22.06.25 Avyakt Bapdada Thai Murli
15.12.2005 Om Shanti Madhuban
ในปีใหม่นี้
จงนำรูปของความรักและความร่วมมือมาสู่เวที ให้ของขวัญแห่งคุณธรรมและพลังแก่แต่ละคน
วันนี้
พระเจ้าผู้เป็นพ่อ
ได้เห็นลูกๆของท่านในทุกหนแห่งที่มีสิทธิ์ได้รับความรักของพระเจ้า
มีเพียงหนึ่งกำมือจากหลายล้านคนในโลกที่ได้รับความรักนี้จากพระเจ้า
ความรักของพระเจ้านี้เป็นความรักที่เห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น เพราะมีเพียงพระเจ้า
ดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นที่ไม่มีตัวตนและไม่มีความหลงทะนงตน
เนื่องจากดวงวิญญาณมนุษย์เป็นผู้ที่มีร่างกาย
พวกเขาจึงมีแรงจูงใจที่เห็นแก่ตัวอย่างใดอย่างหนึ่งแน่นอน
เพียงพระเจ้าผู้เป็นพ่อเท่านั้นที่สามารถให้ความรักที่เห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่นให้กับลูกๆของท่านได้
ความรักของพระเจ้าเป็นพื้นฐานพิเศษของชีวิตบราห์มิน
เป็นการให้ทานชีวิตของชีวิตบราห์มินนี้
หากประสบการณ์ของความรักของพระเจ้าขาดหายไปในชีวิตบราห์มิน
ชีวิตที่ไม่มีความรักนั้นก็ไม่มีความสุขสนุกสนาน
ชีวิตนั้นก็จะกลายเป็นชีวิตที่แห้งเหี่ยว
ความรักของพระเจ้าอยู่กับลูกในชีวิตของลูกอยู่เสมอ
และยังคงร่วมมือกับลูกในฐานะเพื่อนร่วมทางของลูกตลอดเวลา
ที่ใดมีความรักและมิตรร่วมทาง ทุกสิ่งจะกลับมาง่ายดายและเรียบง่ายมาก
ไม่มีประสบการณ์ในการต้องลำบากตรากตรำ ลูกมีประสบการณ์นี้ใช่ไหม?
ผู้ที่มีความรักของพระเจ้าจะไม่ถูกดึงดูดโดยบุคคลใดหรือสิ่งของใด
เพราะแรงดึงดูดและความรักของพระเจ้าทำให้เกิดประสบการณ์ของความรักเช่นนั้นที่ทำให้ลูกอยู่อย่างหลอมรวมในความรักอย่างสม่ำเสมอ
ผู้คนเข้าใจว่านี่คือการหลอมรวมเข้ากับพระเจ้า เราไม่ได้หลอมรวมเข้ากับพระเจ้า
แต่เราอยู่อย่างหลอมรวมในความรักของพระเจ้า
บัพดาดาได้เห็นลูกๆจากทุกหนแห่ง ทุกคนรักพระเจ้า แต่ประเภทหนึ่งคือลูกที่น่ารัก
และอีกประเภทหนึ่งคือลูกที่หลอมรวมอยู่ในความรัก ดังนั้น ถามตนเอง: ทุกคนน่ารัก
แต่ลูกอยู่อย่างหลอมรวมในความรักในระดับใด?
สิ่งชี้บอกของลูกๆที่หลอมรวมในความรักคือพวกเขาทำตามคำแนะนำและการชี้แนะแนวทางของพระเจ้าอย่างสม่ำเสมอและอย่างง่ายดาย
พวกเขาเชื่อฟังเมื่อต้องทำตามคำแนะนำเหล่านั้น
และพวกเขาได้อุทิศจิตสำนึกที่เป็นร่างของพวกเขาไปแล้ว
เพราะที่ใดมีความรักก็ไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะอุทิศตนเอง คำแนะนำและแนวทางแรกคือ
ขอให้ลูกเป็นโยคีและขอให้ลูกเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์(บริสุทธิ์)
เพราะพ่อมีความรักต่อลูกๆของท่าน
ท่านจึงไม่สามารถทนเห็นลูกๆของท่านต้องลำบากตรากตรำได้
เพราะท่านรู้ว่าลูกต้องลำบากตรากตรำอย่างมากเป็นเวลา 63 ชาติเกิด เวลานี้
ชาติเกิดทางจิตนี้เป็นไปเพื่อให้ลูกเป็นอิสระจากความลำบากตรากตรำและได้สนุกสนานเพลิดเพลินกับความสุขที่เหนือประสาทสัมผัส
ดังนั้น ลูกกำลังเฉลิมฉลองด้วยความปิติยินดีหรือว่าลูกต้องลำบากตรากตรำ?
