05.09.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน สัญญาของลูกคือลูกจะจดพ่อต่อไปจนกว่าลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
และลูกจะรักพ่อเพียงผู้เดียวเท่านั้น
คำถาม:
เมื่อเห็นเวลา
ลูกที่รู้คิดจะทำความเพียรพยายามอะไร?
คำตอบ:
ในเวลาสุดท้าย
เมื่อลูกออกจากร่างของลูก ควรมีเพียงการจดจำระลึกถึงบาบาเท่านั้น
ไม่มีสิ่งอื่นใดที่ควรจดจำ
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปลูกๆที่รู้คิดจะเฝ้าแต่เพียรพยายามเช่นนี้เพราะลูกจะต้องอยู่เหนือบ่วงกรรมก่อนที่ลูกจะกลับบ้าน
สำหรับสิ่งนี้จงเฝ้าแต่ขจัดความผูกพันยึดมั่นที่มีต่อหนังเก่าของลูก:
เวลานี้ฉันกำลังจะไปหาบาบา
เพลง:
ท่านจะไม่แยกจากเราและเราจะไม่สัมผัสกับความทุกข์
โอมชานติ
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายให้แก่ลูกๆ และลูกๆ ให้สัญญากับพ่อไม่มีขีดจำกัด: บาบา
เราเป็นของท่าน จนกว่าจะถึงเวลาสุดท้าย จนกว่าเราจะไปถึงดินแดนแห่งความสงบ
บาปของหลายชาติเกิดบนศีรษะของเราจะถูกเผาไปด้วยการจดจำระลึกถึงท่าน
สิ่งนี้ถูกเรียกว่าไฟของโยคะ ไม่มีวิธีอื่นใด
เพียงท่านผู้เดียวเท่านั้นที่ถูกเรียกว่าผู้ชำระให้บริสุทธิ์และศรี ศรี 108
จักกัดกูรู ท่านเพียงผู้เดียวคือพ่อของโลก ครูของโลกและกูรูของโลก
มีเพียงพ่อผู้เดียวที่ให้ความรู้ของตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้าง
นี่คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์ เป็นไปไม่ได้แม้แต่คนเดียวในโลกนี้ที่จะมีความบริสุทธิ์
พ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ลูกได้กลายเป็นลูกๆของท่าน ลูกกำลังเรียนรู้วิธีที่จะทำให้โลกบริสุทธิ์
ชีวาจะต้องถูกวางไว้เหนือตรีมูรติอย่างแน่นอน ลูกต้องเขียนด้วยเช่นกันว่า:
อำนาจในการปกครองของเทพเป็นสิทธิ์โดยกำเนิดของลูก สิ่งนั้นเกิดขึ้นเวลานี้
ในยุคบรรจบพบกันของวงจรเช่นกัน
ถ้าไม่มีการเขียนไว้อย่างชัดเจนผู้คนจะไม่สามารถเข้าใจสิ่งใดได้
และอีกประการหนึ่งคือเมื่อพวกเขาอ่านชื่อ “บราห์มา กุมารี” จำเป็นจะต้องใช้คำว่า “ประชาบิดา”
ในนั้นด้วยเช่นกันอย่างแน่นอน เพราะผู้คนมากมายมีชื่อว่าบราห์มา ลูกจะต้องเขียนว่า
ประชาบิดา บราห์มา กุมารี อิศวริยา วิศวะ วิทยาลัย
ลูกรู้ว่าพ่อเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่จะเปลี่ยนแปลงโลกที่เป็นเช่นเปลี่ยนหินในเวลานี้ให้กลายเป็นโลกที่บริสุทธิ์และสูงส่ง
เวลานี้ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่บริสุทธิ์
ทุกคนยังคงต่อสู้และหมิ่นประมาทกันและกันต่อไป
พวกเขาแม้กระทั่งพูดว่าพ่ออวตารมาเป็นปลาและจระเข้
พวกเขาไม่แม้แต่จะเข้าใจว่าการอวตารคืออะไร การอวตารเป็นเพียงผู้เดียวนี้เท่านั้น
ท่านเข้ามาในร่างด้วยวิธีที่ละเอียดอ่อนและชำระโลกให้บริสุทธิ์
ดวงวิญญาณอื่นทั้งหมดเข้ามาในร่างกายของตนเอง แต่ผู้เดียวนี้ไม่มีร่างกายของท่านเอง
อย่างไรก็ตามท่านเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ ดังนั้น ท่านให้ความรู้นี้อย่างไร?
