30.06.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกกลายเป็นดอกไม้ที่บริสุทธิ์และมีกลิ่นหอมด้วยความรู้นี้
ลูกไม่ควรกลายเป็นหนามและไม่ควรที่จะนำหนามเข้ามาสู่ชุมนุมนี้
คำถาม:
อะไรคือสิ่งชี้บอกของลูกที่ทำความพยายามที่จะอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง?
คำตอบ:
ลูกๆ
ที่ทำความพยายามที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึงคงอยู่อย่างมีความสุขมาก
มันอยู่ในสติปัญญาของพวกเขาว่าเวลานี้พวกเขาจะกลับบ้านและแล้วก็ไปสู่สวนดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม
พวกเขากลับมามีกลิ่นหอมและทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกันด้วยการอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง
โอมชานติ
ผู้เป็นนายของสวนดอกไม้กำลังนั่งอยู่ที่นี่ คนทำสวนอยู่ที่นี่ และลูกๆ
ดอกไม้ก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน นี่คือบางสิ่งใหม่ หากคนใหม่ได้ยินสิ่งนี้
เขาก็จะสงสัยว่าเรากำลังพูดเกี่ยวกับอะไร ผู้เป็นนายของสวน ดอกไม้ฯลฯนี้คืออะไร?
พวกเขาไม่เคยได้ยินเรื่องราวเช่นนี้ในคัมภีร์ เวลานี้ลูกๆ
มีความรู้และลูกก็จดจำนายของสวนดอกไม้และคนพายเรือด้วยเช่นกัน
เวลานี้ท่านมาที่นี่เพื่อที่จะพาลูกข้ามฟาก พ่อพูดว่า:
อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง ตรวจสอบตนเองเพื่อดูว่าลูกมาไกลแค่ไหน
และลูกไปถึงสภาพสะโตประธานของลูกได้มากแค่ไหน
ยิ่งสภาพของลูกกลับมาสะโตประธานมากเท่าไหร่
ลูกก็จะยิ่งตระหนักว่าเวลานี้ลูกจะต้องกลับบ้านมากเท่านั้น
ลูกไปได้ไกลแค่ไหนขึ้นอยู่กับการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงของลูก
ความสุขของลูกก็จะยังคงอยู่สูงอย่างต่อเนื่องด้วยเช่นกัน
ยิ่งลูกทำความพยายามมากเท่าไหร่ ลูกก็จะมีประสบการณ์ของความสุขมากเท่านั้น
ในช่วงวันที่มีการสอบของพวกเขา
นักเรียนก็เข้าใจว่าพวกเขาจะสอบผ่านด้วยคะแนนเท่าไหร่ เช่นเดียวกันกับที่นี่ ลูกๆ
แต่ละคนรู้จักตนเองว่าลูกได้กลับมามีกลิ่นหอมมากเพียงใด
และลูกกำลังทำให้ผู้อื่นมีกลิ่นหอมมากเพียงใด ได้มีการจดจำกันว่า
นี่คือป่าของหนามและนั่นคือสวนดอกไม้ ชาวมุสลิมก็พูดถึงสวนของอัลล่าห์ด้วยเช่นกัน
พวกเขาเชื่อว่ามีสวนที่นั่นและไม่ว่าใครก็ตามที่ไปที่นั่นจะได้รับดอกไม้จากพระเจ้า
ท่านเติมเต็มความปรารถนาของจิตใจของลูก ไม่ใช่ว่าท่านเก็บดอกไม้และให้สิ่งนั้น
แต่ท่านได้ให้นิมิตของสิ่งใดก็ตามที่อยู่ในสติปัญญาของใครบางคน
ไม่มีอะไรที่นี่ที่ขึ้นอยู่กับนิมิต
ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาพวกเขาแม้กระทั่งตัดคอของพวกเขาเพื่อให้มีนิมิต
มีร่ามีนิมิตและแล้วจึงมีความเคารพต่อเธออย่างมาก นั่นคือหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ความเลื่อมใสศรัทธาต้องคงอยู่มาเป็นเวลาครึ่งวงจร ไม่มีความรู้นี้ในเวลานั้น
มีความเคารพอย่างมากต่อพระเวทย์ฯลฯ พวกเขาพูดว่า พระเวทย์คือชีวิตของพวกเขา
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าพระเวทย์และคัมภีร์ทั้งหมดฯลฯ
เป็นไปสำหรับหนทางความเลื่อมใสศรัทธา มีการขยายตัวของความเลื่อมใสศรัทธาอย่างมาก
ต้นไม้นั้นมีขนาดใหญ่มาก ความรู้นี้คือเมล็ด
เวลานี้ลูกกำลังกลับมาสะอาดและบริสุทธิ์ด้วยความรู้นี้ ลูกกำลังจะกลับมามีกลิ่นหอม
นี่คือสวนของลูก ไม่มีใครที่นี่ที่จะถูกเรียกว่าหนาม
เพราะไม่มีใครที่นี่ข้องแวะในกิเลส
ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าไม่มีแม้แต่หนามเดียวในสวนนี้ หนามอยู่ในยุคเหล็ก
เวลานี้นี่คือยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด จะสามารถมีหนามที่นี่ได้อย่างไร?
