14.11.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เพื่อที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
คงอยู่อย่างซาบซึ้งในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง นี่คือตะแลงแกงทางจิต
สติปัญญาของลูกควรผูกติดอยู่กับบ้านของลูก
คำถาม:
อะไรคือสิ่งชี้บอกของผู้ที่สติปัญญาของเขาไม่สามารถซึมซับความรู้นี้ได้?
คำตอบ:
พวกเขาไม่พอใจกับเรื่องเล็กน้อยที่ไม่เป็นสาระ
ยิ่งสติปัญญาของใครบางคนสามารถซึมซับความรู้นี้ได้มากเท่าไหร่
เขาก็จะยิ่งสัมผัสกับความสุขมากขึ้นเท่านั้น
เมื่อสติปัญญาของลูกมีความรู้ว่าเวลานี้โลกนี้ต้องล่มสลายและจะมีการสูญเสียผ่านสิ่งนั้น
ลูกจะไม่เคยกลับมาขุ่นมัว ลูกจะอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวาน ลูกๆ
เข้าใจว่าพระเจ้านั้นถูกเรียกว่าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
โยคะของสติปัญญาของดวงวิญญาณควรตรงไปที่บ้าน อย่างไรก็ตาม
ไม่มีมนุษย์แม้แต่คนเดียวในโลกที่สติปัญญาของพวกเขาตระหนักถึงสิ่งนี้
แม้แต่ซันยาสซีก็ไม่ได้พิจารณาธาตุบราห์มว่าเป็นบ้านของพวกเขา
พวกเขาพูดว่าพวกเขาต้องการที่จะหลอมรวมเข้าไปในธาตุบราห์ม
และนั่นก็ไม่สามารถเป็นบ้านได้ ลูกผู้อาศัยอยู่ในบ้าน
สติปัญญาของลูกๆควรอยู่ที่นั่น เช่นที่ผู้คนนั้นถูกแขวนอยู่บนตะแลงแกง
ดังนั้นเวลานี้ลูกกำลังปีนขึ้นไปบนตะแลงแกงทางจิตเช่นกัน
ภายในลูกนั้นตระหนักว่าพ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใดได้มาและพาลูกไปยังบ้านที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
เวลานี้เราต้องกลับบ้าน
บาบาที่สูงสุดเหนือสิ่งใดกำลังทำให้เราสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ในอาณาจักรของราวันทั้งหมดนั้นตกต่ำ
ผู้คนเหล่านั้นสูงส่งในขณะที่ผู้คนเหล่านี้ตกต่ำ
พวกเขาไม่ได้ตระหนักถึงการเป็นผู้สูงสุด
แม้แต่ผู้ที่อยู่สูงสุดก็ยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับผู้ที่ต่ำที่สุด
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าเพียงพระเจ้าเดียวเท่านั้นที่ถูกเรียกว่าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
สติปัญญาของลูกขึ้นไปเบื้องบน ท่านคือผู้อาศัยของสถานที่สูงสุด (พารามดาม)
ไม่มีใครเข้าใจว่าเราดวงวิญญาณเป็นผู้อาศัยของสถานที่นั้นด้วยเช่นกัน
เรามาที่นี่เพียงเพื่อเล่นบทบาทของเรา สิ่งนี้ไม่ได้เข้าไปสู่ความคิดของใคร
พวกเขายังคงข้องแวะในธุรกิจของพวกเขาเอง เวลานี้พ่ออธิบาย:
ลูกจะกลายเป็นผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดเมื่อลูกอยู่อย่างซาบซึ้งในการจาริกแสวงบุญเห่งการทรงจำระลึกถึง
เป็นไปด้วยการมีการจดจำระลึกถึงที่ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
ลูกต้องไม่ลืมความรู้นี้ที่ลูกได้รับการสอนอยู่
แม้แต่เด็กเล็กๆก็สามารถถ่ายทอดความรู้ได้ อย่างไรก็ตามเด็กๆ
จะไม่เข้าใจประเด็นของโยคะ เด็กๆ
มากมายไม่สามารถเข้าใจการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงได้อย่างสมบูรณ์
เรากำลังไปสูงมาก! มีโลกที่ไม่มีตัวตน อาณาเขตที่ละเอียดอ่อน และโลกที่มีตัวตน
วัตถุธาตุทั้งห้านั้นคงอยู่ที่นี่
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนหรือในโลกที่ไม่มีตัวตน
มีเพียงพ่อเท่านั้นที่ให้ความรู้นี้และเหตุนี้เองท่านจึงถูกเรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้
ผู้คนเชื่อว่าการศึกษาคัมภีร์มากมายฯลฯคือความรู้ พวกเขาหาเงินได้มากมาย
ผู้ที่อ่านคัมภีร์ก็ได้รับความเคารพอย่างมาก
อย่างไรก็ตามเวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าไม่มีความยิ่งใหญ่ใดในนั้น
มีเพียงพระเจ้าผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ผ่านท่านที่เรากลายเป็นผู้ปกครองสวรรค์ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
สวรรค์คืออะไรและนรกคืออะไร? วงจรของ 84 ชาติเกิดนั้นหมุนไปอย่างไร?