เมื่อมีความรัก การทำตามคำแนะนำและแนวทางจะไม่รู้สึกเหมือนเป็นความลำบากตรากตรำ
หากลูกต้องลำบากตรากตรำ นั่นหมายความว่ามีเปอร์เซ็นต์ของความรักบางส่วนขาดหายไป
ที่ไหนสักแห่ง มีการรั่วไหลประเภทใดประเภทหนึ่ง
การรั่วไหลของสองสิ่งทำให้ลูกต้องลำบากตรากตรำ 1. แรงดึงดูดต่อโลกเก่า -
และนี่ก็รวมถึงความสัมพันธ์และสิ่งของทางวัตถุด้วย 2. แรงดึงดูดต่อซันสการ์เก่า
โลกเก่าและซันสการ์เก่าดึงดูดลูกเข้าหาตัวพวกเขาเอง ดังนั้น
จึงมีบางเปอร์เซ็นในความรักต่อพระเจ้า ตรวจสอบตนเองว่า:
ฉันเป็นอิสระจากการรั่วไหลของสองประเภทนี้หรือไม่? แค่จำไว้ว่า:
ซันสการ์ที่คงอยู่ตลอดไปและดั้งเดิมของลูกดวงวิญญาณคืออะไร
และซันสการ์ของชีวิตบราห์มินนี้ในตอนท้ายคืออะไร
ลูกมีซันสการ์ที่สูงส่งที่คงอยู่ตลอดไปในตอนต้นและเวลานี้ในตอนท้าย
ซันสการ์เก่าเหล่านั้นคงอยู่ในช่วงยุคกลาง ไม่คงอยู่ตลอดไป
ไม่ใช่ทั้งตอนเริ่มต้นและตอนท้าย อย่างไรก็ตาม เป้าหมายของลูกทุกคนคืออะไร?
ถามลูกคนไหนก็ได้ แล้วลูกจะได้รับคำตอบเพียงคำตอบเดียวว่า: "เป้าหมายของฉันคือการกลับมาทัดเทียมกับพ่อ"
มันเป็นเช่นนี้ใช่หรือไม่? ถ้าใช่ ให้ยกมือขึ้น!
ลูกแน่ใจหรือไม่ว่านี่คือเป้าหมายของลูก? หรือว่ามันเปลี่ยนไปในระหว่างนั้น?
พ่อถามลูกๆว่า: ซันสการ์ใดที่เท่าเทียมกันทั้งในบัพและดาดา?
พ่อมีใจกว้างต่อลูกทุกคนเสมอ
ท่านให้ความร่วมมือกับทุกดวงวิญญาณในการให้ความรักและความนับถือพวกเขาเสมอ ดังนั้น
ลูกสัมผัสว่าตนเองให้ความร่วมมือกับทุกดวงวิญญาณในลักษณะเดียวกันหรือไม่?
ไม่ใช่ว่าลูกให้ความร่วมมือเมื่อพวกเขาให้ความร่วมมือ
หรือลูกให้ความรักเมื่อพวกเขามีความรัก ไม่เลย
เช่นเดียวกับที่พ่อบราห์มาให้ความร่วมมือและความรักต่อลูกทุกคน ในทำนองเดียวกัน
จงให้ความรักและความร่วมมือกับทุกคนอย่างสม่ำเสมอ สิ่งนี้เรียกว่าการเท่าเทียมกัน
หากลูกๆต้องลำบากตรากตรำในการเปลี่ยนแปลงซันสการ์ของลูก เหตุผลของสิ่งนั้นคืออะไร?