หากมีหนามใดนั่งอยู่ที่นี่ พวกเขาก็นำความสูญเสียให้กับตนเอง
เพราะนี่คือท้องพระโรงของอินทรา เหล่าเทวดานางฟ้าแห่งความรู้นี้กำลังนั่งอยู่ที่นี่
พวกเขาคือเทวดานางฟ้าผู้ที่แสดงการร่ายรำของความรู้นี้ ชื่อของเทวดานางฟ้า(เพชรพลอย)หลักได้รับการอ้างถึง
พวกเขาได้รับการจดจำว่าเป็นเพชรพลอยทั้งเก้า
อย่างไรก็ตามไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร พ่อเพียงแค่พูดว่า: จดจำพ่อ! เวลานี้ลูกๆ
มีความเข้าใจนี้ในสติปัญญาของลูก ลูกมีวงจรของ 84
ชาติเกิดในสติปัญญาของลูกด้วยเช่นกัน ในคัมภีร์พวกเขาพูดถึง 8.4 ล้านชาติเกิด
พ่อได้อธิบายแก่ลูกๆที่สุดแสนหวานผู้เป็นที่รักยิ่งที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พบพานอีกครั้งว่าลูกได้ใช้
84 ชาติเกิด เวลานี้จงกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน เป็นสิ่งที่ง่ายดายมาก!
พระเจ้าพูดกับลูกๆ: จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ!
เพื่อที่ลูกๆจะกลายเป็นดอกไม้หอม จงพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
อย่าได้กลายเป็นหนาม ที่นี่ทั้งหมดเป็นดอกไม้ที่แสนหวานมากไม่ใช่หนาม
ใช่พายุของมายาจะมา มายานั้นแข็งแกร่งมากที่เธอสามารถจับลูกไว้ได้อย่างรวดเร็วมาก
และแล้วลูกจะต้องสำนึกผิดกับสิ่งที่ลูกได้ทำลงไป
และแล้วทุกสิ่งที่ลูกหามาได้จะสูญสิ้นไป นี่คือสวนดอกไม้
ในสวนดอกไม้ก็มีดอกไม้ที่ดีมาก ในสวนนี้เช่นกันบ้างก็กลายเป็นดอกไม้ชั้นหนึ่ง
เช่นเดียวกับดอกไม้ที่ดีมากในสวนโมกุล ทุกคนไปที่นั่นเพื่อดูดอกไม้เหล่านั้น
ไม่มีใครจะมาที่นี่เพื่อดูลูก
ทำไมพวกเขาจะมาแสดงให้เห็นใบหน้าของพวกเขากับลูกผู้เป็นหนาม?