ท่านต้องการร่างกาย ไม่มีใครรู้สิ่งเหล่านี้นอกจากลูก
นี่เป็นการแสดงความกล้าหาญที่จะอยู่บ้านกับครอบครัวของลูกและกลับมาบริสุทธิ์
การเป็นมหาวีระหมายถึงการแสดงความกล้าหาญ
ต้องใช้ความกล้าหาญอย่างมากในการฝึกปฏิบัติในสิ่งที่ซันยาสซีไม่สามารถบรรลุได้
พ่อให้ศรีมัทแก่ลูกที่จะอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกและใช้ชีวิตอย่างบริสุทธิ์เช่นดอกบัว
และแล้วเมื่อนั้นลูกจะสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้
ไม่เช่นนั้นลูกจะได้รับอาณาจักรของโลกได้อย่างไร?
นี่คือการศึกษาที่จะกลายเป็นนารายณ์จากมนุษย์ธรรมดา นี่คือพาทชาลา
ผู้คนมากมายศึกษาที่นี่ เหตุนี้เองจึงมีการเขียนว่า: มหาวิทยาลัยทางจิตของโลก
นี่เป็นคำที่ถูกต้องอย่างที่สุด
ลูกชาวบารัตรู้ว่าเป็นเพียงเรื่องของเมื่อวานเท่านั้นเมื่อเราเป็นนายของโลก
แม้กระทั่งเวลานี้ก็มีการสร้างวัดให้กับราเด้และกฤษณะและลักษมีและนารายณ์เรื่อยๆ
บางคนแม้กระทั่งสร้างวัดให้กับมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์
ตั้งแต่ยุคทองแดงเป็นต้นมามีเพียงมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์เท่านั้น
มีความแตกต่างอย่างมากมายระหว่างการสร้างวัดให้แก่ชีวาและเทพกับการสร้างวัดให้แก่มนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์
พวกเขาไม่ใช่เทพ ดังนั้นพ่อพูดว่าลูกต้องไตร่ตรองสิ่งเหล่านี้เป็นอย่างดี
บาบาอธิบายในแต่ละวันว่าต้องมีการเปลี่ยนการเขียนอย่างไร ลูกต้องไม่ถามว่า: “ทำไมไม่ทำเช่นนั้นในตอนแรก?”
ลูกต้องไม่ถามว่า “ทำไมถึงไม่ได้อธิบายความหมายของ มานมานะบาฟ
ให้แก่เราในตอนเริ่มต้น?” โอ้!
แต่ในตอนต้นลูกจะไม่สามารถอยู่ในความทรงจำระลึกถึงเช่นนี้ได้
มีลูกน้อยมากที่สามารถตอบสนองทุกสิ่งได้อย่างถูกต้อง
ครูสามารถทำอะไรได้หากไม่ได้อยู่ในโชคของลูกที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง?
ท่านจะไม่ทำให้ลูกสูงส่งเพียงแค่ด้วยการให้พรลูก
ลูกแต่ละคนต้องตรวจสอบตนเองเพื่อดูว่าลูกทำงานรับใช้ประเภทใด
ลูกควรไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้อย่างสม่ำเสมอ รูปภาพของ “ใครคือพระเจ้าแห่งกีตะ?”
คือรูปภาพหลัก พระเจ้านั้นไม่มีตัวตน
ท่านไม่สามารถพูดอะไรได้หากไม่มีร่างของบราห์มา
ท่านเข้ามาในร่างของบราห์มาในยุคบรรจบพบกัน ทำไมจึงมีบราห์มา วิษณุและชางก้าอีก?