ไม่มีใครในโลกนอกจากลูกที่รู้สิ่งนี้ พวกเขาเพียงแค่พูดว่าทั้งหมดนี้คือจินตนาการ
ลูกต้องเข้าใจว่าผู้คนเช่นนั้นไม่ได้เป็นของสกุลนี้ ลูกต้องไม่กลับมาท้อแท้
เป็นที่เข้าใจว่ามันไม่ได้อยู่ในบทบาทของพวกเขา
และดังนั้นพวกเขาจะไม่สามารถเข้าใจอะไรได้เลย
เวลานี้ลูกๆตั้งศีรษะของลูกตรงและสูงมาก
เมื่อลูกอยู่ในโลกที่สูงสุดลูกจะไม่ตระหนักถึงโลกที่ต่ำที่สุด
ผู้คนของโลกที่ต่ำที่สุดจะไม่รู้จักผู้คนที่เป็นของโลกที่สูงสุด
นั่นถูกเรียกว่าสวรรค์ แม้ว่าผู้คนในต่างประเทศจะไม่สามารถไปสวรรค์ได้
พวกเขาก็ยังกล่าวถึงชื่อสวรรค์และดินแดนสุขาวดี
ผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามพูดถึงบาฮิสต์ (สวรรค์)
แต่พวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขาจะไปที่นั่นได้อย่างไร
เวลานี้ลูกได้รับความเข้าใจอย่างมากมาย
พ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใดกำลังให้ความรู้นี้มากมายแก่เรา
ละครนี้ถูกสร้างขึ้นมาในวิธีที่มหัศจรรย์
ผู้คนที่ไม่เข้าใจความลับของละครนี้ก็พูดว่านี่คือจินตนาการ
ลูกๆรู้ว่านี่คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์ เหตุนี้เองผู้คนจึงเรียกหา “โอ้
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้โปรดมาและทำให้เราบริสุทธิ์” พ่อพูดว่า:
ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยทุก 5,000 ปี โลกเก่าต้องกลับมาใหม่และเหตุนี้เองที่พ่อต้องมา
พ่อมาในทุกวงจรและทำให้ลูกๆนั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด
ผู้ที่บริสุทธิ์นั้นก็กล่าวได้ว่าเป็นผู้ที่สูงสุดและผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ก็กล่าวได้ว่าผู้ที่ต่ำสุด
โลกนี้เคยใหม่และบริสุทธิ์ เวลานี้ไม่บริสุทธิ์
ลูกเข้าใจสิ่งเหล่านี้ตามลำดับกันไปด้วยเช่นกัน
ผู้ที่เก็บสิ่งเหล่านี้ไว้ในสติปัญญาก็สามารถที่จะอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
หากสิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของพวกเขาและแล้วเมื่อบางคนพูดบางสิ่งหรือมีการสูญเสียบางสิ่งพวกเขาก็จะกลับมาขุ่นมัว
บาบาพูดว่า: โลกที่ตกต่ำนี้เวลานี้ต้องสิ้นสุดลง นี่คือโลกเก่า
ผู้คนนั้นกลับมาตกต่ำอย่างมาก แต่ไม่มีใครคิดว่าตนเองตกต่ำ
ผู้เลื่อมใสศรัทธาก้มศีรษะของเขาเสมอ ลูกไม่ก้มศีรษะของลูกให้กับบางคนที่ตกต่ำ
ลูกก้มศีรษะของลูกให้กับคนที่บริสุทธิ์ ลูกไม่เคยทำเช่นนั้นในยุคทอง
เพียงผู้เลื่อมใสศรัทธาเท่านั้นที่ทำเช่นนั้น
พ่อไม่ได้บอกให้ลูกเดินไปด้วยการก้มศีรษะของลูก ไม่เลย นี่คือการศึกษาเล่าเรียน
ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนในมหาวิทยาลัยของพระเจ้าผู้เป็นพ่อนี้
และดังนั้นลูกควรมีความซาบชึ้งอย่างมาก!