ได้มีการจดจำกันว่าพระเจ้าได้ซักเสื้อผ้าสกปรก บาบานั้นเคยจดจำคัมภีร์ซิกข์ฯลฯ
ท่านเคยท่องคัมภีร์อย่างต่อเนื่องด้วยเช่นกัน ตั้งแต่อายุ 8 ขวบ
ท่านจะสวมผ้าโพกหัวบนศีรษะของท่านและอยู่ในวัดซิกข์(กูรูดวารา)
ท่านเคยรับหน้าที่เป็นผู้ดูแลวัดอย่างเต็มที่ เวลานี้ลูกเข้าใจความหมายของ “การซักเสื้อผ้าสกปรก”
คำยกย่องทั้งหมดเป็นของบาบาผู้เดียว เวลานี้พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ
ท่านบอกลูกๆ ให้นำดอกไม้ที่ดีมากมาที่นี่
ผู้ที่นำดอกไม้ที่ดีมากมาก็จะพิจารณาตนเองว่าเป็นดอกไม้ที่ดี
ลูกทั้งหมดพูดว่าลูกจะกลายเป็นศรีลักษมีหรือนารายณ์
ดังนั้นนั่นหมายความว่าลูกคือดอกกุหลาบ ดังนั้นพ่อพูดว่า: อัจชะ
ขอให้ลูกมีกุหลาบในปากของลูก(ขอให้สิ่งนั้นเป็นความจริง)!
ดังนั้นเวลานี้ทำความพยายามที่จะกลายเป็นดอกกุหลาบอย่างสม่ำเสมอ มีลูกๆ มากมาย
ปวงประชามากมายกำลังถูกสร้างขึ้น มีราชาราชินีและปวงประชาที่นั่น
ไม่มีที่ปรึกษาใดๆในยุคทองเพราะราชามีพลังนั้นในตนเอง
พวกเขาไม่จำเป็นต้องขอคำแนะนำจากที่ปรึกษา ฯลฯ
ไม่เช่นนั้นก็จะกล่าวได้ว่าที่ปรึกษายิ่งใหญ่กว่าราชา
ที่นั่นเทพเจ้าไม่จำเป็นต้องได้รับคำปรึกษา ที่ปรึกษาฯลฯ
มีเมื่อผู้คนกลับมาไม่บริสุทธิ์ สิ่งนี้ใช้กับบารัตเท่านั้น
ไม่มีแผ่นดินอื่นใดที่ราชาก้มลงให้แก่ราชา
มีการแสดงให้เห็นว่าที่นี่ผู้คนในหนทางของความรู้มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาและผู้คนในหนทางของความไม่รู้คือผู้กราบไหว้บูชา
ผู้คนเหล่านั้นมีมงกุฎสองชั้นและผู้คนเหล่านี้คือผู้ที่มีมงกุฎชั้นเดียว
ไม่มีแผ่นดินอื่นที่บริสุทธิ์เท่ากับบารัต มันเคยเป็นดินแดนสุขาวดีหรือสวรรค์
ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อจะไปที่นั่น เวลานี้ลูกต้องกลายเป็นดอกไม้
นายของสวนดอกไม้มาแล้ว คนทำสวนอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน คนทำสวนตามลำดับกันไป ลูกๆ
เข้าใจด้วยเช่นกันว่านี่คือสวนดอกไม้ที่ซึ่งไม่สามารถมีหนามเลย
หนามทำให้ลูกมีความทุกข์ พ่อจะไม่สร้างความทุกข์ให้แก่ใคร
ท่านคือผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข บาบาอ่อนหวานมาก: ลูกๆ มีความรักต่อพ่อ
พ่อก็มีความรักต่อลูกๆ ด้วยเช่นกันใช่ไหม? นี่คือการศึกษาเล่าเรียน พ่อพูดว่า:
พ่อสอนลูกในทางปฏิบัติ ผู้นี้ก็กำลังศึกษาเล่าเรียนด้วย
จงศึกษาเล่าเรียนและแล้วสอนผู้อื่นเพื่อที่พวกเขาจะสามารถเปลี่ยนจากหนามไปเป็นดอกไม้
เป็นเพราะลูกๆกลายเป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ที่เวลานี้บารัตได้รับการจดจำเป็นเช่นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่
ลูกให้ทานเพชรพลอยแห่งความรู้ที่ไม่สูญสลายนี้ บาบาได้อธิบายแล้วว่าลูกๆ
ดวงวิญญูาณเป็นรูปและบาซาน (เป็นตัวของโยคะและเป็นผู้ที่ประพรมเพชรพลอยแห่งความรู้นี้)