พ่อบราห์มาให้ความเอาใจใส่ต่อตัวท่านเอง แต่ท่านไม่ลำบากตรากตรำ
เหตุผลที่ลูกต้องลำบากตรากตรำในการเปลี่ยนแปลงซันสการ์ก็คือ
แม้ว่าลูกจะกลับมาน่ารัก แต่ลูกก็ไม่ได้อยู่อย่างหลอมรวมในความรัก
บัพดาดาพิจารณาว่าลูกทุกคนเป็นลูกที่น่ารัก ท่านรู้ว่าลูกทุกคนเป็นเช่นนี้
ท่านรู้ดวงชะตาของลูกทุกคน แต่ท่านพูดว่าอย่างไร? ลูกนั้นน่ารัก
บัพดาดาให้การศึกษาที่เหมือนกัน การหล่อเลี้ยงที่เหมือนกัน
และพรที่เหมือนกันกับลูกทุกคนเสมอ
แม้ว่าบัพดาดาจะรู้ว่าลูกคนนั้นอยู่ในอันดับสุดท้าย
แต่ท่านก็ไม่เก็บข้อบกพร่องหรือความอ่อนแอของลูกคนใดไว้ในความคิดของท่าน
บัพดาดามองเห็นพวกเขาด้วยสายตาและทัศนคติว่าพวกเขาน่ารักอยู่เสมอ
เป็นลูกผู้เป็นที่รัก ที่อ่อนหวานมาก ที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
เพราะท่านรู้ว่ามีเพียงทัศนคติและสายตาที่สูงส่งนี้เท่านั้นที่ผู้ที่อ่อนแอจะกลายเป็นมหาเวียร์
ในทำนองเดียวกัน ด้วยทัศนคติที่สูงส่ง
ด้วยความปรารถนาดีและความรู้สึกที่บริสุทธิ์ของลูก ลูกสามารถเปลี่ยนแปลงใครก็ได้
ในเมื่อลูกได้ท้าทายว่าลูกจะเปลี่ยนแปลงวัตถุธาตุของธรรมชาติได้อย่างแน่นอน
แล้วลูกไม่สามารถเปลี่ยนแปลงดวงวิญญาณได้หรือ? ลูกกลายเป็นผู้เอาชนะวัตถุธาตุ
ดังนั้น ด้วยความรู้สึกของจิตสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณที่สูงส่ง
และด้วยความปรารถนาที่จะให้คุณประโยชน์ ลูกไม่สามารถเปลี่ยนแปลงดวงวิญญาณได้หรือ?
เวลานี้ปีใหม่กำลังจะเริ่มต้นแล้วใช่ไหม? ดังนั้นในปีใหม่นี้
ท่ามกลางลูกทุกคนในครอบครัวบราห์มินที่ไม่มีขีดจำกัด
ด้วยความปรารถนาดีและความรู้สึกที่สูงส่ง
ลูกทุกคนต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกันเพื่อเปลี่ยนแปลงตนเอง
แม้ว่าใครบางคนจะอ่อนแอและลูกรู้ว่าคนนั้นมีความอ่อนแอในซันสการ์ของเขาโดยเฉพาะ
เพียงแค่ช่วยเขาด้วยพลังของความรักและความร่วมมือของลูก "ให้ความร่วมมือแก่กัน"
หรือ "ช่วยเหลือกัน"
ภาพของการจับมือด้วยความร่วมมือจะกลายเป็นเหมือนว่าลูกกำลังจับมือกับมือของอีกคนหนึ่ง
ที่ลูกกำลังมารวมกันด้วยความร่วมมือ และเมื่อนั้นก็จะเตรียมลูกประคำ อย่าให้คำสอน
แต่ให้ความร่วมมือด้วยความรัก อย่าปล่อยวางและอย่าถอยห่าง
แต่จงให้การสนับสนุนค้ำจุน เพราะอนุสรณ์ของลูกคือลูกประคำแห่งชัยชนะ
แต่ละลูกประคำเป็นมิตรร่วมทางที่ร่วมมือกับลูกประคำอื่นๆ
เพราะเหตุนี้ลูกประคำจึงถูกสร้างขึ้นมา
