16.09.25       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกคือไกด์ทางจิตวิญญาณ ลูกต้องแสดงหนทางไปสู่อาณาเขตแห่งความสงบแก่ทุกคน นั่นคือดินแดนแห่งความเป็นอมตะ

คำถาม:
ลูกๆ มีความซาบซึ้งอะไร และคำพูดใดเกี่ยวกับศรัทธาที่ลูกพูดบนพื้นฐานของความซาบซึ้งนั้น?

คำตอบ:
ลูกๆ มีความซาบซึ้งว่าลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ชาติแล้วชาติเล่าโดยการจดจำระลึกถึงพ่อ ลูกพูดด้วยความศรัทธาว่า ไม่ว่าอุปสรรคมากมายแค่ไหนเข้ามา อย่างแน่นอนสวรรค์กำลังจะถูกก่อตั้งขึ้น การก่อตั้งโลกใหม่นั้นและการทำลายล้างโลกเก่านี้กำลังจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน สิงนี้ถูกกำหนดไว้ในละคร ไม่มีเรื่องของความสงสัยเกี่ยวกับสิ่งนี้

โอมชานติ
พ่อทางจิตอธิบายแก่ลูกๆ ทางจิต ลูกรู้ว่าลูกคือดวงวิญญาณ และรู้ว่าเวลานี้ลูกได้กลายเป็นไกด์ทางจิต ลูกกลายเป็นสิ่งนี้และทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกัน ซึมซับสิ่งเหล่านี้อย่างดีมาก พายุของมายาทำให้ลูกลืมสิ่งเหล่านี้ ลูกควรคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ทุกเช้าและทุกคืน เราได้รับเพชรพลอยล้ำค่าเหล่านี้เพื่อชีวิตที่ล้ำค่าจากพ่อทางจิต ดังนั้นพ่อทางจิตอธิบายว่า: ลูกๆ เวลานี้ลูกได้กลายเป็นไกด์ทางจิตเพื่อที่จะแสดงหนทางสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น นี่คือเรื่องราวที่แท้จริงของความเป็นอมตะเพื่อการไปสู่ดินแดนแห่งความเป็นอมตะ ลูกกำลังกลับมาบริสุทธิ์เพื่อที่จะไปยังดินแดนแห่งความเป็นอมตะ ดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์และคดโกงจะสามารถไปยังดินแดนแห่งความเป็นอมตะได้อย่างไร? ผู้คนจาริกแสวงบุญไปยังอมาร์นาถ (เจ้าแห่งความเป็นอมตะ) สวรรค์ก็เรียกว่าดินแดนของเจ้าแห่งความเป็นอมตะด้วยเช่นกัน จะไม่ใช่เพียงเจ้าแห่งความเป็นอมตะที่อาศัยอยู่ที่นั่น ลูกดวงวิญญาณทั้งหมดก็กำลังจะไปยังดินแดนแห่งความเป็นอมตะ ดินแดนแห่งความเป็นอมตะ พารัมดัม(อาณาเขตสูงสุด)นั้นสำหรับดวงวิญญาณ แล้วลูกก็ไปยังดินแดนแห่งความเป็นอมตะและรับร่างกาย ใครพาลูกไปยังอาณาเขตของลูก? พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด พาดวงวิญญาณทั้งหมดกลับไปที่นั่น สถานที่นั้นถูกเรียกว่าดินแดนแห่งความเป็นอมตะเช่นกัน อย่างไรก็ตามชื่อที่ถูกต้องสำหรับสถานที่นั้นคือดินแดนแห่งความสงบ ทุกคนต้องไปที่นั่น ชะตากรรมของละครไม่สามารถขัดขวางได้ ปลูกฝังสิ่งนี้อย่างดีมากในสติปัญญาของลูก ก่อนอื่นพิจารณาตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณ พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดก็เป็นดวงวิญญาณเช่นกัน เป็นเพียงว่าท่านถูกเรียกว่าพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด และท่านกำลังอธิบายแก่เรา ท่านเพียงผู้เดียวคือมหาสมุทรแห่งความรู้และมหาสมุทรแห่งความบริสุทธิ์ เพื่อที่จะทำให้ลูกๆ บริสุทธิ์ เวลานี้ท่านให้ศรีมัทนี้แก่ลูก: จดจำพ่อเพียงผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอ และบาปของหลายต่อหลายชาติเกิดของลูกจะถูกตัดทิ้ง การจดจำระลึกถึงเรียกว่าโยคะ ลูกคือลูกๆ ดังนั้นลูกต้องจดจำพ่อ เพียงด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่เรือของลูกจะข้ามฟาก ลูกจะไปจากดินแดนแห่งยาพิษนี้สู่ดินแดนของชีวา และแล้วก็ไปสู่ดินแดนของวิษณุ เรากำลังศึกษาเล่าเรียนที่นี่เพื่อจะไปที่นั่น ไม่ใช่เพื่อที่นี่ ผู้ที่กลายเป็นราชาที่นี่กลายเป็นราชาเหล่านั้นโดยการให้ทานทรัพย์สมบัติ บางคนดูแลคนยากจนอย่างดีมาก บ้างก็สร้างโรงพยาบาลและบ้างก็สร้างธรรมศาลาฯลฯ คนอื่นเพียงแต่ให้ทานทรัพย์สมบัติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมูลจันด์ในซินด์เคยไปและให้ทานเงินแก่คนยากจน เขาเคยดูแลคนยากจนอย่างดีมาก มีผู้ให้ทานมากมายเช่นนั้น พวกเขาตื่นแต่เช้าตรู่และออกไปในตอนเช้าและนำอาหารไปให้ทานและแจกจ่ายให้กับคนยากจน ทุกวันนี้มีการโกงมากมาย การให้ทานควรให้กับผู้ที่มีค่า ผู้ให้ทานบางคนไม่แม้กระทั่งมีปัญญามากขนาดนั้น การให้ทานแก่ใครบางคนที่นั่งขอทานอยู่ข้างนอกไม่ใช่การให้ทานที่แท้จริง นั่นคือธุรกิจของพวกเขา ผู้ที่ให้ทานแก่คนยากจนจะได้รับสถานภาพที่ดี เวลานี้ลูกทั้งหมดคือไกด์ทางจิต เมื่อลูกเปิดนิทรรศการหรือพิพิธภัณฑ์ ลูกควรเขียนชื่อที่แสดงให้เห็นว่าลูกคือไกด์นำทางสู่สวรรค์หรือไกด์ไปสู่อาณาจักรของโลกใหม่ อย่างไรก็ตามมนุษย์ไม่เข้าใจสิ่งใด นี่คือป่าหนาม สวรรค์คือสวนดอกไม้ที่ซึ่งเทพอาศัยอยู่ ลูกๆควรมีความซาบซึ้งว่าลูกกำลังจะกลับมาบริสุทธิ์ชาติแล้วชาติเล่าด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ ลูกรู้ว่าไม่ว่าอุปสรรคมากมายแค่ไหนเข้ามา สวรรค์อย่างแน่นอนจะถูกสร้างขึ้น การก่อตั้งโลกใหม่และการทำลายล้างโลกเก่ากำลังจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้ในละครและไม่มีเรื่องของความสงสัยเกี่ยวกับสิ่งนี้ ลูกไม่ควรจะมีความสงสัยน้อยนิดที่สุดเกี่ยวกับสิ่งนี้ ทุกคนพูดว่า: โอ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์! พวกเขาพูดเป็นภาษาอังกฤษว่า: มาและปลดปล่อยเราจากความทุกข์ กิเลสทั้งห้าได้นำความทุกข์มาให้ นั่นคือโลกที่ปราศจากกิเลส ดินแดนแห่งความสุข เวลานี้ลูกๆต้องไปสวรรค์ ผู้คนคิดว่าสวรรค์นั้นอยู่เบื้องบน พวกเขาไม่รู้ว่าอาณาเขตแห่งการหลุดพ้นนั้นอยู่เบื้องบน พ่ออธิบายแก่ลูกว่าทุกคนต้องลงมาที่นี่เพื่อการหลุดพ้นในชีวิต ซึมซับสิ่งนี้อย่างดีมาก และเพียงไตร่ตรองความรู้นี้เท่านั้น