25.06.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน พ่อกำลังสอนราชาโยคะแก่ลูกเพื่อโลกใหม่
ดังนั้นโลกเก่านี้จะถูกทำลายอย่างแน่นอน
คำถาม:
นิสัยที่ดีใดที่มนุษย์มี ซึ่งพวกเขาไม่ได้รับการบรรลุผลใดๆ จากนิสัยนั้น?
คำตอบ:
มนุษย์มีนิสัยในการจดจำระลึกถึงพระเจ้าก็ต่อเมื่อมีบางสิ่งเกิดขึ้นเท่านั้น
แล้วพวกเขาก็พูดว่า “โอ้ พระเจ้า!” พวกเขาคิดถึงภาพลักษณ์รูปไข่วงรี
แต่เพราะพวกเขาไม่มีการตระหนักรู้จักท่านอย่างแท้จริงพวกเขาจึงไม่ได้รับการบรรลุผลใดๆ
แล้วพวกเขาก็พูดว่าท่านให้ความสุขและความทุกข์ ท่านให้ทุกสิ่ง ลูกๆ
ไม่พูดเช่นนี้อีกต่อไป
โอมชานติ
พ่อถูกเรียกว่าผู้สร้างด้วยเช่นกัน ผู้สร้างอะไร? ท่านเป็นผู้สร้างโลกใหม่
โลกใหม่เรียกว่าสวรรค์ ดินแดนแห่งความสุข
ผู้คนใช้ชื่อเหล่านี้แต่พวกเขาไม่มีความเข้าใจเลย
พวกเขาแม้กระทั่งเรียกวัดของกฤษณะว่า “สุขธรรม” (ดินแดนแห่งความสุข)
อย่างไรก็ตามนั่นเป็นเพียงวัดเล็กๆ กฤษณะเป็นนายของโลก
ราวกับว่าพวกเขาได้ทำให้ใครบางคนที่เป็นนายที่ไร้ขีดจำกัดให้เป็นนายที่มีขีดจำกัด
พวกเขาเรียกวัดเล็กๆ ของกฤษณะว่า “ดินแดนแห่งความสุข”
ไม่ได้เข้าไปในสติปัญญาของพวกเขาว่าเขาเป็นนายของโลก เขาเคยอาศัยอยู่ในบารัต
ลูกเช่นกันไม่รู้สิ่งใดเลยก่อนหน้านี้ พ่อรู้ทุกสิ่ง ท่านรู้ถึงตอนเริ่ม ตอนกลาง
และตอนจบของโลก ขณะนี้ลูกๆ เข้าใจสิ่งนี้ ไม่มีใครในโลกรู้ว่าใครคือบราห์มา วิษณุ
และชางก้าด้วย ชีวาคือพระเจ้าสูงสุดเหนือสิ่งใด อัจชะ
ดังนั้นประชาบิดาบราห์มามาจากที่ไหน? ท่านเป็นมนุษย์เช่นกัน
ประชาบิดาบราห์มาต้องมีอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน
บราห์มินต้องถูกสร้างที่นี่โดยผ่านท่าน ประชาบิดา (พ่อของปวงประชา)
หมายถึงผู้ที่นำลูกๆ มาเลี้ยงดูโดยผ่านปาก ลูกคือลูกที่เกิดจากปาก
ขณะนี้ลูกรู้ว่าพ่อได้ทำให้บราห์มาเป็นของท่านและสร้างลูกๆ
ที่เกิดจากปากผ่านท่านได้อย่างไร พ่อเข้ามาในเขา (บราห์มา) และพูดว่า:
ผู้นี้คือลูกของพ่อ ลูกรู้ว่าพ่อได้ให้ชื่อเขาว่าบราห์มาอย่างไร
ไม่มีใครอื่นรู้ว่าเขาถูกสร้างขึ้นมาอย่างไร
พวกเขาเพียงแค่ร้องเพลงสรรเสริญพ่อสูงสุด,ดวงวิญญาณสูงสุดว่าเป็นผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
อย่างไรก็ตาม ไม่ได้เข้าไปในสติปัญญาของใครว่าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพ่อ
ท่านคือพ่อของเราดวงวิญญาณทั้งหมด รูปของท่านคือจุดแห่งแสงด้วยเช่นกัน
ท่านมีความรู้ของตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบของโลก
เป็นเวลานี้ที่ลูกได้รับความรู้นี้ ก่อนหน้านี้ลูกไม่ได้มีความรู้นี้เลย