ต้องมีชีวประวัติของท่าน ไม่มีใครรู้สิ่งใด พวกเขาพูดถึงบราห์มา: “ไปหาบราห์มาที่มี
100 แขน!” หรือ “ไปหาบราห์มาที่มี 1000 แขน!”
มีการสร้างเรื่องราวเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีลูกมากมายของประชาบิดาบราห์มา
พวกเขามาที่นี่เพื่อกลับมาบริสุทธิ์ พวกเขาเคยกลับมาไม่บริสุทธิ์มาชาติแล้วชาติเล่า
เวลานี้ลูกจะต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
ลูกได้รับศรีมัทเพื่อจดจำพ่อเพียงผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอ
แม้กระทั่งเวลานี้ลูกบางคนยังไม่สามารถเข้าใจว่าเราจะจดจำบาบาได้อย่างไร
พวกเขากลับมาสับสน ถ้าหลังจากเป็นของพ่อแล้วลูกไม่กลับมาเอาชนะบาป
บาปของลูกจะไม่ถูกตัดออกไป
หรือหากลูกไม่อยู่ในการจาริกแสวงบุญของการจดจำระลึกถึงแล้วลูกจะได้รับสถานภาพอะไร?
ถึงแม้ว่าลูกอาจจะอุทิศตนแต่สิ่งนั้นจะมีประโยชน์อะไร?
จนกว่าลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญและทำให้ผู้อื่นกลายเป็นสิ่งนั้นไม่เช่นนั้นแล้วลูกจะไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้
ยิ่งลูกจดจำพ่อน้อยเท่าไรลูกก็จะได้รับสถานภาพที่ต่ำลงมากเท่านั้น
และแล้วลูกจะกลับมามีมงกุฎสองชั้นได้อย่างไร?
ลูกจะลงมาช้ากว่าเล็กน้อยตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
อย่าได้คิดว่าเพราะว่าลูกอุทิศทุกสิ่งแล้วลูกจะได้รับมงกุฎสองชั้น ไม่เลย
ลูกจะกลายเป็นสาวใช้คนใช้ก่อนและแล้วลูกอาจจะได้รับบางสิ่งในตอนท้าย
หลายคนมีความหลงทะนงเพราะว่าพวกเขาได้อุทิศตนเองแล้ว
ลูกจะสามารถกลายเป็นอะไรได้ถ้าลูกไม่มีการจดจำระลึกถึง?
จะเป็นการดีกว่าที่จะกลายเป็นปวงประชาที่มั่งคั่งมากกว่าสาวใช้หรือคนใช้
สาวใช้และคนรับใช้จะไม่ได้รับอนุญาตให้นั่งชิงช้าและแกว่งไกวกับศรีกฤษณะ
สิ่งเหล่านี้คือเรื่องที่จะต้องทำความเข้าใจ ลูกต้องเพียรพยายามอย่างมากในสิ่งนี้
อย่าได้กลับมามีความสุขกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ: “ฉันก็จะกลายเป็นราชาเช่นกัน”
ในกรณีเช่นนั้นก็จะมีราชาเช่นนั้นมากมาย พ่อพูดว่า:
สิ่งแรกและสำคัญที่สุดคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
ผู้ที่คงอยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างดีมากจะสัมผัสกับความสุข
พ่ออธิบายว่าแต่ละดวงวิญญาณละจากร่างกายหนึ่งและรับอีกร่างกายหนึ่ง
ในยุคทองพวกเขาละทิ้งร่างกายของพวกเขาและรับอีกร่างหนึ่งในความสุขอย่างมาก
ที่นี่พวกเขาเริ่มร้องไห้ พวกเขาได้ลืมสิ่งต่างๆ ของยุคทองไปแล้ว
ที่นั่นพวกเขาสลัดร่างกายของพวกเขาเหมือนตัวอย่างของงูที่ให้ไว้
ลูกแต่ละคนรู้ว่าลูกคือดวงวิญญาณและร่างเก่าของลูกนั้นจะต้องสลัดทิ้ง ลูกๆ