นักเรียนที่บ้านก็เพียงแต่คิดเกี่ยวกับข้อสอบที่พวกเขาต้องทำให้เสร็จและส่ง และสิ่งอื่นๆที่พวกเขาต้องทำ ดังนั้นลูกๆ ต้องทำให้ดวงวิญญาณสาโทประธานเพื่อคุณประโยชน์ของลูกเอง ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์เพื่อที่จะไปยังดินแดนแห่งการหลุดพ้น แล้วด้วยการศึกษาความรู้นี้ลูกจะกลายเป็นเทพ ดวงวิญญาณพูดว่า: ฉันกำลังจะกลายเป็นทนายความจากคนธรรมดา ฉัน ดวงวิญญาณนี้กำลังจะกลายเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดจากคนธรรมดา เป็นดวงวิญญาณที่กลายเป็นเช่นนั้นด้วยร่างกายของเขา เมื่อร่างกายของเขาตาย ดวงวิญญาณนั้นก็ต้องเริ่มศึกษาใหม่อีกครั้ง เป็นลูกดวงวิญญาณที่ทำความเพียรพยายามที่จะกลายเป็นนายของโลก พ่อพูดว่า: จดจำอย่างดีว่าลูกคือดวงวิญญาณ เทพนั้นไม่ต้องถูกบอกสิ่งนี้ พวกเขาไม่ต้องอยู่ในการจดจำระลึกถึงเพราะพวกเขาบริสุทธิ์แล้ว พวกเขากำลังมีประสบการณ์ของผลรางวัลของพวกเขา พวกเขาไม่ได้ไม่บริสุทธิ์ที่พวกเขาต้องจดจำพ่อ ลูกดวงวิญญาณนั้นไม่บริสุทธิ์ เหตุนี้เองลูกจึงต้องจดจำพ่อ พวกเขาไม่จำเป็นต้องจดจำท่าน นี่คือละคร ไม่มีสองวันใดเหมือนกัน ละครนี้ดำเนินต่อไป แต่ละบทเฝ้าแต่เปลี่ยนแปลงวินาทีต่อวินาทีตลอดทั้งวัน ละครเฝ้าแต่ถูกถ่ายทำ พ่อพูดกับลูกๆว่า: อย่าได้หัวใจวายเกี่ยวกับสิ่งใด เหล่านี้เป็นประเด็นของความรู้นี้ ลูกอาจจะดำเนินธุรกิจของลูกต่อไปฯลฯ แต่จงทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสถานภาพที่สูงส่งในอนาคตด้วยเช่นกัน ลูกต้องอาศัยอยู่ในครัวเรือนของลูกกับครอบครัวของลูกด้วย กุมารียังไม่เริ่มออกเรือน ผู้ที่ครองเรือนคือใครบางคนที่มีครอบครัวและลูกๆฯลฯ พ่อสอนทุกคน: กึ่งกุมารีและกุมารีด้วย ผู้คนไม่เข้าใจความหมายของ “กึ่งกุมารี” มันคือ พวกเขามีเพียงร่างกายแค่ครึ่งเดียวหรือ? เวลานี้ลูกเข้าใจว่ากุมารีคือผู้ที่บริสุทธิ์ และกึ่งกุมารีคือผู้ที่กลับมาบริสุทธิ์หลังจากที่ไม่บริสุทธิ์ อนุสรณ์ของลูกถูกเก็บไว้ที่นี่ พ่ออธิบายแก่ลูกๆ ท่านกำลังสอนลูก ลูกเข้าใจว่าลูกคือดวงวิญญาณ และลูกรู้เกี่ยวกับโลกที่ไม่มีตัวตน ลูกรู้ว่าอาณาจักรสุริยวงศ์และจันทราวงศ์ถูกปกครองอย่างไรด้วยเช่นกัน และเหตุใดคันธนูและลูกศรจึงถูกแสดงว่าเป็นสัญลักษณ์ของนักรบ ไม่มีเรื่องของสงครามฯลฯ ไม่มีเรื่องของปีศาจหรือเรื่องของการลักขโมยใด ๆ ฯลฯ ไม่มีราวันเช่นนั้นที่ลักพาสีดา ดังนั้นพ่ออธิบายว่า: ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ลูกเข้าใจว่าลูกคือไกด์นำทางไปสู่สวรรค์ ไปสู่การหลุดพ้น และสู่การหลุดพ้นในชีวิต ผู้คนเหล่านั้นเป็นไกด์ทางร่างกาย ในขณะที่ลูกเป็นไกด์ทางจิต พวกเขาเป็นพราห์มยุคเหล็ก เวลานี้เราคือบราห์มินสังกัมยุค และกำลังศึกษาเลาเรียนเพื่อที่จะกลายเป็นผู้ที่สูงส่งที่สุด