บาบาเป็นรูปและบาซานเช่นกัน ท่านมีความรู้นี้ทั้งหมด พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
คือมหาสมุทรแห่งความรู้ ท่านคือผู้ทรงอำนาจ
เป็นเพราะพ่อผู้เดียวคือมหาสมุทรแห่งความรู้ที่มีคำกล่าวว่า "หากลูกเปลี่ยนมหาสมุทรทั้งหมดไปเป็นหมึก
ความรู้ก็ไม่สามารถเขียนลงไปได้ทั้งหมด” “การหลุดพ้นในชีวิตใน 1 วินาที”
ได้รับการจดจำกันมาด้วยเช่นกัน ลูกไม่มีคัมภีร์ใดๆ ฯลฯ
เมื่อผู้คนไปเพื่อฟังบัณฑิตพูด
พวกเขาเชื่อว่าเขานั้นเป็นผู้มีอำนาจของการเรียนรู้อย่างมาก
เขาได้เรียนรู้คัมภีร์และพระเวทย์ทั้งหมดด้วยหัวใจ
ดังนั้นเขาจึงนำสันสการ์เหล่านั้นไปกับเขาและแล้วก็เริ่มศึกษาสิ่งเหล่านั้นตั้งแต่ยังเด็ก
ลูกไม่ได้นำสันสการ์ไปกับลูก ลูกได้นำผลลัพธ์ของการศึกษาของลูกไป
เมื่อการศึกษาของลูกจบสิ้นลง
ผลลัพธ์นั้นก็ประกาศออกมาและลูกก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพของลูก
ลูกจะไม่นำความรู้นี้ไปกับลูกที่จะถ่ายทอดความรู้ให้แก่ใครก็ตามที่นั่น
ที่นี่นี่คือการศึกษาของลูก ลูกได้รับรางวัลของสิ่งนี้ในโลกใหม่
พ่อได้อธิบายให้แก่ลูกๆ แล้วว่ามายานั้นมีพลังไม่น้อยเลย
มายามีพลังที่จะนำลูกไปสู่ความตกต่ำ และดังนั้นลูกจึงไม่ยกย่องเธอ
เธอมีพลังในการสร้างความทุกข์ใช่หรือไม่? พ่อมีพลังในการให้ความสุข
เหตุนี้เองท่านจึงได้รับการยกย่อง ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว
ลูกมีประสบการณ์ของความสุขและลูกมีประสบการณ์ของความทุกข์ด้วยเช่นกัน
ลูกควรเข้าใจว่าใครเป็นผู้ที่มีชัยชนะและใครที่พ่ายแพ้
พ่อมาในบารัตและวันเกิดของท่านมีการเฉลิมฉลองในบารัต
ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไรที่ชีพบาบามาหรือท่านทำอะไรเมื่อท่านมา
ชื่อและร่องรอยทั้งหมดนั้นได้สูญหายไป
ชื่อของศรีกฤษณะผู้เป็นเด็กถูกแทรกเข้ามาแทนที่
ในความเป็นจริงคำยกย่องพ่อผู้เป็นที่รักนั้นแยกจากคำยกย่องของศรีกฤษณะ
ผู้เดียวนั้นไม่มีตัวตนและผู้นี้มีตัวตน
ศรีกฤษณะได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยคุณธรรมทั้งหมด
ลูกจะไม่ยกย่องชีพบาบาในลักษณะเดียวกัน
บางคนที่มีคุณธรรมก็จะมีข้อบกพร่องด้วยเช่นกัน
เหตุนี้เองคำยกย่องของพ่อจึงแตกต่างจากคำยกย่องของคนอื่น
พ่อถูกเรียกว่าภาพลักษณ์อมตะ เราก็เป็นภาพลักษณ์อมตะเช่นกัน
ดวงวิญญาณไม่สามารถสัมผัสกับความตายได้ นี่คือบัลลังก์ของดวงวิญญาณที่เป็นอมตะ
บาบาของเราคือภาพลักษณ์อมตะ เป็นร่างกายที่ตาย
ภาพลักษณ์อมตะนั้นได้ถูกปลุกเรียกให้มาที่นี่
ท่านไม่ถูกปลุกเรียกในยุคทองเพราะมีความสุขและความสุขเท่านั้นที่นั่น
เหตุนี้เองจึงถูกจดจำว่า
ทุกคนจดจำพระเจ้าในช่วงเวลาแห่งความทุกข์และไม่มีใครจดจำท่านในช่วงเวลาแห่งความสุข
เวลานี้มีความทุกข์อย่างมากมายในอาณาจักรของราวัน
พ่อกำลังทำให้ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์ และแล้วจะไม่มีใครเรียกหาเป็นเวลาครึ่งวงจร