ที่รู้คิดผู้ที่อยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อต้องการออกจากร่างกายของเขาในการจดจำระลึกถึงพ่อและแล้วไปและพบพ่อ
ไม่มีมนุษย์คนใดรู้ว่าเขาสามารถพบพ่อได้อย่างไร ลูกๆ ได้พบวิธีแล้ว
เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายาม ลูกได้ตายในขณะที่มีชีวิตอยู่
แต่ลูกดวงวิญญาณต้องกลับมาบริสุทธิ์ก่อน
ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์และแล้วก็สลัดร่างกายเก่าของลูกและกลับบ้าน
ลูกรู้สึกว่าลูกจะสลัดร่างกายของลูกทันทีที่ลูกไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
อย่างไรก็ตามเมื่อลูกไปถึงสภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
ร่างกายของลูกจะถูกสลัดออกโดยอัตโนมัติ “เวลานี้ฉันเพียงแค่ต้องการไปและอยู่กับบาบา”
ราวกับว่าไม่พอใจต่อร่างกายเก่านี้ งูไม่ชอบต่อหนังเก่าของมัน หนังใหม่ของลูก(ร่างกาย)กำลังได้รับการตระเตรียม
แต่จะยังไม่พร้อมจนกว่าลูกจะถึงสภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
นี่จะเป็นสภาพสุดท้ายของลูก “เท่านั้นเอง!” เวลานี้เรากำลังกลับบ้าน
ในเวลานั้นทุกสิ่งจะถูกเตรียมสำหรับสงครามอย่างสมบูรณ์
ทุกสิ่งสำหรับการทำลายล้างขึ้นอยู่กับสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
ในเวลาสุดท้ายลูกทั้งหมดจะถึงสภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมของลูกตามลำดับกันไป
มีคุณประโยชน์อย่างมาก ลูกกำลังกลับมาเป็นนายของโลก
ดังนั้นลูกควรจดจำพ่อเป็นอย่างมาก ลูกจะเห็นหลายคนปรากฏตัวขึ้น
ซึ่งขณะที่กำลังนั่งและเคลื่อนไหวไปมาจะจดจำระลึกถึงพ่ออย่างสม่ำเสมอ
ความตายกำลังยืนอยู่เบื้องหน้า
ในหนังสือพิมพ์พวกเขาพูดราวกับว่าสงครามกำลังจะเกิดขึ้นในขณะนี้
เมื่อสงครามที่ใหญ่โตเกิดขึ้นลูกระเบิดเหล่านั้นก็จะถูกปล่อยออกไปด้วยเช่นกัน
มันใช้เวลาไม่นาน ลูกๆ ที่รู้คิดเข้าใจทุกสิ่ง แต่ผู้ที่ไม่รู้คิดจะไม่เข้าใจสิ่งใด
พวกเขาไม่ซึมซับความรู้ใดๆนี้เลย แม้ว่าพวกเขาพูดอยู่เรื่อยๆว่า “ใช่ ใช่”
พวกเขาก็ไม่ได้เข้าใจอะไรเลย พวกเขาไม่ได้อยู่ในการจดจำระลึกถึง
ผู้ที่อยู่อย่างมีสำนึกเป็นร่างกายและเฝ้าแต่จดจำโลกนี้จะสามารถเข้าใจสิ่งใดได้อย่างไร?
เวลานี้พ่อพูดว่า: จงกลับมามีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณ! ลูกต้องลืมร่างกายของลูก
ในเวลาสุดท้ายลูกจะพยายามทำสิ่งนี้เป็นอย่างมาก แต่ลูกไม่เข้าใจอะไรเลยในตอนนี้
ในเวลาสุดท้ายจะสำนึกผิดอย่างมาก บาบาก็จะให้นิมิตแก่ลูกด้วยเช่นกัน:
เหล่านี่คือบาปที่ลูกได้ทำไว้ เวลานี้จงสัมผัสกับการถูกลงโทษสำหรับบาปเหล่านั้น!