บาบาเฝ้าแต่อธิบายในวิธีต่างๆมากมาย ทั้งที่เป็นเช่นนั้นบางคนก็กลับมามีสำนึกเป็นร่างและก็ลืม ไม่มีความซาบซึ้งของการเป็นดวงวิญญาณ ผู้เป็นลูกของพ่อ ยิ่งลูกเฝ้าแต่อยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเพียงใด สำนึกที่เป็นร่างของลูกก็จะเฝ้าแต่ตัดขาดไป เฝ้าแต่ดูแลตนเอง ตรวจสอบตนเองว่า: สำนึกร่างกายของฉันได้ถูกตัดขาดไปแล้วหรือไม่? เวลานี้เรากำลังจะกลับบ้าน แล้วเราก็จะกลายเป็นนายของโลก บทบาทของเราคือฮีโร่ (นักแสดงเอกชาย) และฮีโรอีน(นักแสดงเอกหญิง) ชื่อฮีโร่หรือฮีโรอีนให้ไว้กับใครบางคนที่มีชัยชนะ เป็นเพราะว่าลูกได้รับชัยชนะในเวลานี้ที่ลูกได้รับชื่อฮีโร่หรือฮีโรอีน ลูกไม่มีสิ่งนี้มาก่อนหน้านี้ ผู้ที่พ่ายแพ้จะไม่ถูกเรียกว่าฮีโร่หรือฮีโรอีน ลูกๆเข้าใจว่าเวลานี้ลูกกลายเป็นฮีโร่และฮีโรอีน บทบาทของลูกนั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างเปลือกหอยและเพชร แม้ว่าใครบางคนอาจจะเป็นเศรษฐีหรือมหาเศรษฐี ลูกรู้ว่าทั้งหมดนั้นกำลังจะถูกทำลาย ลูกดวงวิญญาณกำลังกลับมามั่งคั่ง และทุกคนอื่นก็กำลังจะล้มละลาย สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดต้องได้รับการสร้างสม รักษาศรัทธาของลูกไว้ เมื่อลูกอยู่ที่นี่ความซาบซึ้งของลูกก็ขึ้นสูง แต่ทันทีที่ลูกออกไปข้างนอก ความซาบซึ้งก็ลดลง สิ่งที่ลูกได้ยินที่นี่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังที่นี่ พ่อพูดว่า: มันควรจะคงอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าพ่อกำลังสอนการศึกษานี้แก่ลูกด้วยสิ่งนี้ที่ลูกจะเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นเทพ ไม่มีเรื่องของความยากลำบากเกี่ยวกับสิ่งนี้ ลูกสามารถหาเวลาในที่ทำงานของลูกที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง นี่ก็เป็นธุรกิจของลูกด้วยเช่นกัน ลูกสามารถที่จะลาและออกไปจดจำบาบา นี่ไม่ใช่การพูดโกหก ลูกต้องไม่สูญเสียเวลาทั้งวันเช่นนั้น เราควรมีความคิดบางอย่างเพื่ออนาคตของเรา มีกลยุทธ์มากมาย หาเวลาให้มากเท่าที่เป็นไปได้ที่จะจดจำพ่อ ลูกต้องดำเนินธุรกิจของลูกต่อไป ฯลฯ เพื่อการดำรงชีวิตของร่างกายของลูก พ่อกำลังให้คำแนะนำที่ดีมากแก่ลูกถึงวิธีที่จะกลายเป็นนายของโลก ลูกๆ คือผู้ที่ให้คำแนะนำนี้แก่ทุกคนอื่นด้วยเช่นกัน ที่ปรึกษานั้นให้คำแนะนำ ลูกคือที่ปรึกษา ลูกแสดงหนทางแก่ทุกคนที่จะได้มาซึ่งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตในชาติเกิดนี้ เมื่อผู้คนสร้างคติพจน์พวกเขาก็นำไปติดไว้บนกำแพง เช่นที่ลูกเขียนว่า: จงสูงส่งและเป็นราชาโยคี อย่างไรก็ตามพวกเขาจะไม่เข้าใจสิ่งใดเลยจากการทำเช่นนั้น เวลานี้ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังได้รับมรดกนี้จากพ่อ มีมรดกของดินแดนแห่งการหลุดพ้นด้วยเช่นกัน ลูกเรียกพ่อว่าผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ดังนั้นพ่อมาและแนะนำลูกให้กลับมาบริสุทธิ์ ลูกคือที่ปรึกษาด้วยเช่นกัน ไม่มีใครสามารถไปยังดินแดนแห่งการหลุดพ้นได้จนกว่าพ่อจะให้คำแนะนำและให้ศรีมัทแก่ลูก ศรีมัทหมายถึงการกำหนดที่สูงส่งของชีพบาบา ดวงวิญญาณได้รับศรีมัทจากชีพบาบา มีคำกล่าวว่า: “ดวงวิญญาณบาป” “ดวงวิญญาณบุญ” ไม่มีการกล่าวว่า“ร่างกายบาป” ดวงวิญญาณทำบาปผ่านร่างกายของพวกเขา และเหตุนี้เองจึงพูดว่า“ดวงวิญญาณบาป” ปราศจากร่างกายดวงวิญญาณก็ไม่สามารถทำบาปหรือทำบุญได้ ดังนั้น ไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้นี้ให้มากเท่าที่จะเป็นไปได้ ลูกมีเวลามากมาย ลูกสามารถสอนการศึกษานี้ด้วยกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยมให้แก่ครูหรือศาสตราจารย์ที่ด้วยสิ่งนี้เขาจะสามารถได้รับคุณประโยชน์ ท่านจะได้รับอะไรจากการศึกษาทางโลกเหล่านั้น? เรากำลังสอนสิ่งนี้แก่ท่าน เหลืออีกเพียงไม่กี่วันและการทำลายล้างเพียงแต่อยู่ข้างหน้า ควรมีความกระตือรือร้นอย่างมากภายในตัวลูกเกี่ยวกับว่าจะแสดงหนทางให้แก่มนุษย์อย่างไร ลูกสาวก็ได้รับข้อสอบที่เธอถูกถามว่า: ใครคือพระเจ้าแห่งกีตะ? เธอได้เขียนว่า: พระเจ้าของกีตะคือชีวา แล้วเธอก็สอบตก เธอเชื่อว่าเธอกำลังเขียนคำยกย่องพ่อด้วยการพูดว่าพระเจ้าของกีตะคือชีวา ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้และมหาสมุทรแห่งความรัก ดวงวิญญาณของศรีกฤษณะก็กำลังได้รับความรู้นี้ด้วยเช่นกัน นี่คือสิ่งที่เธอเขียนและก็สอบตก เธอบอกกับพ่อแม่ของเธอว่าเธอจะไม่ศึกษาการศึกษานั้นอีกต่อไป และจะไม่ว่างเว้นอยู่ในการศึกษาทางจิตนี้ ลูกสาวคนนั้นชั้นหนึ่งมาก เธอพูดก่อนหน้านั้นว่านั่นเป็นสิ่งที่เธอจะเขียนและเธอก็จะสอบตก อย่างไรก็ตามสัจจะจะต้องถูกเขียนขึ้น เมื่อลูกกำลังก้าวหน้าไป พวกเขาจะมาเพื่อเข้าใจว่าสิ่งที่ลูกสาวผู้นั้นเขียนคือสัจจะ เมื่ออิทธิพลของลูกขยายออกไปและพวกเขาได้รับเชิญไปนิทรรศการและพิพิธภัณฑ์ พวกเขาก็จะมีการตระหนักรู้และสิ่งนี้จะเข้าไปในสติปัญญาของพวกเขาว่าเธอนั้นถูกต้อง ผู้คนมากมายมาที่นี่ ดังนั้นลูกต้องคิดว่าจะทำอย่างไรเพื่อที่ผู้คนจะสามารถเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่านี่เป็นบางสิ่งใหม่ ผู้ที่เป็นของที่นี่จะเข้าใจอย่างแน่นอน ลูกกำลังแสดงหนทางทางจิตแก่ทุกคน คนยากจนมีประสบการณ์ของความทุกข์ทรมานอย่างมาก ความทุกข์ทรมานของพวกเขาจะถูกขจัดออกไปได้อย่างไร? มีความขัดแย้งอย่างมาก พวกเขากลายเป็นศัตรูกับกันและกันและฆ่ากันเอง เวลานี้พ่ออธิบายแก่ลูกๆอย่างดีมาก ผู้เป็นแม่ที่ยากจนไม่มีความเข้าใจ พวกเธอพูดว่า: เราไม่มีการศึกษา พ่อพูดว่า: เป็นสิ่งดีที่ลูกไม่ได้เรียนหนังสือ ลูกต้องลืมพระเวทและคัมภีร์ศาสนาทั้งหมดที่ลูกได้ศึกษาเล่าเรียนมาจนถึงตอนนี้ เวลานี้รับฟังสิ่งที่พ่อบอกลูก ลูกควรอธิบาย: ไม่มีใครนอกจากพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดที่ไม่มีตัวตนสามารถให้การหลุดพ้นเพื่อชีวิตใหม่ได้ ผู้คนที่ไม่มีความรู้ทางจิตนี้จะให้การหลุดพ้นเพื่อชีวิตใหม่ได้อย่างไร? ผู้ประทานการหลุดพ้นเพื่อชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลส มหาสมุทรแห่งความรู้คือผู้เดียวเท่านั้น มนุษย์ไม่ได้พูดสิ่งนี้ ผู้ที่เป็นของที่นี่จะพยายามเข้าใจสิ่งนี้ หากแม้กระทั่งบุคคลที่มีชื่อเสียงได้ปรากฏขึ้นมา เสียงก็จะกระจายออกไป มีคำยกย่องว่า: ไม่มีใครรับฟังตุลซีดาสผู้ที่ยากจน บาบาแสดงวิธีการมากมายที่จะทำงานรับใช้แก่ลูก และลูกๆ ต้องนำวิธีการเหล่านั้นไปปฏิบัติ อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เพื่อที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงในอนาคต ทำธุรกิจของลูกต่อไป ฯลฯ และทำความเพียรพยายามเต็มที่ที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง ละครนี้เฝ้าแต่เปลี่ยนไปวินาทีต่อวินาที ดังนั้นอย่าหัวใจวายเมื่อเห็นฉากใดของละคร

2. ศึกษาการศึกษาทางจิตนี้และสอนผู้อื่น นำคุณประโยชน์ให้กับทุกคน ควรมีความกระตือรือร้นภายในตัวลูกที่จะให้คำแนะนำแก่ทุกคนเพื่อจะกลับมาบริสุทธิ์ และแสดงหนทางกลับบ้านให้กับพวกเขา

พร:
ขอให้ลูกเป็นโยคีที่ง่ายดายและสม่ำเสมอ ด้วยการมีประสบการณ์ความร่วมมือของทุกความสัมพันธ์

การรับความช่วยเหลือ นั่นคือการมีประสบการณ์ของความสัมพันธ์ต่าง ๆ ทั้งหมดกับพ่อในทุกขณะ คือการมีโยคะที่ง่ายดาย พ่อนั้นถูกผูกไว้เพื่อเติมเต็มความรับผิดชอบของความสัมพันธ์ในเวลาใดก็ตาม ตลอดทั้งวงจรเป็นเพียงเวลานี้เท่านั้นที่ลูกมีเหมืองของประสบการณ์ทั้งหมด ดังนั้น จงรับความช่วยเหลือของทุกความสัมพันธ์ และกลายเป็นโยคีที่ง่ายดายและสม่ำเสมอ เพราะผู้ที่คงอยู่อย่างหลุดหายไปในประสบการณ์และการได้มาซึ่งคุณประโยชน์ของทุกความสัมพันธ์นั้น สามารถคงอยู่เหนือบรรยากาศของโลกเก่าได้อย่างง่ายดาย

คติพจน์:
การคงอยู่อย่างเต็มไปด้วยทุกพลัง คือคุณสมบัติพิเศษของรูปบราห์มิน

สัญญาณที่ละเอียดอ่อน: เวลานี้จุดไฟแห่งความรักและทำให้โยคะของลูกเป็นภูเขาไฟ

การเป็นภาพลักษณ์ของทาปาเซีย คือการมีประสบการณ์ของลำแสงของพลังแห่งความสงบกระจายออกไปทุกหนแห่งผ่านทาปาเซียของลูก ตัวของทาปาเซียคือรูปของการให้แก่ผู้อื่น เช่นที่พระอาทิตย์ให้แสงแก่โลกและให้ประสบการณ์ของการได้มาซึ่งคุณประโยชน์ที่สูญสลายอื่นๆ ในทำนองเดียวกัน ดวงวิญญาณทาปาสวีที่ยิ่งใหญ่นั้นให้ประสบการณ์ของลำแสงแห่งการได้รับคุณประโยชน์ด้วยการจดจำระลึกเช่นภูเขาไฟที่ทรงพลังของพวกเขา