ทุกคนต่างถามบัพดาดาว่าพวกเขาต้องทำอะไรในปีใหม่
ลูกได้ดำเนินโปรแกรมมากมายในการให้สาส์น ลูกกำลังทำสิ่งนั้นอยู่และจะยังคงทำต่อไป
ตอนนี้ นำความรักและความร่วมมือของผู้ให้สาส์นขึ้นสู่เวที
จงเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่ ร่วมมือกับคุณธรรมของลูกและทำให้ผู้อื่นทำเช่นเดียวกัน
ด้วยคุณธรรมของลูก – ซึ่งอันที่จริงแล้วมันเป็นคุณธรรมของพระเจ้า
แต่ลูกได้ทำให้มันเป็นของลูก -
ใช้พลังของคุณธรรมเหล่านั้นเพื่อขจัดความอ่อนแอของพวกเขา
ลูกสามารถทำสิ่งนี้ได้หรือไม่? ลูกสามารถทำได้ไหมหรือว่ามันยาก? ผู้เป็นครูพูดสิ!
ลูกสามารถทำสิ่งนี้ได้หรือไม่? ลูกสามารถทำได้ไหม?
หรือว่าลูกต้องทำสิ่งนี้อย่างแน่นอน? ลูกต้องทำอย่างแน่นอน อย่าให้ใครอ่อนแอ (ด้วยความอ่อนแอ)
เพราะลูกทุกคนเป็นผู้โชคดีจากหลายล้านใช่หรือไม่?
ถึงแม้ว่าจะเป็นลูกปัดสุดท้ายก็ตาม มันก็เป็นเพียงกำมือเดียวจากหลายล้าน
สมญาของลูกคือนายผู้ทรงอำนาจ ดังนั้นหน้าที่ของผู้ที่เป็นนายที่ทรงอำนาจคืออะไร?
ที่จะให้และรับพลัง ให้และรับคุณธรรมที่ลูกได้รับจากพ่อในบรรดาลูกๆเอง
ให้ของขวัญแห่งความร่วมมือนี้แก่กันและกัน
ในปีใหม่ผู้คนต่างก็ให้ของขวัญแก่กันใช่หรือไม่? ดังนั้นในปีนี้
จงให้ของขวัญแห่งคุณธรรมแก่กันและกัน
จงมีความรู้สึกที่มีเมตตากรุณาที่จะให้คุณประโยชน์ต่อทุกคน และแล้ว
เช่นที่ลูกให้สาส์นด้วยคำสอนและคำพูด ในทำนองเดียวกัน
ด้วยความรู้สึกสึกที่มีเมตตากรุณาที่จะให้คุณประโยชน์
ด้วยทัศนคติที่จะให้คุณประโยชน์ และบรรยากาศที่จะให้คุณประโยชน์
จงให้ของขวัญแห่งคุณธรรมและของขวัญแห่งพลังนี้
การให้ความร่วมมือกับผู้ที่อ่อนแอคือการให้ของขวัญในเวลาที่ถูกต้อง
อย่าทำให้ผู้ที่ล้มลง ล้มลงไปยิ่งกว่านั้นอีก จงยกพวกเขาขึ้นมา ยกพวกเขาให้สูงขึ้น
ไม่ใช่ว่า “คนนี้เป็นอย่างนี้และคนนั้นเป็นอย่างนั้น”
พวกเขามีค่าควรแก่การได้รับความรักของพระเจ้า พวกเขาเป็นหนึ่งกำมือจากหลายๆล้าน
พวกเขาเป็นดวงวิญญาณพิเศษ พวกเขาเป็นดวงวิญญาณที่จะได้รับชัยชนะ ให้มีสายตานี้
เวลานี้จงเปลี่ยนทัศนคติ สายตา และบรรยากาศของลูก ให้มีสิ่งใหม่ๆบ้าง
ในขณะที่เห็นความอ่อนแอ ก็อย่ามองเห็น จงให้ความกระตือรือร้นและความร่วมมือ
เตรียมชุมนุมบราห์มินเช่นนั้น และบัพดาดาจะปรบมือให้กับลูกสำหรับชัยชนะนั้น
ลูกก็ปรบมือซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นกันใช่หรือไม่??