มันไม่ควรจะเป็นเช่นนั้นที่ลูกมีประสบการณ์ของความซาบซึ้งขณะอยู่ที่มหาวิทยาลัยและความซาบซึ้งก็หายไปเมื่อลูกกลับถึงบ้าน
ลูกควรมีความซาบซึ้งนี้ที่บ้านเช่นกัน ที่นี่ลูกๆ รู้ว่าชีพบาบากำลังสอนลูก
ผู้นี้พูดว่า: ฉันไม่ใช่มหาสมุทรแห่งความรู้ บาบานี้ใม่ใช่มหาสมุทรแห่งความรู้
แม่น้ำปรากฏออกมาจากมหาสมุทร
มีเพียงมหาสมุทรเดียวและพรหมบุตรเป็นแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุด
เรือเดินสมุทรที่ใหญ่โตมากมาที่นี่ มีแม่น้ำมากมายในที่อื่นๆเช่นกัน
ที่นี่เท่านั้นที่พวกเขาพูดถึงคงคาผู้ชำระให้บริสุทธิ์
พวกเขาไม่เคยพูดเช่นนี้ถึงแม่น้ำอื่นใดในต่างแดน
หากแม่น้ำเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์และแล้วจะไม่มีความจำเป็นเลยที่จะต้องรับกูรู
ผู้คนล้มลุกคลุกคลานอย่างมากมายในการไปที่แม่น้ำและทะเลสาบ!
ในบางแห่งทะเลสาบนั้นสกปรกมาก อย่าได้ถามเลย!
พวกเขาได้เอาทรายปนโคลนจากที่นั่นและมาถูตัวเอง
เวลานี้สิ่งนี้ได้เข้าไปสู่สติปัญญาของลูกแล้วว่าทั้งหมดเหล่านั้นเป็นวิธีที่จะตกต่ำลงมา
ผู้คนเหล่านั้นไปที่นั่นด้วยความรักมากมาย
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าดวงตาของลูกได้เปิดขึ้นมาแล้วด้วยความรู้นี้
ดวงตาที่สามของความรู้ของลูกเวลานี้ถูกเปิดขึ้นแล้ว
เมื่อดวงวิญญาณได้รับดวงตาที่สามแล้วเขาจะถูกเรียกว่าตรีกาลดาร์ชิ
ดวงวิญญาณนั้นมีความรู้ของรูปกาลเวลาทั้งสาม ดวงวิญญาณเป็นเพียงจุด
ลูกจะสามารถแสดงให้เห็นดวงวิญญาณด้วยดวงตาได้อย่างไร?