ผู้คนเฝ้าแต่พูดเกี่ยวกับบราห์มา วิษณุ และชางก้า
แต่ไม่มีใครรู้อะไรเกี่ยวกับพวกเขาเลย ดังนั้นลูกต้องอธิบายให้กับทุกคน
ขณะนี้ลูกได้กลับมารู้คิด ลูกรู้ว่าพ่อคือมหาสมุทรแห่งความรู้
เหตุนี้เองท่านจึงสามารถให้ความรู้แก่ลูกและสอนลูก
ราชาโยคะนี้เป็นไปสำหรับโลกใหม่ยุคทอง ดังนั้นโลกเก่าต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน
มีสงครามมหาภารตะนี้สำหรับสิ่งนั้น
เป็นเวลาครึ่งวงจรที่ลูกได้ศึกษาคัมภีร์ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ขณะนี้ลูกกำลังรับฟังพ่อโดยตรง พ่อไม่ได้นั่งแล้วอ่านคัมภีร์ การท่องมันตรา
การทรมานตนเอง การศึกษาคัมภีร์ ฯลฯ ทั้งหมดนั้นคือความเลื่อมใสศรัทธา
ผู้เลื่อมใสศรัทธาต้องการผลของความเลื่อมใสศรัทธาของพวกเขาเพราะพวกเขาทำความเพียรพยายามนั้นเพียงเพื่อที่จะพบพระเจ้า
อย่างไรก็ตาม ด้วยความรู้นี้เท่านั้นที่จะสามารถมีการหลุดพ้น
ความรู้และความเลื่อมใสศรัทธาไม่สามารถดำเนินไปในเวลาเดียวกัน
ขณะนี้เป็นอาณาจักรของความเลื่อมใสศรัทธา ทั้งหมดคือผู้เลื่อมใสศรัทธา “โอ้
พระเจ้าผู้เป็นพ่อ!”ออกมาจากปากของทุกคนอย่างแน่นอน ขณะนี้ลูกๆ
เข้าใจว่าพ่อได้ให้คำแนะนำของท่านแก่ลูกแล้วว่าท่านเป็นเพียงจุดที่แสนเล็ก
เพียงพ่อเท่านั้นที่ถูกเรียกว่า มหาสมุทรแห่งความรู้
ความรู้ทั้งหมดหลอมรวมอยู่ในพ่อผู้เป็นจุด ความรู้คงอยู่ในดวงวิญญาณ ขณะนี้ลูกๆ
รู้ว่าท่านถูกเรียกว่าพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
ท่านคือดวงวิญญาณสูงสุดซึ่งหมายความว่าท่านคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
เพียงพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์เท่านั้นคือผู้ที่สูงสุด เมื่อผู้คนพูดว่า “โอ้ พระเจ้า”
พวกเขาก็จดจำภาพลักษณ์รูปไข่วงรี ชีวาลิงกัม
แม้ว่าสิ่งนั้นจะไม่ใช่การจดจำอย่างถูกต้องแม่นยำ
เป็นราวกับว่าพวกเขาได้สร้างนิสัยของการจดจำพระเจ้า พวกเขาพูดว่า:
พระเจ้าให้ความสุขและความทุกข์ ลูกๆ ไม่พูดเช่นนี้อีกต่อไปแล้ว
ลูกรู้ว่าพ่อคือผู้ประทานความสุข ดินแดนแห่งความสุขมีอยู่ในยุคทอง
ไม่เคยมีการกล่าวถึงความทุกข์ที่นั่น ในยุคเหล็กนี้มีแต่ความทุกข์เท่านั้น
ไม่มีการกล่าวถึงความสุขที่นี่
พระเจ้าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด
แม้ว่าพวกเขาจะพูดว่าพวกเขาทั้งหมดคือพี่น้องชาย
แต่ก็ไม่มีใครรู้จักพ่อของดวงวิญญาณ ทุกคนเป็นลูกของพ่อผู้เดียวอย่างแน่นอน
แต่บางคนก็พูดว่าท่านอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
ท่านอยู่ในเธอและอยู่ในฉันด้วยเช่นกัน อ้า! แต่ลูกคือดวงวิญญาณ
นั่นคือร่างกายของลูก ดังนั้นจะมีสิ่งที่สามได้อย่างไร?
ดวงวิญญาณไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นดวงวิญญาณสูงสุด มีการกล่าวว่า:
ดวงวิญญาณที่มีชีวิต (ชีพ อาตมา) มันไม่ได้มีการกล่าวว่า:
ดวงวิญญาณสูงสุดที่มีชีวิต
ในกรณีนั้นดวงวิญญาณสูงสุดจะอยู่ทั่วไปในทุกหนแห่งได้อย่างไร?
หากพ่ออยู่ทั่วไปในทุกหนแห่งนั่นก็จะเป็นความเป็นพ่อ พ่อไม่ได้รับมรดกของเขาจากพ่อ
เป็นลูกๆ ที่ได้รับมรดกจากพ่อของพวกเขา ทุกคนจะเป็นพ่อได้อย่างไร?
แม้กระทั่งเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นนั้นก็ยังไม่มีใครเข้าใจ เหตุนี้เองพ่อพูดว่า:
ลูกๆ ห้าพันปีที่แล้วพ่อทำให้ลูกรู้คิดมาก! ลูกเคยถูกทำทำให้มีพลานามัย มั่งคั่ง
และรู้คิดเสมอ ไม่มีใครอื่นที่จะรู้คิดมากกว่าลูก
ความเข้าใจที่ลูกได้รับขณะนี้จะไม่คงอยู่ที่นั่น
ที่นั่นลูกไม่ตระหนักว่าลูกจะตกลงมาอีกครั้ง หากลูกต้องตระหนักรู้ถึงสิ่งนั้น
ลูกจะไม่ได้มีประสบการณ์กับความสุขแบบเดียวกัน แล้วความรู้นี้จะหายไป
เพียงขณะนี้เท่านั้นที่ลูกมีความรู้ของละครนี้ในสติปัญญาของลูก
เพียงลูกบราห์มินเท่านั้นที่มีสิทธิ์ในสิ่งนี้
อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าเวลานี้ลูกเป็นของสกุลบราห์มิน
กับลูกบราห์มินเท่านั้นที่พ่อพูดความรู้นี้ แล้วลูก
บราห์มินก็ถ่ายทอดสิ่งนี้ให้กับทุกคนอื่น ได้รับการจดจำว่าพระเจ้ามาและสร้างสวรรค์
ท่านมาและสอนราชาโยคะ ดูสิว่าผู้คนเฉลิมฉลองการถือกำเนิดของกฤษณะอย่างไร
พวกเขาเข้าใจว่ากฤษณะเคยเป็นนายของสวรรค์
แต่มันไม่เข้าไปในสติปัญญาของพวกเขาว่ากฤษณะเป็นนายของโลกด้วยเช่นกัน
เมื่อเป็นอาณาจักรของเขาก็ไมมีศาสนาอื่นใด อาณาจักรของเขาอยู่เหนือทั้งโลก
อยู่ริมฝั่งของแม่น้ำยมุนา ใครกำลังอธิบายสิ่งทั้งหมดนี้แก่ลูก? พระเจ้าพูด
ผู้ที่ถ่ายทอดพระเวทย์และคัมภีร์ทั้งหมดเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ที่นี่พระเจ้าเองที่กำลังพูดกับลูก
ลูกเข้าใจว่าเวลานี้ลูกจะกลายเป็นผู้ที่สูงส่งที่สุดในบรรดามนุษย์ทั้งหมด
มันอยู่ในสติปัญญาของลูกว่า
ลูกจะกลายเป็นผู้อาศัยในดินแดนแห่งความสงบและแล้วลูกจะลงมาและได้รับรางวัลของลูกสำหรับ
21 ชาติเกิด ลูกๆ ควรจะมีฟองแห่งความสุขภายในตัวลูกที่ชีพบาบา,
บาบาที่ไม่มีขีดจำกัดของลูกกำลังสอนลูก
ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้และท่านรู้ตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบของโลก
บาบาเช่นนั้นมาเพื่อเราและแล้วลูกควรจะมีฟองแห่งความสุขภายในตัวลูก
เมื่อลูกพูดกับบาบา: “บาบาฉันได้ทำให้ท่านเป็นทายาทของฉัน”
พ่อก็อุทิศตัวท่านเองให้กับลูกเช่นนั้น ลูกๆ พูดว่า: “พระเจ้า
เมื่อท่านมาฉันจะอุทิศตัวฉันเองกับท่าน ฉันจะทำให้ท่านเป็นลูกของฉัน”
ผู้เดียวนี้เท่านั้นที่ทำให้ลูกๆ ของท่านเป็นทายาทของท่าน
ลูกจะทำให้บาบาเป็นทายาทของลูกได้อย่างไร? นี่คือเรื่องที่ลึกล้ำมากด้วยเช่นกัน
ในการแลกเปลี่ยนทุกสิ่งที่ลูกมีเป็นงานสำหรับสติปัญญาของลูก
ผู้ที่ยากจนแลกเปลี่ยนทุกสิ่งอย่างเร็วมาก แทบจะไม่มีผู้ที่มั่งคั่งทำสิ่งนี้;
ไม่จนกว่าพวกเขาจะได้รับความรู้นี้อย่างสมบูรณ์ พวกเขาไม่มีความกล้าหาญมากขนาดนั้น
ผู้ที่ยากจนพูดอย่างเร็วมากว่า: บาบาฉันจะทำให้เพียงท่านเท่านั้นเป็นทายาทของฉัน
นอกจากนั้นฉันมีสิ่งใด? เมื่อทำให้ท่านเป็นทายาทของลูก
ลูกก็ต้องหารายได้เพื่อการเลี้ยงชีพของตนเองด้วยเช่นกัน
เพียงแค่อยู่อย่างเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์ ท่านให้วิธีการมากมายกับลูกที่จะทำสิ่งนี้
พ่อเพียงแค่สังเกตว่ามีลูกคนใดกำลังใช้จ่ายเงินในการกระทำที่เป็นบาปหรือไม่
ลูกกำลังใช้เงินของลูกเพื่อที่จะทำให้มนุษย์กลายเป็นดวงวิญญาณบุญหรือไม่?
ลูกกำลังทำงานรับใช้อย่างเป็นระบบหรือไม่? ท่านตรวจสอบทั้งหมดนี้แล้วแนะนำลูก
ผู้นี้เคยใช้ส่วนแบ่งจากธุรกิจของเขาเพื่อบริจาคหรือให้ทานในนามของพระเจ้าด้วยเช่นกัน
นั่นเป็นทางอ้อม ขณะนี้พ่อมาโดยตรง
ผู้คนเชื่อว่าในชาติเกิดถัดไปของพวกเขาพระเจ้าจะให้ผลของสิ่งใดก็ตามที่พวกเขาทำในชาติเกิดปัจจุบันของพวกเขา
เมื่อบุคคลนั้นยากจนและไม่มีความสุข
เขาเข้าใจเขาต้องเคยทำการกระทำเช่นนั้นในชาติเกิดก่อนหน้านี้ของเขา
หากใครบางคนทำการกระทำที่ดีเขาจะอยู่อย่างมีความสุข พ่ออธิบายแก่ลูกๆ
ถึงปรัชญาแห่งกรรม การกระทำทั้งหมดของลูกในอาณาจักรของราวันกลายเป็นบาป
ราวันไม่ได้มีอยู่ในยุคทองและยุคเงิน ดังนั้นไม่มีการกระทำใดของลูกเป็นบาปที่นั่น
เมื่อลูกทำการกระทำที่ดีที่นี่ลูกได้รับความสุขชั่วคราว อย่างไรก็ตาม
มีความเจ็บป่วยหรือความซับซ้อนประเภทใดประเภทหนึ่งเพราะนั่นคือความสุขชั่วคราว
พ่อพูดว่า: ขณะนี้อาณาจักรของราวันนี้กำลังจะถูกทำลาย
ชีพบาบากำลังก่อตั้งอาณาจักรของราม ลูกรู้ว่าวงจรนี้หมุนไปอย่างไร
บารัตกลับมายากจนอีกครั้ง 5000 ปีที่แล้วบารัตเป็นสวรรค์
อาณาจักรของลักษมีและนารายณ์เริ่มขึ้น เป็นเชื้อสายของพวกเขาที่มีอยู่มาก่อน
