้กระทั่งในความคิดของลูก
คือการปราศจากความก้าวร้าวรุนแรงอย่างสมบูรณ์
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
เวลานี้จุดไฟแห่งความรักและทำให้โยคะของลูกเป็นภูเขาไฟ
เพื่อที่จะทำให้โยคะของลูกกลายเป็นภูเขาไฟ
ให้ฝึกที่จะกลายเป็นรูปของจุดในหนึ่งวินาที และจดจ่อจิตใจและสติปัญญาของลูก
ทันทีที่ลูกพูดว่า "หยุด"
ให้จิตใจและสติปัญญาของลูกจดจ่อและเป็นอิสระจากการตระหนักรู้ในสิ่งที่ไร้ประโยชน์ต่างๆ
ใช้พลังควบคุมนี้ตลอดทั้งวัน ควบคุมจิตใจและสติปัญญาของลูกด้วยเบรกที่มีพลังนี้
ลูกควรจะสามารถเพ่งรวมจิตใจและสติปัญญาของลูกเมื่อใดก็ตามที่ลูกต้องการภายในหนึ่งวินาที