เรื่องทั้งหมดเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ
เมื่อลูกมีดวงตาที่สามแห่งความรู้ลูกจะกลายเป็นตรีกาลดาร์ชิและตรีโลกนาถ
จากผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้าลูกได้กลายเป็นผู้ที่เชื่อในพระเจ้า
ก่อนหน้านี้ลูกไม่รู้จักผู้สร้างและไม่รู้จักตอนเริ่ม ตอนกลางหรือตอนจบของสิ่งสร้าง
ด้วยการมารู้ถึงตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบของสิ่งสร้างจากพ่อ
เวลานี้ลูกกำลังได้รับมรดกของความรู้นี้
มีประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ด้วยเช่นกันและมีบัญชีด้วย อัจชะ
หากลูกบางคนฉลาดเขาสามารถคิดคำนวณว่าเขาได้ใช้กี่ชาติเกิดและตามนั้นผู้คนของศาสนาอื่นๆ
ใช้กี่ชาติเกิด อย่างไรก็ตามพ่อพูดว่า: อย่าได้พยายามมากเกินไปในเรื่องเหล่านั้น
เวลาของลูกจะสูญเสียไปโดยไร้ประโยชน์ ที่นี่ลูกต้องลืมทุกสิ่ง
ไม่จำเป็นต้องพูดถึงสิ่งเหล่านั้น
ลูกให้ผู้อื่นตระหนักถึงพ่อผู้สร้างซึ่งไม่มีใครรู้จัก ชีพบาบามาในบารัตเท่านั้น
ท่านมาและทำบางสิ่งอย่างแน่นอน เหตุนี้เองพวกเขาจึงฉลองวันเกิดของท่าน
เนื่องจากคานธีและผู้ที่เคร่งศาสนาอื่นๆ เคยอยู่และจากไป
พวกเขาจึงได้ทำแสตมป์ของพวกเขา พวกเขาทำแสตมป์สำหรับการวางแผนครอบครัวด้วยเช่นกัน
เวลานี้ลูกมีความซาบซึ้งว่าลูกเป็นของรัฐบาลพันดาบ นี่คือรัฐบาลของบาบาผู้ทรงอำนาจ
นี่คือตราประจำตระกูลของลูก ไม่มีใครอื่นรู้จักตราประจำตระกูลนี้
ลูกเข้าใจว่าสติปัญูญาที่เต็มไปด้วยความรักในเวลาของการทำลายล้าง
เราจดจำระลึกถึงพ่ออย่างมาก ด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อเรามีน้ำตาแห่งความรัก “บาบาท่านขจัดความทุกข์ทั้งหมดของเราเป็นเวลาครึ่งวงจร”
ไม่จำเป็นต้องจดจำกูรูหรือเพื่อนหรือญาติมิตรใดๆฯลฯ เพียงแค่จดจำพ่อผู้เดียว
ช่วงเวลาเช้าตรู่นั้นดีมาก บาบานั่นเป็นความมหัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ของท่าน!
ท่านปลุกเราทุก 5000 ปี
มนุษย์ทั้งหมดกำลังหลับใหลอยู่ในความหลับใหลที่เป็นเช่นปีศาจของกุมภกัณฑ์
นั่นคือพวกเขาอยู่ในความมืดของความไม่รู้
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่านี่คือโยคะโบราณของบารัต
ทุกสิ่งอื่นที่พวกเขาสอนเช่นหฐโยคะฯลฯเป็นเพียงการออกกำลังกายเพื่อที่จะรักษาร่างกายให้มีสุขภาพที่ดี
เวลานี้ลูกมีความรู้ทั้งหมดนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกแล้วดังนั้นลูกจึงอยู่อย่างมีความสุข
ลูกมาที่นี่และลูกเข้าใจว่าบาบาทำให้ลูกสดชื่นขึ้นมาอย่างไร
บางคนกลับมาสดชื่นขึ้นแต่แล้วทันทีที่พวกเขาออกไปข้างนอกความซาบซึ้งนั้นก็จบสิ้นลง
สิ่งนี้ตามลำดับกันไป บาบาอธิบายว่า: นี่คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์ ผู้คนร้องเรียกหา “โอ้
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้โปรดมา” แต่พวกเขาไม่ได้พิจารณาว่าตนเองไม่บริสุทธิ์
เหตุนี้เองพวกเขาจึงไปล้างบาปของพวกเขาออกไป อย่างไรก็ตามไม่ใช่ร่างกายที่สะสมบาป
พ่อมาและชำระลูกให้บริสุทธิ์และพูดว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
เวลานี้ลูกได้รับความรู้นี้แล้ว บารัตเคยเป็นสวรรค์และเวลานี้เป็นนรก เวลานี้ลูกๆ
ได้อยู่ในยุคบรรจบพบกัน เมื่อใครบางคนตกลงไปสู่กิเลส
เขาก็สอบตกและดังนั้นจึงเป็นราวกับว่าเขาได้ตกลงไปในนรก
เขาตกจากชั้นห้าและแล้วต้องสัมผัสกับการถูกลงโทษ 100 เท่า ดังนั้นพ่ออธิบายว่า:
บารัตเคยสูงส่งมากและเวลานี้ตกต่ำมาก
เวลานี้ลูกกำลังกลับมาเป็นผู้ที่รู้คิดอย่างมาก มนุษย์นั้นไม่รู้คิดอย่างมาก
บาบาทำให้ลูกซาบซึ้งอย่างมากที่นี่
แต่ทันทีที่ลูกออกไปความซาบซึ้งนั้นก็ลดลงและความสุขก็บินหายไป
เมื่อนักเรียนสอบผ่านการสอบที่ยากความซาบซึ้งของเขาจะลดลงหรือไม่?