กฤษณะเป็นเจ้าชายแล้วเมื่อเขาแต่งงานเขาได้รับการสวมมงกุฎเป็นราชาและได้ชื่อว่านารายณ์
เวลานี้เท่านั้นที่ลูกเข้าใจสิ่งนี้ ดังนั้นลูกจึงอัศจรรย์ใจ
บาบาท่านบอกความรู้ของผู้สร้างและสิ่งสร้างทั้งหมดแก่เรา
คำสอนที่ท่านให้แก่เรานั้นสูงส่งมาก ฉันอุทิศตนเองต่อท่าน
ฉันต้องไม่จดจำใครนอกจากพ่อผู้เดียว
ลูกต้องศึกษาเล่าเรียนจนกระทั่งเวลาสุดท้ายดังนั้นลูกต้องจดจำครูอย่างแน่นอนด้วยเช่นกัน
พวกเขาจดจำครูของพวกเขาในโรงเรียนใช่ไหม? มีครูมากมายมากในโรงเรียนเหล่านั้น
พวกเขามีครูที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละชั้นเรียนที่นั่น ที่นี่มีครูเดียวเท่านั้น
ท่านน่ารักมาก พ่อน่ารัก ครูก็น่ารัก
ก่อนหน้านี้ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาท่านได้รับการจดจำด้วยศรัทธาที่งมงาย
เวลานี้พ่อกำลังสอนลูกโดยตรง ดังนั้นลูกควรจะมีความสุขอย่างมากมาย ทั้งๆ
ที่เป็นเช่นนั้น ลูกพูดว่า: บาบา ฉันลืมท่าน
ฉันไม่รู้ว่าทำไมสติปัญญาของฉันถึงไม่จดจำท่าน มีการกล่าวว่า:
พระเจ้าหนทางและวิธีการของท่านนั้นพิเศษสุด
บาบาหนทางและวิธีการสำหรับการปลดปล่อยและการหลุดพ้นของท่านนั้นแสนมหัศจรรย์
ลูกควรจะจดจำพ่อเช่นนั้น ภรรยาร้องเพลงสรรเสริญสามีของเธอ เธอพูดว่า: เขาดีมาก
เขามีทรัพย์สมบัตินี้และทรัพย์สมบัตินั้น เธอมีความสุขนั้นภายในตัวเธอ
ผู้เดียวนั้นคือสามีเหนือสามีทั้งหมด ท่านคือพ่อเหนือพ่อทั้งหมด
เราได้รับความสุขมากมายจากท่าน ลูกได้รับความทุกข์จากคนอื่นเท่านั้น ใช่
ลูกได้รับความสุขจากครูเพราะลูกหารายได้ด้วยการศึกษาเล่าเรียน
ลูกรับกูรูเมื่อลูกถึงสภาพที่ปลดเกษียณของลูก พ่อพูดว่า:
พ่อมาเมื่อถึงเวลาของการปลดเกษียณของลูก
ผู้นี้อยู่ในสภาพการปลดเกษียณของเขาและพ่อก็อยู่ในสภาพการปลดเกษียณของพ่อเช่นกัน
ลูกทั้งหมดของพ่ออยู่ในสภาพของการปลดเกษียณเช่นกัน พ่อ ครู และกูรู ทั้งสามรวมกัน
พ่อกลายเป็นครูแล้วกลายเป็นกูรูด้วยเช่นกันและพาเรากลับบ้านไปกับท่าน
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ได้รับการยกย่อง
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้กล่าวถึงในคัมภีร์ใดๆ ฯลฯ บาบาอธิบายทุกสิ่งอย่างชัดเจนมาก
ไม่มีความรู้ใดที่สูงกว่าความรู้นี้ และไม่จำเป็นต้องมีความรู้ใดๆ เพิ่มอีกต่อไป
เมื่อเรามีความรู้นี้อย่างเต็มที่เราก็จะกลายเป็นนายของโลก
ดังนั้นเราจะทำอะไรกับความรู้อื่น?