พ่อทางร่างประดับตกแต่งลูกๆ ของเขาให้มรดกของเขาแก่ลูกของเขาและปลดเกษียณ
เขาให้ทุกสิ่งแก่ลูกๆของเขาและพูดว่า: เวลานี้เราจะไปที่สัตสัง (ชุมนุมทางจิต)
เพียงแค่ส่งบางสิ่งให้เรากินอย่างต่อเนื่อง บาบานั้นจะไม่พูดสิ่งนี้
ผู้เดียวนั้นพูดว่า: ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน
พ่อจะให้อำนาจในการปกครองโลกแก่ลูกและแล้วก็ปลดเกษียณ พ่อจะไม่พูดว่า:
ส่งบางสิ่งให้ไปให้พ่อรับประทาน! เป็นหน้าที่ของลูกๆ
ทางร่างที่จะดูแลพ่อแม่ทางร่างของพวกเขา
พ่อแม่ทางร่างจะได้รับบางสิ่งที่จะรับประทานจากที่อื่นใดเล่า? พ่อนี้พูดว่า:
พ่อคือผู้รับใช้ที่เห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น
ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถเป็นผู้ที่เห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่นได้ พวกเขาจะอดตาย!
พ่อจะไม่อดตาย พ่ออยู่เหนือประสบการณ์ในผลของสิ่งใด
พ่อให้อำนาจในการปกครองเหนือโลกแก่ลูกๆและแล้วไปพักผ่อน บทบาทของพ่อจบลงแล้ว
และแล้วก็เริ่มต้นอีกครั้งในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายความลับนี้แก่ลูก ในความเป็นจริงบทบาทของลูกนั้นยาวที่สุด
ดังนั้นลูกควรจะได้รับรางวัล ในขณะที่พ่อกำลังพักผ่อน
ลูกก็กลายเป็นนายของบราห์มันด์และเป็นนายของโลกด้วยเช่นกัน
ชื่อของลูกกลับมายิ่งใหญ่ เพียงลูกเท่านั้นที่รู้ความลับของละครนี้
ลูกคือดอกไม้แห่งความรู้นี้ ไม่มีแม้แต่คนเดียวในโลกภายนอกที่เป็นเช่นนี้
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน พวกเขาอยู่ในกลางคืนและลูกกำลังจะไปสู่กลางวัน
ทุกวันนี้พวกเขามีพิธีปลูกต้นไม้ เวลานี้พระเจ้ากำลังปลูกต้นอ่อนของต้นไม้มนุษย์
ดูความมหัศจรรย์ที่พ่อทำ: ท่านเปลี่ยนมนุษย์ให้เป็นเทพ เปลี่ยนขอทานไปเป็นเจ้าชาย
เวลานี้ลูกมาเพื่อทำการต่อรองกับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ลูกพูดว่า:
บาบาโปรดเปลี่ยนลูกจากขอทานเป็นเจ้าชาย ชีพบาบาพูดว่า: ผู้นี้เป็นลูกค้าที่ดีมาก
ลูกเรียกท่านว่าเป็นผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุขด้วยเช่นกัน
ไม่มีการให้ทานอื่นใดเป็นเช่นการให้ทานนี้ ท่านคือผู้ประทานความสุข พ่อพูดว่า:
พ่อให้ความสุขแก่ลูกในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาด้วยเช่นกัน
นิมิตฯลฯถูกกำหนดไว้แล้วในละคร เวลานี้พ่อนั่งที่นี่และอธิบายทั้งหมดที่ท่านทำ
เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไปท่านจะอธิบายมากขึ้นเรื่อยๆ
เวลาสุดท้ายลูกจะไปถึงสภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมตามลำดับกันไปของลูก
แม้ว่าทั้งหมดนี้จะถูกกำหนดไว้แล้วในละคร ลูกยังคงได้รับแรงบันดาลใจให้ทำความพยายาม:
จดจำพ่อ! จะมีสงครามมหาภารตะอย่างแท้จริง ทุกคนจะตาย