เขาศึกษาเล่าเรียนและสอบผ่านและกลายเป็นบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ดูสภาพของโลกในในเวลานี้!
พ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใดมาและสอนลูก ท่านไม่มีตัวตน
ลูกดวงวิญญาณก็ไม่มีตัวตนด้วยเช่นกัน ลูกมาที่นี่เพื่อเล่นบทบาทของลูก
เพียงพ่อเท่านั้นที่มาและอธิบายความลับของละคร
วงจรโลกนี้ถูกเรียกว่าละครด้วยเช่นกัน
เมื่อบางคนล้มป่วยในละครเหล่านั้นพวกเขาสามารถลาจากการแสดงนั้นได้
นี่คือการละเล่นที่ไม่มีขีดจำกัด สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆอย่างถูกต้อง
ลูกรู้ว่าลูกมาที่นี่เพื่อเล่นบทบาทของลูก เราเป็นนักแสดงที่ไม่มีขีดจำกัด
เรานำร่างกายมาใช้และเล่นบทบาท บาบามาแล้ว ทั้งหมดนี้ควรอยู่ในสติปัญญาของลูก
ละครที่ไม่มีขีดจำกัดควรอยู่ในสติปัญญาของลูก
ลูกได้รับอำนาจในการปกครองโลกที่ไม่มีขีดจำกัด
ดังนั้นลูกต้องทำความพยายามเป็นไปตามนั้นด้วย
ลูกอาจจะอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกแต่ลูกต้องอยู่อย่างบริสุทธิ์
มีผู้คนมากมายในต่างประเทศที่แต่งงานในวัยชราเพื่อเป็นเพื่อน
เพื่อให้ใครบางคนคอยดูแลพวกเขา และแล้วพวกเขาก็ทิ้งพินัยกรรมไว้
พวกเขาทิ้งบางสิ่งเพื่อคู่ชีวิตของพวกเขาและบางสิ่งเพื่อการกุศล
ไม่มีเรื่องของกิเลสที่นั่น
คู่รักและผู้เป็นที่รักนั้นไม่ได้อุทิศตัวเองต่อกันเพื่อกิเลส
พวกเขามีเพียงความรักทางร่างกาย ลูกคือคู่รักทางจิตและลูกจดจำผู้เป็นที่รักเดียว
มีผู้เป็นที่รักเดียวของลูกๆ ทั้งหมดของท่านผู้เป็นคู่รัก
ลูกทั้งหมดจดจำผู้เดียวนั้น ท่านสวยงามมาก! ดวงวิญญาณสวยงาม ท่านนั้นสวยงามตลอดกาล
เวลานี้ลูกกลายเป็นผู้ที่น่าเกลียดและดังนั้นท่านจึงเปลี่ยนลูกจากผู้ที่น่าเกลียดเป็นสวยงาม
ลูกรู้ว่าพ่อกำลังทำให้ลูกสวยงาม
ที่นี่มีผู้คนมากมายที่ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขากำลังนั่งที่นี่ด้วยความคิดอะไร
มันเหมือนกันในโรงเรียน ขณะที่นั่งอยู่ที่นั่น
สติปัญญาของเขาก็หันเหไปสู่ภาพยนตร์และเพื่อนหรือทิศทางอื่นๆ
เป็นเช่นเดียวกันที่ชุมนุมทางจิต มันก็เหมือนกับที่นี่เช่นกัน
สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของพวกเขา
และดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีประสบการณ์ของความซาบซึ้งนั้นและไม่สามารถซึมซับความรู้นี้หรือสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นซึมซับได้
ลูกสาวหลายคนมาและพวกเขาต้องการข้องแวะตัวเขาเองในงานรับใช้
แต่พวกเขานั้นก็มีลูกเล็กๆด้วย บาบาพูดว่า: จ้างสาวใช้ให้มาดูแลลูกๆของลูก
ลูกสามารถที่จะนำคุณประโยชน์ให้ผู้อื่นมากมาย
ถ้าลูกฉลาดทำไมตัวลูกเองถึงไม่ข้องแวะตัวลูกเองในการทำงานรับใช้ทางจิต?