เมื่อลูกเก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกและอยู่ในการจดจำระลึกถึงนั้นลูกก็สามารถอยู่อย่างมีความสุข
เพื่อที่จะกลับมาบริสุทธิ์และเป็นดวงวิญญาณบุญลูกต้องคงอยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างแน่นอน
เป็นศาสนาของมายาที่ทำลายโยคะของลูก เป็นในโยคะนี้ที่มายาสร้างอุปสรรค
ลูกลืมท่านและพายุมากมายของมายาก็มา สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละครเช่นกัน
ผู้นี้อยู่นำหน้าทุกคน ดังนั้นเขาจึงมีประสบการณ์ทุกอย่างก่อน
เป็นเมื่อพายุเหล่านี้มาหาฉันก่อนเท่านั้นที่ฉันสามารถอธิบายเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้นกับลูกๆ
ทุกคน พายุเหล่านี้ของมายาจะมา เหล่านี้จะมาหาบาบาและจะมาหาลูกด้วยเช่นกัน
หากไม่มีพายุของมายาและโยคะของลูกสม่ำเสมอลูกจะต้องไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
ในกรณีเช่นนั้นลูกไม่สามารถอยู่ที่นี่ เมื่อลูก
ทั้งหมดไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก ทุกคนจะกลับบ้าน “ขบวนพิธีแต่งงานของชีวา”ได้รับการจดจำ
เมื่อชีพบาบามาเท่านั้นที่เราดวงวิญญาณทั้งหมดสามารถกลับบ้านได้
ชีพบาบาเพียงแค่มาเพื่อที่จะพาทุกคนกลับบ้าน จะไม่มีดวงวิญญาณมากมายในยุคทอง อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ทำให้ชีพบาบาเป็นทายาทของลูกและแลกเปลี่ยนทุกสิ่งที่ลูกมี
เมื่อทำให้ท่านเป็นทายาทของลูก ลูกต้องหารายได้เพื่อเลี้ยงชีพของลูกด้วยเช่นกัน
อยู่อย่างเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์
อย่าได้ใช้เงินทองของลูกสำหรับการกระทำที่เป็นบาปใดๆ
2.
ลูกควรจะมีฟองแห่งความสุขอยู่ภายในตัวลูกที่บาบาเอง,มหาสมุทรแห่งความรู้กำลังสอนลูก!
เพื่อที่จะกลายเป็นดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์และเป็นบุญ คงอยู่ในการจดจำระลึกถึง
อย่าได้หวาดกลัวพายุของมายา
พร:
ขอให้ลูกเป็นตัวของผู้มีอำนาจที่ไม่ขลาดกลัวซึ่งเปิดเผยพ่อผู้เดียวบนพื้นฐานของสัจจะ
สัจจะเป็นพื้นฐานของการเปิดเผย
ในการเปิดเผยพ่อจงพูดด้วยความไม่ขลาดกลัวและในฐานะที่เป็นตัวของผู้มีอำนาจอย่าได้ลังเลใจ
เมื่อผู้ที่มีความคิดเห็นมากมายยอมรับว่าพ่อของเราทุกคนคือผู้เป็นหนึ่งเดียวเท่านั้นที่ดำเนินงานนี้ที่เราทุกคนเป็นลูกของท่านผู้เดียวและท่านเป็นผู้เดียวที่จริงแท้
แล้วธงแห่งชัยชนะจะถูกยก
ด้วยความเชื่อนี้ลูกจะกลับไปยังดินแดนแห่งการหลุดพ้นและแล้วเมื่อลูกลงมาเล่นบทบาทของตัวลูกเอง
สันสกาของ "พระเจ้าคือผู้เป็นหนึ่งเดียว God is One" จะปรากฏขึ้น
นี่คือสำนึกรู้ในยุคทอง
คติพจน์:
การอดทนต่อบางสิ่งคือการเปิดเผยรูปที่มีพลังของตัวลูกเอง
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
ฝึกฝนการอยู่ในสภาพสำนึกเป็นดวงวิญญาณ อยู่อย่างสำรวจตน
เช่นที่ร่างกายของลูกสามารถมองเห็นได้ชัดเจน เช่นเดียวกัน
รูปของดวงวิญญาณของลูกก็ควรจะมองเห็นได้ชัดเจนเช่นกัน นั่นคือ ควรได้รับประสบการณ์
ไม่ควรมีสิ่งอื่นใดนอกจากสำนึกเป็นดวงวิญญาณที่ควรเห็นได้ชัดเจนบนหน้าผากของลูก
นั่นคือ ในการตระหนักรู้ของสติปัญญาของลูกและในสายตาของลูก
ไม่ควรมีสิ่งอื่นใดที่ควรเข้ามาสู่การตระหนักรู้ของลูก
จงกลายเป็นดวงวิญญาณที่ทาพาสวีอย่างสม่ำเสมอและแล้วลูกจะสามารถมีความคิดที่บริสุทธิ์และให้คุณประโยชน์ต่อทุกดวงวิญญาณ
แม้ว่าบางคนจะกลายเป็นเครื่องมือเนื่องจากธรรมชาติและสันสกาของเขาในการทดสอบความพยายามของลูก
จงมีความคิดที่ให้คุณประโยชน์ต่อพวกเขาอย่างสม่ำเสมอ