และแล้วเพียงลูกๆผู้คนของบารัตเท่านั้นที่จะหลงเหลืออยู่ที่นี่และปกครองโลก
เวลานี้พ่อมาเพื่อสอนลูก ท่านผู้เดียวเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้
นี่คือการละเล่น ไม่ควรมีความสงสัยเกี่ยวกับสิ่งนี้ มายาจะนำพายุมา พ่ออธิบาย:
อย่าได้หวาดกลัวพายุเหล่านั้น ความคิดที่สกปรกมากมายจะมา
สิ่งนั้นเกิดขึ้นเมื่อบาบานำลูกมาเลี้ยงดู
มายาจะไม่รบรากับลูกมากนักจนกระทั่งลูกได้รับการนำมาเลี้ยงดูโดยบาบา
พายุมาหลังจากที่ลูกได้ถูกนำมาเลี้ยงดู เหตุนี้เองพ่อพูดว่า:
จงระมัดระวังเกี่ยวกับผู้ที่ได้นำลูกมาเลี้ยงดู
หากใครบางคนอ่อนแอเขาก็จบลงด้วยการกลายเป็นปวงประชา
เป็นการดีกว่าที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงศักดิ์
ไม่เช่นนั้นแล้วลูกจะต้องกลายเป็นสาวใช้หรือคนรับใช้
เวลานี้อาณาจักรของสุริยวงศ์และจันทราวงศ์กำลังถูกก่อตั้งขึ้น อัจชะ
ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน
ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง
และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
กลายเป็นรูปและบาซาน ให้ทานเพชรพลอยแห่งความรู้ที่ไม่สูญสลายนี้
และด้วยวิธีนั้นจงกลายเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่
สอนผู้อื่นเกี่ยวกับการศึกษานี้ของลูก
2.
อย่าได้หวาดกลัวหรือสับสนเกี่ยวกับสิ่งใด
ดูแลตนเองและถามตนเองว่าลูกเป็นดอกไม้ประเภทใด
ตรวจสอบดูว่าไม่มีกลิ่นเหม็นใดในตัวลูก
พร:
ขอให้ลูกกลายเป็นตัวของพลังและทำลายภูเขายุคเหล็กแห่งของความอ่อนแอด้วยความคิดที่มุ่งมั่น
เมื่อลูกท้อแท้
ซึ่งได้รับอิทธิพลจากซันสการ์หรือสถานการณ์ที่เลวร้ายใดๆ
ถูกดึงดูดไปสู่บุคคลหรือความสะดวกสบายทางวัตถุใดๆ
ด้วยความคิดที่มุ่งมั่นทำลายภูเขายุคเหล็กของความอ่อนแอเหล่านี้ทั้งหมดตลอดไป
นั่นคือกลับมามีชัยชนะเหนือสิ่งเหล่านั้น ชัยชนะคือพวงมาลัยรอบคอของลูก
ด้วยความตระหนักรู้นี้และด้วยวิธีนั้นจงกลายเป็นตัวของพลังเสมอ
นี่คือการตอบแทนของความรักของลูก
เช่นเดียวกับที่สะคาร์บาบาแสดงให้เห็นถึงสิ่งนี้แก่ลูก
ด้วยการเป็นเสาหลักในสภาพของท่านจงทำตามพ่อในลักษณะเดียวกันและกลายเป็นเสาหลักของคุณธรรมทั้งหมด
คติพจน์:
สิ่งอำนวยความสะดวกมีไว้เพื่องานรับใช้
ไม่ใช่เพื่อลูกที่จะกลายเป็นผู้ที่รักในการพักผ่อนและความสะดวกสบาย
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
ฝึกฝนการอยู่ในสภาพสำนึกเป็นดวงวิญญาณ อยู่อย่างสำรวจตน
เมื่อระเบิดปรมาณูระเบิดขึ้นที่ไหนสักแห่ง รังสีของมันจะแผ่กระจายไปเหนือทุกคน
นั่นคือระเบิดปรมาณู และนี่คือระเบิดของจิตสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณ
อิทธิพลของมันจะดึงดูดดวงวิญญาณมากมาย และจำนวนผู้คนที่มาจะเพิ่มขึ้นอย่างง่ายดาย
ดังนั้น จงเพิ่มการฝึกจิตสำนึกของการเป็นดวงวิญญาณในชุมนุม
กลายเป็นตัวของการตระหนักรู้ และบรรยากาศจะกลับมามีพลัง