เวลานี้จงดูสถานภาพของลูกด้วยเช่นกัน ลูกได้รับนิมิตในตอนเริ่มต้น
จะมีนิมิตเช่นนั้นในเวลาสุดท้ายด้วย พ่อพูดว่า: อย่าได้เสียเกียรติยศของลูก
เพียรพยายามที่จะกลับมาไม่ว่างเว้นในการศึกษานี้
พิจารณาตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ
ท่านผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ไม่มีใครอื่นในโลกสามารถเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้ เหล่านี้คือคำสอนของพระเจ้าชีวา
มีคำกล่าวว่าผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์สำหรับทุกคนและผู้ชำระให้บริสุทธิ์มีเพียงผู้เดียวเท่านั้น
ทุกคนจดจำท่านเพียงผู้เดียวเท่านั้น
อย่างไรก็ตามเมื่อลูกพิจารณาตนเองก่อนว่าเป็นดวงวิญญาณ เป็นจุด
ลูกจึงสามารถจดจำระลึกถึงพ่อได้ ลูกรู้ว่าบทบาทของ 84
ชาติเกิดถูกบันทึกไว้ในลูกแต่ละดวงวิญญาณ ที่จะไม่เคยถูกทำลาย
การเข้าใจสิ่งนี้ไม่เหมือนกับการไปบ้านป้าของลูก!
เพราะว่าลูกลืมสิ่งนี้ลูกจึงไม่สามารถอธิบายให้คนอื่นได้
สำนึกของการเป็นร่างได้ฆ่าทุกคนอย่างสมบูรณ์ โลกนี้ได้กลายเป็นดินแดนแห่งความตาย
ทุกคนยังคงประสบกับความตายก่อนวัยอันควรต่อไป
ไม่มีความแตกต่างระหว่างวิธีที่มนุษย์ตายและวิธีที่นกและสัตว์ตาย
ลักษมีและนารายณ์เป็นนายของดินแดนแห่งความอมตะ ไม่มีการตายก่อนวัยอันควรที่นั่น
ไม่มีความทุกข์ใดที่นั่น ที่นี่เมื่อมีความทุกข์ พวกเขาก็ฆ่าตัวตาย
พวกเขานำความตายก่อนวัยอันควรมาสู่ตัวเอง จุดหมายปลายทางนี้สูงมาก
เพื่อที่ลูกจะไม่มีสายตาอาชญากรจำเป็นต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมาก
การประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงเช่นนั้นไม่เหมือนการไปบ้านป้าของลูก!
จำเป็นต้องมีความกล้าหาญอย่างมาก มิฉะนั้นลูกจะกลับมารู้สึกกลัวกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ
ถ้ามีคนที่มีสายตาไม่บริสุทธิ์ดึงดันเข้ามาและแตะต้องตัวลูก ใช้ไม้แล้วไล่เขาไป!
ลูกต้องไม่เป็นคนขี้ขลาด “กองทัพชีพชัคตีพันดาบ”
ได้เป็นที่จดจำกันมาสำหรับการเปิดประตูไปสู่สวรรค์
ชื่อของลูกได้รับการประกาศเกียรติคุณ ดังนั้นลูกต้องแสดงความกล้าหาญให้มากขนาดนั้น
พลังนั้นจะเข้ามาในลูกเมื่อลูกจดจำพ่อผู้ทรงอำนาจ
ลูกต้องพิจารณาตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
เพียงด้วยไฟของการการจดจำระลึกถึงนี้เท่านั้นที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
และแล้วลูกจะกลายเป็นราชาผู้ที่มีชัยชนะเหนือการกระทำบาป
ความเพียรพยายามอยู่ในการจดจำระลึกถึง ผู้ที่ทำบางสิ่งก็จะได้รับรางวัลของสิ่งนั้น
ลูกต้องเตือนผู้อื่นด้วยเช่นกัน
เรือของลูกจะข้ามฟากไปด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
การศึกษาไม่ถูกเรียกว่าการจาริกแสวงบุญ
การจาริกแสวงบุญนั้นเป็นไปทางร่างกายในขณะที่การจาริกแสวงบุญนี้เป็นไปทางจิต
ลูกจะกลับบ้านโดยตรงไปยังดินแดนแห่งความสงบ พ่ออยู่ที่บ้านด้วย
ในขณะที่จดจำระลึกถึงพ่อลูกจะไปถึงบ้าน ทุกคนต้องเล่นบทบาทของเขาที่นี่
ละครนี้ดำเนินต่อไปชั่วนิรันดร์ พ่อยังคงอธิบายให้แก่ลูกต่อไปว่า: สิ่งแรกจดจำพ่อ
และสิ่งที่สองกลับมาบริสุทธิ์และสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
ยิ่งลูกทำงานรับใช้มากเท่าไร สถานภาพของลูกก็จะยิ่งสูงขึ้นมากเท่านั้น
ลูกจะต้องกลายเป็นผู้ให้คุณประโยชน์อย่างแน่นอน อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
จดจำไว้เสมอว่าพ่อผู้ทรงอำนาจอยู่กับลูก เมื่อลูกมีความตระหนักรู้นี้
พลังจะเข้ามาในลูกและบาปของลูกจะถูกเผาไป ชื่อ “กองทัพชีพชัคตีพันดาบ” เป็นที่จดจำ
ดังนั้นจงแสดงความกล้าหาญมากขนาดนั้น อย่ากลายเป็นคนขี้ขลาด
2.
เมื่อลูกตายขณะที่มีชีวิตอยู่ ลูกไม่ควรมีความหลงทะนงในการอุทิศตนเอง จงอุทิศตนเอง
กลายเป็นดวงวิญญาณบุญและทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกัน
มีคุณประโยชน์ในสิ่งนี้เท่านั้น
พร:
ขอให้ลูกสอบผ่านด้วยเกียรตินิยมด้วยการทำให้รากฐานของลูกแข็งแกร่งด้วยสภาพของการเป็นอิสระจากอุปสรรคของลูก
เนื่องจากลูกบางคนมีสภาพที่เป็นอิสระจากอุปสรรคเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน
พวกเขาจึงมีรากฐานที่แข็งแกร่ง
พวกเขามีพลังในตัวเองและทำให้คนอื่นมีพลังด้วยเช่นกัน
ดวงวิญญาณผู้ที่มีพลังและปราศจากอุปสรรคเป็นระยะเวลาที่ยาวนานก็จะสามารถปราศจากอุปสรรคในเวลาสุดท้ายด้วยเช่นกันและจะสอบผ่านด้วยเกียรตินิยมและไปสู่กลุ่มแรก
ดังนั้นจงมีเป้าหมายที่จะได้สัมผัสกับสภาพที่ปราศจากอุปสรรคเป็นระยะเวลาที่ยาวนานอย่างสม่ำเสมอ
คติพจน์:
เมื่อลูกมีความรู้สึกที่จะยกระดับทุกดวงวิญญาณอย่างสม่ำเสมอและมีความปรารถนาดีสำหรับพวกเขาแล้วลูกจะได้รับพรอย่างต่อเนื่องโดยอัตโนมัติ
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
เวลานี้จุดไฟแห่งความรักและทำให้โยคะของลูกเป็นภูเขาไฟ
โยคะหมายถึงพลังแห่งความเงียบ
พลังแห่งความเงียบนี้สามารถเปลี่ยนแปลงตัวลูกเองและผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย
วัตถุธาตุต่างๆ รวมถึงดวงวิญญาณจะถูกเปลี่ยนแปลงด้วยพลังนี้
ลูกเปลี่ยนแปลงดวงวิญญาณโดยการให้บทเรียนด้วยคำพูดแก่พวกเขา
แต่เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงวัตถุธาตุ ลูกต้องการพลังแห่งความเงียบ
ลูกต้องใช้พลังของโยคะ