จ้างสาวใช้ที่จะดูแลลูก 5 หรือ 6 คนของลูก เวลานี้เป็นรอบของผู้เป็นแม่
ลูกควรมีความซาบซึ้งอย่างมาก หากลูกไปข้างหน้า
สามีของลูกก็จะคิดว่าภรรยาของเขาได้ไปล้ำหน้าและแม้กระทั่งเอาชนะซันยาสซี
ลูกผู้เป็นแม่จะประกาศชื่อเสียงทั้งทางโลกและเหนือโลกอย่างแน่นอน อัจชะ
ถีงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทาจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ขจัดทุกสิ่งออกจากสติปัญญาของลูก
ไม่จำเป็นต้องฟังหรือถ่ายทอดสิ่งที่ไร้ประโยชน์ที่ทำให้เวลาของลูกเสียไป
2.
ในช่วงเวลาของการศึกษาเล่าเรียน ให้สติปัญญาของลูกเชื่อมต่อในโยคะกับพ่อผู้เดียว
สติปัญญาไม่ควรเร่รอนไปที่ใด รักษาความซาบซึ้งที่พ่อที่ไม่มีตัวตนกำลังสอนลูก
พร:
ขอให้ลูกรู้ถึงความยิ่งใหญ่ของลูกเองและการยกย่องของความสูงส่งยิ่งใหญ่ของลูกเหนือดวงวิญญาณอื่นทั้งหมด
คือผู้ที่ได้รับการกราบไหว้บูชาจากโลก
ในปัจจุบันลูกบราห์มินทุกคนสูงส่งยิ่งกว่าดวงวิญญาณอื่นทั้งหมดในโลก
ในอนาคตลูกจะได้รับการกราบไหว้บูชาจากโลก แม้ว่าทุกคนจะตามลำดับกันไป
แม้กระทั่งลูกปัดสุดท้ายก็ยิ่งใหญ่เบื้องหน้าโลก แม้กระทั่งเวลานี้
ดวงวิญญาณผู้เลื่อมใสศรัทธาก็วางลูกปัดของลูกประคำลูกสุดท้ายไว้ในดวงตาของพวกเขา
เพราะลูกๆทุกคนคือดวงดาวของดวงตาของบัพดาดาซึ่งเป็นเพชรพลอยแห่งแสง
ใครก็ตามที่มีศรัทธาที่พิจารณาว่าตัวเขาเองเป็นลูกของพ่อ
และผู้ที่กลายเป็นลูกของพ่อโดยตรงด้วยจิตใจและหัวใจที่แท้จริงของเขาก็จะได้รับพรหรือล็อตเตอรีที่จะกลับมายิ่งใหญ่และมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
คติพจน์:
เมื่อสภาพของลูกเต็มไปด้วยสมบัติที่มีค่าทั้งหมดอย่างสม่ำเสมอ ลูกจะอยู่อย่างพอใจ
และแล้วสถานการณ์ก็จะเปลี่ยนไป
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
เพิ่มการฝึกฝนสภาพปราศจากร่าง(ashariri and videhi)
หากบัพดาดาบอกให้ลูกออกจากบ้านของร่างกายของลูก ละทิ้งสภาพของสำนึกของการเป็นร่าง
และกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ไปเหนือโลกนี้ไปสู่บ้านที่แสนหวานของลูกโดยตรงในทันทีทันใด
ลูกจะสามารถไปที่นั่นได้ไหม? ลูกจะไม่เสียเวลาไปกับการต่อสู้ในสนามรบใช่ไหม?
ในขณะที่กลับมาปราศจากร่าง หากลูกใช้เวลาไปกับการต่อสู้
และแล้วลูกจะได้คะแนนเท่าไหร่ในข้อสอบสุดท้าย และลูกจะไปอยู่ในแผนกไหน?