บัพดาดาจะปรบมือให้กับลูกด้วยคำแสดงความยินดี คำทักทาย!
ลูกก็ปรบมือกับบัพดาดาเช่นกันใช่ไหม? ลูกแค่ปรบมือและนั่นก็เป็นสิ่งที่ดี
แต่เวลานี้ขอให้มีเสียงปรบมือจากโลก ให้เสียงออกมาจากริมฝีปากของทุกคนว่า: "เทพอันเป็นที่รักพิเศษของเราได้มาแล้ว!"
"ดวงวิญญาณที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาของเราได้มาแล้ว!"
เป้าหมายนี้มั่นคงใช่หรือไม่? เป้าหมายที่ลูกจะทำสิ่งนั้นมั่นคงหรือไม่?
หรือลูกจะคิดเกี่ยวกับสิ่งนั้นและทำการวางแผน ฯลฯ? ลูกต้องทำสิ่งนั้น
พักเรื่องการวางแผนไว้ก่อน ลูกต้องทำสิ่งนั้น เวลานี้ทุกคนกำลังรอคอยอยู่
เวลานี้จงทำให้การรอคอยของพวกเขาสิ้นสุดลง เวลานี้เตรียมการที่จะเปิดเผย ดูสิ
แม้แต่วัตถุธาตุต่างๆก็กำลังปั่นป่วนโกลาหลเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้น
จงทำให้ธาตุต่างๆสงบลง เมื่อลูกถูกเปิดเผย โลกก็จะมีความสงบโดยอัตโนมัติ อัจชะ
ทุกวันนี้ผู้คนในโลกกำลังทำสองสิ่งโดยเฉพาะ
นั่นคือการออกกำลังกายและการใส่ใจในเรื่องอาหารการกิน
แล้วลูกทำทั้งสองสิ่งนี้ด้วยหรือไม่? ลูกออกกำลังกายอย่างไร?
ทุกคนออกกำลังกายทางร่างกาย แต่การออกกำลังกายของจิตใจคือ นาทีหนึ่งเป็นบราห์มิน
นาทีต่อมาเป็นเทวดานางฟ้า และต่อจากนั้นเป็นเทวดานางฟ้าที่จะกลายเป็นเทพ
ฝึกฝนจิตใจนี้อย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ
ต่อมาอาหารที่บริสุทธิ์สำหรับจิตใจคือความคิดที่บริสุทธิ์
หากลูกมีความคิดที่ไร้ประโยชน์หรือความคิดในเชิงลบ
นั่นคืออาหารที่ไม่บริสุทธิ์สำหรับจิตใจ ดังนั้น
ให้มีอาหารที่บริสุทธิ์ในจิตใจของลูกเสมอ ลูกรู้วิธีที่จะทำทั้งสองสิ่งใช่หรือไม่?
ตราบเท่าที่ลูกต้องการ จงกลายเป็นตัวของความคิดที่บริสุทธิ์ อัจชะ
ถึงลูกดวงวิญญาณพิเศษทั้งหมดในทุกหนแห่งที่มีสิทธิ์ได้รับความรักของพระเจ้า
ถึงดวงวิญญาณเหล่านั้นที่มีความรักและให้ความร่วมมือกับพ่อและจะให้ความร่วมมือซึ่งกันและกันเสมอ
ถึงลูกๆที่ได้รับชัยชนะซึ่งตั้งเป้าหมายในทางปฏิบัติว่า "พวกเราได้รับชัยชนะและเราจะชักธงแห่งชัยชนะในโลก"
ถึงลูกๆที่ทัดเทียมกับพ่อและอยู่เหนือแรงดึงดูดใดๆของโลกเก่านี้และซันสการ์ของโลกเก่านี้อยู่เสมอ
รัก ระลึกถึง และนมัสเตจากหัวใจของพ่อ ผู้ปลอบประโลมใจ
ถึงดาดี้จี: ลูกกำลังเล่นบทบาทที่ดีมาก เมื่อเห็นลูก
ทุกคนจะจดจำชีวิตที่เป็นเทวดานางฟ้า การมีความรักและละวาง
ถึงครูผู้เป็นเครื่องมือหลัก 13 คนของคุชราต: ลูกเป็นมหาเวียร์ที่ดี
หน้าที่ของมหาเวียร์คือการได้รับชัยชนะและทำให้ผู้อื่นได้รับชัยชนะ
ลูกทุกคนกำลังทำงานรับใช้ที่ดีและงานรับใช้ที่ดีจะยังคงเกิดขึ้นต่อไปในอนาคตเช่นกัน
บัพดาดารู้สึกยินดีที่ได้เห็นความจริงจังและความกระตือรือร้นของลูกๆ
ลูกกำลังทำให้เสียงนั้นแพร่กระจายไปทั่วคุชราตได้ดีมาก
ลูกจะยังคงแพร่กระจายเสียงนั้นต่อไปมากขึ้นไปอีก
บัพดาดาเห็นลูกๆทุกคนเป็นดั่งตะเกียงแห่งความหวัง นี่เป็นสิ่งที่ดี
การชุมนุมเป็นสิ่งที่ดี ลูกแต่ละคนมีคุณสมบัติพิเศษของตนเอง โอเคไหม? มีความสุขไหม?
ผู้ที่แบ่งปันความสุข (ซาร์ล่าดีดี้ถามบัพดาดาว่า ดาดี้จีได้เก็บใครไว้ในลูกประคำ?)
ลูกคิดว่าอย่างไรล่ะ? ลูกคิดว่า"ฉันจะอยู่ในนั้นอย่างแน่นอน"หรือไม่?
อะไรที่ยังเหลืออยู่เล็กน้อยก็ช่วยเหลือซึ่งกันและกันโดยให้ความร่วมมือและทำให้เสร็จ
ลูกทุกคนคือผู้ที่จะกลับมาทัดเทียมกับพ่ออย่างแน่นอน (ความใหม่ที่เราควรนำมาคืออะไร?)
ลูกได้รับการบอกแล้วว่าแต่ละศูนย์ควรเตรียมทายาทอย่างน้อยหนึ่งคน ดังนั้น ปีหน้า
ให้พาพวกเขามาที่นี่ กลับมาพร้อมทายาทอย่างน้อย 21 คน เริ่มทำสิ่งนี้
ประกาศสิทธิ์ในอันดับแรก ทุกคนพูดว่า "ใช่" ลูกรู้คุณสมบัติของทายาทใช่ไหม?
ลูกจะทำให้พวกเขาทั้งหมดเป็นของบาบาใช่ไหม? ลูกจะไม่ทำให้พวกเขาเป็นของลูกใช่ไหม?
อัจชะ
ครั้งนี้ถึงคราวของคุชราตที่จะรับใช้
และผู้ที่มาจากคุชราตก็เป็นผู้ที่มาเพื่อเฉลิมฉลองการพบปะกับบัพดาดา
ผู้ที่มาจากคุชราตทั้งหลายไม่ว่าลูกจะมาเพื่อพบปะหรือมาเพื่อรับใช้ ยกมือขึ้น!
มีมากมายหลายคน ดีมาก ลูกได้รับโอกาสที่ดี บัพดาดาพูดถึงผู้ที่มาจากคุชราต
เช่นเดียวกับคำพูดของชาวซินดีที่ว่า "ผู้ที่อยู่ตรงหน้าเตาคือผู้ที่อยู่ในหัวใจ"
ดังนั้นคุชราตจึงอยู่ใกล้ที่สุด ผู้ที่อยู่ใกล้ก็กล่าวได้ว่าอยู่ในระยะที่เรียกได้
(ใกล้มาก) เรียกพวกเขาแล้วพวกเขาก็มา
ดังนั้นคุชราตจึงพร้อมเสมอในลักษณะนี้ใช่หรือไม่? เรียกหาลูกเมื่อไหร่ก็ได้ให้มา
แล้วลูกก็จะมาใช่ไหม? เป็นเช่นนั้นหรือไม่?
ลูกจะไม่แม้กระทั่งหยุดคิดเกี่ยวกับครอบครัวของลูกเลยหรือ? ลูกก็จะมาเลยหรือ?
ลูกพร้อมเสมอ นี่เป็นสิ่งที่ดี
คุชราตได้รับการก่อตั้งขึ้นโดยได้รับแรงบันดาลใจจากพ่อบราห์มา
ไม่ใช่ชาวคุชราตที่เชิญให้ไปคุชราต แต่เป็นพ่อบราห์มาที่เปิดศูนย์คุชราต ดังนั้น
สายตาพิเศษของพ่อบราห์มาจึงจับจ้องไปที่คุชราต และคุชราตได้พยายามเปิดศูนย์จำนวนมาก
มีศูนย์ทั้งหมดกี่แห่ง มีศูนย์และศูนย์ย่อย 300 แห่ง และกีตะพัทชาลา 3,000 แห่ง
โซนใดมีจำนวนศูนย์มากที่สุด? (บอมเบย์ มหาราษฏระ) อัจชะ ผู้ที่มาจากมหาราษฏระมาไหม?
(ครั้งนี้พวกเขาไม่มา) ชาวคุชราตทำงานรับใช้ดีมาก มีการเติบโตที่ดีมากในคุชราต
ตอนนี้ลูกจะทำอะไร? มีการขยายตัว ลูกได้นำมาซึ่งการขยายตัวที่ดี เวลานี้
ให้ผู้ที่มาจากคุชราตเตรียมทายาทอันดับหนึ่ง อย่างน้อยที่สุด
ศูนย์ที่ใหญ่กว่าซึ่งมีทายาทรุ่นเก่าอยู่ที่นั่นอยู่แล้ว แต่ตอนนี้
ให้สร้างทายาทใหม่ขึ้นมา ให้แต่ละศูนย์สร้างทายาทขึ้นมาหนึ่งคน
เพราะเพียงผู้ที่มีดวงวิญญาณที่มีคุณภาพของทายาทเท่านั้นที่จะกลายมาเป็นลูกปัดของลูกประคำ
ดังนั้น ลูกต้องเตรียมลูกประคำใช่หรือไม่? ลูกประคำ 16,108 ก็ต้องเตรียมไว้เช่นกัน
หากบัพดาดาขอให้ลูกเตรียมลูกประคำ 108 ลูกจะทำได้ไหม? ทำได้ไหม?
ให้ดาดี้บอกว่าลูกประคำ 108 สามารถทำได้หรือไม่? (ดาดี้จีกล่าวว่า "ได้
มันสามารถสร้างขึ้นมาได้") พร้อมไหม? ลูกประคำ 108 ได้ทำแล้วหรือยัง? ("ทำแล้วบาบา
ลูกประคำพร้อมแล้ว") โอเค เขียนลงไปแล้วแสดงให้บาบาดู ถ้าพร้อมแล้ว
นั่นเป็นสิ่งที่ดีมาก ขอแสดงความยินดี! โอเค ลูกประคำ 16,000
พร้อมครึ่งหนึ่งแล้วหรือยัง? (“ไม่ใช่แค่ครึ่งหนึ่ง
แต่มากกว่าครึ่งหนึ่งก็พร้อมแล้ว”) นั่นเป็นสิ่งที่ดี ดูสิ
มันถูกสร้างขึ้นมาในลักษณะที่แฝงตัว และดาดี้ของลูกก็ได้เห็นแล้ว นี่เป็นสิ่งที่ดี
ตอนนี้ทุกคนจะถามลูกว่า “ชื่อของฉันอยู่ในลูกประคำไหม?” นี่เป็นสิ่งที่ดี
ความปรารถนาดีและความหวังอันบริสุทธิ์เช่นนี้จะทำให้มันพร้อมอย่างแน่นอน
ตอนนี้ลูกทุกคนได้ยินสิ่งนี้แล้ว ลองตรวจสอบตนเองดู “ฉันพร้อมเสมอสำหรับลูกประคำนั้นหรือไม่?”
อัจชะ แล้วเราจะทำอะไรต่อไป?
กลุ่มโรคหลอดเลือดหัวใจ (CAD): เป็นสิ่งที่ดี วิธีการกระจายเสียงนี้ก็ดีมากเช่นกัน
เพราะผู้คนเห็นข้อพิสูจน์ในทางปฏิบัติ
และพวกเขาหายเป็นปกติจากการทำสมาธิโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทุกคนชอบสิ่งนี้มาก
ตอนนี้ ค่อยๆเพิ่มสิ่งนี้ขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว
ลูกกำลังทำสิ่งนี้อยู่ และลูกก็ได้รับความสำเร็จเช่นกัน และจะยังคงได้รับมันต่อไป
ดังนั้น บัพดาดาจึงขอแสดงความยินดีกับผู้ที่เป็นเครื่องมือสำหรับงานนี้
ผลลัพธ์ก็ไปถึงรัฐบาลอย่างเป็นทางการแล้วเช่นกัน หากลูกยังคงกระจายสิ่งนี้ต่อไป
ความสำคัญของการทำสมาธิก็จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ บัพดาดาชอบวิธีนี้ อัจชะ
พร:
ขอให้ลูกสร้างสิ่งประดิษฐ์ใหม่ๆด้วยการใช้ความเงียบสงบของจิตใจ
และกลายเป็นตัวของความสำเร็จ
ในตอนเริ่มต้น
เมื่อลูกทั้งหมดเงียบสงบ ลูกทั้งหมดก็เป็นอิสระและประหยัดเวลา ในทำนองเดียวกัน
ตอนนี้ให้มีความเงียบสงบของจิตใจ เพื่อที่ลูกจะไม่มีความคิดที่ไร้สาระใดๆ
เช่นเดียวกับที่ไม่มีเสียงใดๆออกมาจากริมฝีปากของลูก ในทำนองเดียวกัน
อย่าให้มีความคิดที่ไร้สาระ นี่คือความเงียบสงบของจิตใจ และจะช่วยประหยัดเวลาของลูก
ด้วยความเงียบสงบของจิตใจนี้ สิ่งประดิษฐ์ใหม่ๆจะเกิดขึ้น
ที่จะทำให้ลูกต้องใช้ความพยายามน้อยลงและประสบความสำเร็จมากขึ้น
เช่นเดียวกับที่สิ่งอำนวยความสะดวกทางวิทยาศาสตร์ทำให้ลูกค้นหาคำตอบได้ในหนึ่งวินาที
ในทำนองเดียวกัน ด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกแห่งความเงียบสงบนี้
ลูกจะพบคำตอบได้ในหนึ่งวินาที
คติพจน์:
ความร่วมมือของทุกคนมอบให้กับผู้ที่อยู่ในสภาพที่อุทิศตน
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
ฝึกฝนการอยู่ในสภาพสำนึกเป็นดวงวิญญาณ อยู่อย่างสำรวจตน
ในขณะที่มีการเชื่อมโยงกับผู้คนมากมายหลายประเภท กับความสะดวกสบายทางวัตถุ
และกับทรัพย์สิน
จงซึมซับความรู้สึกของสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณและทัศนคติที่เป็นอิสระจากการถูกดึงดูด
ความสะดวกสบายทางวัตถุและทรัพย์สินทั้งหมดเหล่านั้นจะเป็นเหมือนคนรับใช้ต่อหน้าผู้ที่เป็นอิสระจากการถูกดึงดูด
ในขณะที่ผู้ที่ถูกดึงดูดจะถูกดึงดูดเหมือนแม่เหล็กและติดอยู่ในกับดัก